Πολλοί γνωρίζουν τον πιανίστα και τραγουδιστή του blues Curtis Jones από
τις εγγραφές του στην Αγγλία στα χρόνια του ’60, όταν συνεργάστηκε με τον Alexis Korner, συμμετέχοντας επίσης
σε μια κλασική συλλογή της εποχής, την “Raw Blues” (1967), μαζί με τους John Mayall, Eric Clapton,
Peter Green κ.ά.
Ο Jones ήταν, όμως, ένας προπολεμικός bluesman, αφού ξεκίνησε να ηχογραφεί στη
δεκαετία του ’30, στις εταιρείες Vocalion, Bluebird και OΚeh
(το “Decoration day blues”,
γραμμένο στο Σικάγο τον Σεπτέμβριο του ’37 είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια του).
Ο Curtis Jones ηχογράφησε και μετά τον πόλεμο στις 78 στροφές, αν και το
πρώτο LP του ήταν
εκείνο που θα τον βγάλει με μιας από την αφάνεια – ο λόγος για το “Trouble Blues”, που κυκλοφόρησε στην Prestige / Bluesville το
1961. Θα ακολουθήσει το “Lonesome Bedroom Blues”
στην Delmark το 1962
και κάπου εκεί ο άξιος αυτός πιανίστας θα μετακομίσει στην Ευρώπη, παίζοντας και
ηχογραφώντας σε διάφορες χώρες, φθάνοντας να εμφανίζεται προς τα μέσα της
δεκαετίας ακόμη και στο Μαρόκο! Μάλιστα, στις σημειώσεις του Alan Balfour στην
επανέκδοση τού άλμπουμ “In London”,
στη See For Miles το 1985, αναφέρεται το ακόμη πιο απίστευτο, πως ο Curtis Jones είχε
εμφανισθεί ακόμη και στην Ελλάδα την ίδιαν εποχή! Αν είναι αλήθεια κάτι τέτοιο
θα ήθελα να ήξερα ποιοι ήταν εκείνοι οι τυχεροί, που μπορεί να τον άκουσαν τότε στη χώρα μας, και
πού μπορεί να τον άκουσαν… ερωτήματα, για τα οποία ψάχνω να βρω απαντήσεις πάνω από 20
χρόνια τώρα. Λέω όμως τούτο…
Ο Curtis Jones
είναι ο μοναδικός ίσως bluesman,
για τον οποίον γίνεται εκτεταμένη αναφορά στο περιοδικό Μοντέρνοι Ρυθμοί (κι αυτό κάτι σημαίνει)! Είναι
στο τεύχος #9 (15 Ιουλίου 1964), σ’ ένα κείμενο που υπογράφουν οι Χρήστος
Λεβέντης και Ανδρέας Καλομάρης, εκεί όπου διαβάζουμε ανάμεσα σε άλλα:
«Ο Κέρτις Τζωνς δεν
είναι μόνο ένας θαυμάσιος τραγουδιστής του μπλουζ και περίφημος πιανίστας, αλλά
έχει γράψει και μερικά πολύ μελωδικά κομμάτια. Ανάμεσα στις συνθέσεις του
περιλαμβάνονται παγκόσμιες [sic] επιτυχίες [sic], όπως τα: “Λόνσομ μπέντρουμ μπλουζ”, “Λόου ντάουν ντέρτι
σαίημ”, “Χάιγουέι 51 μπλουζ”, “Τιν Παν Άλλεϋ μπλουζ”, “Λαβ σήζον μπλουζ”(…) και
“Ντεκορέισον νταίη μπλουζ”. Πολλές συνθέσεις του έγραψαν στο παρελθόν σε
δίσκους γνωστά ονόματα, μεταξύ των οποίων και οι: Σαιντ Λούις Τζίμμυ, Μάντυ
Ουώτερς, Σόννυ Μπόυ Ουίλλιαμσον και Σάννυλαντ Σλιμ».
Αληθινός εργάτης του blues, ο Curtis Jones θα πεθάνει ύστερα από καρδιακό επεισόδιο σε κάποιο
νοσοκομείο του Μονάχου το Σεπτέμβριο του 1971. Εκεί στο Μόναχο τον είχε
προλάβει ζωντανό ο Τηλέμαχος Ζαγρέας! Από συνέντευξή του εδώ στο δισκορυχείον
(6 Απριλίου 2011):
«Τότε, εκείνη την εποχή έμπλεξα με τη μουσική
(σ.σ. τέλη ’60). Ήμουν αυτοδίδακτος στο μπουζούκι, τον τζουρά και τα λοιπά.
Τραγούδαγα κιόλας. Έπαιζα, για βιοπορισμό ας πούμε σε γερμανικά μαγαζιά, στο
Μόναχο. Ρεμπέτικα κυρίως. Τ’ άκουγαν οι Γερμανοί και φώναζαν: “Πλαταμόν-μπλουζ”!
Είχα παίξει σ’ ένα από τα καλύτερα μαγαζιά του Μονάχου, το Song Parnass. Εκεί
είχα γνωρίσει έναν μεγάλο του μπλουζ, τον πιανίστα Curtis Jones. Υποκλινόταν
όταν μ’ άκουγε. Από ’κει μου έμεινε και το καπέλο».
1. Trouble Blues –
Prestige / Bluesville BVLP 1022 – 1961
2. Lonesome Bedroom
Blues – Delmark DL 605 – 1962
3. Curtis Jones in
London – UK. Decca LK 4587 – 1964 (Alexis Korner κιθάρα, Mike Vernon παραγωγή)
4. Now Resident in
Europe – UK. Blue Horizon 7-63207 – 1968 (Brian Brocklehurst μπάσο, Dougie Wright ντραμς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου