Για τον ροκ τραγουδοποιό Πέτρο Παρασκευά (Petros Paraskevas) (βασικό μέλος των
De Facto) έχουμε γράψει αρκετές
φορές στο blog, με
αφορμή δικούς του δίσκους ή του συγκροτήματός του. Το ξανακάνουμε τώρα εξαιτίας
του πιο νέο προσωπικό CD
του, που αποκαλείται “Faster!”
(2023) και που κυκλοφορεί από την Friday Records, η οποία έχει την έδρα της στην Έδεσσα.
Το “Faster!” μοιάζει πολύ –έτσι νομίζω– με το προηγούμενο προσωπικό CD του Παρασκευά, που είχε τίτλο “Goin’ West” και προερχόταν από το 2017.
Μπορεί να μην θυμάμαι λεπτομέρειες από τον προ εξαετίας δίσκο του, αλλά διαβάζοντας το σχετικό review (από τις 11 Μαρ. 2019) ένοιωσα πως μ’ εκείνα τα λόγια περιγράφεται ακριβώς και το νεότερο άλμπουμ. Τι γράφαμε εκεί; Τα εξής ανάμεσα σε άλλα:
«To “Goin’ West” είναι ένα απλό rock άλμπουμ με προσανατολισμό σφόδρα αμερικανικό, από τα μουσικά fifties μέχρι σήμερα θα έλεγα, το οποίον όμως, μέσα σ’ αυτή την απλότητά του, είναι (και) εντελώς λειτουργικό. Και όχι δεν θα τσιγκουνευτώ “καλά λόγια”, για να το αποκαλέσω ακόμη και “απολαυστικό” το “Goin’ West”, καθώς διαθέτει πολλά στοιχεία υψηλού γούστου και άμεσο hook. Το CD σε πιάνει εννοώ από την πρώτη ακρόαση, και σε στέλνει εκεί όπου θέλει να σε στείλει, αρκεί ν’ αφεθείς χαλαρός και ανεπηρέαστος. Να μην επηρεαστείς π.χ. από το γεγονός πως αυτός ο άνθρωπος, ο Πέτρος Παρασκευάς, προέρχεται από την Έδεσσα και όχι από την… Phoenix ή την Tucson της Αριζόνας. Ναι, και desert rock εμπεριέχει το “Goin’ West”, όπως και άλλα στοιχεία, κυρίως “νότια”, όπως tex-mex, mariachi, ακόμη και εναλλακτικής country μπαλάντας, μαζί φυσικά με rock n’ roll (και με όλες τις κοντινές παραφυάδες του). Ο Παρασκευάς ξέρει να τα δένει όλα αυτά τα… φαινομενικώς διαφορετικά (που κρατάνε πάντα από την ίδια ρίζα) και όχι απλώς να τα δένει, αλλά και να τους δίνει μια προσωπική σφραγίδα, μια σιγουριά (που δεν είναι εύκολα ανιχνεύσιμη, σ’ αυτό το ύψος, σε μουσικούς εκτός… πηγής)».
Δεν υπάρχει λόγος να αλλάξω απολύτως τίποτα από το προηγούμενο κομμάτι, αρκεί στη θέση του “Goin’ West” να βάλω το “Faster!”.
Και ναι, είναι ένα «αμερικάνικο» άλμπουμ και αυτό, όπως ακριβώς θα το περιγράφαμε και σ’ εκείνο το review του 2019, με πολύ καλή ενότητα, ύφος, παιξίματα και συναισθηματικό δόσιμο γενικώς.
Ο Πέτρος Παρασκευάς είναι ένας πολύ καλός τραγουδοποιός (το έχουμε ξαναπεί αυτό), είτε τραγουδά ελληνικά με τους De Facto, είτε τραγουδά... αμερικάνικα στα δικά του άλμπουμ. Είναι πειστικός σε ό,τι κάνει, με τον ήχο του να είναι στιβαρός, και βεβαίως στρωτός και λαϊκός, ώστε να πιάνει πλατύτερα.
Εντάξει... το βασικότερο, εδώ, είναι η αναζήτηση κοινού, που μπορεί να βρεθεί στις τάξεις των ροκάδων, των ροκεντρολάδων, των γκαραζιέρηδων, των indie και γενικώς των... αμερικανόπληκτων, από τα sixties έως και τα eighties οπωσδήποτε, καθώς στα τραγούδια του “Faster!” μπορεί να συνωθούνται όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω (desert rock, tex-mex, mariachi, εναλλακτική country, rock n’ roll κ.λπ.), στις σωστές δόσεις και με το θετικό πρόσημο να υπερισχύει κάθε φορά.
Μάλιστα, όπως ακριβώς συνέβαινε και μ’ εκείνο το CD του 2017 έτσι και το “Faster!” είναι «κομμένο» σε δύο μέρη. Στο πρώτο, την “The Silent Side”, ανήκουν τα τέσσερα ορχηστρικά, ενώ στο δεύτερο, την “The Talking Side”, ανήκουν τα έξι τραγούδια.
Οι τίτλοι χαρακτηριστικοί (“Slambo”, “Swamp thang”, “Ready to roll”, “Dracula moon”, “Outlaw” κ.λπ.), προγραμματικοί σχεδόν δεν αφήνουν καμία παρερμηνεία, όσον αφορά στο τι θ’ ακούσεις.
Οι δε μουσικοί; Σχεδόν ίδιοι με τους προηγούμενους (Πέτρος Παρασκευάς κιθάρες, φωνή, Χρήστος Τοκατλίδης ντραμς, Γιάννης Πιτσούνης μπάσο, Ιάσων Γερεμτζές ντραμς), συν τον τρομπετίστα Κώστα Παπαχρήστου, συν τα backing vocals.
Τι άλλο να πούμε για το “Faster!”;
Άμα θέλεις ν’ ακούσεις ένα εντελώς απολαυστικό ροκ-αμερικάνικων αναφορών CD, τότε εδώ βρίσκεσαι στο στοιχείο σου.
Επαφή: www.facebook.com/petrosparaskevasmusic
Το “Faster!” μοιάζει πολύ –έτσι νομίζω– με το προηγούμενο προσωπικό CD του Παρασκευά, που είχε τίτλο “Goin’ West” και προερχόταν από το 2017.
Μπορεί να μην θυμάμαι λεπτομέρειες από τον προ εξαετίας δίσκο του, αλλά διαβάζοντας το σχετικό review (από τις 11 Μαρ. 2019) ένοιωσα πως μ’ εκείνα τα λόγια περιγράφεται ακριβώς και το νεότερο άλμπουμ. Τι γράφαμε εκεί; Τα εξής ανάμεσα σε άλλα:
«To “Goin’ West” είναι ένα απλό rock άλμπουμ με προσανατολισμό σφόδρα αμερικανικό, από τα μουσικά fifties μέχρι σήμερα θα έλεγα, το οποίον όμως, μέσα σ’ αυτή την απλότητά του, είναι (και) εντελώς λειτουργικό. Και όχι δεν θα τσιγκουνευτώ “καλά λόγια”, για να το αποκαλέσω ακόμη και “απολαυστικό” το “Goin’ West”, καθώς διαθέτει πολλά στοιχεία υψηλού γούστου και άμεσο hook. Το CD σε πιάνει εννοώ από την πρώτη ακρόαση, και σε στέλνει εκεί όπου θέλει να σε στείλει, αρκεί ν’ αφεθείς χαλαρός και ανεπηρέαστος. Να μην επηρεαστείς π.χ. από το γεγονός πως αυτός ο άνθρωπος, ο Πέτρος Παρασκευάς, προέρχεται από την Έδεσσα και όχι από την… Phoenix ή την Tucson της Αριζόνας. Ναι, και desert rock εμπεριέχει το “Goin’ West”, όπως και άλλα στοιχεία, κυρίως “νότια”, όπως tex-mex, mariachi, ακόμη και εναλλακτικής country μπαλάντας, μαζί φυσικά με rock n’ roll (και με όλες τις κοντινές παραφυάδες του). Ο Παρασκευάς ξέρει να τα δένει όλα αυτά τα… φαινομενικώς διαφορετικά (που κρατάνε πάντα από την ίδια ρίζα) και όχι απλώς να τα δένει, αλλά και να τους δίνει μια προσωπική σφραγίδα, μια σιγουριά (που δεν είναι εύκολα ανιχνεύσιμη, σ’ αυτό το ύψος, σε μουσικούς εκτός… πηγής)».
Δεν υπάρχει λόγος να αλλάξω απολύτως τίποτα από το προηγούμενο κομμάτι, αρκεί στη θέση του “Goin’ West” να βάλω το “Faster!”.
Και ναι, είναι ένα «αμερικάνικο» άλμπουμ και αυτό, όπως ακριβώς θα το περιγράφαμε και σ’ εκείνο το review του 2019, με πολύ καλή ενότητα, ύφος, παιξίματα και συναισθηματικό δόσιμο γενικώς.
Ο Πέτρος Παρασκευάς είναι ένας πολύ καλός τραγουδοποιός (το έχουμε ξαναπεί αυτό), είτε τραγουδά ελληνικά με τους De Facto, είτε τραγουδά... αμερικάνικα στα δικά του άλμπουμ. Είναι πειστικός σε ό,τι κάνει, με τον ήχο του να είναι στιβαρός, και βεβαίως στρωτός και λαϊκός, ώστε να πιάνει πλατύτερα.
Εντάξει... το βασικότερο, εδώ, είναι η αναζήτηση κοινού, που μπορεί να βρεθεί στις τάξεις των ροκάδων, των ροκεντρολάδων, των γκαραζιέρηδων, των indie και γενικώς των... αμερικανόπληκτων, από τα sixties έως και τα eighties οπωσδήποτε, καθώς στα τραγούδια του “Faster!” μπορεί να συνωθούνται όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω (desert rock, tex-mex, mariachi, εναλλακτική country, rock n’ roll κ.λπ.), στις σωστές δόσεις και με το θετικό πρόσημο να υπερισχύει κάθε φορά.
Μάλιστα, όπως ακριβώς συνέβαινε και μ’ εκείνο το CD του 2017 έτσι και το “Faster!” είναι «κομμένο» σε δύο μέρη. Στο πρώτο, την “The Silent Side”, ανήκουν τα τέσσερα ορχηστρικά, ενώ στο δεύτερο, την “The Talking Side”, ανήκουν τα έξι τραγούδια.
Οι τίτλοι χαρακτηριστικοί (“Slambo”, “Swamp thang”, “Ready to roll”, “Dracula moon”, “Outlaw” κ.λπ.), προγραμματικοί σχεδόν δεν αφήνουν καμία παρερμηνεία, όσον αφορά στο τι θ’ ακούσεις.
Οι δε μουσικοί; Σχεδόν ίδιοι με τους προηγούμενους (Πέτρος Παρασκευάς κιθάρες, φωνή, Χρήστος Τοκατλίδης ντραμς, Γιάννης Πιτσούνης μπάσο, Ιάσων Γερεμτζές ντραμς), συν τον τρομπετίστα Κώστα Παπαχρήστου, συν τα backing vocals.
Τι άλλο να πούμε για το “Faster!”;
Άμα θέλεις ν’ ακούσεις ένα εντελώς απολαυστικό ροκ-αμερικάνικων αναφορών CD, τότε εδώ βρίσκεσαι στο στοιχείο σου.
Επαφή: www.facebook.com/petrosparaskevasmusic
Φώντας Τρούσας
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=2-j2TymQoHM
Slambo
Kwstas Agas
καλοοοοο... Πολύ ωραίο δείγμα...
Κάτι πολύ όμορφα και σκέτη γλύκα πράγματα που βγαίνουν στη σημερινή ελληνική δισκογραφία.... Ευτυχώς που υπάρχει το Δισκορυχείο του Φώντα και μαθαίνουμε για την ύπαρξη τους (διότι αν περιμέναμε από αλλού να μάθουμε για δίσκους σαν κι αυτόν ... ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι...) ..
Christos Nastos
Εγινε ηδη η παραγγελια του.
Πολυ ωραιος ηχος.
Πολυ.
Πολυ ωραιο παιξιμο,ωραιος ηχος/παραγωγη,ωραια τραγουδια,πολυ καλο εξωφυλλο που που δινει μια "ιδεα" ηια την ατμοσφαιρα του δισκου,μπραβο στον Παρασκευα!
ΑπάντησηΔιαγραφή