31/10/2024
Σήμερα πήρα το βιβλίο στα χέρια μου. Οι «Cult Όψεις του Ελληνικού Κινηματογράφου» είναι κατ’ αρχάς ένα κάπως μεγάλου μεγέθους βιβλίο, καθώς έχει διαστάσεις 15,6 X 23,9. Ένα αυτό.
Δεύτερον πρόκειται για μια καλλιτεχνική έκδοση υψηλής αισθητικής. Το βιβλίο διαθέτει δύο εξώφυλλα, το εσωτερικό άσπρο, με τα ανάγλυφα μαύρα γράμματα και το εξωτερικό πολύχρωμο, που είναι η κουβερτούρα του.
Οι άνθρωποι που δούλεψαν για το βιβλίο, από εικαστικής πλευράς, δηλαδή ο Γιάννης Καρλόπουλος (εξώφυλλο), η Μαργαρίτα Καμαριώτη (σελιδοποίηση), το Ψιμύθι (εκτύπωση), ο Νίκος Καρακώστας (βιβλιοδεσία) και ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος (επιμέλεια έκδοσης) έχουν κάνει τρομερή δουλειά, και προσωπικά αισθάνομαι «κάπως» γι’ αυτό. Αισθάνομαι θέλω να πω συγκινημένος, και τους ευχαριστώ όλους πολύ (και την διορθώτρια Μαρία Δρουκοπούλου φυσικά ευχαριστώ).
Δεν ξέρω αν τα αξίζω όλα αυτά. Δεν έχω μάθει να με τιμούν εμπράκτως, οι άνθρωποι, τόσο πολύ. Οπωσδήποτε τα καλά λόγια, που λέγονται μέσα στα χρόνια, είναι σημαντικά και σας ευχαριστώ όλες και όλους, αλλά εδώ υπάρχουν τα έργα. Θέλω να πω πως ξεφυλλίζω το βιβλίο και χαϊδεύω τα εξώφυλλα εδώ και κάτι ώρες, και είναι σαν να μην πιστεύω στα μάτια μου... Τι άλλο να πω;
Ένα μόνο. Έλειπε ένα τέτοιο βιβλίο από την ελληνική κινηματογραφική βιβλιογραφία – και δεν αναφέρομαι μόνο στην αρτίστικη όψη του, αλλά και στο περιεχόμενό του. Όσοι το πιάσετε στα χέρια σας, το περιεργαστείτε και το διαβάσετε, νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/
Σήμερα πήρα το βιβλίο στα χέρια μου. Οι «Cult Όψεις του Ελληνικού Κινηματογράφου» είναι κατ’ αρχάς ένα κάπως μεγάλου μεγέθους βιβλίο, καθώς έχει διαστάσεις 15,6 X 23,9. Ένα αυτό.
Δεύτερον πρόκειται για μια καλλιτεχνική έκδοση υψηλής αισθητικής. Το βιβλίο διαθέτει δύο εξώφυλλα, το εσωτερικό άσπρο, με τα ανάγλυφα μαύρα γράμματα και το εξωτερικό πολύχρωμο, που είναι η κουβερτούρα του.
Οι άνθρωποι που δούλεψαν για το βιβλίο, από εικαστικής πλευράς, δηλαδή ο Γιάννης Καρλόπουλος (εξώφυλλο), η Μαργαρίτα Καμαριώτη (σελιδοποίηση), το Ψιμύθι (εκτύπωση), ο Νίκος Καρακώστας (βιβλιοδεσία) και ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος (επιμέλεια έκδοσης) έχουν κάνει τρομερή δουλειά, και προσωπικά αισθάνομαι «κάπως» γι’ αυτό. Αισθάνομαι θέλω να πω συγκινημένος, και τους ευχαριστώ όλους πολύ (και την διορθώτρια Μαρία Δρουκοπούλου φυσικά ευχαριστώ).
Δεν ξέρω αν τα αξίζω όλα αυτά. Δεν έχω μάθει να με τιμούν εμπράκτως, οι άνθρωποι, τόσο πολύ. Οπωσδήποτε τα καλά λόγια, που λέγονται μέσα στα χρόνια, είναι σημαντικά και σας ευχαριστώ όλες και όλους, αλλά εδώ υπάρχουν τα έργα. Θέλω να πω πως ξεφυλλίζω το βιβλίο και χαϊδεύω τα εξώφυλλα εδώ και κάτι ώρες, και είναι σαν να μην πιστεύω στα μάτια μου... Τι άλλο να πω;
Ένα μόνο. Έλειπε ένα τέτοιο βιβλίο από την ελληνική κινηματογραφική βιβλιογραφία – και δεν αναφέρομαι μόνο στην αρτίστικη όψη του, αλλά και στο περιεχόμενό του. Όσοι το πιάσετε στα χέρια σας, το περιεργαστείτε και το διαβάσετε, νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/
31/10/2024
To Jazz Fest Black Box συνεχίζεται και ολοκληρώνεται σήμερα Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2024 με Νάσια Γκόφα & The Jazz Tales, συν Milli Janatkova & Štěpán Škoch: In Rhythm και αύριο Παρασκευή, 1η Νοεμβρίου 2024 με Δημήτρης Τσάκας Trio feat. Αναστασία Κωνσταντινίδου και Ειρήνη Κωνσταντινίδη Quintet. Πάντα στον φιλολογικό σύλλογο "Παρνασσός" και πάντα στις 8:30.
To Jazz Fest Black Box συνεχίζεται και ολοκληρώνεται σήμερα Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2024 με Νάσια Γκόφα & The Jazz Tales, συν Milli Janatkova & Štěpán Škoch: In Rhythm και αύριο Παρασκευή, 1η Νοεμβρίου 2024 με Δημήτρης Τσάκας Trio feat. Αναστασία Κωνσταντινίδου και Ειρήνη Κωνσταντινίδη Quintet. Πάντα στον φιλολογικό σύλλογο "Παρνασσός" και πάντα στις 8:30.
31/10/2024
Η πρώτη έκδοση σε βιβλίο, από το 1976. Θα τα πούμε αναλυτικά κάποια στιγμή... Θανάσης Βαλτινός εν ειρήνη...
Η πρώτη έκδοση σε βιβλίο, από το 1976. Θα τα πούμε αναλυτικά κάποια στιγμή... Θανάσης Βαλτινός εν ειρήνη...
30/10/2024
Διαβάζω το βιβλίο «Ψυχεδελικές Ικεσίες» του Timothy Leary
στις εκδόσεις Τυφλόμυγα, που κυκλοφόρησε πέρυσι (2023) και βλέπω κάπου το εξής:
«Στην Ελλάδα η είδηση του θανάτου του Λήρυ (πέθανε στις 31 Μαΐου 1996) ανακοινώθηκε με ένα και μόνο άρθρο γραμμένο από τον Θ. Δανίκα για την εφημερίδα Το Βήμα. Άλλωστε μέχρι εκείνη τη στιγμή, πέρα από τα δύο βιβλία του που είχαν κυκλοφορήσει σε ελληνική μετάφραση, δεν είχαν εμφανισθεί στην ελληνική αρθρογραφία παρά ελάχιστες αναφορές στον ίδιο, ασήμαντες αριθμητικά και πολύ σύντομες, ακόμα και στα έντυπα του λεγόμενου ελληνικού underground».
Κατ’ αρχάς να πω πως άρθρα για τον Timothy Leary δημοσιεύονται σε ελληνικά περιοδικά τουλάχιστον από το 1968 (και εννοώ σε μέινστριμ έντυπα, όχι σε… underground), κάτι που, προφανώς, το αγνοούν οι άνθρωποι των εκδόσεων Τυφλόμυγα.
Έπειτα εγώ, με αφορμή τον θάνατο του Leary, είχα γράψει ένα τετρασέλιδο άρθρο στο Jazz & Τζαζ (τεύχος #41-42, Αύγ.-Σεπτ. 1996), υπό τον τίτλο «Το ατελείωτο ρίσκο του Timothy Leary», όταν το περιοδικό είχε ακόμη το πολύ μεγάλο σχήμα. Βέβαια, τότε, το Jazz & Τζαζ δεν είχε ξεκινήσει να βάζει premium CD σε κάθε τεύχος, και οπωσδήποτε δεν πουλούσε τόσο όσο θα πουλούσε αργότερα – όταν, λόγω των CD, θα γινόταν γνωστό τοις πάσι.
«Στην Ελλάδα η είδηση του θανάτου του Λήρυ (πέθανε στις 31 Μαΐου 1996) ανακοινώθηκε με ένα και μόνο άρθρο γραμμένο από τον Θ. Δανίκα για την εφημερίδα Το Βήμα. Άλλωστε μέχρι εκείνη τη στιγμή, πέρα από τα δύο βιβλία του που είχαν κυκλοφορήσει σε ελληνική μετάφραση, δεν είχαν εμφανισθεί στην ελληνική αρθρογραφία παρά ελάχιστες αναφορές στον ίδιο, ασήμαντες αριθμητικά και πολύ σύντομες, ακόμα και στα έντυπα του λεγόμενου ελληνικού underground».
Κατ’ αρχάς να πω πως άρθρα για τον Timothy Leary δημοσιεύονται σε ελληνικά περιοδικά τουλάχιστον από το 1968 (και εννοώ σε μέινστριμ έντυπα, όχι σε… underground), κάτι που, προφανώς, το αγνοούν οι άνθρωποι των εκδόσεων Τυφλόμυγα.
Έπειτα εγώ, με αφορμή τον θάνατο του Leary, είχα γράψει ένα τετρασέλιδο άρθρο στο Jazz & Τζαζ (τεύχος #41-42, Αύγ.-Σεπτ. 1996), υπό τον τίτλο «Το ατελείωτο ρίσκο του Timothy Leary», όταν το περιοδικό είχε ακόμη το πολύ μεγάλο σχήμα. Βέβαια, τότε, το Jazz & Τζαζ δεν είχε ξεκινήσει να βάζει premium CD σε κάθε τεύχος, και οπωσδήποτε δεν πουλούσε τόσο όσο θα πουλούσε αργότερα – όταν, λόγω των CD, θα γινόταν γνωστό τοις πάσι.
Το ότι ήταν, τότε, ένα... underground έντυπο το Jazz &
Τζαζ δεν δικαιολογεί το να γράφουν κάποιοι, σήμερα, για «ασήμαντες αριθμητικά
και πολύ σύντομες» αναφορές – χωρίς να έχουν ψάξει τίποτα.
Ορίστε κι ένα σκαν από το κείμενό μου...
Ορίστε κι ένα σκαν από το κείμενό μου...
29/10/2024
Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως θα πρέπει το blues να το μελετάς μαζί με το ρεμπέτικο (για κανέναν απολύτως λόγο), αλλά, ρε φίλε, βλέποντας το μούτρο του Στέλιου Κερομύτη, εδώ, τον πρώτο που ανακάλεσα στο μυαλό μου ήταν τον Lightnin’ Hopkins.
Το στυλ δεν διδάσκεται, ούτε εφευρίσκεται, ούτε επινοείται. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Πού να βρεις τέτοιο μάγκα άντρα σε πάλκο, σήμερα, να πας να του φιλήσεις τα πόδια...
https://www.youtube.com/watch?v=xjCSZTv8nmw
Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως θα πρέπει το blues να το μελετάς μαζί με το ρεμπέτικο (για κανέναν απολύτως λόγο), αλλά, ρε φίλε, βλέποντας το μούτρο του Στέλιου Κερομύτη, εδώ, τον πρώτο που ανακάλεσα στο μυαλό μου ήταν τον Lightnin’ Hopkins.
Το στυλ δεν διδάσκεται, ούτε εφευρίσκεται, ούτε επινοείται. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Πού να βρεις τέτοιο μάγκα άντρα σε πάλκο, σήμερα, να πας να του φιλήσεις τα πόδια...
https://www.youtube.com/watch?v=xjCSZTv8nmw
29/10/2024
Γενναία μπορεί να ήτανε η Carla Bley, αλλά πέθανε μόνο μια φορά. Πέρσι τον Οκτώβριο...
Γενναία μπορεί να ήτανε η Carla Bley, αλλά πέθανε μόνο μια φορά. Πέρσι τον Οκτώβριο...
29/10/2024
Φωτογραφία εξωφύλλου: η Ajita Wilson στην ταινία του Παύλου Φιλίππου «Μαύρη Αφροδίτη» (1977). Εξώφυλλο: Γιάννης Καρλόπουλος.
Φωτογραφία εξωφύλλου: η Ajita Wilson στην ταινία του Παύλου Φιλίππου «Μαύρη Αφροδίτη» (1977). Εξώφυλλο: Γιάννης Καρλόπουλος.
Από εδώ
προμηθεύεσαι το βιβλίο:
https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/
https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/
27/10/2024
Ορισμένοι ίσως δεν διανοούνται για το τι μπορεί να διαβάσουν σ' αυτό το βιβλίο...
Ορισμένοι ίσως δεν διανοούνται για το τι μπορεί να διαβάσουν σ' αυτό το βιβλίο...
26/10/2024
>>Αναφέρει ο Φώντας Τρούσας στον πρόλογο του βιβλίου: Κείμενα για ουκ ολίγες βαθιά υποτιμημένες ταινίες, κυρίως από τη δεκαετία του '70, που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό (γυναικείο και αντρικό), την ερωτική περίπτυξη ή την ερωτική πράξη καθαυτή, τοποθετώντας τα όλα τούτα εντός του ελληνικού τοπίου (φυσικού ή αστικού).(...) Από το βιβλίο δεν απουσιάζουν τα κείμενα και οι πληροφορίες ακόμα και για τον underground ή πειραματικό κινηματογράφο μας, δεν απουσιάζουν οι πρωτοποριακές μουσικές ταινίες...<<
https://www.lifo.gr/now/entertainment/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy-molis-kykloforise-neo-biblio-toy-fonta
>>Αναφέρει ο Φώντας Τρούσας στον πρόλογο του βιβλίου: Κείμενα για ουκ ολίγες βαθιά υποτιμημένες ταινίες, κυρίως από τη δεκαετία του '70, που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό (γυναικείο και αντρικό), την ερωτική περίπτυξη ή την ερωτική πράξη καθαυτή, τοποθετώντας τα όλα τούτα εντός του ελληνικού τοπίου (φυσικού ή αστικού).(...) Από το βιβλίο δεν απουσιάζουν τα κείμενα και οι πληροφορίες ακόμα και για τον underground ή πειραματικό κινηματογράφο μας, δεν απουσιάζουν οι πρωτοποριακές μουσικές ταινίες...<<
https://www.lifo.gr/now/entertainment/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy-molis-kykloforise-neo-biblio-toy-fonta
26/10/2024
Του Αγίου Δημητρίου ανήμερα... 56 χρόνια πριν, όταν η αστυνομία θα μπουκάρει σ' ένα σπίτι στην Καλογρέζα για να διακόψει ένα πάρτυ «ανωμάλων»....
https://www.lifo.gr/san-simera/56-hronia-prin-i-astynomia-mpoykarei-s-ena-spiti-stin-kalogreza-gia-na-diakopsei-ena
Του Αγίου Δημητρίου ανήμερα... 56 χρόνια πριν, όταν η αστυνομία θα μπουκάρει σ' ένα σπίτι στην Καλογρέζα για να διακόψει ένα πάρτυ «ανωμάλων»....
https://www.lifo.gr/san-simera/56-hronia-prin-i-astynomia-mpoykarei-s-ena-spiti-stin-kalogreza-gia-na-diakopsei-ena
Σχόλιο από το fb στο ποστ "Του Αγίου Δημητρίου ανήμερα... 56 χρόνια πριν"...
ΑπάντησηΔιαγραφήKwstas Agas
Ευχαριστούμε πολύ για το τόσο ενδιαφέρον κείμενο Φώντα, δεν τα γνώριζα τα γεγονότα!! Το μόνο που θα συμπληρώσω είναι ότι ο Λαδάς έμενε μέχρι το τέλος της ζωής του όχι απλώς στη γειτονιά μου, περιοχή Ζωγράφου, αλλά ακριβώς στον ίδιο δρόμο (δύο πολυκατοικίες παρακάτω)!! Όσες φορές τον είχα δει, πάντα μα πάντα ήταν καλοντυμένος, στην πένα, με τα καλά του τα κουστούμια, τις ωραίες τις γραβάτες του κλπ , τα οποία δεν αποχωρίστηκε ούτε όταν έφτασε σε βαθύ γήρας!! Επίσης του άρεσε πολύ να μιλάει με νέους ανθρώπους για να τους εμφυσήσει τις ... ιδέες του!! Εγώ φυσικά όποτε τον έβλεπα άλλαζα ... δέκα πεζοδρόμια, η παρουσία του μου δημιουργούσε αποστροφή, ούτε καλημέρα δεν ήθελα να ανταλλάσσουμε!! Όμως, μετά από τόσα χρόνια που έφυγε από τη ζωή, σκέφτομαι ότι "έστω μια φορά, θα ήθελα να πιάσω κουβέντα μαζί του, για να έχω κι εγώ μια πιο προσωπική άποψη γι' αυτόν "!!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ορισμένοι ίσως δεν διανοούνται για το τι μπορεί να διαβάσουν σ' αυτό το βιβλίο..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήFerris Costas
Φαντάζομαι να ξέρεις πως ο Gregory Markopoulos ήρθε στην Ελλάδα καλεσμένος του... Τζέημς Πάρισ, για να γυρίσει τη Γαλήνη του Βενέζη. Άρχισε γυρίσματα στη Μυτικίνη, αλλά... σταμάτησε.
Φώντας Τρούσας
Βέβαια
Antonis Vathis
Και ήθελε τα χρώματα του στις ταινιες να έχουν την ένταση και φωτεινότητα και κορεσμό των πινάκων του Διαμαντή Διαμαντοπούλου πληροφορία από το ντοκυμαντέρ γιαυτον
Θεοδουλος Παρασκευαιδης
ΚΑΛΟΤΑΞΕΙΔΟΟΟΟΟ ΦΩΝΤΑ ΜΟΥ!!!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Φωτογραφία εξωφύλλου: η Ajita Wilson στην ταινία του Παύλου Φιλίππου «Μαύρη Αφροδίτη» (1977). Εξώφυλλο: Γιάννης Καρλόπουλος"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαραντης Κλωναρας
Αδερφέ μου ότι ανεβάζεις είναι πανέμορφο πανέμορφο
Akis Kapranos
Φοβερό σχόλιο από Λουτσιο Φούλτσι.
Stathis Gotsis
Είναι «κανονική μαύρη» η με φούμο όπως ο Βουτσάς σε μια ταινία, αλλά και ο Γιώργος Μούτσιος στην ταινία «Ο Άνθρωπος που γύρισε από την ζέστη»;
Konstantinos Pagiatis
Αρχικά ήταν κανονικός μαύρος
Φώντας Τρούσας
Ρε μην κάνετε χαζά σχόλια.
Αγοράζουμε και διαβάζουμε το βιβλίο.
Άγγελος Γαβριήλ
το παράγγειλα...
Stathis Gotsis
εννοείται ότι το παραγγέλνω πάραυτα!
Νικος Μαργαρωνης
Προφανώς υπάρχει και σε βιβλιοπωλεία...
Vassilis Serafimakis
Την βλέπω στο εξώφυλλο και την θυμάμαι εξ όψεως δηλ από φωτογραφίες αλλά δεν ήξερα ότι ήταν transgender. Ή ότι πέθανε νέα, μόλις 37 χρονώ.
Maria Markouli
Καλοτάξιδο Φώντα ! θα σπεύσω
Σχόλια από το fb στο ποστ "Γενναία μπορεί να ήτανε η Carla Bley, αλλά πέθανε μόνο μια φορά. Πέρσι τον Οκτώβριο..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήDimitris Manos
Έλα μωρέ κι εσύ, τι '23 τι '24. Στον "εκατομμυριούχο" θα του το δίνανε.
Νίκος Τσιούρβας
"Τρείς φορές μετράς και μετά κόβεις!" λένε ξυλουργοί,σιδεράδες κι άλλα
μαστόρια.Κάτι ξέρουν!
Λιζ Ξυν
Grstefull dead..Γιωργο ημουν στο fan club με ολα τα βινυλια..ΤΟ συγκροτημα
Kwstas Agas
αν γινόταν... ένα θαύμα και με στέλνανε πίσω στο 1994 , δλδ λίγο πριν πεθάνει ο ΤΕΡΆΣΤΙΟΣ Gerry Garcia και διαλυθούν δια παντός οι G.D., για 5-6 μέρες και μου λέγανε "αυτές τις λίγες μέρες που σε φέραμε εδώ πώς θες να τις αξιοποιήσεις?", ένα και μόνο ένα πράγμα θα ζητούσα: "Αυτή τη στιγμή πού παίζουν οι Grateful Dead, σε ποια πόλη της Αμερικής?? στείλτε με τώρα αμέσως εκεί..."
Haris Mantellos
Ο Μάκης Μηλάτος τέτοια λαθάρα? Αν είναι δυνατόν...
Γιάννης Τσουκαλάς
Ζολοι γερναμε καποια στιγμη και η μαλακινση ελοχευει . . . ας ειμεθα επιεικείς
Nikos Kouteris
Αχ αυτός ο Μάκης ! Που νομιζε όταν δουλεύαμε μαζί ότι ο Eric B (&Rakim) ήταν συγκρότημα με guest
Δανάη Αναστασίου
Θέλω να γελάσω και δεν πρέπει
Alexis Tambouras
Τον πρόλαβα δύο τρεις φορές στο Fillmore East του Billy Graham με το υπόλοιπο συγκρότημα από το 1968 όταν έμενα στο Manhattan και μου φαίνεται σαν χθες . Γιαυτό και για το "πριν λίγες μέρες", για τη Βley που μας άφησε χρόνους πέρυσι, μην σου κάνει εντύπωση , θά'τανε σαν το "Ταξίδι μιας Μεγάλης Mέρας μέσα στην Nύχτα "!
Sakis Bwanas
Να πω ότι εκπλήσσομαι, ψέμματα θα πω
Σχόλια από το fb στο ποστ "Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως θα πρέπει το blues να το μελετάς μαζί με το ρεμπέτικο (για κανέναν απολύτως λόγο), αλλά"...
ΑπάντησηΔιαγραφήStathis Nikokavouras
Και ο φερμας φωντα .μπορει να μην ηταν απο λουιζιανα αλλα οπως ελεγε ο μεγιστος αντωνης τουρκογιωργης ροκας ρεμπετης και ρεμαλι..
Kwstas Agas
Κι εν τω μεταξύ ο Κερομύτης ή Κηρομύτης ήτανε πάντα ντυμένος "στην πένα" όποτε ανέβαινε στο πάλκο!!! (επίσης η ανάρτηση σου Φώντα είναι κάπως "της επικαιρότητας", μιας και ο Κερομύτης είχε πολεμήσει στο αλβανικό μέτωπο... ) ...
Triantafillos Kotanitis
μεγαλη κουβεντα ειπες για το στυλ μεσα εισαι 100 τοις 100
Yorgos Mouzakitis
Ο πιο στυλατος μαγκας κι απο καταγωγη..
Takis Akkos
Αν ζουσε ο Κερομυτης θα σου ελεγε 'Γιασαν του μαγκα' ,Φωντα.
