ROSEWOOD BROTHERS seventies αμερικάνικο rock, από μια ελληνική μπάντα που κάνει το κέφι της

Μπορεί το “Soul Blossom” [Ikaros Records, 2017] να είναι το πρώτο LP των Rosewood Brothers δεν είναι όμως και η παρθενική εμφάνισή τους στη δισκογραφία, αφού έχουν προηγηθεί ένα private mini-CD το 2011 κι ένα 10ιντσο το 2012. Άρα μιλάμε, πια, για την τρίτη απόπειρα του αθηναϊκού γκρουπ, και για την πιο ολοκληρωμένη συγχρόνως, να συστηθεί σ’ ένα ακόμη πιο ευρύ ακροατήριο μ’ ένα καθαρό rock άλμπουμ – έτσι όπως εννοούν, χοντρικά, την ροκ καθαρότητα στον αμερικανικό Νότο των seventies… ZZ Top και τέτοια. Rock και blues-rock με άλλα λόγια, ανακατεμένο με στοιχεία southern μπαλάντας, στηριγμένο στα γερά φωνητικά και στις δυναμικές κιθάρες. Και δεν είναι μόνον αυτά, καθώς στο “Soul Blossom” ανιχνεύονται ακόμη και funky στοιχεία, οπότε ο Νότος στην περίπτωσή μας είναι… ακόμη πιο πλήρης.

Μέλη των Rosewood Brothers είναι οι Ιωσήφ Κυρίτσης φωνή, κιθάρες, ντόμπρο, κρουστά, Γιώργος Κατσάνος κιθάρες, πλήκτρα, φυσαρμόνικα, κρουστά, μαντολίνο, Γιάννης Κατσάνος μπάσο, Νίκος Κώνστας κιθάρες και Δημήτρης Αζοράκος ντραμς. Δίπλα σ’ αυτή τη βασική πεντάδα στέκονται κάμποσοι ακόμη μουσικοί (σε φωνητικά, κρουστά και πλήκτρα), δημιουργώντας, όλοι μαζί (μαζί με τους βασικούς εννοώ), τον ήχο των Rosewood, που είναι στιβαρός και αποφασιστικός, δίχως περφεξιονισμούς και στούντιο-κόλπα. Μου κάνει εντύπωση, θέλω να πω, αυτή η κατεύθυνση του γκρουπ, που δεν είναι καθόλου συνηθισμένη στην Ελλάδα (ποτέ δεν ήταν), παρότι αυτό ακριβώς το rock μεγάλωσε μία τουλάχιστον γενιά ακροατών (για να μην πω δυο και τρεις). Είναι το ροκ που ξεκινάει από τους Byrds των early 70s, τους Allman Brothers Band και τους ZZ Top (όπως έγραψα και λίγο πιο πάνω), για να καταλήξει μετά από διαρκείς περιπλανήσεις στους Black Crowes και στους Gov’t Mule, και σε όποιους άλλους ίσως… ακόμη πιο σημερινούς.

Εκείνο που κυριαρχεί στους Rosewood Brothers και θα πρέπει να το πω κάποια στιγμή, γιατί θα το ξεχάσω, είναι η αυτοπεποίθησή τους. Η σιγουριά πως αυτό που κάνουν είναι εκείνο που γνωρίζουν καλύτερα να κάνουν. Τα τραγούδια τους, εννοώ, είναι πολύ μεστά και ταυτοχρόνως εντελώς αβίαστα… λες και το συγκρότημα αποβάλλει εν τω γεννάσθαι κάθε στολίδι, κάθε παράταιρο στοιχείο που θα μπορούσε να παρεισφρήσει στο κυρίως σώμα της τραγουδοποιίας του μεταστρέφοντάς την. Και τούτο συμβαίνει για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί το blues είναι η βάση των τραγουδιών των Rosewood Brothers. Και όταν πατάς γερά στο blues δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να χαθείς ή ν’ αστοχήσεις.

Δεν υπάρχει τραγούδι που να ξεχωρίζει στο “Soul Blossom”, που να εξέχει έναντι των άλλων, δεν υπάρχει η «επιτυχία». Όλα τα κομμάτια είναι συνειδητά και οδηγημένα από μια γραμμή, με πολύ συγκεκριμένες, κάθε φορά, αλλαγές ή προσθαφαιρέσεις. Αλλού πιο rock, αλλού πιο blues, αλλού με κάποια funky vibes, πάντα όμως με το ίδιο γερό τραγούδισμα και πάντα σ’ ένα μέσο τέμπο, που επιτρέπει το πάκτωμα της μελωδίας, την ανάπτυξη των riffs, τα μετρημένα σόλι.

Το “Soul Blossom” είναι ένα άλμπουμ από το οποίο… όσα ζητάς τα παίρνεις.

Επαφή: https://www.facebook.com/Ikarosrecord/