Η Kalamazoo είναι αμερικανική πόλη στην Πολιτεία του Michigan
με μιαν ιδιαίτερη σχέση με την jazz, με πολλές τοπικές μπάντες και με δύο
σχολεία, το Western Michigan University και το Kalamazoo College , που την
αγαπούν (την jazz) αποδεδειγμένα. Εκεί, λοιπόν, βρέθηκε ο πολύς Delfeayo Marsalis (προφέρεται Ντελφίιοχ – το
«χ» δεν ακούγεται και τόσο), της γνωστής οικογενείας φυσικά κι ένας από τους
κορυφαίους σύγχρονους τρομπονίστες της jazz, για να δώσει μια παράσταση. Συνέβη. Η παράσταση δόθηκε στο Dalton Center Recital Hall του Western Michigan University, την 17η
Απριλίου του 2015, ενώ τώρα κυκλοφορεί και σ’ ένα πολύ περιποιημένο CD από
την πάντα ακμαία Troubadour Jass Records.
Σε γενικές γραμμές το “An Evening with Delfeayo Marsalis” είναι ένα σεμνό, απλό και… αγαπησιάρικο άλμπουμ, που δεν έγινε για λόγους εντυπωσιασμού (έστω και ουσιαστικού). Έχει πολύ καλό… άπλωμα στο χρόνο (το σετ δηλαδή είναι άψογα μελετημένο και κατανεμημένο), λειτουργώντας ως μιαν απλή αλλά τέλεια περίληψη τής ιστορίας τής κλασικής jazz – έχοντας στην κορυφή έναν μουσικό που μπορεί να είναι όσο λαϊκός και «προχωρημένος» απαιτείται, δίχως ποτέ να υποστέλλει τις διαχρονικές αξίες τής μεγάλης μαύρης μουσικής.
Στο “An Evening with Delfeayo Marsalis / Kalamazoo” ο Marsalis εκμεταλλεύεται, άριστα φυσικά, ένα μικρό σχήμα – ένα κουαρτέτο με τον
ίδιο επί κεφαλής και ακόμη με
τον πατέρα του
Elis Marsalis Jr. στο πιάνο, συν τους Reginald Veal μπάσο και
Ralph Peterson ντραμς. Έχουμε δηλαδή ένα σχήμα όχι
μεγαλεπήβολο, όχι από ’κείνα που μας έχουν συνηθίσει οι… Μαρσάληδες, ένα σχήμα
σεμνό, αλλά ουσιαστικό, ικανό να προβάλλει σπουδαίες και αγαπημένες μελωδίες
(εκπληκτικό το “My funny Valentine”, με τον… γερο-Μαρσάλη να «ζωγραφίζει» στο
πιάνο και με τον Delfeayo να επεκτείνει αυτή τη γλυκύτατη μελωδία στο
χρόνο).
Το υλικό είναι… διπλό. Versions (“The roof blues” από το
ρεπερτόριο των New Orleans Rhythm Kings πίσω στο 1923, “Autumn leaves”, “Sesame
street theme”, το “I don’t mean a thing”
του Duke Ellington κ.λπ.), καθώς και συνθέσεις του Delfeayo όπως οι “The secret
love affair”, “Introducing the blues” και “Blue Kalamazoo” – αυτή η τελευταία
σε συνεργασία με τον τραγουδιστή-βοκαλίστα Christian O’Neill Diaz (πρόκειται
για ένα έξοχο blues, εντελώς
αυτοσχεδιαστικό και με scat που καίει).Σε γενικές γραμμές το “An Evening with Delfeayo Marsalis” είναι ένα σεμνό, απλό και… αγαπησιάρικο άλμπουμ, που δεν έγινε για λόγους εντυπωσιασμού (έστω και ουσιαστικού). Έχει πολύ καλό… άπλωμα στο χρόνο (το σετ δηλαδή είναι άψογα μελετημένο και κατανεμημένο), λειτουργώντας ως μιαν απλή αλλά τέλεια περίληψη τής ιστορίας τής κλασικής jazz – έχοντας στην κορυφή έναν μουσικό που μπορεί να είναι όσο λαϊκός και «προχωρημένος» απαιτείται, δίχως ποτέ να υποστέλλει τις διαχρονικές αξίες τής μεγάλης μαύρης μουσικής.
Επαφή:
www.dmarsalis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου