5/7/2025
Κάτι μπαλέτα μωρέ ερχόντουσαν από τη
Ρωσία, δεν ερχότανε η Μπόνι Τάιλερ... (γέλιο)
«Με το που τελειώνει
μπαίνει μέσα ένα κοριτσάκι 8, 10 χρονών με δύο ανθοδέσμες να τις πάει να τις
δώσει στον Μικ Τζάγκερ και στον Κιθ Ρίτσαρντς. Και με το που γίνεται αυτό (...)
το πιάνουν το κοριτσάκι δύο χωροφύλακες από τα μαλλιά και το σηκώσανε επάνω, το
χτυπάγανε, του πήρανε τα λουλούδια, τα πετάξανε κάτω και τα πατήσανε. Και
τρελαίνονται ο Μικ Τζάγκερ και ο Κιθ Ρίτσαρντς μπαίνουν μέσα να βοηθήσουν το
κοριτσάκι, τρώνε ξύλο, φεύγουνε και βγάζει ο όμιλος των εταιρειών που
ασχολούνται με τις συναυλίες τα φεστιβάλ και τα λοιπά... μας βάζουν σε εμπάργκο
εμάς και από το 1967 μέχρι το 1980 δεν επιτρεπόταν να ρθει κανένας ξένος
καλλιτέχνης να εμφανισθεί εδώ. Ερχόντουσαν μόνο κάτι μπαλέτα από τη Ρωσία,
όπερες και τα λοιπά. Κατά τ’ άλλα τίποτα».
Ο Μίλτος Καρατζάς, στο Στούντιο 4, λέει ό,τι του κατέβει.
Κατ’ αρχάς αυτά με το κοριτσάκι δεν πρόκειται να τα
σχολιάσω, γιατί ποτέ κανένας δεν τα έχει πει (απ’ όσους έχουν μιλήσει ως
αυτόπτες για κείνο το live), ότι το τραβάγανε από τα μαλλιά οι... χωροφύλακες
(αστυφύλακες εννοεί), ότι το σηκώσανε πάνω, ότι το δείρανε κ.λπ. Αν είναι
δυνατόν!
Για τις βλακείες, δε, με τα «εμπάργκο» και τα «μπαλέτα»
είναι αυτά για τα οποία σας είπα στο προηγούμενο ποστ, και σε σχέση με το
πρόσφατο βιβλίο μου.
>>Όχι τσιτάτα, όχι άγνοια και κακοχωνεμένες απόψεις
(που είναι κάτι χειρότερο και από την άγνοια), όχι «μύθοι», όχι εξιδανικεύσεις,
όχι εύκολες και δοκιμασμένες συνταγές, όχι... χάρτινες επαναστάσεις, όχι στρεβλή
και πλημμελής καταγραφή της πραγματικότητας, αλλά, απεναντίας, μια προσπάθεια
για να αποκατασταθεί η αλήθεια, να μαζευτούν τα «χώματα» της παραπληροφόρησης
και να μπουν πολλά πράγματα στην αληθινή τους θέση και στο πραγματικό τους
ύψος.<<
Αυτό κάνουνε μια ζωή. Ανοίγουν το στόμα τους και λένε ό,τι
τους κατέβει. Και κάθονται οι άλλοι από κάτω, με ανοιχτό το στόμα, και τους
χειροκροτούν.
Σας παραπέμπω στη σελίδα 387 του νέου βιβλίου μου «Ροκ,
ελληνικό ροκ, κοινωνία & πολιτική στη μακρά δεκαετία του ’60 (μία
αντι-ανάγνωση)» [Όγδοο, 2025] για να δείτε κάτι δεκάδες ξένα ονόματα του ροκ,
της ποπ κ.λπ, που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα μεταξύ 1967-1980. Πολλά δε απ’ αυτά
(τα περισσότερα) επί χούντας. Τα επεισόδια στη συναυλία των Stones στη Λεωφόρο
ήταν της πλάκας, μπροστά σε άλλα (επεισόδια) που είχαν γίνει στο Altamont (όπου
υπήρχε και δολοφονία), στη Στοκχόλμη το 1970, και βεβαίως στην αμερικάνικη
περιοδεία τους το 1972, όταν είχε γίνει της πουτ@νας...
“On the
first show of the tour, 3 June in Vancouver, British Columbia, 31 policemen
were treated for injuries when more than 2,000 fans attempted to crash the
Pacific Coliseum. In San Diego on 13 June there were 60 arrests and 15 injured
during disturbances. In Tucson, Arizona on 14 June, an attempt by 300 youths to
storm the gates led to police using tear gas. Eighty-one people were arrested
at the sellout Houston shows, mostly for marijuana possession and other drug
offences. There were 61 arrests in the large crowd at RFK Stadium in
Washington, D.C. on the Fourth of July”.
Γελάνε και οι πέτρες με τον... >>όμιλο των εταιρειών
που ασχολούνται με τις συναυλίες τα φεστιβάλ<<, που απαίτησε δήθεν-τάχα
(ο όμιλος) να μην ξαναπαίξουν ξένοι στην Ελλάδα.
Ο τύπος είναι βεβαίως παντελώς άσχετος και με τα περί
κλασικής μουσικής, όπερας κ.λπ., όταν μιλάει για... κάτι μπαλέτα από τη Ρωσία
κ.λπ. Να πάρει τα προγράμματα του Φεστιβάλ Αθηνών επί χούντας, και μετά τη
χούντα, για να δει τα τεράστια ονόματα που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα. Δεν θα πω
τίποτα. Δεν θα ξεστραβώνω εγώ τον κάθε θρασύ άσχετο. Να πάει να ξεστραβωθεί
μόνος του...
5/7/2025
Τo τι τίτλο θα είχε το πρόσφατο βιβλίο μου, που κυκλοφόρησε
από το Όγδοο, ήταν ένα από τα πράγματα, που με απασχόλησαν πολύ. Θα μπορούσα να
βρω έναν τίτλο με 2-3 λέξεις, αλλά αυτός θα έπρεπε να συνοδεύεται σίγουρα και
από έναν επεξηγηματικό υπότιτλο, οπότε; Οπότε είπα να το ξεπεράσω αυτό
μετατρέποντας τον υπότιτλο σε τίτλο. Γιατί, το «Ροκ, ελληνικό, ροκ, κοινωνία
& πολιτική στη μακρά δεκαετία του ’60 (μία αντι-ανάγνωση)», επεξηγεί τα
πάντα.
Ότι, δηλαδή, εδώ με απασχολεί το ροκ και το ελληνικό ροκ,
έτσι όπως αυτό θα αναπτυσσόταν μέσα σε μια συγκεκριμένη ιστορική διαδρομή, η
οποία περνά από την πρώτη οκταετία Καραμανλή, τη φάση της Ενώσεως Κέντρου και
την αποστασία, για να καταλήξει στην χουντική επταετία – και μάλιστα ιδωμένα
όλα τούτα μέσα από μια διαφορετική, μια αντι-συστημική ματιά. Εκεί «κολλάει»
και η «αντι-ανάγνωση».
Όχι τσιτάτα, όχι άγνοια και κακοχωνεμένες απόψεις (που είναι
κάτι χειρότερο και από την άγνοια), όχι «μύθοι», όχι εξιδανικεύσεις, όχι
εύκολες και δοκιμασμένες συνταγές, όχι... χάρτινες επαναστάσεις, όχι στρεβλή
και πλημμελής καταγραφή της πραγματικότητας, αλλά, απεναντίας, μια προσπάθεια
για να αποκατασταθεί η αλήθεια, να μαζευτούν τα «χώματα» της παραπληροφόρησης
και να μπουν πολλά πράγματα στην αληθινή τους θέση και στο πραγματικό τους
ύψος.
Η δική μου γνώμη είναι πως αυτό το βιβλίο είναι κάτι το
μοναδικό και το ξεχωριστό για το χώρο της δικής μας μουσικής ιστοριογραφίας,
και πως δείχνει έναν τρόπο αντιμετώπισης των γεγονότων και των καταστάσεων
εντελώς έξω από τα καθιερωμένα. Δεν είναι ένα πανεπιστημιακού τύπου ανάγνωσμα,
με τις γνωστές ακαδημαϊκές νεωτερικές αγκυλώσεις (της ψευτο-ανατροπής της
Ιστορίας), μα ένα λαϊκό βιβλίο με πλατιά κατόπτευση και διείσδυση, που σέβεται,
ταυτοχρόνως, εκείνο που πραγματικά συνέβη.
Τέλος πάντων αυτή είναι η δική μου γνώμη, αλλά δεν παύει να
είναι μία γνώμη ανάμεσα σε άλλες. Σημασία έχει λοιπόν όχι το τι λέω εγώ, αλλά
το τι θα πείτε εσείς, οι πολλοί και οι πολλές, για το βιβλίο, όταν θα το
αγοράσετε και θα το διαβάσετε...
4/7/2025
Πολλά και διαφόρων ειδών ερωτήματα απασχολούν τον κόσμο και
τις κοινωνίες. Εμείς θα προσθέσουμε κι άλλα, όχι για να βαρύνουμε την
καθημερινότητά σας, αλλά για να την ελαφρύνουμε...
– Ποια ήταν η πορεία του ροκ στην Ελλάδα, και βεβαίως του
ελληνικού ροκ, στη μακρά δεκαετία του ’60 (long sixties);
– Ποια γεγονότα και καταστάσεις επέδρασαν καταλυτικά στην
εμφάνιση, την εξέλιξη και την καθιέρωση, στη χώρα μας, στην περίοδο 1956-1974,
της πιο σημαντικής νεανικής έκφρασης στην ιστορία της μουσικής;
– Ποιος ο ρόλος του περιοδικού «Μοντέρνοι Ρυθμοί» στο μέσο
των σίξτις;
– Πώς πορεύτηκε το ροκ και το ελληνικό ροκ στην περίοδο της
δικτατορίας και πριν απ’ αυτή;
– Τι σήμαινε το «καλοκαίρι της αγάπης» για την Ελλάδα του
1967;
– Τι σχέση είχε το ελληνικό ροκ με τον στρατό και η
ψυχεδέλεια με τη «μαύρη αντίδραση»;
– Τι συνέβη με τους Rolling Stones τον Απρίλιο του ’67 στο
γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και τι με τους John Lennon-Yoko Ono στην Αθήνα
του ’69;
– Πώς αξιολογούσε ο Μίκης Θεοδωράκης τους Beatles, το
Woodstock και το μιούζικαλ «Hair»;
– Τι πίστευαν για το ροκ οι μαοϊκοί και τι η Εκκλησία;
– Ποια η σχέση του Donovan με την Ελλάδα και του… Καραγκιόζη
με τους Beatles;
– Τι έπραξαν ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Δημήτρης Πουλικάκος
και άλλοι ροκ τραγουδοποιοί και συγκροτήματα την ίδια εποχή;
– Τι σχέση είχε ο ποιητής Λευτέρης Πούλιος με τους χίπις;
– Πόσα ξένα γκρουπ και καλλιτέχνες εμφανίστηκαν στη χώρα μας
επί δικτατορίας;
– Ποιος ήταν ο Rocky Shahan και ποια η Αννίτα Κουτσουβέλη;
– Τι σήμαιναν τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, τον σκληρό
Νοέμβρη του ’73, για την πορεία του ροκ και του ελληνικού ροκ;
Σε όλα αυτά και σε πάμπολλα ακόμη ερωτήματα απαντά το βιβλίο
«Ροκ, ελληνικό ροκ, κοινωνία & πολιτική στη μακρά δεκαετία του ’60 / μία
αντι-ανάγνωση» [Όγδοο, 2025], που τώρα κυκλοφορεί στα e-shops και τα
βιβλιοπωλεία...