Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ARILD ANDERSEN / PAOLO VINACCIA / TOMMY SMITH μικρό σχήμα-μεγάλη μουσική

… και μεγάλοι μουσικοί, αν αναφερόμαστε στο νορβηγό κοντραμπασίστα Arild Andersen, τον ιταλό ντράμερ, που ζει όμως χρόνια στη Νορβηγία, Paolo Vinaccia και τον σκωτσέζο σαξοφωνίστα (τενόρο) Tommy Smith. Οι τρεις τους λοιπόν, που δεν βρίσκονται δισκογραφικά για πρώτη φορά (άκου το “Live at Belleville” του 2008 και το “Mira” του 2014) πιάνονται εδώ σ’ ένα live κάπου στην Αυστρία (29 Σεπτεμβρίου, 2016), το οποίο τώρα μετατρέπεται σε CD (και σε τι CD!), υπό τον τίτλο In-House Science [ECM / AN Music, 2018].
Να πούμε λοιπόν από την αρχή πως το “In-House Science” είναι ένα άλμπουμ εκπληκτικής jazz, απ’ όποια πλευρά και να το δεις. Κι ας είναι live… Γιατί τα live της ECM δεν διαφέρουν από τις στουντιακές καταγραφές της. Είναι προφανές θέλω να πω πως ο Manfred Eicher, από τα δεκάδες «ζωντανά» (και του συγκεκριμένου τρίο και του κάθε σχήματος), που μπορεί να φθάνουν στα χέρια του για… μελλοντικές κυκλοφορίες, θα επιλέξει για να δισκογραφήσει μόνον εκείνα που είναι «τέλεια» από κάθε άποψη. Κάτι που, εν πάση περιπτώσει, συμβαίνει και με το παρόν, που εντυπωσιάζει σφόδρα από το πρώτο κιόλας track, με τον παλμό, την έμπνευση και τη δύναμή του. Σπουδαίες συνθέσεις (όλες του Andersen), η μία καλύτερη από την άλλη, με υψηλότατης κλάσης παιξίματα (το τι κάνει π.χ. ο Νορβηγός στο “Science” δεν περιγράφεται), με τελείως απογειωτικές σκηνές μελωδιών (“Venice”), με αναπάντεχες εισαγωγές και θεϊκές αναπτύξεις θεμάτων (“North of the north wind”), με σπάνιας ταύτισης αυτοσχεδιαστικά μέρη, με παιξίματα από τους Vinaccia και Smith, που είναι σκέτο «ταξίδι», κοσμικό ή άλλο. Γράφω με ενθουσιασμό, πρώτα-πρώτα, για το “North of the north wind”, που είναι ένας… θρίαμβος ομορφιάς, τεχνικής και Τέχνης, όπως και για τα δύο τελευταία tracks (το “Blussy” και το “In-house”), που αποδείχνουν το προφανές από… αιώνες. Πως οι μεγάλοι μουσικοί είναι μεγάλοι, βασικά, γιατί έχουν μελετήσει την ιστορία, παίζοντάς την στα δάκτυλά τους.
Τούτο πράττουν εδώ οι Andersen, Vinaccia και Smith και γι’ αυτό αποθεώνονται!
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου