Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

WARD OF CAUSE ένα λίγο παλαιότερο ελληνικό άλμπουμ, που διαθέτει στοιχεία avant, ambient, experimental και electro-pop

Το άλμπουμ Antinomy [Private Pressing] των Ελλήνων Ward of Cause προέρχεται από το 2016, αλλά έφθασε τώρα στα χέρια μας – κάτι, πάντως, που δεν θα μας εμποδίσει να γράψουμε γι’ αυτό και να το παρουσιάσουμε.
Οι Ward of Cause κατά βάση είναι ένα ντουέτο, που το αποτελούν ο Γιώργος Κατσάνος drum programming, synth bass, sample και η Ειρήνη Τηνιακού συνθέσεις, πιάνο, σύνθια, ιδιόφωνα όργανα, φωνή. Υπάρχει επίσης και στιχουργός στο “Antinomy”, που είναι ο Κωνσταντίνος Λόντος, με τα λόγια να προέρχονται από το ποίημά του Bipolar.
Το “Antinomy” είναι ένα πολύ ενδιαφέρον CD, που μάλλον έχει περάσει –κακώς– απαρατήρητο. Και τούτο δεν το λέω επειδή τώρα έφθασε στα δικά μου χέρια, αλλά επειδή, ψάχνοντας στο δίκτυο, βρήκα ελάχιστα να γράφονται γι’ αυτό. Κρίμα...
Οι Ward of Cause είναι ένα electro σχήμα, που έχει, οπωσδήποτε, αναφορές στη δεκαετία του ’80 (και στο dark κομμάτι της και στο ελαφρώς πιο φωτεινό). Εκεί τοποθετείται, από αισθητικής πλευράς η πιο καίρια αρχή του (στον ήχο ή τους ήχους, αν θέλετε, της 4AD και άλλων τινών), ασχέτως αν στην πορεία ενσωματώνονται στις συνθέσεις και στοιχεία avant, ambient, experimental, electro-pop κ.λπ., που παρέχουν στο “Antinomy” μιαν ηλεκτρονική πληρότητα, ικανή να ηχεί την ίδια στιγμή παλιομοδίτικη, μα και μοντέρνα (σημερινή).
Όλα τα κομμάτια, που έχουν ποικίλες διάρκειες (από 3:31 έως 6:33), κυλούν όχι απλώς με άνεση, αλλά και με τη σιγουριά πως σηματοδοτούν κάτι διαφορετικό – και όντως, αφού το “Antinomy” δεν περιορίζεται σε κάτι πολύ συγκεκριμένο και ειδικό, διαμορφώνοντας στην εξέλιξή του καινοφανείς πλατφόρμες. 
Να, πάρε για παράδειγμα το “A kind word (live recording)”, που ξεκινά με τη φωνή να πρωταγωνιστεί (τραγουδώντας στίχους με μια κάποια ένταση), και που γρήγορα μεταπίπτει σε κάτι περισσότερο πιανιστικό, σ’ ένα ύφος Soft Verdict ας πούμε (τηρουμένων όλων των αναλογιών, που προϋποθέτει η χρονική απόσταση). Και τούτο είναι το δεύτερο μέρος, γιατί στο τρίτο επιστρατεύονται και ηλεκτρονικά (σύνθια), μαζί με φωνές, σηματοδοτώντας ένα πιο αφηρημένο «κοσμικό» περιβάλλον.
Τραγούδια σαν τα “Bipolar bears” και “Violence” θα μπορούσε να διαπρέπουν σε κάθε εποχή, αρχή γενομένης από τα eighties βεβαίως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου