ΘΕΟΔΩΡΟΣ Δ. ΚΟΥΤΣΟΒΑΓΓΕΛΗΣ ήλιος, εσύ!

Όπως διαβάζουμε στο biblionet.gr... «Ο Θεόδωρος Δ. Κουτσοβαγγέλης γεννήθηκε το 1953 στο Προμύρι του Νοτίου Πηλίου. Σπούδασε κλασική κιθάρα, πιάνο, ανώτερα θεωρητικά, ενοργάνωση , ενορχήστρωση, κλασικό τραγούδι, βυζαντινή μουσική και ούτι. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας και Παιδαγωγικών (Φ.Ψ.Π) της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.(...) Έχει γράψει και εκδώσει 6 ποιητικές συλλογές, μια ιστορική-κοινωνιολογική μελέτη για την ελληνική μουσική, δύο μουσικολογικές-λαογραφικές έρευνες, ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο(...) Έχει γράψει επίσης θεατρικά έργα και έχει συνθέσει μουσική για θέατρο. Μέρος του μουσικού του έργου (συμφωνική μουσική, μουσική από θεατρικές παραστάσεις, και τραγούδια με δικούς του στοίχους, ενοργάνωση και ενορχήστρωση) έχει εκδοθεί σε δεκαπέντε ανεξάρτητες παραγωγές.(...) Έχει εργαστεί κυρίως ως καθηγητής φιλόλογος, μουσικοπαιδαγωγός και επαγγελματίας μουσικός. Ως μέλος έντεχνων και παραδοσιακών μουσικών συγκροτημάτων (και από το 1996 με την Αργώ και στη συνέχεια την Εύλαλο Αργώ που ο ίδιος δημιούργησε) κάνει συναυλίες προωθώντας την ελληνική ποιοτική μουσική».

Θυμάμαι τον Θεόδωρο Δ. Κουτσοβαγγέλη από την εποχή του άλμπουμ «Μη Χάνεις το Ρυθμό σου» (1991) (υπέγραφε ως Θόδωρας τότε), ένα LP, που θα μπορούσε να το πεις ακόμη και rock ή και εντεχνο-ρόκ καλύτερα και το οποίο δεν ξέρω πόσοι μπορεί να το ξέρουν ή να το θυμούνται σήμερα. Μέσα στα χρόνια έτυχε ν’ ακούσω και κάποια ακόμη άλμπουμ του Κουτσοβαγγέλη, αλλά εδώ, από το βιογραφικό του στο biblionet, μαθαίνουμε για... 15 ανεξάρτητες παραγωγές, οπότε αντιλαμβάνεστε... Υπάρχει πολύ κρυμμένο δικό του υλικό.
Πάντως το πιο πρόσφατο άλμπουμ (CD) του Κουτσοβαγγέλη αποκαλείται «Ήλιος, Εσύ!» [Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2025], κυκλοφόρησε εφέτος και περιέχει δώδεκα δικές του συνθέσεις, βασισμένες σε στίχους έντεκα ποιητών – πολύ γνωστών, λιγότερο γνωστών ή και αγνώστων. Τα ονόματά τους: Κώστας Σφενδουράκης (2), Πανταλένα Ξυδού, Νίκος Περδίκης, Κώστας Ουράνης, Γιώργος Σεφέρης, Άννα Φλωροπούλου, Κώστας Βάρναλης, Ηρακλής Αντωνογιαννάκης, Άγγελος Παπαϊωάννου, Μαίρη Λαρεντζάκη-Γκιώνη, Κωστής Παλαμάς. Τα τραγούδια αυτά αποδίδονται από τον ίδιο τον συνθέτη και ακόμη από τις/τον Κατερίνα Κασιμάτη, Χριστίνα Κουλάκου και Θωμά Σκοτίδα.
Μερικές γενικές παρατηρήσεις θα κάνουμε τώρα.
Κατ’ αρχάς το «Ήλιος, Εσύ!» είναι ναι μεν μια ανεξάρτητη παραγωγή, αλλά πολύ προσεγμένη. Με ωραίο εξώφυλλο, 16σέλιδο booklet και κυρίως με αρκετά καλό ήχο. Έπειτα, έχουμε μια σειρά από ενδιαφέρουσες συνθέσεις και περαιτέρω ενορχηστρώσεις. Ο Κουτσοβαγγέλης χρησιμοποιεί έγχορδα (βιολοντσέλο, βιολί, βιόλα), και ακόμη μαντολίνο, μπουζούκι, φλάουτο και κλαρινέτο (σίγουρα ένα κανονικό μπάσο και βεβαίως τα φυσικά κρουστά θα έδιναν κι άλλα bonus στον δίσκο). Τα ηχοχρώματα είναι «έντεχνα-λαϊκά» οπωσδήποτε, αλλά όχι τυπικά ή και ξεπλυμένα (σαν αυτά που ακούμε από ’δω κι από ’κει). Υπάρχει άποψη εδώ, και βεβαίως το ανάλογο ψάξιμο, που οδηγεί σ’ ένα πολύ ταιριαστό και κυρίως δημιουργικό αποτέλεσμα. Οι στίχοι επίσης είναι πολύ καλοί – και δεν αναφέρομαι σ’ εκείνους των γνωστών ποιητών, μα (και) των υπολοίπων. Τέλος, στο συνολικά «ιδιαίτερο» αυτού του CD, που όσο περισσότερο τ’ ακούς τόσο περισσότερο επιβεβαιώνεις το... ανάδελφόν του, εντάσσονται και οι ερμηνείες, που είναι καλαίσθητες και μακριά από τα τετριμμένα του χώρου.
Τα διάφορα ωραία τραγούδια που καταγράφονται εδώ («Έρωτας», «Χρόνια πολλά!», «Σχόλια», «Κρυφή παγίδα», «Μετά ψεκασμού» κ.λπ.) επιβεβαιώνουν όλα τα προηγούμενα. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν σημεία, τα οποία θα έχρηζαν βελτιώσεων στο «Ήλιος, Εσύ!» (για ιδιωτική παραγωγή πρόκειται εξάλλου), τα παραβλέπω όμως μπροστά στο ελκυστικό, ανεξάρτητο, σύνολο.
Επαφή: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063864098266&locale=el_GR