2 KATARA ένα σκοτεινό, ηλεκτρονικό γκρουπ του Γιώργου Θεοδωράκη από τα eighties

Να πω τη μαύρη αλήθεια εγώ αυτό το σχήμα το αγνοούσα – παρότι αγόραζα όλους τους δίσκους τού Γιώργου Θεοδωράκη σε real time. Δεν θυμάμαι ποτέ δηλαδή να είχα διαβάσει ή ακούσει για τους 2 Katara, ένα ντούο που το αποτελούσαν ο Θεοδωράκης πλήκτρα, κρουστά, φωνητικά και  ο Δημήτρης Παπαγγελίδης μπάσο, κιθάρες, κρουστά φωνητικά. Βεβαίως οι δυο τους (και μόνον οι δυο τους) συμμετέχουν σε δύο LP που βγήκαν κάτω από το όνομα του Θεοδωράκη –λέμε για το «Νικοτίνη αρ. 5,6 & 9» (1981) και για το «Σήμα» (1983)–, οπότε οι 2 Katara θα ήταν σίγουρα ένα παράλληλο project, που κράτησε κάμποσα χρόνια (1978-1991), χωρίς να είναι γνωστό (σ’ εμένα) αν εμφανίστηκαν ποτέ, μ’ αυτό το όνομα, έστω και live.

Λίγη σημασία, πάντως, έχουν αυτά. Την περισσότερη την έχει η ωραία έκδοση τής Into the Light, με 14 ανέκδοτα (εννοείται) tracks των 2 Katara, τοποθετημένα σε δύο LP, υπό τον τίτλο “Break at Home (Original Studio Recordings 1981-1991)”. Να πούμε πως όλα τα κομμάτια έχουν νόημα και αξία και πως (και) η παρούσα έκδοση επεκτείνει τις γνώσεις μας για την ελληνική ηλεκτρονική τής δεκαετίας του ’80, που δεν έχει, εξάλλου, και τόσο πολλά πράγματα να προτείνει.

Από την πρώτη πλευρά, λοιπόν, θα ξεχώριζα το “Break at home 2”, που δείχνει, ολοφάνερα, τις επιρροές του Θεοδωράκη από τους Tangerine Dream (καλό είναι αυτό!), το “Break at home 3”, που είναι πιο electro-pop (με κιθάρες), το “Break at home 5” που είναι χορευτικό (έτσι απλά) και ακόμη το “Break at home 6”, που είναι πιο σκοτεινό και υποχθόνιο (και με χρήση vocoder ή κάτι παραπλήσιου).

Στη Side B, το “Travel 7” είναι πιο κοντά στην κιμπορντική αισθητική του Vangelis, και τούτο παρά το γεγονός πως, εδώ, οι 2 Katara εμφανίζουν και «προσωπικά» στοιχεία (νομίζω, μάλιστα, πως ακούω και κάτι από το «Σήμα» ανάμεσα, ή εν πάση περιπτώσει κάτι πολύ κοντά στην αισθητική εκείνου του LP). Η «Τεμπέλα» έχει και φωνητικά και είναι ένα κάπως ευτράπελο track, με το “Mr. Blase” να ομνύει στο electro-rock και με το “Mr. Blasé 2”να δείχνει προθέσεις τραγουδιού, παρότι δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο.

Η τρίτη πλευρά ανοίγει με το “Go go Carid”, ένα από τα λιγότερο ηλεκτρονικά κομμάτια του 2LP, με τις κιθάρες (ακουστικές και ηλεκτρικές σε ύφος Dire Straits) να συνυπάρχουν με τα πλήκτρα που αποδίδουν απλές μελωδίες, σ’ ένα romance-new age κλίμα. Στο “I can not” έχουμε την απόπειρα των 2 Katara να συνδέσουν την ηλεκτρονική με την παράδοσή μας. Τα είχε ξεκινήσει ο Παπαθανασίου αυτά από παλιά και άλλοι (και δεν εννοώ τις «Ωδές») και πάντως η διασκευή του ντούο σε τούτο το κλασικό ηπειρώτικο («Δεν μπορώ μανούλα μου») είναι πολύ καλή. Εξίσου ενδιαφέρον είναι και το “Sunrise”, που φέρνει ξανά κοντά ηλεκτρονικά και παράδοση, μ’ ένα σύνθι σε ρόλο κλαρίνου, αργή εξέλιξη και αισθητική Vangelis.

Το άλμπουμ θα ολοκληρωθεί με το 17λεπτο “Greek lady”, που καταλαμβάνει όλη την τέταρτη πλευρά. Το κομμάτι προέρχεται από το 1991 και είναι εξαιρετικό. Εδώ ακούω vibes από τους Tangerine Dream ξανά (από το “Encore” πιο συγκεκριμένα), ενώ υπάρχουν ακόμη ντραμς, κρουστά, φωνητικά τύπου “My Life in The Bush of Ghosts” (Byrne-Eno), που μπορεί να κομίζουν «μνήμες» και από το Βυζάντιο ακόμη, φοβερές bass-lines, progressive ανάπτυξη και άλλα πολλά… Γενικώς, ένα περιπετειώδες track, από τα ωραιότερα που μπορεί κανείς να συναντήσει στη σχετική ελληνική δισκογραφία.

Τι άλλο να πει κανείς γι’ αυτή τη δουλειά που αποτελεί ουσιαστική έκπληξη και ολοκληρώνεται μ’ έναν τόσο εντυπωσιακό τρόπο;

Επαφή: www.facebook.com/IntoTheLightRecords/