ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 61

9/12/2017
Εκπληκτικό κείμενο του Τρότσκι για το ναζισμό και το φασισμό, γραμμένο τον Ιούνιο του 1933 (λίγο μετά τις εκλογές του Μαρτίου δηλαδή, που θα έφερναν στην εξουσία τους ναζήδες). Εκδόσεις Νέον Βιβλιοπωλείον, Αθήναι 1967 (προφανώς πριν την 21η Απριλίου). Το βρήκα χθες με 2 ευρώ.

«(...) Ο φασισμός ανέβασε στην πολιτική το βούρκο της κοινωνίας. Όχι μόνο στα σπίτια των χωρικών, αλλά και στους ουρανοξύστες των πόλεων, πλάι στον εικοστό αιώνα, ζουν ακόμα σήμερα ο 10ος και ο 13ος αιώνας. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν το ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς να παύουν να πιστεύουν στη μαγική δύναμη των χειρονομιών και των εξορκισμών. Ο πάπας της Ρώμης διαδίδει από το ραδιόφωνο το θαύμα της μεταμόρφωσης του νερού σε κρασί. Οι κινηματογραφικοί αστέρες καταφεύγουν στις μάγισσες. Οι αεροπόροι, που διευθύνουν τους θαυμαστούς μηχανισμούς, τους δημιουργημένους από τη μεγαλοφυΐα του ανθρώπου, φέρουν φυλαχτά πάνω στα σουέτερ τους. Τι ανεξάντλητα αποθέματα σκοταδισμού, άγνοιας και αγριότητας! Η απελπισία τα ξεσήκωσε, ο φασισμός τους έδωσε μια σημαία. Κάθε τι, που μέσα στην κανονική ανάπτυξη της κοινωνίας, θα απορριπτόταν από τον εθνικό οργανισμό σαν έκκριμα του πολιτισμού, ξεπετιέται τώρα από το λαρύγγι: ο καπιταλιστικός πολιτισμός ξερνά μια βαρβαρότητα που δεν χωνεύτηκε, αυτή είναι η φυσιολογία του εθνικοσοσιαλισμού(...)».

8/12/2017
H… θολοκουλτούρα του Πάσχοντος Μανδραβέλη.
Γράφει ο Πάσχων Μανδραβέλης στην «Κ»: «Βεβαίως, η 34χρονη αοιδός (σ.σ. για την Μποφίλιου ο λόγος) τόσα έμαθε στο σχολείο της μεταπολίτευσης και τόσα λέει. Μια ολόκληρη γενιά μεγάλωσε με τις ψευδαισθήσεις μιας δήθεν επανάστασης που κατέληξε σε χουλιγκανισμούς σαν αυτούς που υπομένει κάθε λίγο και λιγάκι η Αθήνα. Από μικρή άκουγε τα “επαναστατικά κατορθώματα” των μεγαλύτερών της κι, επειδή είναι χαριτωμένη, πρέπει να της τα εξιστορούσαν πάρα πολλοί...».
Μακάρι να μάθαινε η Μποφίλιου και η κάθε Μποφίλιου από το σχολείο της τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, αλλά δεν… Τα βιβλία εξακολουθούν να ενημερώνουν τα παιδιά για το τι συνέβη το 500 π.Χ., αλλά καθόλου για το τι συνέβη το Δεκέμβρη του ’44, το καλοκαίρι του ’49, για τα Μακρονήσια, για το τι συνέβη όλη τη δεκαετία του ’50 της «καραμαλικής» βίας και τρομοκρατίας, για τα «δέντρα» που ψηφίζανε στις εκλογές του ’61, για τα εγκλήματα, των Γκοτζαμάνηδων, για τις Γυάρους και τους χαφιέδες της χούντας, πρώην δοσίλογους, χίτες, και κοομμουνιστοφάγους, που έριξαν δίχτυα και στη Μεταπολίτευση, για τους νεκρούς των Πολυτεχνείων, για… για… για…
Για δημοσιογράφους τύπου Μανδραβέλη η διαρκής και μόνιμη ερώτηση είναι μία. Πού θα έγραφε το άτομο αυτό αν ήταν δημοσιογράφος επί Μεταξά, επί Εμφυλίου-Μετεμφυλίου και επί Χούντας; Σε κάποιο από τα 1912 παράνομα έντυπα της κυνηγημένης Αριστεράς ή στον Αντικομμουνιστικό Αγώνα, τη Σοβιετολογία του Γεωργαλά και τον Εθνικό Εκδικητή; Η απάντηση είναι προφανής.

7/12/2017 

Mερικά από τα παράνομα ενεργά αριστερά κόμματα στην Τουρκία. Άλλα είναι τύπου EKKE και Μου-Λου, άλλα κουρδικά (όπως το γνωστό μας PKK) και πάντως όλα, άλλα έτσι κι άλλα αλλιώς, χαρακτηρίζονται ως «τρομοκρατικά» με μέλη τους να είναι σε φυλακές κ.λπ. Τα αρχηγεία τους φυσικά αγνοούνται, καθότι παράνομα, αν και κάποια απ’ αυτά βγάζουν εφημερίδες, ενώ όλα έχουν web sites!

1. Communist Workers Party of Turkey (TKİP)

2. Devrimci Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi (DHKP/C) (Revolutionary People's Liberation Party-Front) 

3. Maoist Komünist Partisi (MKP) (Maoist Communist Party) 

4. TKP/ML – KONFERANS (Communist Party of Turkey/Marxist–Leninist) 

5. Marxsist Leninist Komünist Parti (MLKP) (Marxist Leninist Communist Party) 

6. Türkiye Devrimci Komünist Partisi (Revolutionary Communist Party of Turkey) 

7. PKK/KONGRA-GEL (Kurdistan Workers Party) 

8. Kürdistan Devrim Partisi (PŞK) (Revolutionary Party of Kurdistan) 

6/12/2017 

Η αποψινή νύχτα είναι και του Τζώνι Χαλιντέι. Ν’ ακούσουμε και καμιά ροκιά… Πίσω παίζουν οι Small Faces!
 

6/12/2017 

Πέθανε ο Johnny Hallyday στα 74 χρόνια του. Μία από τις εμφανίσεις του στην Αθήνα, Ιούλης 1971...

3/12/2017

Αν μου πει κάποιος να του προτείνω ΕΝΑ electro-pop άλμπουμ δεν θα του προτείνω ούτε Kraftwerk (τους γουστάρω μόνο στην αρχή τους, στο abstract kraut), ούτε τίποτα από βρετανικά έιτις, που τ’ ακούω σαν μετεξέλιξη του ήχου των πιονιέρων (και μ’ αρέσουν), ούτε φυσικά καμμία σημερινή αηδία. Θα του πρότεινα αυτό το άλμπουμ του Gershon Kingsley από το 1969. Τόσο παλιά! Έχει τα πάντα μέσα (και τον ύμνο “Pop corn”) και καμμία ιδέα δεν προστέθηκε από τότε στο είδος, ούτε από τους Kraftwerk, ούτε από τους Human League, ούτε από κανέναν άλλον.
1. Hey, Hey 2:15, 2. Scarborough Fair 2:50, 3. For Alisse Beethoven 2:21, 4. Sheila 2:35, 5. Pop Corn 2:24, 6. Twinkle, Twinkle 2:07, 7. Nowhere Man 2:59, 8. Sunset Sound 2:38, 9. Trumansburg Whistle 2:58, 10. Paperback Rider 2:49