SATOKO FUJII & JOE FONDA – SATOKO FUJII & TATSUYA YOSHIDA

Δύο νέα CD από την Satoko Fujii, που ανήκουν, αυθωρεί, στο πλέγμα τού δημιουργικού πανικού, που χαρακτηρίζει μονίμως τις δουλειές της Ιαπωνίδας.

SATOKO FUJII & JOE FONDA: Four [Long Song Records, 2019]

Ο τίτλος “Four” τού πιο πρόσφατου CD τής πιανίστριας-συνθέτριας-αυτοσχεδιάστριας Satoko Fujii και του κοντραμπασίστα-φλαουτίστα-συνθέτη-αυτοσχεδιαστή Joe Fonda, είναι προφανές τι σημαίνει – πρόκειται για το τέταρτο άλμπουμ, το οποίον αναφέρεται στο συγκεκριμένο ντούο. Ας πούμε, λοιπόν, πως για τα προηγούμενα τρία, άπαντα για την Long Song Records από το Μιλάνο, δηλαδή τα “Duet” (2016), “Triad” (2018), που ολοκληρώθηκε και με την συμμετοχή του σοπρανίστα Gianni Mimmo και “Mizu” (2018) υπάρχουν τα σχετικά reviews στο δισκορυχείον και πως αυτή η ιστορία αποκτά τώρα το πιο νέο κεφάλαιό της, το οποίο θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε στις επόμενες γραμμές.

Το “Four”, όπως συχνά συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, είναι ζωντανά ηχογραφημένο – στο Oda Community Center “Subaru” Concert Hall, στην ιαπωνική πόλη Uchiko (στα νότια της χώρας) την 6η Σεπτεμβρίου 2018 και στο Live and Restaurant Bar “Monk”, στην κοντινή πόλη Matsuyama (κοντινή στην Uchiko), την 7η Σεπτεμβρίου 2018. Ως «ζωντανό», λοιπόν, διατηρεί όλα εκείνα τα άμεσα αυτοσχεδιαστικά γνωρίσματα, τα οποία έχουν βάλει σε μια σειρά οι δύο μουσικοί τον τελευταίο καιρό. Γιατί η Fujii και ο Fonda είναι αλήθεια πως έχουν «κολλήσει» με τον καλύτερο τρόπο –αλλιώς δεν εξηγείται η παραγωγή τεσσάρων CD μέσα σε τρία χρόνια–, έχουν διαμορφώσει, θέλω να πω, έναν κώδικα επικοινωνίας, που κάθε φορά ξεκινά όχι από το ίδιο σημείο, αλλά από ένα (κατακτημένο) επίπεδο και-πέρα. Υπάρχει, με άλλα λόγια, μιαν επέκταση του improv περιβάλλοντος στο “Four”, που συνίσταται βασικά, και για να το πω πιο απλά, στη συγκρότηση θεμάτων που μοιάζουν με συνθέσεις. Με παιξίματα περφεξιονιστικά (σε πιάνο, κοντραμπάσο και φλάουτο) και από τους δύο αυτοσχεδιαστές, τα οποία διαρκώς εκπλήσσουν και κυρίως με συνεχή ισοτιμία ρόλων και με αναφορές σε όλο το σώμα της σύγχρονης μουσικής, το “Four” δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από ένα improv masterpiece.

Η jazz του Cecil Taylor και του Barry Altschul, οι folk-μελωδίες που διαστρέφονται και επεκτείνονται στο άπειρο, οι avant προσεγγίσεις, που οδηγούν τα tracks σε νέους δρόμους, εκεί όπου η Fujii «υφαίνει» με το πιάνο της ακόμη και ambient «χαλιά»... και τούτα σε πρώτη φάση, γιατί σε μία δεύτερη θα πρέπει να κάνουμε λόγο και για την πάντα ρηξικέλευθη παρουσία τού τρομπετίστα Natsuki Tamura σε δύο κομμάτια και βασικά στο 22λεπτο “Stars in complete darkness” – ένα track που ξεκινά μ’ ένα λυρικό passage στο πιάνο, για να εξελιχθεί εντελώς απρόσμενα και τελετουργικά, με τα πνευστά (φλάουτο, τρομπέτα) να οικοδομούν από spiritual έως και noisy περιβάλλοντα.

Επαφή: www.satokofujii.com, www.joefonda.com

TOH-KICHI: Baikamo [Libra Records, 2019]

Το Toh-Kichi είναι το project των Satoko Fujii πιάνο και Tatsuya Yoshida ντραμς. Υπάρχει από τις αρχές των 00s και έως τώρα μάς έχει φανερωθεί μέσω τριών CD. Το πρώτο ήταν το “Toh-Kichi” [Les Disques Victo, 2002], το δεύτερο ήταν το “Erans” [Tzadik, 2004], ενώ το τρίτο είναι το παρόν “Baikamo”. Να σημειώσουμε πως ο Yoshida αποτελεί μεγάλη περίπτωση και του σύγχρονου avant-rock και της improv-jazz, και πως η παρουσία του έχει γίνει αισθητή μέσα από δεκάδες γκρουπ, ομάδες και συνασπισμούς (ποικίλα Acid Mothers, Korekyojinn, Ruins, Samla Mammas Manna κ.λπ.). Στο δισκορυχείον, ας το σημειώσουμε και αυτό, έχουμε αναφερθεί ξανά στην περίπτωσή του σε σχέση με τους Ruins κ.λπ.

Το “Baikamo” αποτελείται από δέκα έξι tracks, ποικίλων διαρκειών, δώδεκα ηχογραφημένα σ’ ένα στούντιο της Nagoya (Ιούλιος, 2019) και τέσσερα από εμφάνιση τού ντούο στο Live and Restaurant Bar “Monk” (δες και το προηγούμενο άλμπουμ) στην Matsuyama (Φεβρουάριος, 2019).

Οι Fujii και Yoshida ροκάρουν δίχως συστολή – να το πούμε αυτό εξ αρχής. Τι κι αν απουσιάζει το μπάσο και η κιθάρα... υπάρχουν, εδώ, το πιάνο και τα ντραμς, που κάνουν για όλα.

Το σετ έχει μεγάλη δύναμη, σπάνια ορμή και κυλά σαν κατολίσθηση.

Και οι δύο οργανοπαίκτες βρίσκονται σε μεγάλη φόρμα, αναπτύσσοντας πιο συμβατικά, λιγότερο συμβατικά και καθόλου συμβατικά περιβάλλοντα, ικανά να ταράξουν και να προκαλέσουν τις αισθήσεις μας. Δεν είναι απλώς το ότι δίνουν «πάσες» σε μεγαλύτερους avant-rock σχηματισμούς, για να εμπνευστούν και να δημιουργήσουν το δικό τους έργο, είναι το γεγονός πως το “Baikamo” είναι από μόνο του, και έτσι όπως είναι γραμμένο, τόσο «σωστά» περιστοιχισμένο, ώστε να μην αφήνει την παραμικρή αμφιβολία πως πρόκειται για μιαν ολοκληρωμένη αισθητική πρόταση. 

Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε για την παικτική φαντασία τής Fujii και την ολιστική χρήση του πιάνου της, με συνεχείς «εκπλήξεις» και απροσδιόριστα timbre, ούτε να επιμείνουμε στην καταιγιστική παρουσία του Yoshida, καθώς, ανά στιγμές, είναι σαν ν’ ακούς noisy μεταλλική μπάντα (“Ajhisakdafitch”).

Σπουδαίο άλμπουμ, όχι μόνο για το είδος του, γενικότερα, βασισμένο στο ταλέντο και τη δουλειά δύο μεγάλων μουσικών.

Επαφή: www.satokofujii.com