ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 198

31/10/2019

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ – ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Φοβερό θέμα. Κλάση Morricone και πάνω. Και φυσαρμόνικα πολλών κυβικών από τη Γιώτα Γιάννα. Και με το τραμ του Περάματος ακόμη σε λειτουργία. Και με Γιώργο Ζορμπά και Λάκη Κομνηνό... με μούσια και μαλλιά. Και με εισπράκτορα να κόβει εισιτήρια, δίχως ηλεκτρονικές ακυρώσεις κι άλλες τέτοιες μαλακίες...
 

30/10/2019

Νίκος Πουλαντζάς (1936-1979) / 40 χρόνια από το θάνατό του 

«Η ελληνική εργατική τάξη είναι πολύ αδύνατη επειδή το κεφάλαιο, στο μεγαλύτερο μέρος του, δεν είναι εθνικό. Η αστική τάξη έχει τις ρίζες της σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου, υπάρχει όλο το μεγάλο εφοπλιστικό κεφάλαιο. Έτσι, η ελληνική εργατική τάξη δεν έχει πολύ υψηλό επίπεδο συνείδησης. Στην Ελλάδα δύσκολα θα βρείτε μια οικογένεια που να είναι εργάτες και ο πατέρας κι ο γιος. Η κοινωνική κινητικότητα προς την μικροαστική τάξη είναι πολύ μεγάλη. Ορισμένοι απ’ την εργατική τάξη γίνονται μικροαστοί, μεταναστεύουν και γίνονται πράκτορες της μεγαλοαστικής τάξης. Έρχονται στο Λονδίνο και εργάζονται για τις ναυτιλιακές εταιρείες ή πάνε στην Αμερική».

«Αν και οι οπαδοί του νέο-φιλελευθερισμού εμφανίζονται συχνά σαν θιασώτες ενός “αναρχο-καπιταλισμού”, δεν πρέπει να νομίσει κανείς ότι προτείνουν μ’ αυτό την επιστροφή στον “άγριο” ανταγωνιστικό καπιταλισμό, ο οποίος εξάλλου είναι ανέφικτος: το Κράτος εξακολουθεί να έχει οργανικό ρόλο στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Στην ουσία αυτό που προτείνουν είναι η ανάκληση –έχει ήδη αρχίσει– των κοινωνικών λειτουργιών του Κράτους-Πρόνοια, που ήταν μια σημαντική κατάκτηση των λαϊκών μαζών».
ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ, Για τον Γκράμσι, εκδ. Πολύτυπο, Αθήνα 1984

30/10/2019

Από τα πιο ωραία οικολογικής συνείδησης τραγούδια, που γράφτηκαν ποτέ στη χώρα. Με απλά λόγια και χωρίς φιοριτούρες πιάνει την ουσία της υπόθεσης...  Σπουδαίοι 2002, που τότε (μέσα ’70) δεν τους έδινε κανένας καμμία σημασία.

Πώς θα μπορέσω, όταν όλοι οι άλλοι

τον τρόπο γυρεύουν πιο άνετα να ζουν

Κουτές σκέψεις στο άδειο τους κεφάλι

τους κάνει μπροστά τους να μην μπορούν να δουν

Βιτρίνες λουσμένες στο φως

φιγούρες, εικόνες, θυμίζουν ανθρώπους

που επάνω τους άφησε τα ίχνη του ο πολιτισμός

https://www.youtube.com/watch?v=5LvRVfbT6PI

27/10/2019

«Εγώ ίδρυσα την CBS στην Ελλάδα με δύο Εβραίους. Ύστερα έφερα διευθυντή τον Ραμπίνοβιτς.(...) Ο Ραμπίνοβιτς με ενδιέφερε γιατί τον είχα γνωρίσει στον Τσιτσάνη και οι αντιδράσεις του, απέναντί του, μου άρεσαν. Είχα σχέδιο τότε να πάρω τον Τσιτσάνη κοντά μου, στην CBS.(…) Έτσι με τον Ραμπίνοβιτς ξεκινήσαμε καλά, του έδωσα την ιδέα της Ραφαέλλα Καρρά, που πούλησε τότε ούτε κι εγώ ξέρω πόσες χιλιάδες δίσκους».
[Τάσος Φαληρέας – Ήχος & Hi-Fi #243, Ιούνιος 1993] 

Στην πρώτη φωτoγραφία ο Τάσος Φαληρέας (δεξιά με το μουστάκι), με τον Κώστα Πρετεντέρη (αριστερά) και την Ραφαέλλα Καρρά (μάλλον από τα γυρίσματα του παλιού «Εκείνες κι Εγώ» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα – η Ραφαέλλα έπαιζε σ’ ένα επεισόδιο).

Στη δεύτερη φωτό ο Φαληρέας αριστερά (με κοστούμι και γραβάτα) στην τελετή απονομής Χρυσού Δίσκου στη Ραφαέλλα για το LP «Σώου» [CBS, 1977].
Ακούστε και τον Πολυχρονίου, στα σχόλια, να την παρουσιάζει στο ραδιόφωνο, στην εκπομπή της CBS…
Υπήρχε και... ελληνίδα Ραφαέλλα Καρρά τότε – η Νέλλη Γκίνη (όχι η Μπέσσυ Αργυράκη), που την αντέγραφε τέλεια.

26/10/2019

Χιλή 2019. Μουσική για τις μάζες... αλλιώς πώς;

https://diskoryxeion.blogspot.com/2015/11/victor-jara-folk-rock.html