Πρόκειται, οπωσδήποτε, για μια παράξενη μονάδα στο ρόστερ
της ECM (AN Music),
που έχει βεβαίως παλιά σύνδεση με τη γερμανική εταιρεία. Λέμε για τον κιθαρίστα
(και πιανίστα) Steve Tibbetts,
ο οποίος μετά από οκτώ χρόνια έχει καινούριο άλμπουμ στο label, που αποκαλείται “Life of” (2018). Αν και υπάρχουν
μουσικοί ή και ήχοι της ECM,
που θα μπορούσε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ακούγοντας Tibbetts (τον Ralph Towner ας πούμε), στην
πραγματικότητα το έργο αυτού του ανθρώπου με ελαχίστων άλλων θα μπορούσε να
συγκριθεί από τη σύγχρονη σκηνή – ίσως μόνο μ’ εκείνο του Stephan Micus, αν κι έχω τη γνώμη πως
ο Tibbetts είναι μία
ακόμη πιο ιδιαίτερη και σίγουρα καλλιτεχνικώς εσωστρεφής περίπτωση. (Ας σκεφτούμε
π.χ. πως οι δίσκοι του ηχογραφούνται μόνιμα σε κάποιο στούντιο στην πόλη St. Paul της
Minnesota, στην οποία ζει σταθερά από το 1972). Δεν ξέρω αν ο Tibbetts ανήκει
στη φάση τού μουσικού αναχωρητισμού, τύπου Micus, σε κάθε περίπτωση, πάντως, παραμένει για περισσότερο από
40 χρόνια, ως συνθέτης και εκτελεστής, μια τελείως ιδιότυπη και ακατάτακτη
προσωπικότητα. Τούτο το τελευταίο, το «ιδιότυπη και ακατάτακτη», διαφαίνεται οπωσδήποτε και στο “Life of”.
Το άλμπουμ ετοιμάζεται και ολοκληρώνεται από τον Steve Tibbetts φυσικά (που συνθέτει
όλα τα tracks, παίζοντας
κιθάρες και πιάνο), τον μόνιμο παρτενέρ του Marc Anderson σε διάφορα κρουστά και την παλαιά συνεργάτιδά του Michelle Kinney σε
τσέλο και drones.
Όπως
αντιλαμβάνεστε η ενορχηστρωτική λιτότητα, που γίνεται αντιληπτή κι εδώ,
αποτελεί ένα διαχρονικό στοιχείο της μουσικής τού Tibbetts. Με το πιάνο σε ρόλο γενικώς βοηθητικό,
με τα κρουστά σε φάση… ατμοσφαιρικής κυρίως συμπαράστασης και με το τσέλο και
τα ηλεκτρονικά απλώς να ενδυναμώνουν το ακουστικό cosmic περιβάλλον,
ο Tibbetts το μόνο που
έχει να κάνει είναι να συνθέσει τα επιμέρους δίνοντας «πνοή» στο τελικό τοπίο.
Και αυτό πράττει – καθώς οι κιθαριστικές μουσικές του, διατηρώντας αρχικώς το
ταξίδι στον πίσω χρόνο, που παραπέμπει φυσικά στους αρχαϊστές της Takoma Records (John Fahey και λοιπούς), μεταπηδούν στην πορεία προς μιαν υπερκόσμια βάση, συντεθιμένη βασικά
από στοιχεία new classical,
new age, ambient και world, ανοίγοντας, τελικώς, νέες
κατευθύνσεις. (Τις ανοίγουν, εννοώ, εδώ και πολλές δεκαετίες).
Ένα ακόμη έξοχο άλμπουμ είναι το “Life of ” (“contemporary jazz” το θέλει το discogs) τού αληθινά μοναδικού Steve Tibbetts, που δύσκολα κατηγοριοποιείται.
Ένα ακόμη έξοχο άλμπουμ είναι το “Life of ” (“contemporary jazz” το θέλει το discogs) τού αληθινά μοναδικού Steve Tibbetts, που δύσκολα κατηγοριοποιείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου