οι ΒΑΒΟ ΚΟRO γράφουν δικά τους τραγούδια, που ακούγονται σαν παραδοσιακά

Οι Babo Koro είναι ένα καινούριο σχήμα που κινείται στο χώρο του σύγχρονου ethnic (με βασικές αναφορές στις βαλκανικές και τις μεσογειακές παραδοσιακές μουσικές). Μέλη των Babo Koro είναι οι Σωτήρης Τσακανίκας κιθάρες, φωνή Δημήτρης Αναστασίου βιολί, Κώστας Νικολόπουλος ακορντεόν, Αντιγόνη Μπασακάρου φωνή, Αποστόλης Μπουρνιάς κρουστά, τύμπανα, Μιχάλης Δάρμας κοντραμπάσο και Γιάννης Δίσκος σαξόφωνο, κλαρίνο. Το άλμπουμ «Σίσυφος» [Andama Arts, 2019] είναι το πρώτο τους, διαθέτει στίχους του Χρήστου Παπαναγιώτου (έτσι διαβάζουμε στο booklet, αλλά στο πίσω μέρος του cover διαβάζουμε «στίχοι: Χ. Παπαναγιώτου, Σ. Τσακανίκας») κυκλοφόρησε τον προηγούμενο Μάρτιο και σ’ αυτό συμβάλλουν κι άλλοι ακόμη μουσικοί (Μάρθα Μαυροειδή, Θοδωρής Μέρμηγκας, Λεωνίδας Μπαλάφας...).

Το «Σίσυφος» έχει ένα σταθερό προσόν, που ίσως να αποβαίνει, την ίδια στιγμή, και σε μειονέκτημα. Περιλαμβάνει, βασικά, πρωτότυπα τραγούδια. Αυτό δεν είναι σύνηθες, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων τέτοια συγκροτήματα καταφεύγουν κυρίως σε παραδοσιακά κομμάτια, προκειμένου να αποδείξουν την ικανότητά τους να αναμετρηθούν με κάτι «υψηλό», εξασφαλίζοντας συγχρόνως και κάποια air-plays, κάποια «επιτυχία», αφού οι παραγωγοί συνήθως αναμεταδίδουν πιο εύκολα τις διασκευές, παρά τα πρωτότυπα. Οι Babo Koro δεν πέφτουν σ’ αυτό το λούκι. Επιλέγουν κυρίως δικό τους υλικό, για να μας συστηθούν –σωστοί– αλλά, σ’ αυτή την περίπτωση κινδυνεύουν από κάτι προφανές, να εμφανιστούν τα δικά τους θέματα συγκρίσιμα μ’ εκείνα της παράδοσης (στο στυλ... κι εμείς μπορούμε να γράψουμε τραγούδια σαν τα δημοτικά). Και σ’ αυτή τη σύγκριση δεν θα μπορούσαν να αντέξουν – όχι μόνον οι Babo Koro, αλλά σχεδόν κανένας.
Θέλω να πω πως θα πρέπει να είσαι από Σαββόπουλος και πάνω (εποχής «Μαύρη Θάλασσα»), για να παίξεις, κυρίαρχα, σ’ αυτό το γήπεδο. Στο να γράψεις δικά σου τραγούδια, που να είναι επηρεασμένα από δημοτικούς σκοπούς, εφάμιλλης αισθητικής και κοινωνικής αξίας. Και οι Babo Koro δεν είναι.

Συμπαθείς είναι οι φίλοι μας, ευπρεπείς οπωσδήποτε, χαίρονται αυτό που κάνουν, το οποίο παρουσιάζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που αναμένεις να είναι.

Το... ηπειρώτικο «Ξένος» είναι καλό τραγούδι, από κάθε άποψη (στιχουργικώς, δε, μου θύμισε το «Δυο γυφτοπούλες» του ρεμπέτη Σωτήρη Γαβαλά Μεμέτη από το 1932, από το οποίο ίσως είναι επηρεασμένο).

Επαφή: www.babokoro.bandcamp.com/releases