ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 104

2/7/2018

Το βλέπω στα μεγάλα σάιτ, που έχουν εκατομμύρια χτυπήματα το μήνα.
Όταν γράφεις για ένα κοινωνικό ή για ένα ψευτοπολιτικό θέμα, τα σχόλια είναι εκατοντάδες. Ο κάθε παπάρας έχει γνώμη. Κι αν έχεις κι εσύ μια γνώμη «σωστή» και τεκμηριωμένη θα μπουν από κάτω οι διάφοροι μαλάκες και θα στη γ@μήσουν. Εντάξει, εγώ δε σχολιάζω σε μεγάλα σάιτ (άρα μιλάω για τις «σωστές» γνώμες των άλλων), αλλά σαν αρθρογράφος παλιότερα σε μεγάλο σάιτ (στο lifo.gr) είχα νοιώσει κι εγώ τη μαλακία τού... κοσμάκη.
Το συμπέρασμα είναι ένα (για μένα, έτσι;).
Γράφε για θέματα που να τα αγνοούν οι πολλοί. Ξέρω ’γω… για αβαντ-γκαρντ. Για μουσικές... που δεν ακούγονται, για ταινίες... που δεν βλέπονται, για βιβλία... που δεν διαβάζονται, για θέματα με τα οποία δεν ασχολείται κανένας. Τα σχόλια μηδέν (ή μετρημένα στα δάχτυλα), αλλά και ο μόνος τρόπος για να στέλνεις τους γρόθους, μαζικά, στο διάολο. 

1/7/2018

Αυτό το άλμπουμ, το “Ade” των Σενεγαλέζων Xalam, το είχα αγοράσει από το Μοναστηράκι τη δεκαετία του ’90. Τότε τα αφρικάνικα συγκροτήματα ήταν εντελώς άγνωστα στην Ελλάδα. Ο κόσμος ήξερε την Ορχήστρα Baobab, τους Rail Band, τους Super Etoile De Dakar του Youssou N'Dour και δεν ξέρω τι άλλο ακόμη (ό,τι τέλος πάντων κυκλοφορούσε και σε CD). [Δεν αναφέρομαι στα σέβεντις γνωστά ονόματα, που τα εύρισκες και σε ελληνικές εκτυπώσεις, τύπου Fela, Dibango κ.λπ.]. Αν αγόραζες κάτι αφρικάνικο το αγόραζες με τον κίνδυνο να πέσεις σε τίποτα ατελείωτες… κρουστές ιεροτελεστίες ή σε κανένα μονότονο και κουραστικό highlife ή soukous… κλαίγοντας τα λεφτά σου (που λέει ο λόγος).
Έτσι λοιπόν όταν έβαλα και άκουσα τους Xalam έπαθα μεγάλη ζημιά –ήμουν τυχερός δηλαδή– καθώς βρέθηκα κατά μίαν έννοια προετοιμασμένος, για όσα φοβερά και τρομερά θα μάθαινα από την Αφρική μετά το 2000…  

1/7/2018

"ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ"
Πολυτεχνείο Νοέμβρης '73... εκτός εποχής η φωτό γενικά, αλλά εντός εποχής το σύνθημα "κάτω το ποδόσφαιρο" (μαζί με "Κάτω η χούντα", "Κάτω οι φασίστες", "Γενική απεργία", το σύμβολο της ειρήνης και ελληνική σημαία).

Προσωπικά υπογράφω - γι' αυτό βάζω και τη φωτογραφία εξάλλου.

29/6/2018

Οι πατεράδες (και οι μανάδες), που φωτογραφίζουν και ανεβάζουν στα σόσιαλ μίντια τις υψηλές βαθμολογίες των παιδιών τους στις πανελλήνιες, πρέπει να είναι εντελώς κενοί (και κενές) περιεχομένου. Σκέτα… ναυάγια.
Τέτοια ανάγκη δημόσιας προβολής, επίδειξης και επιβεβαίωσης τής γονεϊκής… υπερηφάνειας φρονώ πως είναι αντικείμενο μελέτης (από την επιστήμη).

Είμαι, δε, σίγουρος πως αυτοί οι τύποι δεν έχουν πάρει καν την άδεια των παιδιών τους για κάτι τέτοιο, και πως αν τα ρωτούσαν θα εισέπρατταν απ’ αυτά ως απάντηση, στη χειρότερη περίπτωση, την αδιαφορία τους και, στην καλύτερη, την άρνησή τους.