ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 609

31/10/2024
Σήμερα πήρα το βιβλίο στα χέρια μου. Οι «Cult Όψεις του Ελληνικού Κινηματογράφου» είναι κατ’ αρχάς ένα κάπως μεγάλου μεγέθους βιβλίο, καθώς έχει διαστάσεις 15,6 X 23,9. Ένα αυτό.
Δεύτερον πρόκειται για μια καλλιτεχνική έκδοση υψηλής αισθητικής. Το βιβλίο διαθέτει δύο εξώφυλλα, το εσωτερικό άσπρο, με τα ανάγλυφα μαύρα γράμματα και το εξωτερικό πολύχρωμο, που είναι η κουβερτούρα του.

Οι άνθρωποι που δούλεψαν για το βιβλίο, από εικαστικής πλευράς, δηλαδή ο Γιάννης Καρλόπουλος (εξώφυλλο), η Μαργαρίτα Καμαριώτη (σελιδοποίηση), το Ψιμύθι (εκτύπωση), ο Νίκος Καρακώστας (βιβλιοδεσία) και ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος (επιμέλεια έκδοσης) έχουν κάνει τρομερή δουλειά, και προσωπικά αισθάνομαι «κάπως» γι’ αυτό. Αισθάνομαι θέλω να πω συγκινημένος, και τους ευχαριστώ όλους πολύ (και την διορθώτρια Μαρία Δρουκοπούλου φυσικά ευχαριστώ).
Δεν ξέρω αν τα αξίζω όλα αυτά. Δεν έχω μάθει να με τιμούν εμπράκτως, οι άνθρωποι, τόσο πολύ. Οπωσδήποτε τα καλά λόγια, που λέγονται μέσα στα χρόνια, είναι σημαντικά και σας ευχαριστώ όλες και όλους, αλλά εδώ υπάρχουν τα έργα. Θέλω να πω πως ξεφυλλίζω το βιβλίο και χαϊδεύω τα εξώφυλλα εδώ και κάτι ώρες, και είναι σαν να μην πιστεύω στα μάτια μου... Τι άλλο να πω;
Ένα μόνο. Έλειπε ένα τέτοιο βιβλίο από την ελληνική κινηματογραφική βιβλιογραφία – και δεν αναφέρομαι μόνο στην αρτίστικη όψη του, αλλά και στο περιεχόμενό του. Όσοι το πιάσετε στα χέρια σας, το περιεργαστείτε και το διαβάσετε, νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/

31/10/2024
To Jazz Fest Black Box συνεχίζεται και ολοκληρώνεται σήμερα Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2024 με Νάσια Γκόφα & The Jazz Tales, συν Milli Janatkova & Štěpán Škoch: In Rhythm και αύριο Παρασκευή, 1η Νοεμβρίου 2024 με Δημήτρης Τσάκας Trio feat. Αναστασία Κωνσταντινίδου και Ειρήνη Κωνσταντινίδη Quintet. Πάντα στον φιλολογικό σύλλογο "Παρνασσός" και πάντα στις 8:30.

31/10/2024
Η πρώτη έκδοση σε βιβλίο, από το 1976. Θα τα πούμε αναλυτικά κάποια στιγμή... Θανάσης Βαλτινός εν ειρήνη...

30/10/2024
Διαβάζω το βιβλίο «Ψυχεδελικές Ικεσίες» του Timothy Leary στις εκδόσεις Τυφλόμυγα, που κυκλοφόρησε πέρυσι (2023) και βλέπω κάπου το εξής:
«Στην Ελλάδα η είδηση του θανάτου του Λήρυ (πέθανε στις 31 Μαΐου 1996) ανακοινώθηκε με ένα και μόνο άρθρο γραμμένο από τον Θ. Δανίκα για την εφημερίδα Το Βήμα. Άλλωστε μέχρι εκείνη τη στιγμή, πέρα από τα δύο βιβλία του που είχαν κυκλοφορήσει σε ελληνική μετάφραση, δεν είχαν εμφανισθεί στην ελληνική αρθρογραφία παρά ελάχιστες αναφορές στον ίδιο, ασήμαντες αριθμητικά και πολύ σύντομες, ακόμα και στα έντυπα του λεγόμενου ελληνικού underground».
Κατ’ αρχάς να πω πως άρθρα για τον Timothy Leary δημοσιεύονται σε ελληνικά περιοδικά τουλάχιστον από το 1968 (και εννοώ σε μέινστριμ έντυπα, όχι σε… underground), κάτι που, προφανώς, το αγνοούν οι άνθρωποι των εκδόσεων Τυφλόμυγα.
Έπειτα εγώ, με αφορμή τον θάνατο του Leary, είχα γράψει ένα τετρασέλιδο άρθρο στο Jazz & Τζαζ (τεύχος #41-42, Αύγ.-Σεπτ. 1996), υπό τον τίτλο «Το ατελείωτο ρίσκο του Timothy Leary», όταν το περιοδικό είχε ακόμη το πολύ μεγάλο σχήμα. Βέβαια, τότε, το Jazz & Τζαζ δεν είχε ξεκινήσει να βάζει premium CD σε κάθε τεύχος, και οπωσδήποτε δεν πουλούσε τόσο όσο θα πουλούσε αργότερα – όταν, λόγω των CD, θα γινόταν γνωστό τοις πάσι. 

Το ότι ήταν, τότε, ένα... underground έντυπο το Jazz & Τζαζ δεν δικαιολογεί το να γράφουν κάποιοι, σήμερα, για «ασήμαντες αριθμητικά και πολύ σύντομες» αναφορές – χωρίς να έχουν ψάξει τίποτα.
Ορίστε κι ένα σκαν από το κείμενό μου...

29/10/2024
Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως θα πρέπει το blues να το μελετάς μαζί με το ρεμπέτικο (για κανέναν απολύτως λόγο), αλλά, ρε φίλε, βλέποντας το μούτρο του Στέλιου Κερομύτη, εδώ, τον πρώτο που ανακάλεσα στο μυαλό μου ήταν τον Lightnin’ Hopkins.
Το στυλ δεν διδάσκεται, ούτε εφευρίσκεται, ούτε επινοείται. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Πού να βρεις τέτοιο μάγκα άντρα σε πάλκο, σήμερα, να πας να του φιλήσεις τα πόδια...
https://www.youtube.com/watch?v=xjCSZTv8nmw

29/10/2024
Γενναία μπορεί να ήτανε η Carla Bley, αλλά πέθανε μόνο μια φορά. Πέρσι τον Οκτώβριο...

29/10/2024
Φωτογραφία εξωφύλλου: η Ajita Wilson στην ταινία του Παύλου Φιλίππου «Μαύρη Αφροδίτη» (1977). Εξώφυλλο: Γιάννης Καρλόπουλος. 

Από εδώ προμηθεύεσαι το βιβλίο:
https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/

27/10/2024
Ορισμένοι ίσως δεν διανοούνται για το τι μπορεί να διαβάσουν σ' αυτό το βιβλίο...

https://www.lifoshop.gr/product/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy/

26/10/2024
>>Αναφέρει ο Φώντας Τρούσας στον πρόλογο του βιβλίου: Κείμενα για ουκ ολίγες βαθιά υποτιμημένες ταινίες, κυρίως από τη δεκαετία του '70, που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό (γυναικείο και αντρικό), την ερωτική περίπτυξη ή την ερωτική πράξη καθαυτή, τοποθετώντας τα όλα τούτα εντός του ελληνικού τοπίου (φυσικού ή αστικού).(...) Από το βιβλίο δεν απουσιάζουν τα κείμενα και οι πληροφορίες ακόμα και για τον underground ή πειραματικό κινηματογράφο μας, δεν απουσιάζουν οι πρωτοποριακές μουσικές ταινίες...<<
https://www.lifo.gr/now/entertainment/cult-opseis-toy-ellinikoy-kinimatografoy-molis-kykloforise-neo-biblio-toy-fonta

26/10/2024
Του Αγίου Δημητρίου ανήμερα... 56 χρόνια πριν, όταν η αστυνομία θα μπουκάρει σ' ένα σπίτι στην Καλογρέζα για να διακόψει ένα πάρτυ «ανωμάλων»....
https://www.lifo.gr/san-simera/56-hronia-prin-i-astynomia-mpoykarei-s-ena-spiti-stin-kalogreza-gia-na-diakopsei-ena