Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

KOOBA TERCU noise rock στα πολύ επάνω του

Οι Kooba Tercu είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα ελληνικά συγκροτήματα τού τελευταίου καιρού. Έχουμε γράψει πάλι γι’ αυτούς στο δισκορυχείον, όταν είχε φθάσει στα χέρια μας το πρώτο LP τους, το 2015 και τώρα θα το ξανακάνουμε, με αφορμή το Kharrüb[Body Blows Records, Mafia, Hominid Sounds, 2019]. Το “Kharrüb” δεν είναι η δεύτερη κυκλοφορία τους, αφού υπάρχει και μια κασέτα ενδιαμέσως, είναι όμως η κυκλοφορία εκείνη που καταδεικνύει με ακόμη πιο μεγαλύτερη σαφήνεια το… ποιοι είναι Kooba Tercu και τι ακριβώς επιδιώκουν.
Να πούμε, για αρχή, πως πρόκειται για μία εξαμελή μπάντα, τα ονόματα των μελών της οποίας δεν μας αποκαλύπτονται. Επίσης να σημειώσουμε, συνδέοντας το παρόν και με κάποια στοιχεία από το παρελθόν, πως οι Kooba Tercu είναι βασικά ένα «σκληρό» συγκρότημα – «σκληρό» με την έννοια πως παίζει στην κόψη του ξυραφιού ένα πολύ ζωντανό noise rock, που κρατάει προφανώς από τις μέρες του ’80. Και όμως τα ατέρμονα θορυβώδη patterns δεν είναι η μόνη αναφορά τους, αφού σε αρκετές συνθέσεις υπάρχει και κινείται υποδόρια ένα groovy στοιχείο, που εκτρέπει τα κομμάτια τους (με τη βοήθεια και των φωνητικών) προς ψυχεδελικές κατευθύνσεις. Ένα τέτοιο κομμάτι είναι το δεύτερο “Boto”, που αποτελεί μια πολύ «τίμια» και ελκυστικότατη πρόταση, κοντά στο ύφος των Palookas (εποχής “Gift”).
Απεναντίας με tracks όπως το 8λεπτο “Maestur” οι Kooba Tercu φαίνεται πως κινούνται σε περισσότερο Velvet-ικές διαδρομές, όπως εκείνες αποτυπώνονταν σε συγκροτήματα τύπου Swans κ.λπ. Υπάρχει, δηλαδή, κι ένα βαρύ, μονότονο και τελετουργικό στοιχείο εδώ, με τις κιθάρες, τους θορύβους και τα feedbacks να σμπαραλιάζουν στην διαδρομή κάθε γραμμικότητα.
Στο ίδιο υποχθόνιο experimental-noise κλίμα κινείται και το “Margarie”, παρόλα τα πιο ήπια περάσματα, που του παρέχουν και μια κάπως μελωδική διάσταση τη βοηθεία των φωνητικών (λέμε για τραγούδι βασικά, με τα λόγια ν’ ακούγονται πίσω από τοίχους θορύβων) – καθώς στο “Got the fire”, που ακολουθεί, ανακαλύπτεις και κάτι πολύ από tribal (με ωραία, στιβαρή, δουλειά στο ρυθμικό τμήμα), σ’ ένα κομμάτι που σε κερδίζει με τον εκστατικό του (διονυσιακό να τον πούμε;) χαρακτήρα (από τα ωραιότερα του άλμπουμ). Προτελευταίο το “Shambles” στο ίδιο μοτίβο, με τα κρουστά, τις φωνές και τους θορύβους να πρωταγωνιστούν, πριν αναδυθεί από τη μάζα τους ένα ακόμη πύρινο φυλετικό rock.
Το“Kharrüb” θα ολοκληρωθεί με το “California”, ένα αργό, βαρύ track, που ακούγεται «ωραίο» σαν επίλογος, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο εκείνο που εξελίχθηκε όλα τα προηγούμενα λεπτά.
Διαβάζω πως οι Kooba Tercu έχουν εμφανισθεί στο ίδιο πάλκο με Goat, Acid Mothers Temple, Föllakzoid, Circle, Nurse With Wound κ.λπ. Ναι, βεβαίως, και αυτά τα ονόματα προσανατολίζουν προς τη σωστή μεριά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου