Ένα βιβλίο για τους Cramps –το γκρουπ που γεφύρωσε 20 χρόνια rock ’n’ roll (Elvis,
rockabilly, surf, garage punk, proto punk, glam rock, british punk), μπλέκοντάς το με
διάφορες υποκουλτούρες που σχετίζονταν με τα κόμικς, τα αμερικάνικα b-movies των 50s κ.λπ.,
μεταφέροντάς όλο αυτό το «πακέτο» στα eighties και πέρα απ’ αυτά–, κυκλοφόρησε στο τέλος της περασμένης
χρονιάς (Νοέμβριος 2023) από τις Εκδόσεις στο Περιθώριο. Ο τίτλος του; “Stay
Sick, Turn Blue!”. Το βιβλίο έχει διαστάσεις 17X23, είναι ελαφρώς μεγαλούτσικο δηλαδή,
διαθέτοντας 136 χοντρές σελίδες. Προφανώς επιλέχθηκε τέτοιο πάχος χαρτιού και
για αισθητικούς λόγους, αλλά και για πρακτικούς, ώστε να «κάτσουν» πιο καλά οι
πάμπολλες φωτογραφίες, που υπάρχουν στην έκδοση – έγχρωμες και ασπρόμαυρες.
Όπως διαβάζουμε και στην αρχή το βιβλίο δεν θα κυκλοφορούσε –αυτό υπονοείται από τα συμφραζόμενα–, αν δεν υπήρχε διαθέσιμο ένα σώμα φωτογραφιών των Cramps, από τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα, στα χρόνια του ’90. Έτσι, οι φωτογραφίες, που θα τραβούσαν οι Δημήτρης Μυλωνάς, Νίκος Κερκινός, Παύλος Φυσάκης (από τις συναυλίες της Αθήνας) και οι Δημήτρης Καντούρης, Παύλος Παπαδόπουλος (από τις εμφανίσεις του γκρουπ στην Θεσσαλονίκη) αποτελούν την πρώτη ύλη του βιβλίου.
Παρά ταύτα το “Stay Sick, Turn Blue!” δεν είναι λεύκωμα, δηλαδή δεν περιέχει μόνο φωτογραφίες και λεζαντοκείμενα, ή εν πάση περιπτώσει μικρά κείμενα, καθώς πρόκειται για μια πλήρη έκδοση, που μπορεί άνετα να προσανατολίσει τους αναγνώστες (και εδώ δεν αναφέρομαι στους fans) σε σχέση με το τι ήταν, στην πράξη, οι Cramps, όχι μόνο σαν ήχος, αλλά και σαν εικόνα, εμφάνιση, αναφορές, σχεδιαστική προσέγγιση των δίσκων, των flyers, των αφισών τους και άλλα πολλά.
Προς τούτο η έκδοση καταφεύγει σε ανθρώπους, θιασώτες βασικά της μουσικής και των τραγουδιών των Cramps, προκειμένου να γραφτεί ό,τι έπρεπε να γραφτεί. Έτσι, ένα βασικό κομμάτι των κειμένων, το μεγαλύτερο δηλαδή, ανήκει στον Θανάση Αντωνίου (δημοσιογράφος και εκδότης του fanzine «Εντροπία»), ο οποίος καταπιάνεται με όλα τα βασικά. Δηλαδή με την ιστορία και με όλα όσα επηρέασαν το γκρουπ του Lux Interior (1946-2009) και της Poison Ivy (γενν. 1953), και βεβαίως με την αναλυτική δισκογραφία των Cramps, όπως και με άλλα ειδικότερα μα πολύ βασικά θέματα του «μύθου» τους, που έχουν να κάνουν με την «ανδρόγυνη αρρενωπότητα» του Lux Interior, τις «θηλυκές παρουσίες» στις κατά καιρούς line-ups τους, την «εμμονή τους με το σεξ», την γραφιστική αισθητική τους (εδώ κυριαρχεί, φυσικά, η σειρά κόμικς “Tales from the Crypt”), το ντύσιμό τους κ.λπ.
Επίσης υπάρχουν ξεχωριστά κείμενα για τα διάφορα μέλη του γκρουπ (Lux Interior, Poison Ivy, Bryan Gregory, Nick Knox, Kid Congo Powers, Miriam Linna), το live άλμπουμ “Smell of Female” (1983), section με φωτογραφίες δίσκων, αφισών, εξωφύλλων περιοδικών κ.λπ. (και ελληνικών ανάμεσα), συν μια σειρά μικρότερων κειμένων, επί του θέματος, γραμμένων από τους Προκόπη Τζιλή, Βασίλη Καμπούρη, Chris B.I. και Alex K. (αμφότεροι από Last Drive), Μπάμπη Λάσκαρι και Γρηγόρη Βάιο, συν μια συνέντευξη της Poison Ivy για το fanzine “The Thing” και άλλα διάφορα.
Νομίζω πως έγινε κατανοητό, για τι ακριβώς συζητάμε...
Επαφή: www.facebook.com/EkdoseisStoPerithorio
Όπως διαβάζουμε και στην αρχή το βιβλίο δεν θα κυκλοφορούσε –αυτό υπονοείται από τα συμφραζόμενα–, αν δεν υπήρχε διαθέσιμο ένα σώμα φωτογραφιών των Cramps, από τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα, στα χρόνια του ’90. Έτσι, οι φωτογραφίες, που θα τραβούσαν οι Δημήτρης Μυλωνάς, Νίκος Κερκινός, Παύλος Φυσάκης (από τις συναυλίες της Αθήνας) και οι Δημήτρης Καντούρης, Παύλος Παπαδόπουλος (από τις εμφανίσεις του γκρουπ στην Θεσσαλονίκη) αποτελούν την πρώτη ύλη του βιβλίου.
Παρά ταύτα το “Stay Sick, Turn Blue!” δεν είναι λεύκωμα, δηλαδή δεν περιέχει μόνο φωτογραφίες και λεζαντοκείμενα, ή εν πάση περιπτώσει μικρά κείμενα, καθώς πρόκειται για μια πλήρη έκδοση, που μπορεί άνετα να προσανατολίσει τους αναγνώστες (και εδώ δεν αναφέρομαι στους fans) σε σχέση με το τι ήταν, στην πράξη, οι Cramps, όχι μόνο σαν ήχος, αλλά και σαν εικόνα, εμφάνιση, αναφορές, σχεδιαστική προσέγγιση των δίσκων, των flyers, των αφισών τους και άλλα πολλά.
Προς τούτο η έκδοση καταφεύγει σε ανθρώπους, θιασώτες βασικά της μουσικής και των τραγουδιών των Cramps, προκειμένου να γραφτεί ό,τι έπρεπε να γραφτεί. Έτσι, ένα βασικό κομμάτι των κειμένων, το μεγαλύτερο δηλαδή, ανήκει στον Θανάση Αντωνίου (δημοσιογράφος και εκδότης του fanzine «Εντροπία»), ο οποίος καταπιάνεται με όλα τα βασικά. Δηλαδή με την ιστορία και με όλα όσα επηρέασαν το γκρουπ του Lux Interior (1946-2009) και της Poison Ivy (γενν. 1953), και βεβαίως με την αναλυτική δισκογραφία των Cramps, όπως και με άλλα ειδικότερα μα πολύ βασικά θέματα του «μύθου» τους, που έχουν να κάνουν με την «ανδρόγυνη αρρενωπότητα» του Lux Interior, τις «θηλυκές παρουσίες» στις κατά καιρούς line-ups τους, την «εμμονή τους με το σεξ», την γραφιστική αισθητική τους (εδώ κυριαρχεί, φυσικά, η σειρά κόμικς “Tales from the Crypt”), το ντύσιμό τους κ.λπ.
Επίσης υπάρχουν ξεχωριστά κείμενα για τα διάφορα μέλη του γκρουπ (Lux Interior, Poison Ivy, Bryan Gregory, Nick Knox, Kid Congo Powers, Miriam Linna), το live άλμπουμ “Smell of Female” (1983), section με φωτογραφίες δίσκων, αφισών, εξωφύλλων περιοδικών κ.λπ. (και ελληνικών ανάμεσα), συν μια σειρά μικρότερων κειμένων, επί του θέματος, γραμμένων από τους Προκόπη Τζιλή, Βασίλη Καμπούρη, Chris B.I. και Alex K. (αμφότεροι από Last Drive), Μπάμπη Λάσκαρι και Γρηγόρη Βάιο, συν μια συνέντευξη της Poison Ivy για το fanzine “The Thing” και άλλα διάφορα.
Νομίζω πως έγινε κατανοητό, για τι ακριβώς συζητάμε...
Επαφή: www.facebook.com/EkdoseisStoPerithorio
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=BWEdu-yXnaE
Call of the Wighat
Vassilis Serafimakis
Τι μαθαίνω από τον Τρούσα και τι μαθαίνω απ'την εγκυκλοπαίδεια.
THE CRAMPS
Wikipedia: The Cramps were an American rock band formed in 1976 and active until 2009.
Τρούσας: Γκρουπ που γεφύρωσε 20 χρόνια rock ’n’ roll (Elvis, rockabilly, surf, garage punk, proto punk, glam rock, british punk), μπλέκοντάς το με διάφορες υποκουλτούρες που σχετίζονταν με τα κόμικς, τα αμερικάνικα b-movies των 50s κ.λπ., μεταφέροντάς όλο αυτό το «πακέτο» στα eighties και πέρα απ’ αυτά.
Thodoris Antonopoulos
λατρεμένη μπάντα
Kwstas Agas
Πολλή αγάπη από τους Έλληνες ακροατές αυτή η μπάντα... Ίσως σε καμία άλλη χώρα δεν έχουν αγαπηθεί τόσο πολύ ... Θυμάμαι ότι για ένα διάστημα (τέλη 80ς αρχές 90ς), όποτε με συνομηλίκους μου κάναμε μουσικές συζητήσεις, δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναφερθούν... Εγώ δεν ασχολήθηκα παραπάνω με αυτούς (μιας και στα μουσικά γούστα μου "ήμουν αλλού" εκείνη την περίοδο), κι έτσι δεν αποκλείεται να έχασα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα από αυτούς...