… γι’ αυτό γέμισε το facebook, με αφιερώματα, τραγούδια και φωτογραφίες.
Λοιπόν, για να τα λέμε τα πράγματα ως έχουν.
Γερός μουσικός, με ιδέες, με ψαξίματα, που έφυγε νέος, αλλά ήταν
και ψιλομαλάκας…
Ούτε γι’ αστείο τέτοια φωτογραφία.
Ούτε γι’ αστείο τέτοια φωτογραφία.
 |
| Ο Brian Jones, με ναζιστο-στολή, και η Anita Pallenberg φωτογραφημένοι για το δανικό περιοδικό Børge τον Δεκέμβριο του 1966 |
Σχόλια από το facebook...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Γιαννόπουλος
Πράγματι
Dimitris Lampos
κι ο Bowie τα ίδια έκανε...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Mαλάκας κι αυτός.
Stathis Nikokavouras
σωστοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοος
Alexs İkonomu
ΑπάντησηΔιαγραφήνέο παιδί ήταν έκανε τα δικά του και την επανάστασή του Αυτοί που το έχουν ψάξει όμως συμφωνούν στο ότι ήταν ο πιο ενδιαφέρων και ταλαντούχος της παρέας
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Παπάρια επανάσταση έκανε με τη ναζιστική στολή, μαλάκας ήταν. Το ότι ήταν καλός μουσικός το είπα. Μίασμα για το ροκ αυτές οι φωτογραφίες.
Alexs İkonomu
εντάξει μη περιμένεις πολλά από ένα άγγλο πιτσιρικά των 60ς που γούσταρε να προκαλεί. Και τα πανκιά αργότερα τη σβάστικα φόρεσαν για να κοντράρουν- και δε μιλάω για τα φασιστοειδή τύπου ΟΙ .Μεγαλώνοντας δεν κάθεσαι να ασχοληθείς με τις μαλακίες που έχουν πει ή κάνει ή πει οι ροκ μουσικοί. Κρατάς τα τραγούδια
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Οι Άγγλοι ήταν μαλάκες και απολίτικοι - όχι όλοι βέβαια. Ο Pete Townshend (για παράδειγμα) είχε υπάρξει μέλος της Young Communist League (YCL), της Νεολαίας του Βρετανικού Κομμουνιστικού Κόμματος νωρίς στα sixties. Στην Αμερική που ήταν πιο έντονες οι πολιτικές ζυμώσεις λόγω Βιετνάμ και λοιπά δεν υπήρχαν τέτοιες
Γιώργος Γιαννόπουλος
H αναβίωση του ναζισμού ως λαϊφστάυλ στις χώρες των νικητών του ΒΠΠ, έχει σχέση με το ροκ. Τη ναρκισσιστική, ατομιστική , εστέτ πλευρά του. http://www.nybooks.com/.../1975/02/06/fascinating-fascism/
Fascinating Fascism
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τι λέει για το ροκ εδώ; Όλο για τη Ρίφενσταλ βλέπω.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Αναλύει την αισθητικοποίηση -και την γοητεία μέσω αυτής- του ναζισμού. Τα περί ροκ, είναι "δικά μου", έχοντας κατά νου τη σχετική φάση του μπόουι.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Όπου δεν υπήρχε ισχυρό κίνημα αντικουλτούρας (λέμε πάντα για τα sixties-early 70s) ο ναζισμός, σε στυλ προκαλώ-και-καλά, εμφιλοχωρούσε. Oi Εγγλέζοι το ξαναλέω, γενικά, ήταν μαλάκες. Στην Αμερική, με πόλεμο Βιετνάμ, αγώνες για τα δικαιώματα των μαύρων, Νέα Αριστερά κ.λπ. δεν υπήρχε περίπτωση να δεις διακεκριμένο ρόκερ με ναζιστο-στολές. Εκεί τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα.
Ευτυχώς, ο ναζισμός στο ροκ υπήρξε εντελώς περιθωριακός. Αν εξαιρέσεις τις μαλακίες του Bowie, που απέκτησαν φήμη, σε μιαν εποχή μάλιστα που συμπίπτει και με το τέλος του ροκ (άρα τις λαμβάνω ως εκφυλιστικό φαινόμενο).
Sakis Bwanas
Δυστυχώς όχι, και σε χώρους εκτός punk - Throbbing Gristle και μεγάλο κομμάτι του industrial, αλλά και φήμες για Magma
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Καλά αυτά εγώ δεν τα λέω ροκ (τα ιντάστριαλ και τέτοια). Για τους Magma τα έχουμε πει παλιότερα στο δισκορυχείο και έχω εκφράσει άποψη.
Να πω μόνο πως οι Magma έχουν τραγουδήσει τουλάχιστον 2 φορές στο φεστιβάλ της l'Humanité, της εφημερίδας του γαλλικού κομμουνιστικού κόμματος.
Spyros Diastimikos στον Sakis Bwanas
Φήμες και στην Iταλία για Museo Rosenbach, λόγω εξωφύλλου και θεματολογίας του "Zarathustra". Υπήρχαν όμως και σαφέστατα νεοφασιστικά progressive rock συγκροτήματα εκεί, όπως οι La Compagnia dell'Anello και οι Janus.
https://www.youtube.com/watch?v=uf1ysQFG2x8
Janus - Al Maestrale 1978 (FULL ALBUM) [Progressive Rock,…
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Και αυτά περιθωριακά γκρουπ ήταν, όπως το 80% του ιταλικού progressive. Καμμία σχέση δηλαδή με τα συγκροτήματα της αριστεράς (Area, Stormy Six κ.λπ.) που τα ακούγανε στα live δεκάδες χιλιάδες.
Spyros Diastimikos
Προφανώς και ήταν περιθωριακά σε μια σκηνή που ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αριστερή. Και οι ίδιοι το έλεγαν και ...κακοπερνούσαν. Πάντως η Ιταλία ήταν η μόνη χώρα που είχε ανοιχτά νεοφασιστική ροκ σκηνή εκείνη την εποχή -δηλαδή μερικά χρόνια πριν την έλευση του punk που βρέθηκε ευκαιρία να ανοίξουν οι πύλες στα εθνίκια και να μπεί μέσα όλη η σκατομαυρίλα.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Στην αγγλία -όπως και στην ιταλία, κατ αναλογίαν- υπήρχαν και κάτι περίεργες παραδόσεις αισθητισμού και πρωτοπορίας, σαν αυτήν εδώ. https://en.wikipedia.org/wiki/Wyndham_Lewis
Wyndham Lewis - Wikipedia
Γιώργος Γιαννόπουλος
ΑπάντησηΔιαγραφή"Moon's sense of humor had a tendency to push the boundaries of taste – and there was no more cringe-inducing example of this than the time in 1970 that he and former Bonzos frontman Viv Stanshall dressed up as Nazi officers for a record company photo shoot, and then went out drinking while still wearing the uniforms. The two men found the reaction to their public goose-stepping so satisfyingly negative – Moon and Stanshall were even physically evicted from one German Bierkeller – that they decided to remain in uniform (and in character) for the better part of the week, even hiring an open-top Mercedes for an ill-advised trip to the heavily Jewish London neighborhood of Golders Green."
https://www.rollingstone.com/.../dark-side-of-the-moon.../
Keith Moon's 10 Wildest Pranks
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εντάξει, γελoιότητες. Δεν ξέρω τη γνώμη του Pete Townshend γι' αυτά.
Apostolos Apostolos
Ανάμεσα στον Wagner,και τους Sa na na δεν είναι ανάγκη να πω πόσο χάος υπάρχει.το μηνυμα είναι αλλού,δεν έχει να κάνει με πολιτική τοποθέτηση.Η ιδέα του ότι είναι αριστερό είναι αυτόματα καλό,είναι αγελαια και αβασανιστη για πλατιά κατανάλωση.αλλα και η πλειοψηφία του παλαιολιθικου ροκ (εκτός λαμπροτατων και υπέροχων εξαιρέσεων)για πλατιά κατανάλωση είναι.οπότε...Η κοινωνία που οραματιζονταν άνθρωποι όπως ο Πλάτων η Ο Νίτσε δεν ήταν Ναζιστική,αλλά και σε καμια περίπτωση Σοσιαλιστική...Δεν δεχομαι εξίσου ούτε την ναζιστική ηθική που θέλει να εξοντώσει ότι διαφορετικό,αλλά ούτε την αριστερή ηθική και αισθητική(εδώ γελάνε),που δημαγωγει ασύστολα,και με κάνει να πεθαίνω από βαρεμαρα.το κλείνω εδώ.δεν θέλω να ανοίξω καμια αντιπαράθεση.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Διαφωνώ εντελώς μ' αυτά που λες. Κι εγώ δε θέλω να συζητήσω επ' αυτού.
Ανάθεμα κι αν μπορείτε να γράψετε - όχι κοπυπαστάδα - τί είδους κοινωνία αλήθεια "οραματιζόταν" ο Πλάτων , και τί σχέση θα μπορούσε να έχει με οποιοδήποτε ΜΗ δουλοκτητικό καθεστώς.. Καλά για το Νίτσε , τον σημαιοφόρο της καταστροφής του ορθού λόγου δεν το συζητώ ασφαλώς και ναζιστικό ήταν το όραμά του, κάντε ένα κόπο να τον διαβάσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε δέχομαι τη ναζιστική ηθική που σκοτώνει ούτε την αριστερή επειδή τη βαριέμαι λέει και κλείνει , γιατι έχει να ποστάρει λαικ στα ποστ του Άδωνι και της ομάδας αλήθειας
Για JONES το σχολιο.Το καλος μουσικος για τα δεδομενα της εποχης τεκμαιρεται.Περιεργη φιγουρα σιγουρα.Αν δεν ηταν στους
ΑπάντησηΔιαγραφήStones και δεν πεθαινε κινηματογραφικα λιγο θα ασχολουνταν μαζι του.Δεν τον ακουσα να παιζει ποτε τον ηλεκτρικο εγγλεζικο ηχο του peter green,η του kim Simmonds,η του Dave Edmunds ,η του jeff beck,του Αlvin Lee… και τοσο αλλων μεγαλων εγγλεζων μπλουζιαριδων που χαρακτηρισαν για παντα ένα πολύ ιδιαιτερο και μοναδικο ηχο ever.RIP to BRIAN JONES.
Από έναν μεγάλο (απ'όλες τις απόψεις) που έφτασε μέχρι τούτα τα σκοτεινά χρόνια για να τραγουδήσει για όλα εκείνα τα ευφυή κακομαθημένα παιδιά που πεθάνανε δισεκατομμυριούχοι από ναρκωτικά, αλκοόλ και άλλες ουσίες, πριν καλά καλά ενηλικιωθούν κι ας τά'χαν μάλλον ζήσει όλα στη σύντομη ζωή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=jsnbDVYJ5rE
Είχε αφιέρωμα το Mojo για τον B.Jones πριν κάποια χρόνια και του δίνανε βασικά κρέντιτ για το ότι ήταν, λέει, ο πρώτος που οραματίστηκε το RnB σαν mainstream μουσική για τη νεολαία. Πιο πριν η αγγλική σκηνή (Alexis Korner κτλ) ήταν πιο σεχταριστική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.Ν.
Χωρίς Alexis Korner και Cyril Davies δεν θα υπήρχε british r&b. N' ακούτε τον Τρούσα (σ' αυτά τα θέματα) και τον Keith Richards:
Διαγραφή"Without Alexis Korner there would have been no Rolling Stones".
Για λεπτομέρειες εδώ...
https://diskoryxeion.blogspot.com/2014/01/alexis-korner-cyril-davies.html
Και αυτό...
ΔιαγραφήΓια τη νεολαία παίζανε οι Korner και Davies - και μάλιστα για τη νεολαία της εργατικής τάξης (για τη νεολαία, που δείχνει και το free cinema), απλά τι... Δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη οι Beatles. Όταν σκάσανε οι Beatles τόσο η έννοια "συγκρότημα" όσο και η έννοια "νεολαία" απέκτησαν άλλες δυναμικές. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο μπήκαν οι Stones και όλοι οι υπόλοιποι φέρνοντας το r&b ακόμη πιο κοντά στα νέα ποπ ακροατήρια.
Όλα όμως ξεκίνησαν απ' αυτούς τους δύο (Korner, Davies). Ο Davies εξάλλου ήταν ο πρώτος που ηχογράφησε ηλεκτρικό blues , freakbeat ουσιαστικά, στο Νησί.