O Γερμανός Norbert Stein είναι ένας τενόρο σαξοφωνίστας, για τον
οποίον έχω γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον.
Βεβαίως είχα ξεκινήσει να γράφω γι’ αυτόν από το Jazz & Tζαζ, για να συνεχίσω
εδώ στο blog με τα άλμπουμ του “Silent Sitting Bulls” (2010), “Pata on the Cadillac” (2012) και “Das Karusell” (2015). Τώρα έχω στη διάθεσή μου το πιο
πρόσφατο CD τού Norbert Stein και του συγκροτήματός του, των Pata Messengers (Philip Zoubek πιάνο, Joscha Oetz κοντραμπάσο, Etienne Nillesen προετοιμασμένα snare drums, κύμβαλα – οι υπόλοιποι τρεις), που έχει
τίτλο “We Are” [Pata Music, 2017] και το οποίον
είναι μια εξ ίσου ενδιαφέρουσα πρόταση.
Πάντα είχαν
ενδιαφέρον τα άλμπουμ των Pata Messengers θέλω να πω, επειδή η jazz που αρέσκονται να παίζουν είναι γεμάτη με
ανατροπές και εκπλήξεις. Θα μπορούσε να γράψει κάποιος για έναν τύπο ελεύθερης
τζαζ, χωρίς ιδιαίτερες δεσμεύσεις, που προκρίνει το ομαδικό πνεύμα, με το
τενόρο βεβαίως να έχει την πρωτοκαθεδρία, αλλά και με το πιάνο και το ρυθμικό
τμήμα να συντονίζονται εξ ίσου καλά πάνω στο γενικό καμβά. Υπάρχουν και άλλα
χαρακτηριστικά, πάντως, της jazz των Pata Messengers και αυτά μπορεί να έχουν να κάνουν ακόμη και
με το χιούμορ, το παιγνίδι μεταξύ των μελωδικών θεμάτων (που άλλοτε είναι
σύντομα και άλλοτε με επαρκείς αναπτύξεις), τη χρήση των ακουστικών εφφέ, τις
«αλλαγές» και τα αναπάντεχα γεμίσματα (από το πιάνο κυρίως) κ.λπ. Αν και
θεωρητικώς έχουμε να κάνουμε με συνθέσεις (όλες ανήκουν στον Norbert Stein), στην πράξη η έννοια της σύνθεσης τακτικά αναιρείται
από το ίδιο το γκρουπ. Κι εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας του δημιουργικού
αυτοσχεδιασμού, που κάνει τα κομμάτια ν’ ακούγονται, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε
περισσότερο, αναπάντεχα και συχνά με μιαν αίσθηση επιτόπιας ολοκλήρωσης.
Υπάρχουν δύο 7λεπτα
κομμάτια στο “We Are”, που ακούγοντάς τα
μπορείς να συμπεράνεις πολλά για την jazz των Pata Messengers.
Το πρώτο έχει τίτλο “What we are”, βρίσκεται στη μέση τού σετ και
πρόκειται ουσιαστικά για ένα blues, που αναπτύσσεται σε τρία στάδια. Θα το έλεγες και σύγχρονο bop, με γρήγορη μπασογραμμή που κεντάει,
εκκωφαντικό παίξιμο από τον Stein (στην αρχή) και πιάνο από
τον Zoubek ακολούθως (με
συνεχή ανεβοκατεβάσματα και με σφοδρή κινητικότητα και στα δύο χέρια). Στο
τελευταίο μέρος του, και λίγο πριν το κλείσιμο, το κομμάτι αποκτά μια
διαφορετική χροιά, καθώς γίνεται περισσότερο… ευρωπαϊκό, με ωραία μελωδική
επαναφορά ρομαντικής οπωσδήποτε κατεύθυνσης. Στο προτελευταίο “Mellstones” το τενόρο βγαίνει πιο μπροστά από τα υπόλοιπα
τρία όργανα, υποστηρίζοντας μια μελωδία με επαναληπτικά στοιχεία, παραχωρώντας
θέση στο ρυθμικό τμήμα και το πιάνο, που ακούγονται μόνα τους για περίπου ένα
λεπτό, πριν «γεμίσει» και πάλι το τενόρο με «κοντά» φυσήματα, δίνοντας ακόμη
περισσότερο χώρο στα υπόλοιπα όργανα, σχολιάζοντας χαμηλά και τεχνικά. Λίγο
πριν το τέλος το τενόρο επανατοποθετείται στο ύψος του, κλείνοντας με το αρχικό
σχήμα.
Συνοψίζοντας, θα
έλεγα πως το “We Are” συνεχίζει στην
παράδοση των προηγούμενων άλμπουμ του Norbert Stein και των Pata Messengers, εμβαθύνοντας σε όλα τα τζαζ μέτωπα.
Επαφή: www.patamusic.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου