Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

SJÖSTRÖM / WACHSMANN / GORDOA / BAUER / NARVESEN τέσσερις αναγνωρισμένοι αυτοσχεδιαστές ζωντανοί στο Βερολίνο

Σημαντικοί μουσικοί συνασπίζονται εδώ, για να παίξουν, να αυτοσχεδιάσουν και να οργανώσουν ήχους, αλλά και για να ηχογραφηθούν, ζωντανά φυσικά, στην Galerie Nord του Βερολίνου, την 23η Ιαν. 2018. Ποιοι είναι αυτοί; Ο φινλανδός σαξοφωνίστας (σοπράνο και σοπρανίνο) Harri Sjöström (γνωστός από το Cecil Taylor Ensemble και το Sestetto Internazionale – για άλμπουμ του Sestetto έχουμε review στο δισκορυχείον), ο άγγλος βιολιστής και μάστερ των live electronics Philipp Wachsmann (γνωστός μας και από την συνεργασία του με τον Φλώρο Φλωρίδη στον Ελλήσποντο της Θεσσαλονίκης στα μέσα του ’80, και φυσικά από δεκάδες άλλα projects, με Evan Parker, Paul Lytton κ.ά.), ο μεξικάνος βιμπραφωνίστας Emilio Gordoa, ο γερμανός κοντραμπασίστας Matthias Bauer, ο οποίος έχει εμφανισθεί κι αυτός με δεκάδες (μέχρι και με τον Mayo Thompson) και τέλος ο νορβηγός ντράμερ Dag Magnus Narvesen.
Πέντε μουσικοί λοιπόν, που συνευρίσκονται σε μια σκηνή και που αποφασίζουν να συνομιλήσουν ηχητικώς μέσα από μεγάλες κυρίως διάρκειες (εδώ καταγράφονται ένα 23λεπτο track κι ένα 25λεπτο), οι οποίες διάρκειες μπορούν, όσο να ’ναι, να τους δώσουν το κατάλληλο πλαίσιο και την κατάλληλη ώθηση, προκειμένου να αναπτύξουν τις ιδέες τους. Και αυτό συμβαίνει.
Οι μουσικές του κουιντέτου, ανήκουν οπωσδήποτε στο χώρο του free-improv, αλλά η αποδόμηση είναι λελογισμένη. Δεν έχουμε δηλαδή μια 100% εικονοκλαστική προσέγγιση, αλλά, περισσότερο, κάτι που οριοθετείται και από πιο «χειροπιαστά» μικρο-περιβάλλοντα – εντός των οποίων παρεισφρέουν μελωδικά μοτίβα και πιο τυπικές ρυθμικές ακολουθίες. Ο Wachsmann (βιολί) θα λέγαμε πως ανά διαστήματα αναδεικνύεται στον πιο «συμβατικό» παίκτη της πεντάδος, με τις μελωδίες του να ακουμπούν ακόμη και τα όρια της chamber music, χωρίς βεβαίως ποτέ να καταπίπτει στο τελείως προφανές και στο εντελώς αναμενόμενο.
Γενικώς, το Up and Outmirani Records, 2019] είναι μια παράσταση (η καταγραφή της εννοούμε), που έχει τον τρόπο να διατηρεί το ενδιαφέρον του ακροατή, ακόμη και στα σημεία στα οποία νοιώθεις κάπου... να χάνεται η μπάλα. Εκεί αναλαμβάνουν τα διάφορα εφφέ, ακουστικά και ηλεκτρονικά, που «γεμίζουν» τα κενά με συνεχόμενες παραδοξότητες.
Ένα κλασικό άλμπουμ για το ρόστερ της ιταλικής Amirani (είναι το εξηκοστό του καταλόγου της), μιας εταιρείας που... φυλάει Θερμποπύλες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου