Ιταλός τρομπετίστας (γενν. 1963), με την δική του ξεχωριστή
ιστορία, ο Fabio Morgera
έχει ένα νέο CD σε
κυκλοφορία, που αποκαλείται “In a Taurean Way
/ Tribute to Joe Henderson”
[RED Records / ΑΝ Music, 2022]. Σ’ αυτό το CD τον
Morgera συνοδεύουν πέντε ακόμη συμπατριώτες του, δηλαδή οι Piero Odorici τενόρο σαξόφωνο, Daniele Scannapieco τενόρο σαξόφωνο, Riccardo Galardini κιθάρα, Emiliano Pintori hammond και Roberto Gatto ντραμς, με όλους μαζί
να αποτείνουν φόρο τιμής στον μεγάλο τενορίστα της jazz Joe Henderson (1937-2001).
Σαν μπάντα, το σεξτέτο του Fabio Morgera δεν είναι ένα τυπικό «Henderson-ικό» σχήμα. Και γιατί απουσιάζει το κλασικό μπάσο, και γιατί στο setting συναντάμε hammond (και σε ρόλο μπάσου) ένα όργανο, που δεν το βρίσκεις στα σχήματα του Joe Henderson, των late sixties-early seventies και γιατί υπάρχει ηλεκτρική κιθάρα (επίσης ένα όργανο, που περιστασιακώς και μόνο το χρησιμοποιούσε ο Henderson στα σχήματά του) και γιατί, τέλος, υπάρχουν εδώ δύο τενορίστες, αντί για έναν.
Όλα αυτά σημαίνουν πως το άκουσμα του “In a Taurean Way” είναι ιδιαίτερο, δηλαδή πως «κολλάει» και «δεν κολλάει» με τον ήχο των σχημάτων του Joe Henderson.
Τούτο, όμως, δεν έχει καμία σημασία, σε σχέση με το τι αληθινά ακούμε στο “In a Taurean Way”, που είναι σφόδρα groovy και που γενικώς σε συνεπαίρνει με τον ήχο του.
Βεβαίως υπεύθυνο γι’ αυτό δεν είναι μόνον το συγκεκριμένο σχήμα, μα πρωτίστως οι συνθέσεις του Joe Henderson (για την ακρίβεια υπάρχουν εδώ επτά συνθέσεις του και μία, το “Invitation” του Bronislau Kaper, από την ταινία του 1952 “Invitation” του Gottfried Reinhardt, που αποτελούσε ύλη και για τον Henderson), που είναι από τη φύση τους «βαθιές» και groovy, χωρίς κατ’ ανάγκην να ακούγονται σ’ αυτές τα κλασικά ηλεκτρικά όργανα (hammond και κιθάρες), αφού ο Henderson χρησιμοποιούσε απ’ αυτά, κυρίως, το ηλεκτρικό πιάνο και το ηλεκτρικό μπάσο.
Υπάρχει, λοιπόν, μια... ροκ επέκταση των μουσικών του Joe Henderson, τοποθετημένη πάντα μέσα στο πνεύμα του σύγχρονου hard bop, που σημαίνει μουσική σφοδρή, «ζεστή», αναπάντεχη, με υπερ-έντονα ρυθμικά χαρακτηριστικά, με τα τενόρο σαξόφωνα και την τρομπέτα να αλωνίζουν, και με την κιθάρα και το hammond, να δημιουργούν όλο αυτό το groovy background, βγαίνοντας λίγες φορές μπροστά.
Παίζει λοιπόν με τις ενορχηστρώσεις ο Fabio Morgera, και παίζει με τις γνώσεις που του παρέχουν και η εμπειρία του στον χώρο, μα και η συνειδητοποίηση της βάσης και του βάθους των μουσικών του Joe Henderson, που «σπέρνουν», σε κάθε εποχή και σε κάθε επιμέρους στυλ.
Κοντολογίς λέμε για συγκλονιστικό υλικό, που προέρχεται από κορυφαία άλμπουμ της jazz, της πιο «μαύρης», της πιο πολιτικοποιημένης και της πιο ριζοσπαστικής αισθητικώς εποχής του μεγάλου αυτού μουσικού (εκεί στο δεύτερο μισό των sixties και στις αρχές των seventies. Ακούγονται λοιπόν:
Το “Mo’ Joe”, από το “The Cape Verdean Blues” [Blue Note, 1965] των The Horace Silver Quintet plus J.J. Johnson και λίγο πιο μετά τοποθετημένο και στο “The Kicker” [Milestone, 1968] των Joe Henderson Sextet.
Το “Black narcissus”, που προέρχεται από το “Power to the People” [Milestone, 1969]
(του Joe
Henderson).
Το “A shade
of jade”, που είχε ηχογραφηθεί για το “Mode for Joe” [Blue Note, 1966] (του Joe Henderson).
To
“Afro-centric”, που ανήκει και
αυτό στο “Power to the People” [Milestone, 1969].
Το “If
you’re not part of the solution you’re part of the problem”, που καταγράφεται στο “At The Lighthouse ‘If You’re Not Part Of The
Solution, You’re Part Of The Problem’” [Milestone,
1970] του Joe
Henderson Quintet.
To “Power
to the people”, επίσης από το
“Power to the People” [Milestone, 1969].
Το “Gazelle”,
από το “In Pursuit of Blackness” [Milestone,
1971] (του Joe Henderson) και
τέλος το “Invitation”, από το
“Tetragon” [Milestone, 1968] (του Joe Henderson).
Έξοχοι οι Ιταλοί, κι ένα καταπληκτικό, μαζί, CD, που δυσκολεύεσαι να το
βγάλεις από το player.
Σαν μπάντα, το σεξτέτο του Fabio Morgera δεν είναι ένα τυπικό «Henderson-ικό» σχήμα. Και γιατί απουσιάζει το κλασικό μπάσο, και γιατί στο setting συναντάμε hammond (και σε ρόλο μπάσου) ένα όργανο, που δεν το βρίσκεις στα σχήματα του Joe Henderson, των late sixties-early seventies και γιατί υπάρχει ηλεκτρική κιθάρα (επίσης ένα όργανο, που περιστασιακώς και μόνο το χρησιμοποιούσε ο Henderson στα σχήματά του) και γιατί, τέλος, υπάρχουν εδώ δύο τενορίστες, αντί για έναν.
Όλα αυτά σημαίνουν πως το άκουσμα του “In a Taurean Way” είναι ιδιαίτερο, δηλαδή πως «κολλάει» και «δεν κολλάει» με τον ήχο των σχημάτων του Joe Henderson.
Τούτο, όμως, δεν έχει καμία σημασία, σε σχέση με το τι αληθινά ακούμε στο “In a Taurean Way”, που είναι σφόδρα groovy και που γενικώς σε συνεπαίρνει με τον ήχο του.
Βεβαίως υπεύθυνο γι’ αυτό δεν είναι μόνον το συγκεκριμένο σχήμα, μα πρωτίστως οι συνθέσεις του Joe Henderson (για την ακρίβεια υπάρχουν εδώ επτά συνθέσεις του και μία, το “Invitation” του Bronislau Kaper, από την ταινία του 1952 “Invitation” του Gottfried Reinhardt, που αποτελούσε ύλη και για τον Henderson), που είναι από τη φύση τους «βαθιές» και groovy, χωρίς κατ’ ανάγκην να ακούγονται σ’ αυτές τα κλασικά ηλεκτρικά όργανα (hammond και κιθάρες), αφού ο Henderson χρησιμοποιούσε απ’ αυτά, κυρίως, το ηλεκτρικό πιάνο και το ηλεκτρικό μπάσο.
Υπάρχει, λοιπόν, μια... ροκ επέκταση των μουσικών του Joe Henderson, τοποθετημένη πάντα μέσα στο πνεύμα του σύγχρονου hard bop, που σημαίνει μουσική σφοδρή, «ζεστή», αναπάντεχη, με υπερ-έντονα ρυθμικά χαρακτηριστικά, με τα τενόρο σαξόφωνα και την τρομπέτα να αλωνίζουν, και με την κιθάρα και το hammond, να δημιουργούν όλο αυτό το groovy background, βγαίνοντας λίγες φορές μπροστά.
Παίζει λοιπόν με τις ενορχηστρώσεις ο Fabio Morgera, και παίζει με τις γνώσεις που του παρέχουν και η εμπειρία του στον χώρο, μα και η συνειδητοποίηση της βάσης και του βάθους των μουσικών του Joe Henderson, που «σπέρνουν», σε κάθε εποχή και σε κάθε επιμέρους στυλ.
Κοντολογίς λέμε για συγκλονιστικό υλικό, που προέρχεται από κορυφαία άλμπουμ της jazz, της πιο «μαύρης», της πιο πολιτικοποιημένης και της πιο ριζοσπαστικής αισθητικώς εποχής του μεγάλου αυτού μουσικού (εκεί στο δεύτερο μισό των sixties και στις αρχές των seventies. Ακούγονται λοιπόν:
Το “Mo’ Joe”, από το “The Cape Verdean Blues” [Blue Note, 1965] των The Horace Silver Quintet plus J.J. Johnson και λίγο πιο μετά τοποθετημένο και στο “The Kicker” [Milestone, 1968] των Joe Henderson Sextet.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου