ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ το “Registry of Inadequate Self-Healing Attempts” είναι το νέο άλμπουμ του

Παλαιός γνώριμος ο Αντώνης Λιβιεράτος (Antonis Livieratos). Όλοι γνωρίζουν, εξάλλου, το πέρασμά του από τους Chapter 24, τους Sigmatropic, τους Illegal Operation και τους Dr. Atomik, ενώ δεν πρέπει να είναι λίγοι κι εκείνοι που έχουν γίνει κοινωνοί της προσωπικής δισκογραφίας του – που ξεκινάει με το 10ιντσο «Του Χάρου τα Δόντια» [Hitch-Hyke, 1997], μαζί με τον Σωτήρη Δεμπόνο, για να καταλήξει τώρα στο “Registry of Inadequate Self-Healing Attempts” [Same Difference Music, 2021], που αποτελεί την έκτη στη σειρά προσωπική κυκλοφορία του.

Το... Μητρώο Ανεπαρκών Προσπαθειών Αυτοθεραπείας είναι ένα άλμπουμ χωρίς τραγούδια, εν αντιθέσει με το προηγούμενό του «4 ½» [Puzzlemusik, 2018], και γενικώς «δύσκολο» σαν άκουσμα, χωρίς τούτο να σημαίνει πως δεν διαθέτει και περισσότερο εύληπτες στιγμές ή και ολόκληρα (εύληπτα) tracks.
Μόνος του σ’ αυτό το LP, ο Αντώνης Λιβιεράτος εκτός από το να συν-θέτει χειρίζεται κιόλας όλα τα όργανα που ακούγονται, δηλαδή τα πάσης φύσεως keyboards (rhodes πιάνο, korg CX3 όργανο κ.λπ.), συν κιθάρες, μπάσο, tapes, samples, ραδιοφωνικούς ήχους και φωνές. Άρα λέμε για ένα φύσει και θέσει «προσωπικό» LP, σκληρό και ερμητικό, το οποίο, καθώς εξελίσσεται, ανανεώνει συνεχώς το ενδιαφέρον σου (για ’κείνο).
Στην Side A καταγράφονται τρία tracks, με το πρώτο απ’ αυτά, το “Thirty-seven”, να διαρκεί 8:28, καθώς, φωνές, κιθάρες, noises και drones συμβάλλουν στην διευθέτηση ενός «βιομηχανικού», γενικώς, περιβάλλοντος. Υπάρχει φυσικά ένα υπόστρωμα από κιθάρες και πλήκτρα, κάπως πιο... συμβατικό, αλλά στο πρώτο πλάνο κυριαρχούν τα πιο radical στοιχεία. Μάλιστα, μετά το 5:30, η κατεύθυνση της σύν-θεσης είναι περισσότερο ψυχεδελική, χωρίς πάντως να αλλάζει η γενικότερη αίσθηση.
Το δεύτερο κομμάτι αποκαλείται “A letter never sent” και αποτελείται και αυτό από drones, noises, φωνές, κινούμενο σ’ ένα πιο αργό και τελετουργικό τέμπο, με παράλληλες συνηχήσεις κιθαρών και ηλεκτρονικών, που δημιουργούν σπαράγματα μελωδιών.
Στο “Muddy waters”, που κλείνει την πλευρά, και που είναι το πιο ενδιαφέρον από τα τρία tracks, ακούγονται ακατάληπτες φωνές, χρησιμοποιούνται δείγματα, θόρυβοι και βόμβοι, το περιβάλλον είναι και πάλι «βιομηχανικό», αλλά επιχειρείται να «πιαστούν» και κάποια μοτίβα, που προσωπικώς ανακαλούν στη μνήμη μου κάτι από το “On the run” των Pink Floyd (!!), για να μην αναφέρω άλλα... αγνωστότερα items. Δεν ξέρω... μπορεί να είναι τραβηγμένη αυτή η εντύπωσή μου, αλλά το track αυτό το θεωρώ, εν ολίγοις, καταπληκτικό.
Στην δεύτερη πλευρά το σκηνικό αλλάζει κάπως, ή και πολύ, καθώς και τα δύο tracks, που καταγράφονται εδώ, είναι σε γενικές γραμμές άλλης λογικής.
Πρώτο το “The moon (Almost full)” με τα... τριζόνια και το νυχτερινό σκηνικό, να προεξοφλούνται κάπως ήδη από τον τίτλο. Ένα ήσυχο κομμάτι, κάπως αρχαϊκό, με διάφορα εφφέ, κιθάρες, ηλεκτρονικά, που εξελίσσεται μετά το πέμπτο-έκτο λεπτό του με πιο συμβατικό (κάπως blues-rock) αλλά ποτέ αδιάφορο τρόπο, στηριγμένο σε μια εξελισσόμενη μπασογραμμή.
Το “Registry of Inadequate Self-Healing Attempts” θα ολοκληρωθεί με το σχεδόν 6λεπτο “I’m ready”, που κινείται, στην αρχή, σε ακουστικούς folk δρόμους, με λίγα πλήκτρα, τα οποία, σε συνδυασμό με τις ηλεκτρικές κιθάρες και τα ηλεκτρονικά, προσφέρουν στο κομμάτι πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά.
Γενικώς, ένα παράξενο, ένα weird LP, που έχει τον τρόπο να σε καθηλώνει.
Επαφή: https://antonislivieratos.bandcamp.com/album/registry-of-inadequate-self-healing-attempts