ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 105

7/7/2018

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΑΝΑΤΙΚΟΥΣ ΔΙΣΚΟΦΙΛΟΥΣ ΤΟ ΠΟΣΤ

Το discogs μπορεί να το ψιλοσιχαίνομαι επειδή έχει μαζέψει διάφορους μαλάκες του δίσκου (που νομίζουν ότι επειδή έχουν κάτι, που δεν το έχουν άλλοι, δικαιούνται να το πουλάνε 500, 1000 ή 1500 ευρώ), αλλά στο eBay (το οποίο αληθινά παραδέχομαι) υπήρξα παίκτης για πολλά χρόνια. Από το 1999 με το αρχικό USER ID μου και από το 2001 με το επόμενό μου – και αυτά μέχρι το 2013-14, όταν σταμάτησα ουσιαστικά να ασχολούμαι και μ’ αυτό. 

Έχω αγοράσει κι έχω πουλήσει πολλά πράγματα στο eBay. Δεν έχω μετανιώσει για καμμία αγορά μου (εννοείται), αλλά έχω μετανιώσει για δύο τουλάχιστον πωλήσεις μου. Δεν έπρεπε να τα δώσω αυτά τα πραγματάκια, έπρεπε να τα είχα κρατήσει. Επειδή έχω χειρόγραφο αρχείο των συναλλαγών μου στο eBay δίνω τώρα λεπτομέρειες.  

16 Γενάρη 2006 πουλάω ένα ελληνικό(!) 45άρι της τουρκάλας folk-rocker Selda σ’ έναν Αμερικάνο από την Chattanooga του Τενεσί. Τιμή: 10.50$. Το 45άρι ήταν σε μια εταιρεία ονόματι Marionetta Records (άσπρο label), που είχε κυκλοφορήσει και ελληνικό ρεπερτόριο. Φυσικά το 45άρι δεν υπάρχει στο discogs. Γιατί το είχα δώσει; Γιατί τα τραγούδια δε μου πολυάρεσαν… αλλά τώρα δεν θα το έδινα και άρα το ξαναψάχνω…  

26 Μάη 2009 πουλάω (μετά από αρκετά bids) το LP των Leaf Hound στην αμερικάνικη Discwasher με πόστερ(!), επειδή τότε είχε βγει η έκδοση της Akarma με το ωραίο και κανονικό εξώφυλλο. Τιμή: 77$. Το αγοράζει κάποιος Σουηδός από τη Farsta (δήμος της Στοκχόλμης). Διέπραξα μαλακία! Δεν έπρεπε να δώσω αυτή την έκδοση, κρατώντας την κωλο-Akarma. Περιττό να πω πως αυτό το LP τώρα πουλιέται 150 ευρώ (καλά είχε πουληθεί για 77$, πριν από 9 χρόνια, αλλά δεν έπρεπε). 

5/7/2017 

Αυτό το σπλιτ afro-tropical δισκάκι με το “Comencemos” των Phirpo y sus Caribes στην πρώτη πλευρά και το “Cumbia en do menor” των Lito Barrientos y su Orchestra στην άλλη (δες τη φωτό στα σχόλια), το είχα αγοράσει μόλις είχε βγει, το 2007, από τη βρετανική Soundway.  

Οι Phirpo πρέπει να ήταν από τη Βενεζουέλα (αν όχι, τότε από Κολομβία) και το “Comencemos” δεν είναι άλλο από τη διασκευή τους στο “Let’s start” του Fela Kuti (από το κλασικό άλμπουμ του με τον Ginger Baker). 

Το LP των Phirpo y sus Caribes από το 1972 (εκεί ανήκει το “Comencemos”), σε άψογη κατάσταση, αν ποτέ βρεθεί, πάει πάνω από 500άρικο, ενώ και το 45άρι της Soundway πουλιέται ήδη από 40 έως και 75 ευρά!

Δε χρειάζεται να πω πως το “Comencemos” είναι δυναμίτης…  

4/7/2018

Εμφανισιακά, εγώ, 9 στους 10 σύγχρονους ποδοσφαιριστές, απ’ αυτούς που παίζουν και στο Μουντιάλ δηλαδή, τους διαγράφω. Από κουρέματα και τατουάζ, μέχρι σώβρακα και φανέλες.
Κολλημένος με την μπάλα; Κολλημένος με τον Τότη (Φυλακούρη).

Mε την τρυπητή (για να γαργαλιέται η ρόγα) μανταρισμένη μπλούζα, το κραουτρόκ μουστάκι και τις αρρενωπές μπαρμπέτες… 

4/7/2018 

>>Την 13-8-44 και από της 4ης πρωινής ώρας και μέχρι της μεσημβρίας περίπου απεκλείσθη άπασα η περιφέρεια του ενταύθα ΙΑ’ Αστυνομικού Τμήματος Συνοικισμού Καλαμαριάς υπό Γερμανών στρατιωτών… τμήματα δε των ενταύθα Εθνικιστικών Ομάδων (σ.σ. διάβαζε ταγματασφαλίτες, δωσίλογοι κ.λπ.) ενήργησαν κατ’ οίκον ερεύνας και εξετέλεσαν τους κάτωθι…<< 

Για το μπλόκο της Καλαμαριάς, το 1944, στο οποίο εκτελέστηκαν 11 πατριώτες (κομμουνιστές προφανώς) είχε γράψει τραγούδι ο Τσιτσάνης, που κυκλοφόρησε πολλά χρόνια αργότερα. Θ’ ακουστεί απόψε και από τους ξεδιάντροπους μενουμευρώπηδες-όλοιμαζιμπορούμε στο Παναθηναϊκό στάδιο (πλάκα κάνω)…  

Ο Τσιτσάνης δεν ήταν μόνο «ακρογιαλιές-δειλινά». Ήταν και πολλά άλλα, που σπανίως, για να μην πω σχεδόν ποτέ, δεν έχουν προβληθεί μαζικά. Κι εδώ δεν είναι λίγες οι ευθύνες της αριστεράς μας…

«Μία χούφτα παλληκάρια πολεμάν σαν τα λιοντάρια μέσα στην αντάρα / μέσα στη σκλαβιά / το θεριό στα δυο να κόψουν και τον τύραννο να διώξουν όλα θα τα δώσουν / για τη λευτεριά» 

4/7/2018

Δεν έχω διαβάσει ποτέ κανένα βιβλίο του Paulo Coelhο, αλλά στο τελευταίο του που λέγεται Hippie και είναι λέει αυτοβιογραφική νουβέλα θα ρίξω μια ματιά. Εννοώ πως θα μπω σ’ ένα βιβλιοπωλείο για να το ξεφυλλίσω και να το ψιλοδιαβάσω λάθρα κι αν λέει κάτι ίσως και να το αγοράσω. Το «αυτοβιογραφική» μου αρέσει, αλλά το «νουβέλα» με κρατάει επιφυλακτικό…
Εδώ κάτι σχετικό, που είχα γράψει παλιότερα...

https://www.lifo.gr/articles/music_articles/132764 

3/7/2018 

Ο Καμμένος είναι το πιο τυχάρπαστο και αναξιόπιστο άτομο της ελληνικής πολιτικής σκηνής, εδώ και πολλά χρόνια. Γνωστό τοις πάσι. Τα «είπα-ξείπα» του είναι μνημειώδη και αν ψάξει κάποιος, λίγο, στο δίκτυο θα βρει δεκάδες απ’ αυτά. 

Επειδή επιβιώνει πολιτικά μέσα από διαρκείς κωλοτούμπες θα θελήσει να το ξανακάνει… τουλάχιστον μια φορά ακόμη. 

Αν πάει μαζί με τον Τσίπρα στο «μακεδονικό» η πολιτική καριέρα του λογικά τελείωσε. (Ο ίδιος λέει ότι δεν θα πάει, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον πιστέψει...). Αν πει «όχι», πάλι, όταν έρθει το θέμα στη Βουλή, θα είναι αργά για ’κείνον – μιας και θα έχουν καρπωθεί άλλοι τη δυσαρέσκεια του κόσμου για τη «συμφωνία» του Κοτζιά. Οπότε, δεν μπορεί, κάτι άλλο θα σκεφτεί…  

Πιθανώς να ρίξει την κυβέρνηση (αν του κάτσει κι έχει νόημα για ’κείνον να το κάνει λίγο πριν τις εκλογές), αν και εξ ίσου πιθανό είναι να (ξανα)συνεργαστεί ακόμη και με τη ΝΔ (στις αμέσως επόμενες ή στις κοντινές μεθεπόμενες εκλογές).  

Οι Καμμένοι-Ελληνες μπορεί να πάνε κατά διαόλου, αλλά ο ίδιος πολύ δύσκολα θα καεί… 

2/7/2018

Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται το Ρομέο Μπενέττι, αυτόν το φοβερό ανασταλτικό μέσο που διέπρεψε σε Μίλαν και Γιουβέντους, αλλά βασικά στην Εθνική Ιταλίας, στη δεκαετία του ’70.
Ο Μπενέττι ήταν είδωλό μου, όταν ήμουν μικρός. Τον θυμάμαι να αλωνίζει στο κέντρο –γερά, φυσικά πνευμόνια, όχι τρίχες– κάνοντας φοβερό καταστροφικό παιγνίδι. Βασικά ήταν εκείνος που κρατούσε όλη την αντίπαλη επίθεση. Σκλητροτράχηλος, στα όρια του δρεπανηφόρου, ο Ρομέο δεν άφηνε να περάσει κουνούπι προς την άμυνά του, που τον είχε πάντα μπροστά από τα δύο σέντερ μπακ, ως κολώνα (και) του κατενάτσιο. Υπήρξε επίσης εξαιρετικός σουτέρ και καλός γκολτζής – καθώς η δύναμη ανάβλυζε από μέσα του και δεν συγκρατιόταν με τίποτα.

Μεγάλη ποδοσφαιρική μορφή και ωραίος άντρας, απορώ πώς δεν έκανε καριέρα και στο σινεμά – αν και δεν έλειπαν ποτέ οι ωραίοι από την Τσινετσιτά…