BURGUNDY GRAPES ένα διαφορετικό ελληνικό συγκρότημα

Έχουν κάτι ιδιαίτερο οι Burgundy Grapes ως σχήμα. Κάτι που δεν το συναντάς συχνά στη μουσική καθημερινότητά μας. Ηχούν τελείως μοναδικά, έξω από οποιοδήποτε είδος που «παίζει», μακριά από την ανάγκη και την επιθυμία να είναι δημοφιλείς ή αρεστοί με κάθε τρόπο – ή έστω και με τον δικό τους τρόπο. Προς αυτό συντελούν τα εξής: α. το γεγονός πως είναι ένα instrumental γκρουπ και άρα… δίχως τραγούδι χάνουν φίλους, β. η απόφαση να στρέψουν την προσοχή τους σε μουσικές που ποτέ δεν ήταν δημοφιλείς στον τόπο μας, όπως και έξω απ’ αυτόν (σε γενικές γραμμές).

Το να προτείνεις, λοιπόν, μια μουσική ακουστικού τύπου, που να γειτνιάζει ή να παρακάμπτει ελαφρώς την αδιόρατη folk μελωδία, δεν είναι κάτι που συνηθίζεται. (Στα χρόνια μας μόνο σε κάτι αμερικανούς new-agers το έχω δει, επηρεασμένους από το κλίμα της κιθαριστικής αρχαιοπρέπειας, και σε κάτι βορειοευρωπαίους επίσης, με περιορισμένη, και στις δύο περιπτώσεις, την εμπορική επιτυχία).

Δύο είναι οι Burgundy Grapes στο “Short Stories, Lasting Shadows” [Inner Ear, 2017], o Γιώργος Κολυβάς κλασικές, ηλεκτρικές, slide κιθάρες, ακορντεόν, κρουστά κ.λπ. και ο Αλέξανδρος Μιαούλης μπάντζο, lap-steel, μπάσο και διάφορα άλλα κρουστά ή όχι όργανα. Αυτοί οι δύο μουσικοί πλαισιώνονται από ορισμένους ακόμη συναδέλφους τους ανά track (Γιώργος Τσιατσούλης ακορντεόν, όργανο, Σταύρος Παργινός τσέλο, Νίκος Βελιώτης τσέλο, Φώτης Σιώτας βιόλα, Διονύσης Μακρής κοντραμπάσο, Γιώργος Κατσάνος harmonium, Θοδωρής Ρέλλος βαρύτονο σαξόφωνο), συμβάλλοντας όλοι μαζί προς ένα μοναδικό, τελικό αποτέλεσμα.

Οι συνθέσεις στο “Short Stories, Lasting Shadows” (που είναι η τέταρτη κυκλοφορία των Burgundy Grapes από το 2004 και εντεύθεν) είναι φυσικά πρωτότυπες και διακρίνονται για τις «λεπτές», επαναλαμβανόμενες μελωδίες τους (υπάρχει εννοώ και μια μινιμαλιστική λογική), για τους χαμηλούς τόνους και τα αργά, γενικώς, tempi, τον κάπως προκαθορισμένο λυρισμό τους (εννοώ πως υπάρχει μιαν αυτοσυγκράτηση, χωρίς υπερβολές και άσκοπες εντάσεις), με τα κομμάτια να δρουν υπαινιχτικά και υποδόρια – αφήνοντάς σε να τα αναλογίζεσαι ώρες μετά.

Φυσικά και το “Short Stories, Lasting Shadows” είναι ένα άλμπουμ ειδικών συνθηκών. Δεν ακούγεται ανά πάσα ώρα και στιγμή, ούτε περιέχει μουσική που να μπορεί να προσαρμοστεί σε εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις. Πρόκειται για ένα στιβαρό και απαιτητικό άκουσμα, υποστηρίζω, που προϋποθέτει την ενεργή συμμετοχή του ακροατή, που σε συνθήκες χαλάρωσης και ηρεμίας θα βρεθεί να απολαμβάνει ένα δίσκο, που κυλάει με θαυμαστή ενότητα, δίχως ποτέ να χάνει το στόχο, διατηρώντας καθ’ όλη τη διάρκειά του υψηλά αισθητικά χαρακτηριστικά.

Αυτό το άλμπουμ πολύ θα το γουστάρουν οι φίλοι των μουσικών του John Fahey.

Επαφή: www.inner-ear.gr