ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ «Η Παγωμένη Θεατρίνα» είναι ο νέος κύκλος τραγουδιών του – οι στίχοι γράφτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και μελοποιούνται τώρα από τον συνθέτη Νίκο Χιώτογλου

Καινούρια τραγούδια σε στίχους Νίκου Γκάτσου;
Συμβαίνει τώρα, καθώς ο νέος συνθέτης Νίκος Χιώτογλου μελοποιεί την «Παγωμένη Θεατρίνα» [Menta Art Events / Ogdoo Music Group, 2021], ένα στιχουργικό σώμα, που προοριζόταν να μελοποιηθεί από τον Μάνο Χατζιδάκι, για την φωνή του Γιώργου Μαρίνου, στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Η συνεργασία εκείνη δεν έμελε ποτέ να υλοποιηθεί, και κάπως έτσι τα λόγια παρέμειναν για χρόνια στο συρτάρι. Και τούτο παρά τις κατά καιρούς προτάσεις διαφόρων συνθετών, που δεχόταν η Αγαθή Δημητρούκα (κληρονόμος του έργου του διακεκριμένου στιχουργού-ποιητή), ώστε οι στίχοι να γίνονταν τραγούδια –έγιναν κάποιες φορές– και να ηχογραφούνταν.
Προφανώς οι όποιες αναστολές ήρθησαν για την περίπτωση Χιώτογλου, ο οποίος είδε το έργο στην ολότητά του και όχι αποσπασματικά, και κάπως έτσι «Η Παγωμένη Θεατρίνα» βρίσκει, τώρα, τον δρόμο προς την δισκογραφία.
Οπωσδήποτε έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καλή παραγωγή, με κάποια στοιχεία μεγαλοπρέπειας, που θέλει να ταιριάξει, κατά πρώτον, στο στιχουργικό ανάστημα του Νίκου Γκάτσου.
Η έκδοση διαθέτει ωραία σχεδίαση, σε διαστάσεις βιβλίου, περιέχουσα κείμενα της Αγαθής Δημητρούκα και του Νίκου Χιώτογλου, και βεβαίως του στίχους, σχολιασμένους από την Α. Δημητρούκα, μαζί με όλες τις υπόλοιπες πληροφορίες (τα αναλυτικά credits των τραγουδιών). Ένα «πακέτο» πλήρες από αισθητικής και πληροφοριακής άποψης, που βοηθάει οπωσδήποτε στην αποκρυπτογράφηση των τραγουδιών, που είναι και αυτό σημαντικό.

Κατ’ αρχάς εκείνο που φαίνεται, ακόμη και με την πρώτη ανάγνωση των στίχων, και που επισημαίνεται (και) από τα κείμενα της Α. Δημητρούκα, είναι πως ο λόγος του Νίκου Γκάτσου είναι εν προκειμένω «ειδικός» – γραμμένος για να τραγουδηθεί από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, τον Γιώργο Μαρίνο. Έναν καλλιτέχνη, που δεν τραγουδούσε απλώς αλλά ερμήνευε, υιοθετώντας υποκριτικά στοιχεία, δανεισμένα από την παρουσία του στο θέατρο, στο σινεμά και κυρίως στην πίστα.
Ο Ν. Γκάτσος το είχε αυτό στο νου του, εννοείται, και γι’ αυτό προσανατόλισε την στιχουργία προς την περίπτωση του Γ. Μαρίνου (σε κάποια τραγούδια και με σαφείς νύξεις σχετικές με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του). Θέλουμε να πούμε πως τα τραγούδια των Χιώτογλου-Γκάτσου θα άξιζε να αποδοθούν από ένα μόνον άτομο, από κάποιον ερμηνευτή, άνδρα προφανώς, που θα μπορούσε να προσφέρει ορισμένες πολύ συγκεκριμένες ποιότητες.
Εντούτοις δεν συμβαίνει αυτό, καθώς στο άλμπουμ συμμετέχουν πολλές φωνές (Ρίτα Αντωνοπούλου, Μυρτώ Βασιλείου, Γλυκερία, Φοίβος Δεληβοριάς, Βιολέτα Ίκαρη, Γιάννης Κότσιρας, Κώστας Λειβαδάς, Θάνος Ματζίλης, Γιώτα Νέγκα, Μίλτος Πασχαλίδης, Μπάμπης Στόκας, Vassilikos), δίνοντας, έτσι, την εντύπωση μιας κάπως... αγχωμένης απόδοσης τιμής προς τον στιχουργό και τον λόγο του, εκφρασμένης δια της πληθώρας των τραγουδιστικών απόψεων.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/kainoyrgia-tragoydia-se-stihoys-nikoy-gkatsoy