Ferris Costas Διάβασα το άρθρο σου γιά τους Aphrodite's Child, και... τα μηνύματα που ακολούθησαν. Είσαι ενίοτε οργίλος, αλλά μ' αρέσει το πάθος γι αυτό που κάνεις. Γιά το συγκρότημα θα φέρω μόνο κάποιες συμπληρωματικές πληροφορίες, που αφορούν τα πριν το 666. Ο Βαγγέλης και οι άλλοι δύο, ήρθαν και μας βρήκαν στο Cafe Saint Claude (το ΚΑΦΕ ΕΜΙΓΚΡΕΚ του Βασιλικού) τέλος Φεβρουαρίου, αρχές Μαρτίου 1968. Ο Βαγγέλης μόλις είχε φτάσει, οι άλλοι δύο μόλις είχαν επιστρέψει από το Λονδίνο, κι έψαχναν... γιά δανεικά γιατί είχαν ξεμείνει. Τελικά, με τηλεφώνημα του Αντύπα πήγαν στα γραφεία της PHILIPS, και τους ανέλαβε ο Sberro, και πήγαν όλοι μαζί σε μιά μουσική συνάντηση (νόμίζω το MIDEM ή κάτι τέτοιο). Εκεί, συναντήθηκαν με τον Εγγλέζο Lou Reisner, που τους έδωσε το όνομα APHRODITE'S CHILD, και... τις ευχές του. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, οι executives της Φίλιπς (Roger Marouani), τους έδωσαν την παραγγελία γιά τη διασκευή του Κανόνα, γιά να προλάβουν τους FOUR TOPS της BARCLAYS, που ετοιμάζονταν να το κάνουν όπως τους πληροφόρησαν οι κατάσκοποί τους. Όμως ίσαμε να μπουν στο στούντιο, ξέσπασε η απεργία ΚΑΙ των μουσικών τον Μάη, και οι Aphrodite's ήσαν οι μόνοι που μπήκαν στο στούντιο, ως... απεργοσπάστες! Απολίτικοι ως ήσαν, δεν δίστασαν να παίξουν (με τη Μούσχουρη) στη γιορτή της 21ης Απριλίου, στην Πρεσβεία. Όσο γιά την Ελληνική έκδοση του 666, έγινε το εξής: Όταν τελειώσαμε το αρχικό remix, ήρθε στο Παρίσι ο Αντύπας, το άκουσε κι ενθουσιάστηκε, και στήριξε τον Βαγγέλη στη διαμάχη που είχε με τον Marouani. Φεύγοντας, τον παρακάλεσε να του κάνει ένα αντίγραφο "γιά το γιό του" όπως είπε (είμουνα αυτήκοος μάρτυς)... Ένα χρόνο μετά, κι όταν ο κ. PHILIPS απεβίωσε και η MERCURY Αμερικής πίεσε γιά να κυκλοφορήσει ο δίσκος, ο Βαγγέλης κι εγώ ξαναμπήκαμε στο στούντιο, γιά να βελτιώσουμε σε μεγάλο βαθμό το remix. Στην Ελλάδα, φυσικά, δε μπορούσε να κυκλοφορήσει, λόγω χούντας. Με την μεταπολίτευση, ο κ. Αντύπας ανέσυρε το πρώτο εκείνο tape, και το... εξέδωσε.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον Ευχαριστώ για τις ωραίες πληροφορίες. To σινγκλ πρέπει να γράφτηκε πάντως πριν να ξεκινήσει η απεργία, αν κρίνουμε από τις ημερομηνίες. Ξέρουμε ποια χρονιά έπαιξαν στην πρεσβεία στη γιορτή της χούντας ή κάτι περισσότερο για το συγκεκριμένο γεγονός;
Ferris Costas 21 Απριλίου 1968. Λίγες μέρες πριν τον Μάη (3).
