WELCOME INSIDE THE BRAIΝ, RATURE progressive και avant/hiphop

WELCOME INSIDE THE BRAIΝ: Queen of The Day Flies [Tonzonen Records, 2019]

Γερμανοί είναι οι Welcome Inside The Brain, με το “Queen of the Day Flies” να αποτελεί την πιο πρόσφατη δουλειά τους – μετά τα “Welcome Inside the Brain” (2015) και “Celebrate the Depression” (2017). 

Κατά βάση εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ ένα άλμπουμ γερμανικού rock, με σαφείς αναφορές στον ήχο της δεκαετίας του ’70, το progressive rock δηλαδή, κάτι που τέλος πάντων φανερώνεται και από τη συγκεκριμένη line-up (Frank Mühlenberg φωνή, Georg Spieß κιθάρες, Johann Fritsche hammond, fender rhodes, πιάνο, πλήκτρα, Paul Lapp μπάσο, moog, Hans Otto ντραμς) και βεβαίως από τον ήχο, που αυτή ακριβώς η line-up προβάλλει.

Τα κομμάτια είναι αρκετά δεμένα, με πολύ δυνατές παρουσίες κιθαρών και πλήκτρων, και σε φάση «συνομιλιών» και σε φάση σόλι, με το rhythm section ν’ ακούγεται από κάπως βαρύ έως βαρύγδουπο, και με τη φωνή να ερμηνεύει με δύναμη και πάθος τραγουδώντας στην αγγλική βεβαίως (αλλά με τη χαρακτηριστική γερμανική προφορά).

Αν θελήσει κάποιος να αναζητήσει τον ήχο των Welcome Inside The Brain στο παρελθόν, αυτόν ακριβώς τον ήχο θα τον εντοπίσει σε συγκροτήματα όπως οι Birth Control για παράδειγμα, χωρίς να αποφεύγονται και άλλες παραπομπές ακόμη πιο διαδεδομένες (και αναφέρομαι κυρίως στον prog ήχο του David Bowie της ίδιας εποχής – κάτι για το οποίον ευθύνεται και η φωνή του Mühlenberg, που φέρνει ελαφρώς, σε κάποιες φάσεις, προς τον… Ziggy).

Στο άλμπουμ δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι, track που να μην πατάει γερά και να μην σε κερδίζει με την απλότητα τις πιο πολλές φορές, αλλά και με τη συνθετότητά του κάποιες λιγότερες (“Hometown”). Καλή περίπτωση!

RATURE: Les Oubliés D'okpoland [Atypeek Music, 2019]

Οι Rature είναι ένα γαλλικό ντούο, που τώρα έχει έτοιμο το τρίτο άλμπουμ του, ηχογραφημένο για την επίσης γαλλική Atypeek Music. 

Το “Les Oubliés D'okpoland” είναι κάπως παράξενο σαν άκουσμα, καθώς επιχειρεί να συνδυάσει διαφορετικά κατά το μάλλον ή ήττον ηχητικά στυλ. Έτσι λοιπόν από τη μια μεριά διακρίνεται μια χιπχοπάδικη οπτική (που διατρέχει σταθερά την εγγραφή), αλλά από την άλλη έχουμε, και μάλιστα σε… καλή ποσότητα, δόσεις avant-rock. Το αποτέλεσμα εμπεριέχει στοιχεία δύναμης (κυρίως εξαιτίας του ρυθμικού τμήματος, που είναι εξαιρετικά θρασύ), αλλά και έκπληξης, βασικά λόγω φωνητικών, που είναι αυτοσχεδιαστικά σε μεγάλο βαθμό και συνήθως με διάθεση για υπέρβαση. Βεβαίως, θέλεις χρόνο για να νοιώσεις και να αποδεχθείς, καλλιτεχνικώς όπως λέμε, το “Les Oubliés D'okpoland”, αλλά αυτό δεν σχετίζεται τόσο με τους Γάλλους, όσο κυρίως μ’ εμάς, που προσπαθούμε να ανακαλύψουμε αυτές τις κρυφές, τέλος πάντων, διαδρομές, ανάμεσα στα λαϊκά και τα αντιδημοφιλή μοτίβα. Υπομονή… χρειάζεται σίγουρα.

Επαφή: www.creative-eclipse.com