Vassilis Serafimakis
1977 Θεμέλιο, στο πάλκο μαζί με άλλους τής φάρας δηλ Γενίτσαρη, Εσκενάζυ, κτλ, και το κοινό πήχτρα από κάτω, στα γνωστά τής ξεγερμένης μεταπολίτευς: μαλλούρα, αμπέχωνο, τσιγάρα και τσιγάρα. (Γυμνασιόπαις, είχα κασετοφωνάκι κι έγραφε και η κασέτα χάθηκε, βρίστε ελεύθερα.) Απ'τη μουσική ήμουνα πιό πολύ κολλημένος να κοιτάω τα άτομα στο πάλκο. Ζωντανό ταξίδι στο χρόνο. Θα πώ μόνο γιά Κερομύτη ότι ήταν (φυσικά) στην πένα, και η όλη ιστορία με τη θορυβώδη ατημέλητη φοιτητιώσα δεν τού πολυάρεσε ή έτσι ήτανε πάντα. Οταν πέρασε ανάμεσα μας, δίπλα μου, βαστώντας ορθό το καριοφίλι του, ήταν σαν - τι να λέω τώρα.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Διαβάζω το βιβλίο «Ψυχεδελικές Ικεσίες» του Timothy Leary στις εκδόσεις Τυφλόμυγα, που κυκλοφόρησε πέρυσι (2023) και βλέπω κάπου το εξής:"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘοδωρής Μανίκας
Δικό μου ειναι το άρθρο στο Βημα, Φώντα μου... Του Θ. Μανίκα επρεπε να γράφει κι οχι του Θ. Δανίκα! Κατά τα λοιπά, καλά τα γράφεις... Κανείς και πολλώ μάλλον εγώ στο περί ού ο λόγος άρθρο στο Βήμα, δεν ισχυρίσθηκε ποτέ ότι αυτή ήταν η πρώτη αναφορά στον Leary... Το ότι ο συντάκτης γράφει λάθος το όνομά μου, όμως, αποτελεί το καλύτερο τεκμήριο για το πόσο είναι λάθος η όλη του τοποθέτηση επί του θέματος... Be well...
Φώντας Τρούσας
Το κατάλαβα ότι έγινε κάποιο μπέρδεμα με τα ονόματα - και το ξανακοίταξα τώρα μήπως το αντέγραψα εγώ λάθος. Αλλά όχι... γράφει Θ. Δανίκα. Μάλλον πρέπει να το έχω το κείμενό σου, αν και δεν είναι εύκολο τώρα να το βρω.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Κι εγώ το περίμενα ότι το "Δανίκας" ήταν προϊον ασχετοσυνης.
Alexis Tambouras
Δανίκας και πάσης Ελλάδος λοιπόν !!!
Lampros Papalexis
"Βαβυλωνία", ότι θα χαρακτήριζε αυτή τη χώρα
Θοδωρής Μανίκας
ένα γράμμα διαφορά, το Δ και το Μ... Μιά μικρή διαφορά, με μεγάλες συνέπειες!...
Lampros Papalexis
Ναι σαι καλά ρε Δανίκα που μάθαμε τον T. Leary από σένανε γιατί αλλιώς ακόμη γελαδια θα βοσκογαμε σαν γιδγια απεταλωτα
Γιώργος Γιαννόπουλος
Εγώ αυτό το όνομα το θυμόμουν -σαν κάτι "κακό"- από μικρός. Πρέπει να έγραφαν οι εφημερίδες διάφορα τύπου παραστρατημενη νεολαία, τεχνητοί παράδεισοι κλπ από πολύ νωρίς. Μετά άκουσα το όνομα και σε τραγούδι των moody blues.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Σήμερα πήρα το βιβλίο στα χέρια μου. Οι «Cult Όψεις του Ελληνικού Κινηματογράφου» είναι κατ’ αρχάς ένα κάπως μεγάλου μεγέθους βιβλίο, καθώς έχει διαστάσεις 15,6 X 23,9. Ένα αυτό"...
ΑπάντησηΔιαγραφήDimitris Panayiotatos
Θα το αγοράσω πολύ σύντομα από τη LIFO. Και σίγουρα τα αξίζεις όλα αυτά, αγαπητέ Φώντα!
John Perros
Θα το πάρω την Παρασκευή .Εξωφυλλαρα με Ajita.
Tina Mandilara
Καλοτάξιδο, Φωντα!
Manos Sketos
Καλοτάξιδο!
Alexandra Fraimi
Εξαίρετα!!!