Ferris Costas Συμπληρωματικά, θα πω πως η επίσκεψη στο Σαιν Κλωντ έγινε κυρίως γιά να βρει ο Βαγγέλης τον Γιάννη Φαφούτη, παραγωγό της ταινίας 'ΦΟΡΜΙΝΞ", και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο (τον σκηνοθέτη) που ήταν βοηθός του Αγγελόπουλου στην πρώτη περίοδο των γυρισμάτων. Όσο γιά την απεργία των μουσικών, όντως ξεκίνησε μετ΄σ την ηχογράφηση, και στην ουσία έβλαψε τους FOUR TOPS που δεν προλάβανε τον δικό τους "Κανόνα". Όμως παραμένει γεγονός πως η ηχογράφηση του Rain and tears Έγινε μέσα στο φουλ των επεισοδίων και τα παιδιά όχι απλώς δεν καταλαβαίναν τίποτα, αλλά είχαν πανικοβληθεί, και κλείστηκαν στα ξενοδοχεία τους. Αυτό γιά να μην μας κουνιέται ο Βαγγέλης με το Fais que ton reve... Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα έξαλλα χουντικά κηρύγματα που μας έκαναν, τόσο ο πατέρας του Βαγγέλη, όσο κι ο πατέρας της Βίλμας.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον Άλλο οι πατεράδες. Στο "Fais que ton reve" παίρνει θέση πάντως ο ίδιος. Λέει και κάποια καλά στο Τετράδιο σε συνέντευξη (10/1974), όταν τα χώνει στη Μαρινέλλα ως κατεξοχήν τραγουδίστρια μετά το 1967... Εντάξει, η πολιτική δεν ήταν το φόρτε του. Σκέπτομαι πάντως πως επειδή αυτοί (Ρούσσος, Σιδεράς, και ο Βαγγέλης ίσως) πηγαινοέρχονταν στην Ελλάδα δεν θα τολμούσαν ποτέ να έκαναν δήλωση κατά της χούντας (ως διασημότητες να πούμε), γιατί τότε δεν θα μπορούσαν να ξανάρθουν. Δεν ήταν φάση Μελίνας δηλαδή ή Θεοδωράκη, που είχαν αποφασίσει πως θα ζούσαν έξω. Ξέρω και αριστερούς απ' έξω που ήταν συγκρατημένοι, για να μπορούν να έρχονται στη χώρα.
Ferris Costas Ο Κατακουζηνός έλεγε κάποτε γιά μένα πως κατά καιρούς κολλάω σε κάποιες "ιδεολογίες", Αναρχία, Βουδδισμός, Μάης του 68, Ελληνολατρία, Ράστα κ.λ., κι ύστερα περνάω στην επόμενη. Το κακό είναι πως αφήνω πίσω μου θύματα, που παραμένουν κολημένοι σε μία απ' αυτές τις "εποχές". Έτσι και με τον Βαγγέλη. Του "κόλησα" τρεις από τις μανίες μου: (1) Μάης 68 (2) Μυστικισμός και (3) Ελληνολατρία, Διόνυσος, Ερμής. Το κακό είναι πως τα κακοχώνεψε... https://www.youtube.com/watch?v=YCgHEIwnw3U
Ferris Costas Όπως βλέπεις, παραγωγός ήταν ο Lou Reisner.
Φώντας Τρούσας Eίχα γράψει κι εγώ τα σχετικά στο κείμενο... "Πιθανώς ο παραγωγός τής Mercury (στον ίδιο όμιλο ανήκε και η Philips) Lou Reizner (ή κάποιος συνεργάτης του τέλος πάντων) να επιλήφθηκε του θέματος βαφτίζοντας το γκρουπ με τον τίτλο ενός τραγουδιού του Dick Campbell, που υπήρχε στο άλμπουμ “Sings Where It’s At” [USA. Mercury SR 61060, 1966]."
Το οτι επαιξαν σε αυτην την εκδηλωση για την επετειο της 21 Απριλιου θα συζητηθει νομιζω παρα πολυ,επισης σκεφτομαι αυτος ο "μυστικισμος"προς ποια κατευθυνση ηταν..
Tasos Eleutheriadhs
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις γράψει κάποιο κείμενο γι'αυτούς;
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
APHRODITE’S CHILD τα LP και τα singles
http://diskoryxeion.blogspot.gr/.../aphrodites-child-lp...
Ferris Costas
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το άρθρο σου γιά τους Aphrodite's Child, και... τα μηνύματα που ακολούθησαν. Είσαι ενίοτε οργίλος, αλλά μ' αρέσει το πάθος γι αυτό που κάνεις. Γιά το συγκρότημα θα φέρω μόνο κάποιες συμπληρωματικές πληροφορίες, που αφορούν τα πριν το 666. Ο Βαγγέλης και οι άλλοι δύο, ήρθαν και μας βρήκαν στο Cafe Saint Claude (το ΚΑΦΕ ΕΜΙΓΚΡΕΚ του Βασιλικού) τέλος Φεβρουαρίου, αρχές Μαρτίου 1968. Ο Βαγγέλης μόλις είχε φτάσει, οι άλλοι δύο μόλις είχαν επιστρέψει από το Λονδίνο, κι έψαχναν... γιά δανεικά γιατί είχαν ξεμείνει. Τελικά, με τηλεφώνημα του Αντύπα πήγαν στα γραφεία της PHILIPS, και τους ανέλαβε ο Sberro, και πήγαν όλοι μαζί σε μιά μουσική συνάντηση (νόμίζω το MIDEM ή κάτι τέτοιο). Εκεί, συναντήθηκαν με τον Εγγλέζο Lou Reisner, που τους έδωσε το όνομα APHRODITE'S CHILD, και... τις ευχές του. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, οι executives της Φίλιπς (Roger Marouani), τους έδωσαν την παραγγελία γιά τη διασκευή του Κανόνα, γιά να προλάβουν τους FOUR TOPS της BARCLAYS, που ετοιμάζονταν να το κάνουν όπως τους πληροφόρησαν οι κατάσκοποί τους. Όμως ίσαμε να μπουν στο στούντιο, ξέσπασε η απεργία ΚΑΙ των μουσικών τον Μάη, και οι Aphrodite's ήσαν οι μόνοι που μπήκαν στο στούντιο, ως... απεργοσπάστες! Απολίτικοι ως ήσαν, δεν δίστασαν να παίξουν (με τη Μούσχουρη) στη γιορτή της 21ης Απριλίου, στην Πρεσβεία. Όσο γιά την Ελληνική έκδοση του 666, έγινε το εξής: Όταν τελειώσαμε το αρχικό remix, ήρθε στο Παρίσι ο Αντύπας, το άκουσε κι ενθουσιάστηκε, και στήριξε τον Βαγγέλη στη διαμάχη που είχε με τον Marouani. Φεύγοντας, τον παρακάλεσε να του κάνει ένα αντίγραφο "γιά το γιό του" όπως είπε (είμουνα αυτήκοος μάρτυς)... Ένα χρόνο μετά, κι όταν ο κ. PHILIPS απεβίωσε και η MERCURY Αμερικής πίεσε γιά να κυκλοφορήσει ο δίσκος, ο Βαγγέλης κι εγώ ξαναμπήκαμε στο στούντιο, γιά να βελτιώσουμε σε μεγάλο βαθμό το remix. Στην Ελλάδα, φυσικά, δε μπορούσε να κυκλοφορήσει, λόγω χούντας. Με την μεταπολίτευση, ο κ. Αντύπας ανέσυρε το πρώτο εκείνο tape, και το... εξέδωσε.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Ευχαριστώ για τις ωραίες πληροφορίες. To σινγκλ πρέπει να γράφτηκε πάντως πριν να ξεκινήσει η απεργία, αν κρίνουμε από τις ημερομηνίες. Ξέρουμε ποια χρονιά έπαιξαν στην πρεσβεία στη γιορτή της χούντας ή κάτι περισσότερο για το συγκεκριμένο γεγονός;
Ferris Costas
Διαγραφή21 Απριλίου 1968. Λίγες μέρες πριν τον Μάη (3).
Ferris Costas
Συμπληρωματικά, θα πω πως η επίσκεψη στο Σαιν Κλωντ έγινε κυρίως γιά να βρει ο Βαγγέλης τον Γιάννη Φαφούτη, παραγωγό της ταινίας 'ΦΟΡΜΙΝΞ", και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο (τον σκηνοθέτη) που ήταν βοηθός του Αγγελόπουλου στην πρώτη περίοδο των γυρισμάτων.
Όσο γιά την απεργία των μουσικών, όντως ξεκίνησε μετ΄σ την ηχογράφηση, και στην ουσία έβλαψε τους FOUR TOPS που δεν προλάβανε τον δικό τους "Κανόνα". Όμως παραμένει γεγονός πως η ηχογράφηση του Rain and tears Έγινε μέσα στο φουλ των επεισοδίων και τα παιδιά όχι απλώς δεν καταλαβαίναν τίποτα, αλλά είχαν πανικοβληθεί, και κλείστηκαν στα ξενοδοχεία τους. Αυτό γιά να μην μας κουνιέται ο Βαγγέλης με το Fais que ton reve... Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα έξαλλα χουντικά κηρύγματα που μας έκαναν, τόσο ο πατέρας του Βαγγέλη, όσο κι ο πατέρας της Βίλμας.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Άλλο οι πατεράδες. Στο "Fais que ton reve" παίρνει θέση πάντως ο ίδιος. Λέει και κάποια καλά στο Τετράδιο σε συνέντευξη (10/1974), όταν τα χώνει στη Μαρινέλλα ως κατεξοχήν τραγουδίστρια μετά το 1967... Εντάξει, η πολιτική δεν ήταν το φόρτε του.
Σκέπτομαι πάντως πως επειδή αυτοί (Ρούσσος, Σιδεράς, και ο Βαγγέλης ίσως) πηγαινοέρχονταν στην Ελλάδα δεν θα τολμούσαν ποτέ να έκαναν δήλωση κατά της χούντας (ως διασημότητες να πούμε), γιατί τότε δεν θα μπορούσαν να ξανάρθουν. Δεν ήταν φάση Μελίνας δηλαδή ή Θεοδωράκη, που είχαν αποφασίσει πως θα ζούσαν έξω. Ξέρω και αριστερούς απ' έξω που ήταν συγκρατημένοι, για να μπορούν να έρχονται στη χώρα.
Ferris Costas
Ο Κατακουζηνός έλεγε κάποτε γιά μένα πως κατά καιρούς κολλάω σε κάποιες "ιδεολογίες", Αναρχία, Βουδδισμός, Μάης του 68, Ελληνολατρία, Ράστα κ.λ., κι ύστερα περνάω στην επόμενη. Το κακό είναι πως αφήνω πίσω μου θύματα, που παραμένουν κολημένοι σε μία απ' αυτές τις "εποχές". Έτσι και με τον Βαγγέλη. Του "κόλησα" τρεις από τις μανίες μου: (1) Μάης 68 (2) Μυστικισμός και (3) Ελληνολατρία, Διόνυσος, Ερμής. Το κακό είναι πως τα κακοχώνεψε... https://www.youtube.com/watch?v=YCgHEIwnw3U
Ferris Costas
Όπως βλέπεις, παραγωγός ήταν ο Lou Reisner.
Φώντας Τρούσας
Eίχα γράψει κι εγώ τα σχετικά στο κείμενο... "Πιθανώς ο παραγωγός τής Mercury (στον ίδιο όμιλο ανήκε και η Philips) Lou Reizner (ή κάποιος συνεργάτης του τέλος πάντων) να επιλήφθηκε του θέματος βαφτίζοντας το γκρουπ με τον τίτλο ενός τραγουδιού του Dick Campbell, που υπήρχε στο άλμπουμ “Sings Where It’s At” [USA. Mercury SR 61060, 1966]."
Kwstas Agas
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραίες πληροφορίες... σας ευχαριστούμε που μας τις προσφέρετε κύριε Φέρρη...
Maria Markouli
μη σου πω και η καλύτερη!
Konstantinos Zachopoulos
με την Αφροδίτη
Panagiotis Rigopoulos
Εξαιρετικές πληροφορίες, σας ευχαριστούμε!!!
Panayotis Aneeparktos
σαν από western του Peckinpah...
Σαραντης Κλωνάρας
ιστορικη μυθικη μπαντα
Patritsopoulos Nikos
ε ρε, εποχες
Το οτι επαιξαν σε αυτην την εκδηλωση για την επετειο της 21 Απριλιου θα συζητηθει νομιζω παρα πολυ,επισης σκεφτομαι αυτος ο "μυστικισμος"προς ποια κατευθυνση ηταν..
ΑπάντησηΔιαγραφή