ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 170

16/4/2019

Και κάτι που ξέρουν λίγοι. Στην Ελλάδα το πρώτο LP των Jethro Tull που βγήκε ποτέ πρέπει να ήταν το “Benefit” το 1970, σε ετικέτα ροζ Island. Το απίστευτο είναι πως στο back cover εκείνης της πρώτης ελληνικής έκδοσης τα τζιμάνια τα δικά μας είχαν προσαρμόσει το cover του “Stand Up” (1969), σβήνοντας τις σχετικές λέξεις και γράφοντας… Benefit!

Στις φωτογραφίες βλέπετε το original βρετανικό front cover του “Stand Up” και το original ελληνικό back cover του “Benefit”.

16/4/2019

16/4/2019

Ο ροκάς, μην κοιτάτε που το λέμε κι εμείς καμμιά φορά για καλό σκοπό [γέλια], είναι λέξη (και έννοια) ξεφτιλισμένη στην Ελλάδα. Σημαίνει τον άσχετο, τον μυρωδιά, τον τούβλοβιτς, που κάποτε άκουσε μισό δίσκο Jethro Tull (την πρώτη πλευρά) και νόμισε πως έκανε επανάσταση.

16/4/2019

Χαρίζω δίσκους Jethro Tull.
(Ώρες γραφείου).

12/4/2019

Το πρώτο άλμπουμ των Βρετανών Sam Apple Pie (από το 1969) είναι σπουδαίο. Αληθινά σπουδαίο. Ψυχεδελικό blues-rock, παιγμένο με ξέχειλο αίσθημα και ανυπέρβλητη δύναμη. Το έφερα στη μνήμη μου, επειδή ακούω τώρα κάτι ελληνικό που με πήγε προς τα 'κει... 

11/4/2019

Ένα αγόρι από το LA, στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια, έγραψε αυτό το… moonshine ποπ διαμάντι το 1969. Το όνομά του Mark Eric. Ο δίσκος του πάντως δεν περπάτησε και ίσως γι’ αυτό ο Mark (που δεν του έλειπε το ταλέντο του τραγουδοποιού, ίσα-ίσα!) πέρασε στην ηθοποιία. Έπαιξε σε μια ταινία του Ροζέ Βαντίμ, πέρασε και από το Partridge Family, όπως και από το Χαβάη 5-0, αλλά κάποια στιγμή τον έκρυψαν εντελώς τα κύματα…

11/4/2019

Προεκλογική περίοδος καλοκαιριάτικα… ό,τι χειρότερο. Δεν παλεύεται με τίποτα. Πόσω μάλλον όταν πήζεις από «αναλύσεις» με θέμα τον Σύριζα. Τι δεν έκανε καλά, τι πήγε στραβά, πού λάθεψε, πού την πάτησε και όλα τα ανάλογα.
Κείμενα χαρακωμάτων γεμίζουν το διαδίκτυο, κατεβατά της πλάκας, από αυριανούς σπουδαρχίδηδες που τώρα ετοιμάζουν τα χαρτιά τους για τη «νέα εποχή», βαρυσήμαντες τάχα σκέψεις, που μετά από μια μέρα η θέση τους θα είναι στα σκουπίδια. Δεν πρόκειται κανείς ποτέ να ξανασχοληθεί μαζί τους, δεν πρόκειται ποτέ κανείς να τις ξαναδιαβάσει.
Αντιθέτως, κάποια άλλα κείμενα, γραμμένα πριν από μήνες ή και από χρόνια, όποτε και να τα ρίξεις στην αγορά, δεν πρόκειται ποτέ να χάσουν την αξία τους. Πάντα θα σε ανταμείβουν σαν αναγνώστη. Ποτέ δεν θα πεις… τι μαλακίες κάθομαι τώρα και διαβάζω. Αυτή είναι η αλήθεια.

https://diskoryxeion.blogspot.com/2014/05/conrad-rooks-zina-rachevsky-sixties.html