Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

η κρίση του κράτους

Το πιο εύκολο, απ’ όσα ακούω, βλέπω και διαβάζω αυτές τις μέρες είναι να τα χώσεις στον Τσίπρα, στον Καμμένο και στην κυβέρνηση των Συριζανέλ, ώστε να εισπράξεις και αναγνωσιμότητα και likes και shares κτλ. (και κάνω την αυτοκριτική μου εδώ, επειδή κι εγώ έγραψα τα σχετικά), αλλά το πρόβλημα είναι βαθύτερο και επί της ουσίας έχει να κάνει με την ίδια την κρίση τού Κράτους (του καπιταλιστικού κράτους εννοούμε). Ορισμένους τους βολεύει να ξεχνάνε, θέλω να πω, πως το καλοκαίρι του 2003, στη Γαλλία, πέθαναν από τον καύσωνα πάνω από 14 χιλιάδες άνθρωποι, ενώ δεκάδες είναι και οι νεκροί από πλημμύρες στη Γερμανία, μέσα στα χρόνια κ.λπ.
Τα προβλήματα που σχετίζονται με τη σήψη και τη διαφθορά τού Κράτους στον καπιταλιστικό κόσμο τα είχε μελετήσει εκτενώς ο Νίκος Πουλαντζάς στα σέβεντις. Στο κλασικό βιβλίο Η Κρίση του Κράτους [Παπαζήσης, 1978], στο οποίο εκτός από συγγραφέας είχε υπάρξει και επιμελητής, ο Πουλαντζάς επιχειρούσε να συνοψίσει σ’ ένα δεκάλογο όλα εκείνα τα νέα στοιχεία που όξυναν, στην εποχή του, τη συγκεκριμένη κρίση. Κι ενώ γράφει για την υπερσυγκέντρωση και το γιγαντισμό της εκτελεστικής εξουσίας, για τη σύγχυση των τριών εξουσιών, για τη συρρίκνωση των πολιτικών ελευθεριών απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία κ.λπ. καταλήγει σ’ έναν ακόμη λόγο, που φωτογράφιζε την εν λόγω κρίση όσο λίγοι άλλοι. Πρόκειται για την… «εκπληκτική και χαρακτηριστική ασυνέπεια της σημερινής πολιτικής του κράτους, που ολοένα υποβιβάζεται σε σπασμωδικές μικροπολιτικές ενέργειες, συχνά αντανακλαστικές και αντιφατικές μεταξύ τους – αυτό που κοντολογίς αποκαλείται “οδήγημα μέχρι εκεί όπου φθάνει η ορατότητα” ή, πιο ευγενικά, απουσία ολοκληρωμένου κοινωνικού σχεδιασμού εκ μέρους του κράτους και των διαφόρων κυβερνητικών πλειοψηφιών. Χαρακτηριστικά της κρατικής πολιτικής ως προς τον συνασπισμό εξουσίας και τις υποτελείς τάξεις είναι οι σύγχρονες μορφές ζευγαρώματος “μεταρρύθμισης-καταπίεσης”, που σημαδεύουν την πολιτική των δυτικών καπιταλιστικών κρατών».
Γραμμένα τη δεκαετία του ’70 είναι αυτά, το ξαναλέω, όχι σήμερα…

1 σχόλιο:

  1. Anastassios Anastassiou
    Επισκεπτης-καθηγητης, για ένα εξάμηνο, τού 1976, νομίζω, στην τότε Πάντειο Σχολή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή