Ο Joel Lyssarides
δεν είναι άγνωστος μουσικός. Έχει και προσωπικά άλμπουμ, μάλιστα για το “Stay Now”, του 2022, υπάρχει review εδώ στο blog, ενώ και ως sideman έχει διαπρέψει (ως
μέλος της μπάντας της Viktoria Tolstoy
ας πούμε, μα και αλλού).
Το πιο νέο άλμπουμ τού ελληνοκυπριακής καταγωγής μουσικού, που έχει αποκτήσει ιδιαίτερη αίγλη τα τελευταία χρόνια στη σουηδική και ευρωπαϊκή τζαζ σκηνή, αποκαλείται “Arcs & Rivers” (2024), είναι ηχογραφημένο και αυτό για την ACT (όπως και το προηγούμενό του) και γίνεται σε συνεργασία με τον μπουζουξή(!) Γεώργιο Προκοπίου (Georgios Prokopiou). Δεν ξέρω αν και ο Προκοπίου είναι Ελληνοκύπριος, πάντως, και σε κάθε περίπτωση, έχουμε εδώ ένα άλμπουμ με μπουζούκι και πιάνο, το οποίο και ασυνήθιστο ευρύτερα είναι, αλλά και ειδικότερα (όταν τυπώνεται μάλιστα για μια διάσημη γερμανική εταιρεία της σύγχρονης jazz, όπως είναι η ACT).
Κατ’ αρχάς είναι προφανές πως ο Lyssarides δεν ξεχνά την ελληνοκυπριακή
καταγωγή του, και πως βρίσκεται (βρισκόταν) σε αναζήτηση κάποιου concept, ώστε να δώσει σ’
αυτήν την αξία που της πρέπει. Την μουσική αξία εννοούμε. Έτσι, προβαίνει σ’
αυτήν την, να-μην-την-πούμε απονενοημένη, σύμπραξη, γιατί το μπουζούκι δεν
είναι ένα άγνωστο όργανο στην jazz
(τουλάχιστον από την εποχή του “Greek Cooking”
ή και ακόμη νωρίτερα), έχοντας δίπλα του έναν μουσικό, το ίδιο ανατρεπτικό μ’
εκείνον, ο οποίος συνοδεύει επί ίσοις όροις, κάνοντας, μάλιστα, το μπουζούκι
του να ηχεί και σαν... kora
ενίοτε (φέρνοντας στη μνήμη μας τα διάφορα crossovers του Toumani Diabaté). Γενικώς, υπάρχει αυτή η «αίσθηση» στο “Arcs & Rivers”, και είναι αυτή που κάνει, επί
του προκειμένου, τη μεγάλη διαφορά.
Υπάρχουν φοβερά κομμάτια εδώ, όπως το “From the East to West”, με τον Lyssarides να κρατάει πίσω τον ρυθμό και με τον Προκοπίου να παίζει ένα ελληνοπρεπέστατο σόλο μπροστά, πριν αλλάξει η σειρά, δηλαδή να περάσει ο Προκοπίου πίσω, αφήνοντας μπροστά τον Lyssarides να αναπτύξει μια πολύ δυνατή μελωδία, σε γρήγορο τέμπο, και με δεξιοτεχνική υποβολή. Άλλο εκπληκτικό κομμάτι είναι το “Kamilieriko road”, με το μπουζούκι να ακούγεται σαν κιθάρα, παίζοντας ακόρντα στην αρχή, πριν αρχίσουν οι εναλλαγές, από πιάνο, σε μπουζούκι και τούμπαλιν, σε μια σύνθεση ξεσηκωτική, και με χορευτικές εναλλαγές, που φέρνει στη μνήμη Σταύρο Ξαρχάκο. Γενικώς, το «έντεχνο» είναι κάτι που το ανακαλύπτεις συχνά εδώ, και τα σχετικά ακούσματα του Lyssarides, τουλάχιστον από Θεοδωράκη και Χατζιδάκι, δεν μπορεί να είναι αμέτοχα στο τελικό αισθητικό άθροισμα (“A night in Piraeus”, “Rivers”).
Ένα ιδιαίτερο και εν τέλει έξοχο άλμπουμ, που τιμά και την jazz και τα... ελληνικά χρώματα στη Γερμανία (ή όπου αλλού).
Επαφή: https://www.actmusic.com/en/arcs-rivers/ACT-9998-2
Το πιο νέο άλμπουμ τού ελληνοκυπριακής καταγωγής μουσικού, που έχει αποκτήσει ιδιαίτερη αίγλη τα τελευταία χρόνια στη σουηδική και ευρωπαϊκή τζαζ σκηνή, αποκαλείται “Arcs & Rivers” (2024), είναι ηχογραφημένο και αυτό για την ACT (όπως και το προηγούμενό του) και γίνεται σε συνεργασία με τον μπουζουξή(!) Γεώργιο Προκοπίου (Georgios Prokopiou). Δεν ξέρω αν και ο Προκοπίου είναι Ελληνοκύπριος, πάντως, και σε κάθε περίπτωση, έχουμε εδώ ένα άλμπουμ με μπουζούκι και πιάνο, το οποίο και ασυνήθιστο ευρύτερα είναι, αλλά και ειδικότερα (όταν τυπώνεται μάλιστα για μια διάσημη γερμανική εταιρεία της σύγχρονης jazz, όπως είναι η ACT).
Υπάρχουν φοβερά κομμάτια εδώ, όπως το “From the East to West”, με τον Lyssarides να κρατάει πίσω τον ρυθμό και με τον Προκοπίου να παίζει ένα ελληνοπρεπέστατο σόλο μπροστά, πριν αλλάξει η σειρά, δηλαδή να περάσει ο Προκοπίου πίσω, αφήνοντας μπροστά τον Lyssarides να αναπτύξει μια πολύ δυνατή μελωδία, σε γρήγορο τέμπο, και με δεξιοτεχνική υποβολή. Άλλο εκπληκτικό κομμάτι είναι το “Kamilieriko road”, με το μπουζούκι να ακούγεται σαν κιθάρα, παίζοντας ακόρντα στην αρχή, πριν αρχίσουν οι εναλλαγές, από πιάνο, σε μπουζούκι και τούμπαλιν, σε μια σύνθεση ξεσηκωτική, και με χορευτικές εναλλαγές, που φέρνει στη μνήμη Σταύρο Ξαρχάκο. Γενικώς, το «έντεχνο» είναι κάτι που το ανακαλύπτεις συχνά εδώ, και τα σχετικά ακούσματα του Lyssarides, τουλάχιστον από Θεοδωράκη και Χατζιδάκι, δεν μπορεί να είναι αμέτοχα στο τελικό αισθητικό άθροισμα (“A night in Piraeus”, “Rivers”).
Ένα ιδιαίτερο και εν τέλει έξοχο άλμπουμ, που τιμά και την jazz και τα... ελληνικά χρώματα στη Γερμανία (ή όπου αλλού).
Επαφή: https://www.actmusic.com/en/arcs-rivers/ACT-9998-2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου