Για τον ροκ τραγουδοποιό Μιλτιάδη Χαλκίδη (Miltos Marathon) από την Λάρισα
έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον.
Τα δύο πιο νέα περιποιημένα CD-R του
μας δίνουν, τώρα, την αφορμή για να επανέλθουμε στην περίπτωσή του...
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Από
Καρδιάς [Private Pressing, 2019]
Σ’ αυτό το άλμπουμ ο Χαλκίδης επιχειρεί να γράψει λαϊκά
τραγούδια. Όχι ακολουθώντας τον συνήθη ενοργανικό τύπο τους, αλλά με φανερή την ουσία τους όσον αφορά στο γενικότερο concept (κάποιους ρυθμούς, κάποιες μελωδίες, τα λόγια, το
τραγούδισμα).
Ο Χαλκίδης, που ενοργανώνει και παίζει όλα τα όργανα μόνος
του (ταμπουράς, κανονάκι, ούτι, πιάνο, κιθάρες, κρουστά...), κάνοντας και προγραμματισμό,
γράφοντας τα λόγια και τραγουδώντας περαιτέρω, έχει οπωσδήποτε τον πλήρη έλεγχο
της κατάστασης, αλλά τούτο δεν σημαίνει κάτι απαραιτήτως θετικό.
Το άκουσμα είναι αδύναμο, σχεδόν προς πάσα κατεύθυνση, αλλά και πάλι...
Το άκουσμα είναι αδύναμο, σχεδόν προς πάσα κατεύθυνση, αλλά και πάλι...
Ο Χαλκίδης κάνει το κέφι του, και είναι αυτό ακριβώς, το κέφι
του, που τον ενδιαφέρει να ηχογραφηθεί –και καλώς πράττει δηλαδή– και άρα σ’ αυτή τη
βάση δεν τρέχει τίποτα (και σε σχέση με τις όποιες αδυναμίες ή με ό,τι άλλο).
Όμως το θέμα είναι αν μπορεί να περιμένει ο ίδιος, κατ’ αρχάς,
κάποιαν ισχυρότερη ανταπόκριση απ’ όσους ακούσουν το «Από Καρδιάς» του. Δεν
ξέρω... Ταλέντο υπάρχει, το έχουμε ξαναγράψει, αλλά χρειάζεται και μια προσοχή
(στο τομέα της παραγωγής κατ’ αρχάς), ώστε να αποδώσει η όλη προσπάθεια το κάτι
παραπάνω. Για να δούμε... Και βασικά για ν’ ακούσουμε και την επόμενη δουλειά
του...
MILTOS MARATHON: Orthodox Guitar [Private
Pressing, 2018]
Ως Miltos Marathon,
ο Μιλτιάδης Χαλκίδης έχει κυκλοφορήσει έως σήμερα τρία CD. Για τα δύο προηγούμενα, το “Greek Fill” (2015) και το “2 Match” (2017/18), έχουμε ήδη
γράψει στο δισκορυχείον... οπότε,
τώρα, μας μένει το τρίτο του, το “Orthodox Guitar”, που είναι, και αυτό, περσινή
παραγωγή.
Σ’ αυτό το άλμπουμ ο Χαλκίδης εκτός από ηλεκτρικές κιθάρες
παίζει και τα υπόλοιπα όργανα, ενώ κάνει και προγραμματισμό.
Το “Orthodox Guitar”
διαθέτει έξι ορχηστρικά κομμάτια, από έξι έως οκτώ λεπτά χοντρικά το κάθε ένα,
που σαν συνθέσεις στέκονται αρκετά καλά παρ’ όλη την στοιχειώδη, και εδώ, παραγωγή.
Ο Χαλκίδης είναι πολύ καλός κιθαρίστας, αλλά θα είναι
αποδοτικότερο για ’κείνον αν βρει τελικά κάποιον μπασίστα και κάποιον ντράμερ,
γιατί όχι κι έναν οργανίστα ακόμη-ακόμη, ώστε να αποτυπώσει εναργέστερα εκείνα
που έχει στο μυαλό του. Γιατί, το ξαναλέω, οι συνθέσεις του είναι κάτι παραπάνω
από ενδιαφέρουσες εδώ – και εξ αιτίας αυτού τους αξίζει η καλύτερη δυνατή περιποίηση.
Φυσικά και μόνος του ο Χαλκίδης το αντιμετωπίζει το θέμα, κάνοντας ό,τι μπορεί
περισσότερο (το άκουσμα είναι αξιοπρεπές εννοώ), αλλά η δική μου γνώμη είναι
πως με τη βοήθεια μιας μπάντας και μέσω μιας αρτιότερης παραγωγής το «όλον
πακέτο» θα ανεβεί κατά πολύ.
Βασικά, εδώ, στο “Orthodox Guitar”, ο συνθέτης και κιθαρίστας από
την Λάρισα ασκείται στο κλασικό πλαίσιο... τού να παίξει rock με ελληνικές (παραδοσιακές, λαϊκές)
ή και γενικότερα με oriental αναφορές. Και προς αυτή την κατεύθυνση τα καταφέρνει μια
χαρά, όπως προείπαμε, αφού τα κομμάτια του δεν είναι προφανή – απλώς μπορεί να μοιάζουν
προφανή, λόγω της παραγωγής. Καλό είναι και το do it yourself, αλλά κάποιες φορές,
πολλές φορές, καλύτερο είναι το... καν’ το μαζί με άλλους.
Το “Mazut”
είναι εξαιρετικό hard rock,
με ωραίο παίξιμο με τους χρόνους και διακεκαυμένα σόλι (στην κιθάρα), όπως και
το “Winter growing plants”
εξάλλου, που διακρίνεται για την μελωδική ευφράδειά του, όπως και για τη γόνιμη
χρήση των πλήκτρων. Γενικώς, όλα τα tracks έχουν αρετές, και όλα θα μπορούσε να εξελιχθούν σε κάτι
μεστότερο και αρτιότερο. Τα είπαμε... μην τα
ξαναλέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου