Όπως είχαμε γράψει παλαιότερα (14 Οκτ. 2020):
«Δύο αμερικανίδες πιανίστριες της jazz και avant-jazz, μία πολύ γνωστή σε όλους μας με τεράστια καριέρα, η Marilyn Crispell (γενν.1947) και μία λιγότερο γνωστή, αλλά επίσης με εξαιρετικές ηχογραφήσεις, η Angelica Sanchez (γενν. 1972), συνευρίσκονται σ’ ένα άλμπουμ, που έχει τίτλο “How to Turn the Moon” [Pyroclastic Records, 2020], παρουσιάζοντας δέκα πρωτότυπες συνθέσεις (επτά της Sanchez και τρεις συντεθειμένες από κοινού) για δύο πιάνα –μόνο για δύο πιάνα–, καθώς δεν ακούγεται κάτι άλλο στην εγγραφή τους. Δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά, δεν υπάρχουν έξτρα κρουστά, εφφέ... τίποτα».
Ήταν η πρώτη φορά κατά την οποίαν θα αναφερόταν στο blog η Angelica Sanchez, μία πιανίστρια με 30χρονη ιστορία, που έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα (Wadada Leo Smith, Tony Malaby, Rob Mazurek, Tom Rainey, Ivo Perelman, Craig Taborn, Vijay Iyer κ.ά.) και που τώρα εμφανίζεται για πρώτη φορά δισκογραφικά, με το νονέτο της, σ’ ένα διαφορετικό CD.
To άλμπουμ αποκαλείται “Nighttime Creatures” [Pyroclastic Records, 2023] και συμμετέχουν
σ’ αυτό οι Angelica Sanchez πιάνο, συνθέσεις, Michaël Attias άλτο σαξόφωνο, Ben Goldberg κόντρα άλτο κλαρινέτο, John Hébert μπάσο,
Thomas
Heberer τρομπέτα (που μπορεί να παράγει τέταρτου του τόνου), Sam Ospovat ντραμς,
Chris Speed τενόρο
σαξόφωνο, κλαρινέτο, Omar Tamez κιθάρα και Kenny Warren κορνέτα.
Στο “Nighttime Creatures” καταγράφονται έντεκα tracks, γενικώς μέσης προς εκτεταμένης διάρκειας (από 4:53 έως 9:48), εννέα εκ των οποίων αποτελούν συνθέσεις της Sanchez, ενώ δύο είναι διασκευές. Η μία αφορά στο “Lady of the lavender mist” του Duke Ellington, ενώ η άλλη στο “Tristeza” του χιλιανού συνθέτη Armando Carvajal.
Εκείνο που προέχει να πούμε, εν σχέσει με το “Nighttime Creatures”, είναι πως πρόκειται για ένα άλμπουμ με συνθέσεις. Η Angelica Sanchez είναι πάνω απ’ όλα συνθέτρια και το γεγονός πως συμβολικά διασκευάζει και Duke Ellington στο άλμπουμ της δείχνει τον εν γένει προσανατολισμό της.
Το ότι είναι συνθέτρια λοιπόν φαίνεται και από το πώς διαμοιράζει ρόλους στα διάφορα όργανα και βεβαίως στους οργανοπαίκτες, καθώς, εδώ, έχει να δουλέψει με οκτώ (και με τον εαυτό της εννέα) άτομα. Φυσικά, υπάρχουν και ομαδικές στιγμές στο “Nighttime Creatures”, αλλά υπάρχουν και επιμέρους sections, με λιγότερα όργανα, που διαθέτουν μια ροή και μια διαδοχή, δίνοντας στις συνθέσεις, συχνά, εκστατικά χαρακτηριστικά.
Εντάξει, υπάρχουν πολλά έντονα «χρώματα» εδώ, αλλά υπάρχουν και στιγμές περισσότερο ήπιες, μέσα από τις οποίες προεξοφλείται πάντως η έκρηξη – με τις συνθέσεις να παρουσιάζονται πολύπλοκες, αποτελούμενες από διάφορα μέρη, επηρεασμένες όχι φυσικά μόνον από τον «Δούκα», αλλά και από άλλες αναγνωρισμένες συνθετικές μορφές της jazz, όπως την αείμνηστη Carla Bley (στο αφιερωμένο, και λόγω τίτλου “C.B. the Time Traveler”) ή τον Anthony Braxton.
Σε γενικές γραμμές θα σημειώναμε πως το “Nighttime Creatures” της Angelica Sanchez είναι ένα πολύ «δυνατό» άλμπουμ της σύγχρονης νεοϋορκέζικης jazz-avant σκηνής, εμφανίζοντας διαχρονικά «προχωρημένα» vibes.
Επαφή: www.angelicasanchez.com, www.pyroclasticrecords.com
«Δύο αμερικανίδες πιανίστριες της jazz και avant-jazz, μία πολύ γνωστή σε όλους μας με τεράστια καριέρα, η Marilyn Crispell (γενν.1947) και μία λιγότερο γνωστή, αλλά επίσης με εξαιρετικές ηχογραφήσεις, η Angelica Sanchez (γενν. 1972), συνευρίσκονται σ’ ένα άλμπουμ, που έχει τίτλο “How to Turn the Moon” [Pyroclastic Records, 2020], παρουσιάζοντας δέκα πρωτότυπες συνθέσεις (επτά της Sanchez και τρεις συντεθειμένες από κοινού) για δύο πιάνα –μόνο για δύο πιάνα–, καθώς δεν ακούγεται κάτι άλλο στην εγγραφή τους. Δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά, δεν υπάρχουν έξτρα κρουστά, εφφέ... τίποτα».
Ήταν η πρώτη φορά κατά την οποίαν θα αναφερόταν στο blog η Angelica Sanchez, μία πιανίστρια με 30χρονη ιστορία, που έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα (Wadada Leo Smith, Tony Malaby, Rob Mazurek, Tom Rainey, Ivo Perelman, Craig Taborn, Vijay Iyer κ.ά.) και που τώρα εμφανίζεται για πρώτη φορά δισκογραφικά, με το νονέτο της, σ’ ένα διαφορετικό CD.
Στο “Nighttime Creatures” καταγράφονται έντεκα tracks, γενικώς μέσης προς εκτεταμένης διάρκειας (από 4:53 έως 9:48), εννέα εκ των οποίων αποτελούν συνθέσεις της Sanchez, ενώ δύο είναι διασκευές. Η μία αφορά στο “Lady of the lavender mist” του Duke Ellington, ενώ η άλλη στο “Tristeza” του χιλιανού συνθέτη Armando Carvajal.
Εκείνο που προέχει να πούμε, εν σχέσει με το “Nighttime Creatures”, είναι πως πρόκειται για ένα άλμπουμ με συνθέσεις. Η Angelica Sanchez είναι πάνω απ’ όλα συνθέτρια και το γεγονός πως συμβολικά διασκευάζει και Duke Ellington στο άλμπουμ της δείχνει τον εν γένει προσανατολισμό της.
Το ότι είναι συνθέτρια λοιπόν φαίνεται και από το πώς διαμοιράζει ρόλους στα διάφορα όργανα και βεβαίως στους οργανοπαίκτες, καθώς, εδώ, έχει να δουλέψει με οκτώ (και με τον εαυτό της εννέα) άτομα. Φυσικά, υπάρχουν και ομαδικές στιγμές στο “Nighttime Creatures”, αλλά υπάρχουν και επιμέρους sections, με λιγότερα όργανα, που διαθέτουν μια ροή και μια διαδοχή, δίνοντας στις συνθέσεις, συχνά, εκστατικά χαρακτηριστικά.
Εντάξει, υπάρχουν πολλά έντονα «χρώματα» εδώ, αλλά υπάρχουν και στιγμές περισσότερο ήπιες, μέσα από τις οποίες προεξοφλείται πάντως η έκρηξη – με τις συνθέσεις να παρουσιάζονται πολύπλοκες, αποτελούμενες από διάφορα μέρη, επηρεασμένες όχι φυσικά μόνον από τον «Δούκα», αλλά και από άλλες αναγνωρισμένες συνθετικές μορφές της jazz, όπως την αείμνηστη Carla Bley (στο αφιερωμένο, και λόγω τίτλου “C.B. the Time Traveler”) ή τον Anthony Braxton.
Σε γενικές γραμμές θα σημειώναμε πως το “Nighttime Creatures” της Angelica Sanchez είναι ένα πολύ «δυνατό» άλμπουμ της σύγχρονης νεοϋορκέζικης jazz-avant σκηνής, εμφανίζοντας διαχρονικά «προχωρημένα» vibes.
Επαφή: www.angelicasanchez.com, www.pyroclasticrecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου