ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 228

8/3/2020

Το Στην Yγειά μας Ρε Παιδιά! το κοιτάω πού και πού, τα μεσημέρια της Κυριακής από το YouTube, όχι για ν’ ακούω τις φλούδες του Σπύρου Παπαδόπουλου, που νομίζει ότι η «Μικρά Ασία» των Καλδάρα-Πυθαγόρα είναι δίσκος της Μεταπολίτευσης (μαζεύτε τον!), αλλά μπας και ακούσω καμιά καλή νέα φωνή. Φωνή που να μην είναι απλώς καλή (σωστή), αλλά που να έχει κι ένα κάποιο χρώμα, μιαν originality, ώστε να την κάνει διακριτή μέσα στη μάζα.
Την είχα ξανακούσει την Κύπρια Παμπίνα Κοντέα (που δεν είναι εντελώς καινούρια τραγουδίστρια), την είχα προσέξει από παλιότερα, αλλά τώρα που την ξανακούω έχω την άποψη πως έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ σπουδαίο.

Νομίζω πως από την εποχή της Μοσχολιού έχει ν’ ακουστεί τέτοιο «βιολοντσέλο» στο ελληνικό τραγούδι.
Το δυστύχημα με την Κοντέα, και με την κάθε νέα Κοντέα, είναι πως δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι, δημιουργοί, που να μπορούν να γράψουν σπουδαία, καινούρια, τραγούδια. Κι έτσι, η γυναίκα αυτή, το πιο πιθανόν είναι να χαθεί. Να αναλώνεται σε δεύτερες εκτελέσεις εννοώ και πού και πού να λέει και κανένα καινούριο τραγουδάκι – που ακόμη κι αν είναι καλό (και όχι τραγουδάκι) κανένας δεν θα το παίρνει χαμπάρι με τον τρόπο που λειτουργεί πλέον η δισκογραφία.
Πέραν όμως από αυτά τα γνωστά-θλιβερά για δείτε, εδώ, για τι περιπτωσάρα συζητάμε...

7/2/2020

Υποτιμημένοι. Μάστορες του soft-rock οι Three Dog Night. To τραγούδι μού θυμίζει Aphrodite’s Child. Λες να ήταν επηρεασμένοι; Μπα...

https://www.youtube.com/watch?v=Jipdv6EUMcc

6/3/2020

Ο Νίκος Σαράβας έζησε μόλις 26 χρόνια, από το 1904 έως το 1930. Ήταν μέλος της παρέας του Μπάγκειου, ήταν πότης λένε, επιρρεπής στα ναρκωτικά, τελείως μποέμ σαν τύπος (τριγυρνούσε στα λαϊκά στέκια του Πειραιά, ακούγοντας τα παλιά ρεμπέτικα ή μάλλον ό,τι υπήρχε πριν τα ρεμπέτικα, σμυρνέικα κ.λπ.) κι έγραφε το ίδιο παράξενα διηγήματα και μυθιστορήματα (σουρεαλιστικά λένε). Πρόλαβε να βγάλει τέσσερα βιβλία πριν πεθάνει, για κάποια εκ των οποίων, όπως λέει ο μύθος, είχε πουλήσει ακόμη και τα ρούχα του για να τυπωθούν. 

Σήμερα αγνοούνται, τα βιβλία αυτά, απ’ όλους. Εννοώ πως δεν ξαναβγήκαν ποτέ από τότε. Έτσι τουλάχιστον νομίζω. Είθε να γίνει κάτι, κάποτε...

6/3/2020

Πέθανε ο Τροχανάς, παλιός πρόεδρος της ΑΕΚ (στα 90s). Είχε βγάλει και βιβλίο, είχε κάνει και άλλα διάφορα, αλλά δεν τα διαβάζεις στα σάιτ. Σέβονται τον νεκρό...

5/3/2020

Εδώ φίλε μου ακούς μουσική, βλέπεις ανθρώπους να παίζουν μουσική και όχι να υποκρίνονται πως κάτι κάνουν στη σκηνή. Βλέπεις μπάντα. Και ακούς και φωνή – όχι autotune νιαουρίσματα. Μπράβο στα παιδιά (Ταφ Λάθος και λοιποί). 

https://www.youtube.com/watch?v=z7ylnFpzlQE

5/3/2020

Επινοούνται συνεχώς νέα «είδη» στη μουσική (ονομασίες εννοώ), που πολλές φορές είναι κλεμμένα από το παρελθόν.
Όλοι ξέραμε το r&b, δηλαδή το rhythm n’ blues. Ξαφνικά βγήκαν στα nineties ορισμένοι και άρχισαν να αποκαλούν r&b κάτι ασουλούπωτα πράγματα (beats, με ηλεκτρονικά, με ραπάρισμα, με σύνθια κ.λπ.), που δεν είχαν ουδεμία σχέση μ’ εκείνο που ξέραμε όλοι ως r&b (r&b της Δυτικής Ακτής, british r&b κ.λπ.).
Την ίδιαν εποχή είχε πάρει το αυτί μου το garage ή UK garage, που επίσης δεν είχε ουδεμία σχέση μ’ εκείνο που ξέραμε για garage στα σέβεντις και στα έιτις (δηλαδή την αμερικανική απάντηση στην «βρετανική εισβολή» των σίξτις), καθώς κι αυτό ήταν ένα τουρλουμπούκι, ένα συνονθύλευμα από beats, ηλεκτρονικά, house, r&b (το νέο, όχι το παλιό) και δε συμμαζεύεται.
Τον τελευταίο καιρό διαβάζω από δω κι από κει περί afrobeats, υπάρχει κι ένα “s” στο τέλος, στο ξεκούδουνο. Και πάλι αυτό το πράμα δεν έχει ουδεμία σχέση με το γνωστό μας afrobeat (Fela κ.λπ.), είναι βασικά σημερινή ποπ από την αγγλόφωνη δυτική Αφρική ή από τους αντίστοιχους μετανάστες στις δυτικές μητροπόλεις. Ok, όμως βρείτε κάτι άλλο για να το περιγράψετε ρε μάγκες, μην αλλοιώνετε παλιούς και καταξιωμένους όρους. Είναι σαν να βγαίνει κάποιος σήμερα, στην Ελλάδα, να διασκευάζει Μάρκο με ηλεκτρονικά, και ν’ αποκαλείς αυτό που ακούς «ρεμπέτικο» ή «rembeticos». Πόσο γελοίο!
Συνήθως αυτά τα ονόματα τα δίνουνε DJs –για μένα άνθρωποι, που έχουν διαλύσει τη μουσική από το ’90 και μετά, μαζί και τις ετικέτες της– και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν τους έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη.

4/3/2020

Πάντως αυτό που είπε ο Μητσοτάκης ότι «δεχόμαστε ασύμμετρη απειλή» λόγω των γεγονότων στον Έβρο, είναι άλλη μία ελεεινή μπαρούφα – παντελώς κενή περιεχομένου.
Η χώρα δέχτηκε «ασύμμετρη απειλή» και γονάτισε απ’ αυτή, χωρίς να μπορεί ακόμη να σηκωθεί, και θα είναι έτσι ακριβώς, στα τέσσερα, επί πολλές δεκαετίες, εξαιτίας των μνημονίων, που υλοποίησε και ο Μητσοτάκης, μαζί με πασόκους, δεξιούς, ακροδεξιούς και την αστεία, δήθεν ριζοσπαστική, «κυβερνώσα αριστερά».
Από την ασύμμετρη αυτή απειλή η χώρα βγήκε αποδεκατισμένη, χάνοντας το 1/4 του ΑΕΠ της, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στη μετανάστευση, διαλύοντας κάθε καλή πίστη στον χώρο της εργασίας, υποθηκεύοντας την περιουσία της για 80 χρόνια, και υπογράφοντας απέραντη λιτότητα τουλάχιστον μέχρι το 2060.
Κανένας απ’ όλους αυτούς τους ρεμπεσκέδες που υλοποίησαν μνημόνια, μόνο και μόνο για να σώσουν τις γερμανογαλλικές τράπεζες, και που τώρα το παίζουν «πατριώτες», δεν αναφέρθηκε ποτέ σε «ασύμμετρη απειλή», όλη την προηγούμενη δεκαετία. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να εφαρμόζουν ξενόδουλες και εγκληματικές πολιτικές, προκειμένου να σώσουν τ’ αφεντικά τους.
Αυτή είναι η αλήθεια.

3/3/2020

Κακώς ο Μητσοτάκης δεν έβαλε και το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ούρσουλα (πάνε να τη βγάλουν καθαρή με 700 εκ. οι φραγκοφονιάδες οι Γερμανοί).
Ο Chairman Τσίπρας θα το έβαζε. Θα τους έθετε όλους προ των ευθυνών τους (γέλια).

3/3/2020

Βγήκε και ο Τσίπρας να μας πει να πιέσουμε την ΕΕ, τη Γερμανία για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Να απειλήσουμε με βέτο, να ζητήσουμε κυρώσεις κ.λπ.
Μην μας αγχώνεις Πρόεδρε, γιατί θα γεμίσουμε όλοι έρπητες...

3/3/2020

A masterpiece! Και το κομμάτι και το άλμπουμ. Θυμάμαι να πρωτακούω το Breathe Awhile των Arcadium, πριν 30+ χρόνια και να παραμιλάω...

https://www.youtube.com/watch?v=ymODiEeQFEs