13/3/2023
Τρανσολατρεία. Η Ατζίτα στην Κέρκυρα
[«Όργια στην Κέρκυρα» (1983) του Ηλία Μυλωνάκου]
Τρανσολατρεία. Η Ατζίτα στην Κέρκυρα
12/3/2024
Η μουσική άλλαξε από τότε που τα νέα τραγούδια, ακόμη και οι επιτυχίες, σταμάτησε να διασκευάζονται.
[ο Guidone ήταν καλύτερος λέει από τους Rolling Stones, στη Λεωφόρο το '67, όταν έπαιξε σαπόρτ...]
Η μουσική άλλαξε από τότε που τα νέα τραγούδια, ακόμη και οι επιτυχίες, σταμάτησε να διασκευάζονται.
[ο Guidone ήταν καλύτερος λέει από τους Rolling Stones, στη Λεωφόρο το '67, όταν έπαιξε σαπόρτ...]
12/3/2024
Μουσική Χάρης Χαλκίτης, στίχοι Boris Bergman (ο στιχουργός των Aphrodite's Child κ.ά.), τραγούδι Δημήτρης Ταμπόσης. Όταν τα ελληνικά νιάτα διέπρεπαν στα κλαμπ και τα πικάπ της Δυτικής Ευρώπης...
https://www.youtube.com/watch?v=6zmlTa3vE4w
Μουσική Χάρης Χαλκίτης, στίχοι Boris Bergman (ο στιχουργός των Aphrodite's Child κ.ά.), τραγούδι Δημήτρης Ταμπόσης. Όταν τα ελληνικά νιάτα διέπρεπαν στα κλαμπ και τα πικάπ της Δυτικής Ευρώπης...
https://www.youtube.com/watch?v=6zmlTa3vE4w
11/3/2024
Ακούω κάποιους να λένε (τώρα να μην τους χαρακτηρίσω...) πως δεν κυκλοφορούν σήμερα μουσικά περιοδικά – εννοούν χάρτινα.
Για καθίστε ρε... το Metal Hammer τι είναι; Το YELLOW BOX, που γράφω κι εγώ, τι είναι; Το LUNG τι είναι; Δεν είναι μουσικό περιοδικό; Ακόμη και ο Ήχος βγαίνει σε κάποια μορφή, Sound kai Vision νομίζω, κάπως έτσι... Μπορεί να βγαίνει και κανα άλλο και να μου διαφεύγει... Α ναι, και ο Μετρονόμος!
Δηλαδή, επειδή δε βγαίνει το Ποπ & Ροκ (που για μένα ήταν το χειρότερο μουσικό περιοδικό των έιτις - update: από τα τρία μεγάλα της εποχής εννοώ), πάει να πει ότι δεν κυκλοφορούν μουσικά περιοδικά;
Ακούω κάποιους να λένε (τώρα να μην τους χαρακτηρίσω...) πως δεν κυκλοφορούν σήμερα μουσικά περιοδικά – εννοούν χάρτινα.
Για καθίστε ρε... το Metal Hammer τι είναι; Το YELLOW BOX, που γράφω κι εγώ, τι είναι; Το LUNG τι είναι; Δεν είναι μουσικό περιοδικό; Ακόμη και ο Ήχος βγαίνει σε κάποια μορφή, Sound kai Vision νομίζω, κάπως έτσι... Μπορεί να βγαίνει και κανα άλλο και να μου διαφεύγει... Α ναι, και ο Μετρονόμος!
Δηλαδή, επειδή δε βγαίνει το Ποπ & Ροκ (που για μένα ήταν το χειρότερο μουσικό περιοδικό των έιτις - update: από τα τρία μεγάλα της εποχής εννοώ), πάει να πει ότι δεν κυκλοφορούν μουσικά περιοδικά;
11/3/2024
ερωτική πόλη, μεγάλη φτωχομάνα, πόλη των ποιητών, συμβασιλεύουσα, νύφη του θερμαϊκού και... συννυφάδα του παγασητικού
[ρε μην ξαναπείτε όλες αυτές τις μ@λακίες]
ερωτική πόλη, μεγάλη φτωχομάνα, πόλη των ποιητών, συμβασιλεύουσα, νύφη του θερμαϊκού και... συννυφάδα του παγασητικού
[ρε μην ξαναπείτε όλες αυτές τις μ@λακίες]
11/3/2024
Τελικά, αν και το κομμάτι της Σάττι το γράψανε καμιά δεκαριά άτομα δεν αποφεύχθηκε η αναταραχή με το «τα τα τα».
Σήμερα τα τραγούδια –τα ποπ, που κάνουνε τεράστιες επιτυχίες σε tiktok, youtube κ.λπ., δεν λέμε για τα άλλα, που τ’ ακούνε 100 άνθρωποι–, τα γράφουνε, αυτοί που τα γράφουνε, αγκαλιά με τους δικηγόρους.
Η φάμπρικα της «κλεψιάς», αληθινής ή δήθεν, είναι από τις πιο ανθηρές και αποφέρει κι αυτή πολλά φράγκα, αφού από παντού καιροφυλαχτεί ο απίθανος που θα σου πει ότι του βούτηξες τρία δευτερόλεπτα από κάποιο δικό του κομμάτι, πως του άρπαξες το λαλαλά ή του έκλεψες το ριφάκι ή το σαμπλάκι.
Νομίζετε πως τα παλιά τα χρόνια θα κοντραριζόταν ο καπετάν-Γκινής με τον Σαββόπουλο για το «Ντιρλαντά», αν το «Ντιρλαντά» δεν το τραγουδούσε όλος ο κόσμος και δεν γινόταν παγκόσμια επιτυχία;
Σήμερα δεν μπορείς να γράψεις κάτι, με σκοπό το κέρδος (κάτι θεμιτό), αν δεν έχεις ισχυρή νομική προστασία. Και αν τελικά σε σύρουνε σε δίκες και χάσεις, τότε, αν το τραγούδι είναι γραμμένο από καμιά δεκαριά άτομα, θα σου πέσει ελαφρύτερο και το πρόστιμο...
Τελικά, αν και το κομμάτι της Σάττι το γράψανε καμιά δεκαριά άτομα δεν αποφεύχθηκε η αναταραχή με το «τα τα τα».
Σήμερα τα τραγούδια –τα ποπ, που κάνουνε τεράστιες επιτυχίες σε tiktok, youtube κ.λπ., δεν λέμε για τα άλλα, που τ’ ακούνε 100 άνθρωποι–, τα γράφουνε, αυτοί που τα γράφουνε, αγκαλιά με τους δικηγόρους.
Η φάμπρικα της «κλεψιάς», αληθινής ή δήθεν, είναι από τις πιο ανθηρές και αποφέρει κι αυτή πολλά φράγκα, αφού από παντού καιροφυλαχτεί ο απίθανος που θα σου πει ότι του βούτηξες τρία δευτερόλεπτα από κάποιο δικό του κομμάτι, πως του άρπαξες το λαλαλά ή του έκλεψες το ριφάκι ή το σαμπλάκι.
Νομίζετε πως τα παλιά τα χρόνια θα κοντραριζόταν ο καπετάν-Γκινής με τον Σαββόπουλο για το «Ντιρλαντά», αν το «Ντιρλαντά» δεν το τραγουδούσε όλος ο κόσμος και δεν γινόταν παγκόσμια επιτυχία;
Σήμερα δεν μπορείς να γράψεις κάτι, με σκοπό το κέρδος (κάτι θεμιτό), αν δεν έχεις ισχυρή νομική προστασία. Και αν τελικά σε σύρουνε σε δίκες και χάσεις, τότε, αν το τραγούδι είναι γραμμένο από καμιά δεκαριά άτομα, θα σου πέσει ελαφρύτερο και το πρόστιμο...
9/3/2023
Κοιτάω αυτό το βίντεο ξανά και ξανά. Απολαμβάνω τον τεράστιο τραγουδιστή Δημήτρη Ξανθάκη (τον τρόπο του, το στήσιμό του, την κίνησή του, το σκυφτό στυλ του, το πώς πιάνει τις γαρδένιες στον αέρα) πώς κάνει δικό του τέλος πάντων, και μάλιστα live, αυτό το τρομερά δύσκολο αριστούργημα του Στέλιου (βγάζοντάς τον από τη μνήμη μου!), ενώ παρατηρώ και τους αποσβολωμένους συναδέλφους του, τον Βαρδή, τον Μπάση, τον Ανδρεάτο, τη Νέγκα, την Ασλανίδου, καθώς έχει φύγει η γη κάτω από τα πόδια τους... Πρώτα καταξιώνεσαι από τους συναδέλφους σου και μετά από τον κόσμο, ως γνωστόν.
«Δεν θέλαν ορισμένοι / να ζούμε αγαπημένοι»... τι έγραψες ρε αθάνατε Πυθαγόρα;
https://www.youtube.com/watch?v=7oj8snXrigM
Κοιτάω αυτό το βίντεο ξανά και ξανά. Απολαμβάνω τον τεράστιο τραγουδιστή Δημήτρη Ξανθάκη (τον τρόπο του, το στήσιμό του, την κίνησή του, το σκυφτό στυλ του, το πώς πιάνει τις γαρδένιες στον αέρα) πώς κάνει δικό του τέλος πάντων, και μάλιστα live, αυτό το τρομερά δύσκολο αριστούργημα του Στέλιου (βγάζοντάς τον από τη μνήμη μου!), ενώ παρατηρώ και τους αποσβολωμένους συναδέλφους του, τον Βαρδή, τον Μπάση, τον Ανδρεάτο, τη Νέγκα, την Ασλανίδου, καθώς έχει φύγει η γη κάτω από τα πόδια τους... Πρώτα καταξιώνεσαι από τους συναδέλφους σου και μετά από τον κόσμο, ως γνωστόν.
«Δεν θέλαν ορισμένοι / να ζούμε αγαπημένοι»... τι έγραψες ρε αθάνατε Πυθαγόρα;
https://www.youtube.com/watch?v=7oj8snXrigM
9/3/2024
Διαβάζω κάποιους που λένε για τη Γιουροβίζιον ότι παλιά ήταν «μια χαρά» και πως άκουγες και κανα τραγούδι της προκοπής κτλ., ενώ τώρα κατάντησε κτλ.
Μάγκες μου θυμάμαι να παρακολουθώ Γιουροβίζιον στα σέβεντις και στα έιτις και να με πιάνουν τα χασμουρητά. Τα περισσότερα τραγούδια ήτανε για χeσιμο, ενώ και πολλά που βραβεύονταν ήταν κλεμμένα από δω κι από κει.
Ακόμη και η μ@λακία, το Ουότερλου των Άμπα, ήταν από το “See my baby jive” των Wizzard. Για να μην πω για το γαλλικό νούμερο 1 του ’77, το L'Oiseau et l'Enfant, που ήταν από το Here’s to you του Μορικόνε. Όλοι έπαιρναν από τις επιτυχίες του αγγλο-αμερικάνικου τοπ, για να επωφεληθούν και να κερδίσουν.
Λίγα κομμάτια μέσα στα χρόνια, στη Γιουροβίζιον, είχαν το χάρισμα να ήταν καλά τραγούδια και να αντιπροσωπεύουν, ταυτόχρονα, τη χώρα την ίδια και όχι τις ποπ μητροπόλεις. Δανέζικη ποπ, σουηδική ποπ και τα ρέστα... Δεν υπάρχουν τέτοια πράματα, όλα είναι αγγλοαμερικάνικα.
Τουλάχιστον η Σάττι έχει ελληνικούρα μέσα, ψιλο-ακατέργαστη και με στοιχεία παλιοποιότητας, και αυτό κάτι λέει. Είναι κάτι που φύεται στον τόπο μας τέλος πάντων - δεν είναι ο φρικτός μαϊμουδισμός στα τραγούδια των Γιάνκηδων και των Μπόμπηδων.
Διαβάζω κάποιους που λένε για τη Γιουροβίζιον ότι παλιά ήταν «μια χαρά» και πως άκουγες και κανα τραγούδι της προκοπής κτλ., ενώ τώρα κατάντησε κτλ.
Μάγκες μου θυμάμαι να παρακολουθώ Γιουροβίζιον στα σέβεντις και στα έιτις και να με πιάνουν τα χασμουρητά. Τα περισσότερα τραγούδια ήτανε για χeσιμο, ενώ και πολλά που βραβεύονταν ήταν κλεμμένα από δω κι από κει.
Ακόμη και η μ@λακία, το Ουότερλου των Άμπα, ήταν από το “See my baby jive” των Wizzard. Για να μην πω για το γαλλικό νούμερο 1 του ’77, το L'Oiseau et l'Enfant, που ήταν από το Here’s to you του Μορικόνε. Όλοι έπαιρναν από τις επιτυχίες του αγγλο-αμερικάνικου τοπ, για να επωφεληθούν και να κερδίσουν.
Λίγα κομμάτια μέσα στα χρόνια, στη Γιουροβίζιον, είχαν το χάρισμα να ήταν καλά τραγούδια και να αντιπροσωπεύουν, ταυτόχρονα, τη χώρα την ίδια και όχι τις ποπ μητροπόλεις. Δανέζικη ποπ, σουηδική ποπ και τα ρέστα... Δεν υπάρχουν τέτοια πράματα, όλα είναι αγγλοαμερικάνικα.
Τουλάχιστον η Σάττι έχει ελληνικούρα μέσα, ψιλο-ακατέργαστη και με στοιχεία παλιοποιότητας, και αυτό κάτι λέει. Είναι κάτι που φύεται στον τόπο μας τέλος πάντων - δεν είναι ο φρικτός μαϊμουδισμός στα τραγούδια των Γιάνκηδων και των Μπόμπηδων.
8/3/20424
Τελικά, με τα αυστηρά κριτήρια που έθεσε ο Μητσοτάκης (τα αυστηρότερα στην Ευρώπη, όπως διαβάζουμε) δεν πρόκειται να ιδρυθεί κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο...
Τελικά, με τα αυστηρά κριτήρια που έθεσε ο Μητσοτάκης (τα αυστηρότερα στην Ευρώπη, όπως διαβάζουμε) δεν πρόκειται να ιδρυθεί κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο...
8/3/20424
Δεν ξέρω τι συνειρμούς έκανα αλλά το Ζάρι της Σάττι μου φέρνει στη μνήμη το Φοβάμαι της Angie. Κάτι τα χορευτικά, κάτι η ανάγκη να ζεις στην εποχή σου και όχι σε κάποια άλλη φανταστική, κάτι το beat... όλα αυτά μαζί, και άλλα ακόμη.
https://www.lifo.gr/culture/music/i-angie-tragoydise-gia-mia-dysleitoyrgiki-elliniki-oikogeneia-sta-teli-toy-80
https://www.youtube.com/watch?v=IWHJcxKY3ZY
Δεν ξέρω τι συνειρμούς έκανα αλλά το Ζάρι της Σάττι μου φέρνει στη μνήμη το Φοβάμαι της Angie. Κάτι τα χορευτικά, κάτι η ανάγκη να ζεις στην εποχή σου και όχι σε κάποια άλλη φανταστική, κάτι το beat... όλα αυτά μαζί, και άλλα ακόμη.
https://www.lifo.gr/culture/music/i-angie-tragoydise-gia-mia-dysleitoyrgiki-elliniki-oikogeneia-sta-teli-toy-80
https://www.youtube.com/watch?v=IWHJcxKY3ZY
7/3/2024
Ήθελα να βάλω το εξώφυλλο από τον δίσκο των Edgar Broughton Band με τα κρεμασμένα από τα τσιγκέλια κρέατα (και μ’ έναν άνθρωπο, ανάμεσα, γυμνό και κρεμασμένο ανάποδα), αλλά είναι τόσο κάφροι αυτοί εδώ στο φου-μπου, που μπορεί να μου ρίξουνε μπαν και δεν γουστάρω (γιατί ήδη έχω φάει κάμποσα).
Οπότε τη βγάζουμε μόνο με την τραγουδάρα «Βράδυ πάνω από τις στέγες» και με «άλλο» εξώφυλλο, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο...
https://www.youtube.com/watch?v=mJYkzYLfHIE
Ήθελα να βάλω το εξώφυλλο από τον δίσκο των Edgar Broughton Band με τα κρεμασμένα από τα τσιγκέλια κρέατα (και μ’ έναν άνθρωπο, ανάμεσα, γυμνό και κρεμασμένο ανάποδα), αλλά είναι τόσο κάφροι αυτοί εδώ στο φου-μπου, που μπορεί να μου ρίξουνε μπαν και δεν γουστάρω (γιατί ήδη έχω φάει κάμποσα).
Οπότε τη βγάζουμε μόνο με την τραγουδάρα «Βράδυ πάνω από τις στέγες» και με «άλλο» εξώφυλλο, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο...
https://www.youtube.com/watch?v=mJYkzYLfHIE
6/3/2024
Ένα από τα φοβερά, αλλά όχι πολύ γνωστά τραγούδια του Δήμου Μούτση. Το λέει ο Κωστής Χρήστου εξάλλου...
[πολλά αθάνατα τραγούδια, από έναν προικισμένο τραγουδοποιό, που έφυγε σήμερα από τη ζωή]
https://www.youtube.com/watch?v=Xg40pRGchr4
Ένα από τα φοβερά, αλλά όχι πολύ γνωστά τραγούδια του Δήμου Μούτση. Το λέει ο Κωστής Χρήστου εξάλλου...
[πολλά αθάνατα τραγούδια, από έναν προικισμένο τραγουδοποιό, που έφυγε σήμερα από τη ζωή]
https://www.youtube.com/watch?v=Xg40pRGchr4
5/3/2024
Φίλοι και φίλες μού λένε από χρόνια... γιατί δε βγάζεις κανα βιβλίο, τόσοι βγάζουνε. Τόσο υλικό έχεις... και τα λοιπά...
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν καιγόμουν για να βγάλω βιβλία. Ούτε όταν βγήκε το «Ραντεβού στο Κύτταρο» (για την δισκογραφία του ελληνικού ροκ), το 1996, καιγόμουν. Την πλάκα μου έκανα τότε, είχα άπλετο ελεύθερο χρόνο και τελικά έγραψα κάτι που εκτιμήθηκε αμέσως από δύο εκδότες, στους πρώτους που το πήγα, για να καταλήξω να συνεργαστώ, τελικά, με τον αείμνηστο Πέτρο Σταθάτο (στο Δελφίνι).
Η αξία ενός βιβλίου με δικά μου κείμενα είναι μία και μόνη,
για μένα, τώρα. Είναι η δυνατότητα που μου παρέχεται να συγκεντρώσω ένα σκόρπιο
υλικό, που έτσι όπως είναι κομμάτι-κομμάτι ριγμένο στο χάος του ίντερνετ, χάνει
και μέρος της αξίας του και κυρίως χάνει τη συνέχειά του.
Όσο μάγκικο και να είναι ένα κείμενο, αν δεν το δεις σε σχέση με τα πριν και τα μετά του παραμένει λειψό, μισό. Με το βιβλίο «μαζεύεις» τη δουλειά σου και τις δίνεις το αληθινό της νόημα. Φτιάχνεις μια ιστορία. Ή την προσεγγίζεις τέλος πάντων.
Δεν το αποφάσιζα να βγάλω βιβλία, γιατί οικονομικά δεν με συνέφερε η φάση. Είχα μιλήσει μέσα στα χρόνια με διάφορους εκδότες, δίχως να καταλήξουμε κάπου. Τώρα, όμως, καταλήξαμε.
Το πρώτο νέο που μεταφέρω, τώρα, εδώ (γιατί θα υπάρξουν και άλλα νέα, σύντομα) είναι πως θα ξαναβγεί το «Ραντεβού στο Κύτταρο», για το οποίο... πολιορκούμαι από χρόνια.
Το βιβλίο είναι σπάνιο. Αν εμφανισθεί σε παλαιοβιβλιοπώλες που ξέρουν τη συλλεκτική αξία του, φεύγει με 30 και 40 ευρώ – και ξέρω αρκετούς που το ψάχνουν.
Το βιβλίο θα το ξαναδώ φυσικά, χωρίς ουσιαστικά να το αλλάξω. Λέμε λοιπόν για μία δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση, με νέο εξώφυλλο και με τις απαραίτητες «χειρουργικές» επεμβάσεις, ώστε το βιβλίο να ανήκει στο τώρα, δίχως να αλλάξω ούτε το ύφος του, ούτε την ουσία των κειμένων του (ανεξάρτητα από το αν και πόσο με αντιπροσωπεύουν μετά από 30 χρόνια – σίγουρα η πλειονότητα των κρίσεων με αντιπροσωπεύει).
Θα γίνει ένα... remastering, για να το πω πιο κατανοητά, που θα του δώσει νέα ζωή, για να αποτελέσει ξανά το βιβλίο έναν μπούσουλα, και για τους νεότερους πλέον αναγνώστες, που θέλουν να διαβάσουν μια «σωστή» περιγραφή της δισκογραφικής ιστορίας του ελληνικού ροκ.
Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα αυτού του βιβλίου να υπάρχει σήμερα στα βιβλιοπωλεία και υπόσχομαι πως θα βγει μια έκδοση που θα κάνει στράκες – και οπτικά και σαν κείμενο. Δεν θα μπω τώρα σε λεπτομέρειες...
Η εμπειρία του εκδοτικού οίκου Όγδοο στα μουσικά βιβλία συνηγορεί προς αυτό.
[νεότερα, και για το «Ραντεβού στο Κύτταρο» και για άλλες «εκπλήξεις», στο άμεσο μέλλον...]
Φίλοι και φίλες μού λένε από χρόνια... γιατί δε βγάζεις κανα βιβλίο, τόσοι βγάζουνε. Τόσο υλικό έχεις... και τα λοιπά...
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν καιγόμουν για να βγάλω βιβλία. Ούτε όταν βγήκε το «Ραντεβού στο Κύτταρο» (για την δισκογραφία του ελληνικού ροκ), το 1996, καιγόμουν. Την πλάκα μου έκανα τότε, είχα άπλετο ελεύθερο χρόνο και τελικά έγραψα κάτι που εκτιμήθηκε αμέσως από δύο εκδότες, στους πρώτους που το πήγα, για να καταλήξω να συνεργαστώ, τελικά, με τον αείμνηστο Πέτρο Σταθάτο (στο Δελφίνι).
Όσο μάγκικο και να είναι ένα κείμενο, αν δεν το δεις σε σχέση με τα πριν και τα μετά του παραμένει λειψό, μισό. Με το βιβλίο «μαζεύεις» τη δουλειά σου και τις δίνεις το αληθινό της νόημα. Φτιάχνεις μια ιστορία. Ή την προσεγγίζεις τέλος πάντων.
Δεν το αποφάσιζα να βγάλω βιβλία, γιατί οικονομικά δεν με συνέφερε η φάση. Είχα μιλήσει μέσα στα χρόνια με διάφορους εκδότες, δίχως να καταλήξουμε κάπου. Τώρα, όμως, καταλήξαμε.
Το πρώτο νέο που μεταφέρω, τώρα, εδώ (γιατί θα υπάρξουν και άλλα νέα, σύντομα) είναι πως θα ξαναβγεί το «Ραντεβού στο Κύτταρο», για το οποίο... πολιορκούμαι από χρόνια.
Το βιβλίο είναι σπάνιο. Αν εμφανισθεί σε παλαιοβιβλιοπώλες που ξέρουν τη συλλεκτική αξία του, φεύγει με 30 και 40 ευρώ – και ξέρω αρκετούς που το ψάχνουν.
Το βιβλίο θα το ξαναδώ φυσικά, χωρίς ουσιαστικά να το αλλάξω. Λέμε λοιπόν για μία δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση, με νέο εξώφυλλο και με τις απαραίτητες «χειρουργικές» επεμβάσεις, ώστε το βιβλίο να ανήκει στο τώρα, δίχως να αλλάξω ούτε το ύφος του, ούτε την ουσία των κειμένων του (ανεξάρτητα από το αν και πόσο με αντιπροσωπεύουν μετά από 30 χρόνια – σίγουρα η πλειονότητα των κρίσεων με αντιπροσωπεύει).
Θα γίνει ένα... remastering, για να το πω πιο κατανοητά, που θα του δώσει νέα ζωή, για να αποτελέσει ξανά το βιβλίο έναν μπούσουλα, και για τους νεότερους πλέον αναγνώστες, που θέλουν να διαβάσουν μια «σωστή» περιγραφή της δισκογραφικής ιστορίας του ελληνικού ροκ.
Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα αυτού του βιβλίου να υπάρχει σήμερα στα βιβλιοπωλεία και υπόσχομαι πως θα βγει μια έκδοση που θα κάνει στράκες – και οπτικά και σαν κείμενο. Δεν θα μπω τώρα σε λεπτομέρειες...
Η εμπειρία του εκδοτικού οίκου Όγδοο στα μουσικά βιβλία συνηγορεί προς αυτό.
[νεότερα, και για το «Ραντεβού στο Κύτταρο» και για άλλες «εκπλήξεις», στο άμεσο μέλλον...]
4/3/2024
Και ξανά Τέτη Σχοινάκη, με τραγουδάρα Σούκα, Κύπρο και Τζανετάκο...
https://www.youtube.com/watch?v=vv070I9lcEI
Και ξανά Τέτη Σχοινάκη, με τραγουδάρα Σούκα, Κύπρο και Τζανετάκο...
https://www.youtube.com/watch?v=vv070I9lcEI
4/3/2024
«Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά φωλιάζουν άστρα κι ανοιξιάτικα πουλιά»
Αν προλάβαινε τον ερωτικό κινηματογράφο, του πρώτου μισού του ’70, θα είχε αφήσει εποχή η Τέτη Σχοινάκη. Θα έκανε μια χαψιά ακόμη και την Τίνα Σπάθη. Φοβερό ατίθασο παίξιμο, που το γνωρίσαμε εμείς, οι πιο παλιοί, από το ρόλο της, ως Λίλη, στο παλιό «Εκείνες κι Εγώ».
Ένα μεγάλο RIP, γι’ αυτό το κορίτσι...
«Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά φωλιάζουν άστρα κι ανοιξιάτικα πουλιά»
Αν προλάβαινε τον ερωτικό κινηματογράφο, του πρώτου μισού του ’70, θα είχε αφήσει εποχή η Τέτη Σχοινάκη. Θα έκανε μια χαψιά ακόμη και την Τίνα Σπάθη. Φοβερό ατίθασο παίξιμο, που το γνωρίσαμε εμείς, οι πιο παλιοί, από το ρόλο της, ως Λίλη, στο παλιό «Εκείνες κι Εγώ».
3/3/2024
Τους έπιασε καΐλα και για τη γλώσσα τώρα... Χουντικής έμπνευσης το νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ:
«Μέτρα για τη διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και της ορχηστρικής μουσικής απόδοσης του ελληνόφωνου τραγουδιού και την προστασία και διάχυση της ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο της διαφύλαξης και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς».
>>Σύμφωνα λοιπόν με το Ν/Σ θα πρέπει να παίζεται τουλάχιστον 45% ελληνικής μουσικής από τη μουσική που ακούγεται στους παρακάτω κοινόχρηστους χώρους...<<
Και βεβαίως στην παλιά Ανατολική Γερμανία –που υπήρχε ο σχετικός νόμος 60/40 Regelung, από το 1958, βάσει του οποίου το ποσοστό της μουσικής που θ’ ακουγόταν δημοσίως στη χώρα θα έπρεπε να προερχόταν κατά 60% από τις σοσιαλιστικές χώρες και κατά το υπόλοιπο 40% από τις καπιταλιστικές– υπήρχε μεγαλύτερη δημοκρατικότητα.
Τους έπιασε καΐλα και για τη γλώσσα τώρα... Χουντικής έμπνευσης το νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ:
«Μέτρα για τη διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και της ορχηστρικής μουσικής απόδοσης του ελληνόφωνου τραγουδιού και την προστασία και διάχυση της ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο της διαφύλαξης και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς».
>>Σύμφωνα λοιπόν με το Ν/Σ θα πρέπει να παίζεται τουλάχιστον 45% ελληνικής μουσικής από τη μουσική που ακούγεται στους παρακάτω κοινόχρηστους χώρους...<<
Και βεβαίως στην παλιά Ανατολική Γερμανία –που υπήρχε ο σχετικός νόμος 60/40 Regelung, από το 1958, βάσει του οποίου το ποσοστό της μουσικής που θ’ ακουγόταν δημοσίως στη χώρα θα έπρεπε να προερχόταν κατά 60% από τις σοσιαλιστικές χώρες και κατά το υπόλοιπο 40% από τις καπιταλιστικές– υπήρχε μεγαλύτερη δημοκρατικότητα.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Τους έπιασε καΐλα και για τη γλώσσα τώρα... Χουντικής έμπνευσης το νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ"...
ΑπάντησηΔιαγραφήKostas Drosopoulos
Έχεις δίκιο. Αυτή η είδηση είναι για την 1 Απριλίου.
Stylianos Gabriel
Μάλλον για την 21η Απριλίου είναι!!!
Fanis Papadopoulos
και αυτα της ΤΡΑΠ ελληνόφωνα τραγουδια ειναι
Asser Moissis
Και γιατί 45% κι όχι 65 ή 35 πως φτιάχτηκε η ζυγαριά? Και πόσο % δημοτικό τραγούδι? κλπ κλπ
Stylianos Gabriel
Η καλύτερη ποσόστωση είναι "41τακατό"!!!
Antonis Kleidouchakis
Στην Γαλλία συμβαίνουν αυτά χρόνια και επι αρχών δεκαετίας 80 σκαλίστηκε το θέμα. Το 45 που το είδες; Του ΣΥΡΙΖΑ νομιζω ήταν το νούμερο αυτό, έγινε ήταν πρόταση δεν θυμάμαι. Το 60-40 γιατί ήταν πιο δημοκρατικό. Ρε δεν αφήνουν τον κόσμο να παίζει ότι θέλει, όπου θέλει.
Φώντας Τρούσας
>>Σύμφωνα λοιπόν με το Ν/Σ θα πρέπει να παίζεται τουλάχιστον 45% ελληνικής μουσικής από τη μουσική που ακούγεται στους παρακάτω κοινόχρηστους χώρους...<< Το λέμε και στο ποστ. >>Το 60-40 γιατί ήταν πιο δημοκρατικό<< δημοκρατικότατο ήτανε, όταν στη Δύση το ανάλογο ποσοστό ήταν πρακτικά 100-0
Antonis Kleidouchakis
ΔιαγραφήΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
Άρθρο 7 Παροχή κινήτρων στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενημερωτικούς και μη, για την αύξηση του χρόνου μετάδοσης ελληνόφωνου τραγουδιού και ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνου τραγουδιού
Στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενημερωτικούς και μη, που περιλαμβάνονται στο οικείο μητρώο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.) και οι οποίοι, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, μεταδίδουν μερικώς ξενόγλωσσο μουσικό ρεπερτόριο, παρέχεται, κατά παρέκκλιση από τις κείμενες διατάξεις, προσαύξηση πέντε τοις εκατό (5%) του επιτρεπόμενου ανώτατου χρόνου μετάδοσης διαφημιστικών μηνυμάτων, εφόσον αυξήσουν τα ποσοστά μετάδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών κατά ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%).
Στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενημερωτικούς και μη, που περιλαμβάνονται στο οικείο μητρώο του Ε.Σ.Ρ. και οι οποίοι, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, εκπέμπουν ξενόγλωσσο μουσικό ρεπερτόριο, κατά ποσοστό ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) και άνω, επί του συνόλου των μεταδιδόμενων μουσικών έργων, παρέχεται, κατά παρέκκλιση από τις κείμενες διατάξεις, προσαύξηση του επιτρεπόμενου ανώτατου χρόνου μετάδοσης διαφημιστικών μηνυμάτων, εφόσον αυξήσουν τα ποσοστά μετάδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών με βάση την κατωτέρω κλίμακα:
ΣΤΗΛΗ Α Ποσοστό μετάδοσης ελληνόφωνου τραγουδιού η ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνου τραγουδιού επί του συνόλου των μεταδιδόμενων μουσικών έργων
20,1% έως 30,0%
30,1% έως 50,0%
50,1% και άνω
ΣΤΗΛΗ Β Ποσοστό Αύξησης (Π)
10%
20%
30%
Ο υπολογισμός γίνεται με βάση τον τύπο:
Προσαρμοσμένος Ανώτατος Ημερήσιος Διαφημιστικός Χρόνος = (Χ) * (1+Π)*1440
Όπου:
– Χ είναι ο προβλεπόμενος στην παρ. 1 του άρθρου 27 του ν. 4779/2021 (Α’ 27) ανώτατος διαφημιστικός χρόνος ίσος α) με εκατόν σαράντα τέσσερα (144) λεπτά κατά το χρονικό διάστημα από τις 6:00 έως τις 18:00 και β) με εβδομήντα δύο (72) λεπτά κατά το χρονικό διάστημα από τις 18:01 έως τις 00:00,
– Π είναι το ποσοστό προσαύξησης του πίνακα
– χίλια τετρακόσια σαράντα τέσσερα (1.440) είναι τα λεπτά που έχει ένα εικοσιτετράωρο.
Οι προσαυξήσεις του διαφημιστικού χρόνου της ΣΤΗΛΗΣ Α της παρ. 2 και της ΣΤΗΛΗΣ Β της παρ. 2 παρέχονται ανά ημερολογιακό εξάμηνο και με βάση τα ποσοστά μετάδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών του προηγούμενου ημερολογιακού εξαμήνου.
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, ενημερωτικοί και μη, οφείλουν να υποβάλουν στο Ε.Σ.Ρ., το πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε ημερολογιακού εξαμήνου, τη βεβαίωση των αρμοδίων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης από την οποία προκύπτει η τήρηση των ποσοστών του προηγούμενου εξαμήνου.
Για την εφαρμογή της παρ. 1, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, ενημερωτικοί και μη, υποβάλλουν στο Ε.Σ.Ρ. βεβαίωση από τους αρμόδιους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης, από την οποία αποδεικνύεται η αύξηση του ποσοστού μετάδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε σχέση με τα στοιχεία του έτους 2023.
Για την απόδειξη του ποσοστού ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) της παρ. 2 οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, ενημερωτικοί και μη, υποβάλλουν στο Ε.Σ.Ρ. βεβαίωση από τους αρμόδιους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης η οποία εκδίδεται με βάση τα στοιχεία του έτους 2023.
<< δημοκρατικότατο ήτανε, όταν στη Δύση το ανάλογο ποσοστό ήταν πρακτικά 100-0>>
οπότε τώρα είναι χουντικό. δεν. όσον αφορά το ποσοστό θέλει νομικό ή λογιστή ξέρω εγώ. Νούμερο 45 πάντως δεν διάβασα.
Φώντας Τρούσας
ΔιαγραφήΞαναλέω το 60-40 της Ανατολικής Γερμανίας ήταν δημοκρατικότερο από αυτό που πρακτικά συνέβαινε στη Δύση την ίδια εποχή, ενώ και τα ποσοστά της Μενδώνη αφορούν σε άλλο θέμα. Το 60-40 δεν αναφερόταν στη γλώσσα, αλλά σε μουσικές από τις σοσιαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες, και ήταν απείρως πιο τίμιο.
Να και το 45, που δεν το είδες...
>>1. Στους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων και των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων των υποπερ. αα) και δδ) της περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄155) και εφόσον εκτελείται δημόσια μουσική, το ελάχιστο ποσοστό εκτέλεσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών δεν μπορεί να είναι κατώτερο του σαράντα πέντε τοις εκατό (45%) του συνόλου των εκτελούμενων μουσικών έργων.<<
Antonis Kleidouchakis
στο ράδιο βγαίνει ανάλογα μάλλον.
Γιώργος Τσέτικας
Στη μητρική τής Eurovision (EBU) δεν ανήκαν ποτέ οι σοβιετικές χώρες, αλλά ανήκε κι ανήκει η Αίγυπτος, Ισραήλ, Αυστραλία κοκ. Σίγουρα πιο €παιοι απ' τους μιαρους Ανατολικούς Ευρωπαίους (η Ρωσία δεν ανήκει πια προφανώς στην EBU)
Tanas Atanasoff
Ελληνόφωνο θέλουν? Ε, ας το έχουν λοιπόν https://www.youtube.com/watch?v=ScAEJKNBNmE
Ανδρέας Ευαγγελόπουλος - Χαλάρωσε (1997) - MAD TV
Σχόλια από το fb στο ποστ "«Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά φωλιάζουν άστρα κι ανοιξιάτικα πουλιά»"...
ΑπάντησηΔιαγραφήμιχαλης ορφανίδης
Καλό ταξίδι συμμαθήτρια.
Giorgos Karkoulias
Πανεμορφη γυναικα και αξιολογη ηθοποιος....
Εφυγε νεα δυστυχως....
Καλο της ταξιδι...
Akis Ladikos
R.I.P....
Σχόλια από το fb στο ποστ "Και ξανά Τέτη Σχοινάκη, με τραγουδάρα Σούκα, Κύπρο και Τζανετάκο..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσθένης Ταχταλίδης
Στίχοι: Νίκος Λουκάς
Γιώργος Φρατζεσκάκης
Τι κορίτσι!Και πολύ καλή ηθοποιός!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Φίλοι και φίλες μού λένε από χρόνια... γιατί δε βγάζεις κανα βιβλίο, τόσοι βγάζουνε. Τόσο υλικό έχεις... και τα λοιπά..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Χαρωνίτης
It's time!
Γιώργος Γιαννόπουλος
Μπράβο!
Kostis Tsiopelakos
Υπέροχα νέα! Θα έχει και συμπλήρωμα, μετά το 1982;
Φώντας Τρούσας
Όχι. Θα τελειώνει στο 1982 και θα εξηγηθεί επαρκώς αυτό. Θα είναι μια επανέκδοση, του παλιού ξανακοιταγμένη και αναθεωρημένη.
Lefteris Aerakis
Με το καλο!
Γιωργος Βιβιλακης
Με το καλό!!!
Δημοσθένης Ταχταλίδης
Καλή επιτυχία στο εγχείρημα!!
Dimitris Panayiotatos
Μπράβο Φώντα. Συμφωνώ απολύτως μ' αυτό που γραφεις. Όσο καλά κι αν είναι κάποια κείμενα, ένα βιβλίο που τα συνθέτει είναι κάτι άλλο - και αναγκαίο για σήμερα!
George Tirovolas
Συγχαρητήρια, Φώντα! Περιττό ν 'αναφέρω οτι μια τέτοια επανέκδοση έχει πραγματική αξία. Με το καλό!
Thekla Tselepi
Μπράβο Φώντα!
Nikos Pratsinis
Ε ναι! Μπράβο και πάλι μπραβο
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
Απάνω τους...
Apostolos Annis
αναμένομεν με χαρά. σ' ευχαριστούμε.
Έλλη Ρουμπέν
Πολύ ωραία νέα!!
Ntinos Dimatatis
Eπρεπε να το κάνεις από καιρό...Ειναι αδικημένο αυτό το βιβλίο...
Αστοχη όμως η δήλωση σου ότι έκανες την πλάκα σου με αυτό το βιβλίο....Δεν την καταλαβαίνω.....!!!
Φώντας Τρούσας
Εννοώ ότι το έγραφα πιο πολύ για μένα, για τη φάση μου ρε παιδί μου. Δεν πίστευα ότι θα εκδοθεί. Δεν με ήξερε κανένας τότε. Την πλάκα μου έκανα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν την έκανα σοβαρά. Τη δουλειά που κάνω σαν πλάκα την αντιμετωπίζω, τη βρίσκω δηλαδή, χαίρομαι που την κάνω. Και βεβαίως οι πλάκες είναι πάντα σοβαρές. Εδώ επανάσταση έκαναν οι άλλοι για την πλάκα (Revolution For The Hell of It), όχι το να γράψεις βιβλίο. Δεν επενδύω σε σοβαροφάνεια... Στο fun επενδύω...
Ntinos Dimatatis
Εύχομαι και το γνωρίζεις να γράψεις Ανευ πλάκας κι άλλα βιβλία γιατί πιστεύω ότι θα είναι σημαντικά για τον χώρο.Οπως περιμένω και από άλλους....
Markos Mygiakis
Ενδιαφέρον. Καλή επιτυχία
Ferris Costas
Αυτή είναι η είδηση της χρονιάς. Και μία πρόταση: Εκτός από την εξαιρετική εικονογράφηση που προβλέπω, να δημιουργήσεις και μιαν ιντερνετική σελίδα που να συνοδεύει το βιβλίο, με όλα τα βίντεο που δε μπορούν να περιληφθούν σ' αυτό. Αυτή η σελίδα μπορεί να λειτουργήσει και αμφίροπα, από το βιβλίο προς το site, και αντιστρόφως. Τα μουσική "παραδείγματα" είναι ο ιδανικό συμπλήρωμα μιας τέτοιας ιστορικής αναδρομής. Τέλος, ξέρω πως είναι πολλή δουλειά, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να δούμε και την τυχόν συνέχεια που είχαν αυτοί που αναφέρονται, μετά το 1982. Άντε, με το καλό.
Φώντας Τρούσας
ΔιαγραφήΤο παλιό βιβλίο δεν είχε φωτογραφίες, κάποια έγχρωμα εξώφυλλα μόνο. Δεν ήταν λεύκωμα. Στο κείμενο είχα επενδύσει περισσότερο. Δηλαδή αποκλειστικά.
Dimitris Patokos
Το έχω ξαναγράψει. Το 1996 σε μια φοιτητική σοφίτα στο Παρίσι το ρούφηξα σε ένα απόγευμα! Το βρήκα εξαιρετικό. Διαμόρφωσε εν πολλοίς την μετέπειτα σχέση μου με το εγχώριο rock και πάντα περίμενα το δεύτερο μέρος, που όμως δεν ήρθε ποτέ….
Jim Jimakos
Σούπερ!!
Aris Kopsidas
το ειχα αγορασει τοτε, δυστυχως ομως καταστραφηκε οταν πλημμύρισε το σπιτι μου πριν τρια χρονια και εχασα πολλα βιβλια , περιοδικα και εξώφυλλα δισκων!
Vassilis Serafimakis
Βοήθα!..
Stavros Kouvaris
Επιτέλους! Καλή επιτυχία κύριε Τρούσα!
Aris Karampeazis
Θα γίνει σκληρό ριβιου από κατόχους και των δυο εκδόσεων
Ιωάννα Κλ.
Με το καλό!!! Αναμένουμε -αναμμένοι!
Panayotis Chalemos
Με το καλό όσα σχεδιάζεις Φώντα.
Christos Nastos
Θαυμασια νεα.
Το βιβλιο το εχω σε περιοπτη θεση στη βιβλιοθηκη μου (ειλικρινα), ενω και η επιλογη του εκδοτικου οικου, ειναι μακραν η καλυτερη, συγκριτικα και με οτι ως τωρα εχει προσφερει.
Ειμαι στο χωρο κ εκτιμω ιδιαιτερως τον εν λογω εκδοτη.
Επιτελους!!!
Λήδα Χαλκιαδάκη
Σπουδαία Φώντα, με το καλό
Thodoris Nikolaou
Υπέροχα νέα!
Stephanos Sabaziotis
Καταπληκτικά νέα, πολλή χαρά παίρνω, το βιβλίο πράγματι το αναζητούμε από καιρό! Εύχομαι κάθε καλό!
Eirini Giannaki
Μπράβο!
Dimitris Giakos
Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον!
Aeipote Panta
Με το Καλό!
Renata Dalianoudi
Με το καλό (ξανά)!
Spyros Palligkinis
Εξαιρετικά νέα, με το καλό!
Αντώνης Κόντος
Το περιμένουμε!!!
Kostis Kornetis
Υπέροχο νέο Φώντα!
Andreas Mitrelis
Το 1983 - 2023 πότε θα βγει?
Natura Morta
Γιατί να αλλάξει το εξώφυλλο, μια χαρά είναι. Εκφράζει την αισθητική της εποχής στα βιβλία
Φώντας Τρούσας
Το νέο θα την εκφράζει ακόμη καλύτερα.
Haris Mantellos
Πολλά μπράβο!!
Kostas Kontomanolis
το εχω
Φώντας Τρούσας
Να αγοράσεις και το καινούριο που θα βγει
Θεοδουλος Παρασκευαιδης
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΦΩΝΤΑ ΜΟΥ ΓΙ'ΑΥΤΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ......Η ΕΡΕΥΝΑ, ΟΙ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ,ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΓΕΝΙΩΝ,ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΝ ΕΓΚΥΡΟΤΑΤΟ ΛΟΓΟ, ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΣΟΥ!!!!.....ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΦΑΡΟΥΣ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ,ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΞΕΝΗΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!!!...ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΑΣΤΗΣ,ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΜΑ,ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ Σ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ "ΚΑΙΕΙ" ΜΕΣΑ ΣΟΥ.....
!!!!..?ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΟΥ ΕΡΓΟ!!!!
Ioannis Fokas
Με το καλό!
Ευτυχια Ντουνη
Μπραβο Φόντα μου πολύ το χαίρομαι
George Economou
Εννοείται πως υπάρχει το βιβλίο στην βιβλιοθήκη μου, εννοείται πως δεν πρόκειται να το πουλήσω όσο κι αν πάει η αξία του!
Φώντας Τρούσας
Το θέμα είναι να αγοράσεις και το καινούριο
Γιώργος Μπιλικάς
Μπράβο Φώντα!
Nikolaos Pappas
Ανυπομονώ!
Chris Stassinopoulos
super!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ένα από τα φοβερά, αλλά όχι πολύ γνωστά τραγούδια του Δήμου Μούτση. Το λέει ο Κωστής Χρήστου εξάλλου..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος Βουρεκάς
Ωραίο!
Και ο Χρήστου επίσης!
Lefteris Baltzoglou
ανεπανάληπτη η ερμηνεία του κωστή χρήστου...
Dimitris Patokos
Χρόνια το λατρεύω!!!!!!
Εξαίσια εισαγωγή!!!!
Γιώργος Δελτα
Φοβερός Κωστής Χρήστου,αλλά ποιός είχε τη βλακώδη έμπνευση να ντύσει σκηνή απ΄το θρίλερ κλεμμένες ζωές με Τζολί και Χώκ μ'αυτό το εξαιρετικό τραγούδι που δεν έχει σχέση με την εικόνα ήθελα νάξερα.Κάπου έλεος ρε youtubers
Mparpa Mimis
Φώντα, κάτι παραπάνω για Μούτση θα παίξει;
Φώντας Τρούσας
Θα παίξει
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ήθελα να βάλω το εξώφυλλο από τον δίσκο των Edgar Broughton Band με τα κρεμασμένα από τα τσιγκέλια κρέατα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήVagelis Avgidis
Μιλάμε για κομματαρα…!
Kwstas Agas
Είτε το πιστεύεις είτε όχι, το συγκεκριμένο είναι για μένα το πιο μέτριο αυτού του αξεπέραστου δίσκου!!! ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ τα τραγούδια είναι υψηλής ποιότητας και μας αποκαλύπτουν τραγουδοποιια υψηλού επιπέδου!! Και όσο ακούς τον δίσκο πραγματικά δεν ξέρεις τι σε περιμένει παρακάτω: πρωτόλειο πανκ ??? Φολκ μπαλάντα ??? Βαλσάκι ?? Κάντρι?? Εντέλει όμως η κορύφωση έρχεται στο τέλος!! Κατά τη γνώμη μου τέτοιο σπαρακτικό μπλουζ τραγούδι δεν έχει γραφτεί από καμία άλλη ροκ μπάντα!! Στο εισαγωγικό σημείωμα κάποιου άλλου δίσκου ο Edgar χαρακτηρίζει αυτό το είδος " urban blues" (μου άρεσε)!! Τελοσπαντων, αν έχει καμία σημασία, αυτός ο δίσκος υπήρξε το "δικό μου ευαγγέλιο για τη δική μου τραγουδοποιια" , του χρωσταω ευγνωμοσύνη που με βοήθησε στη διαμόρφωση του δικού μου ύφους (αν θεωρηθεί ότι απέκτησα τέτοιο)! Έτσι, το πρώτο μπλουζ ροκ δικό μου τραγούδι που γρατζούνισα στο μπουζουκακι μου (περιλήφθηκε στον τρίτο παντελώς άγνωστο δίσκο μου) το έγραψα έχοντας ως πρότυπο το παρακάτω.... https://youtu.be/qj9bCKGf6dM?si=z4iAzv3LilOriIU5
EDGAR BROUGHTON BAND - WHAT IS A WOMAN FOR - U. K. UNDERGROUND - 1971
https://youtu.be/570Z54bJXS8?si=ZdrYJDbmi6mKPcj3 ...
Κι άλλη προσωπική πλήρως υποκειμενική άποψη: αυτό το θεωρώ κάμποσα ... σκαλιά ανώτερο από το evening over rooftops... Τελοσπαντων, ας ευγνωμονούμε το evening... πού τους έκανε να χτυπήσουν charts και τους έκανε να συνεχίσουν να υπάρχουν και να ηχογραφούν για πολλές ακόμη δεκαετίες και εντέλει να τους χαρούμε και σε πολύ ωραία λάιβ στη χώρα μας γύρω στο 2007/2008 ...
Edgar Broughton Band - Hotel Room (1971)
Γιώργος Δελτα
Όταν έχουμε να κάνουμε με διαμαντάκια πώς να αξιολογήσεις και να βαθμολογήσεις.Τα πράγματα είναι απλά,10 άριστα και στα 2
Spiros Aggelopoulos
Thinking of you, house of turnabout, for Dr Spock..
Vagelis Avgidis
Οποίοι έχουν γαλουχηθεί με Παναγιώτη Μπεθανη εποχής 2000-2001 τα ξέρουν αυτά…
Σχόλια από το fb στο ποστ "Δεν ξέρω τι συνειρμούς έκανα αλλά το Ζάρι της Σάττι μου φέρνει στη μνήμη το Φοβάμαι της Angie"...
ΑπάντησηΔιαγραφήGeorge Floudas
εγώ βρίσκω πολύ διασκεδαστική την κριτική του Ζήλου. Αλλά, ok. Ο άνθρωπος είχε γράψει για τους Pet Shop Boys ότι είναι ελλάσονος εικόνας οπότε δεν έχουν και πολλές δυνατότητες επιτυχίας. Μέσα έπεσε ο άτιμος!
Γιώργος Δελτα
Πρώτον είμαστε όλοι δυσλειτουργικοί και δεύτερον ξανά εποχή Χαριτοδιπλομένου,ο κλέψας του κλέψαντος
Pantelis Tsalouchidis
Όντως είναι εξίσου τραγικά
Dimitris Lytsios
το "φοβάμαι" είναι ωραίο ρε συ, μόνο και μόνο που είναι ξεπατικωτούρα του shadow on the wall (mike oldfield)
Ferris Costas
Η κόρη μου βρίσκει πως είναι κλεμμένο απ' αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=Vkfpi2H8tOE
Laurie Anderson - O Superman [Official Music Video]
Panagiotis Bourazanis
και από αυτό, όπως επισημαίνει πολύ σωστά κάποιος στα σχόλια του κλιπ.
https://m.youtube.com/watch?v=_euDhMDDRq4...
Mike Oldfield - Shadow On The Wall (Official Video)
Φώντας Τρούσας
Να διαβάζετε και το κείμενο, στο πρώτο σχόλιο, στο οποίο γράφω από πού είναι επηρεασμένο το τραγούδι.
Panagiotis Bourazanis
Ωωωπππ..Παράλειψή μου,δεν πρόλαβα να διαβάσω το άρθρο. Όπως επισημαίνεις κ εσύ λοιπόν!
Marilina Nasiakou
αυτό είναι αριστουργημς
Rula Monogiou
Σωστός ο συνειρμός!
Nikos Sarros
H Antzie ειναι κομματάρα μπροστά στο έκτρωμα της Σαττι...
Σχόλιο από το fb στο ποστ "Τελικά, με τα αυστηρά κριτήρια που έθεσε ο Μητσοτάκης (τα αυστηρότερα στην Ευρώπη, όπως διαβάζουμε) δεν πρόκειται να ιδρυθεί κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήKostas Drosopoulos
Τα κολέγια που λειτουργούν στην Ελλάδα θα γίνουν μη κρατικά, μη κερδοσκοπικα πανεπιστήμια.
Επιπλέον, διαβάζω πως HHG που έχει Υγεία, Metropolitan κλπ ετοιμάζει ιατρική σχολή σε συνεργασία με κυπριακό πανεπιστήμιο.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Διαβάζω κάποιους που λένε για τη Γιουροβίζιον ότι παλιά ήταν «μια χαρά» και πως άκουγες και κανα τραγούδι της προκοπής κτλ., ενώ τώρα κατάντησε κτλ."...
ΑπάντησηΔιαγραφήStam Ekmek
κι αλλα παραδειγματα οπως : Αγγλια 1976 Save all your kisses for me....κλεμμενο απο το Tie a yellow ribbon round the ole oak tree του 1973
Nickos Ventouras
Από μας δηλαδή το κλέψανε και αυτό, μαζί με τη δημοκρατία και τη φέτα! Γιατί μπορεί να το έγραψαν αγγλοσάξωνε, αλλά το έκανε γνωστό ένα δικό μας παιδί!
Stam Ekmek
θύμησε μου ποιος!
Nickos Ventouras
tony orlando
George Floudas
Έχω την αίσθηση ότι σαν διοργάνωση η Eurovision «βάζει» κάποιες ποπ προϋποθέσεις στο όλο πράγμα. Πιθανώς όχι άμεσα. Τίθενται όμως λόγω κλίματος. Είναι μια ποπ γιορτή, κακά τα ψέμματα.
Κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα πράγματα παίξαν στα ‘60s. Amour est bleu πρώτα από όλα και πάνω από όλα, αλλά και Volare, poupée de cire κτλ.
Στα 70’s θα έβαζα σίγουρα του Χατζηνάσιου, το Ding-a-dong που είναι Pale fountains πριν τους Pale fountains και το Abanibi που είναι και το μόνο σοβαρό disco που έπαιξε ποτέ στο διαγωνισμό. Έκτοτε τίποτα.
Jimmy Musicfan
Η Μαρίζα Κωχ;;;;; και το μαθημα σολφεζ καλο ηταν, όπως και η Γαρμπη και λιγα ακόμη. πλεον απλα δεν ειναι διαγωνισμός μουσικής, αλλά εφε.
Kwstas Agas
Η Γιουροβίζιον, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, έκλεισε τον κύκλο της από τότε που η μεγάλη ορχήστρα εξαφανίστηκε και τη θέση της την πήρε το πλεη μπακ & ήχος κονσέρβα!! Μερικές από τις καλύτερες παιδικές τηλεοπτικές αναμνήσεις που έχω ως παιδάκι είναι με τον μαέστρο από κάθε χώρα να ανεβαίνει στο πόντιουμ και να διευθύνει την ορχήστρα του διαγωνισμού!! Κι ας ήταν το τραγούδι που επρόκειτο να διευθύνει ελαφρύ, εύπεπτο κλπ. Από τότε που χάθηκε αυτή η στιγμή - κατ' εμέ μαγική - ο εν λόγω διαγωνισμός έχασε κάθε νόημα και ουσία!! Νομίζω ότι έχει φτάσει πια για τα καλά η στιγμή οι ιθύνοντες του διαγωνισμού να πάρουν την, έστω δύσκολη και οδυνηρή, απόφαση επιτέλους να τον καταργήσουν. Εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει να προσφέρει τίποτα ούτε στη μουσική, ούτε στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των λαών. Μια άδικη σπατάλη χρημάτων - και μάλιστα σε περίοδο έντονης οικονομικής κρίσεως - έχει καταντήσει και τίποτε άλλο ....
Φανή Μαρ
Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω για την ελληνικουρα του πράγματος. Ο γιος μου μου έβαλε τραγούδι της Ροζαλία και φέρνει πολύ. Σε άλλα άρθρα που προσπαθούν να μας πείσουν για την ομορφιά του τραγουδιού μας απαριθμούν έναν σωρό παραδοσιακά ακούσματα από διάφορα μέρη του κόσμου. Κατά τα άλλα συμφωνώ με τα υπόλοιπα που γράφετε.
Dimitris Thanopulos
ΔιαγραφήΚαι το "L' oiseau et l' enfant" απ τη Eurovision Song Contest του 1977 και το "Here's to you" ξετυλίγονται σε τέσσερα μέτρα των 4/4, ανεβοκατεβαίνουν μελωδικά και στέκονται μαζί.
Όμως, μελωδικές φράσεις που συμπίπτουν, δεν υπάρχουν. Δεν ακούγονται νότες με ίσα διαστήματα ή και ίση χρονική αξία μεταξύ των δυο κομματιών, όπως π.χ. στα δυο πρώτα μέτρα από τα κουπλέ στα "Τρελέ τσιγγάνε" και "Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι" ή ανάμεσα στα δυο πρώτα μέτρα από την "Ενδεκάτη εντολή" και το ρεφρέν από το "Της γερακίνας γιος".
Επίσης, τα αντίστοιχα ακόρντα ακολουθούν γενικά τα πάνω - κάτω της μελωδίας αλλά δε συμπίπτουν μεταξύ των δυο. Ενδεικτικά, ο Μορικόνε ξεκινάει με ματζόρε και κλείνει στη "σχετική" μινόρε (π.χ. λα μινόρε αν το κομμάτι φύγει από ντο ματζόρε) ενώ ο Γάλλος με μινόρε και το αφήνει στη "δεσπόζουσα" συγχορδία (π.χ. μι ματζόρε αν το κομμάτι φύγει από λα μινόρε) για να το ξαναπάει, εκτός απ τις δυο φορές που περνάει στο -κάτι σαν ρεφρέν- δεύτερο θέμα του τραγουδιού "l' enfant c' est moi..." κλπ.
Ότι η συμμετοχή της Γαλλίας ακούγεται σα να έχει βγει απ το ίδιο καλούπι με το "Here's to you" δε ξέρω αν φτάνει για να καταλογιστεί προσβολή δικαιώματος εις βάρος του μεταγενέστερου, με βάση τους διάφορους σχετικούς νόμους και τις δικαστικές κρίσεις κι εγώ τουλάχιστο δε θα μίλαγα για "κλέψιμο".
Θα πω μόνο ακόμα ότι είναι μεγάλο κρίμα που το "Μάθημα Σολφέζ" έχασε την πρωτιά τότε από το "L' oiseau et l' enfant" με την όμορφη μικρή μελωδία του αλλά τόσο χλωμό απέναντι στη γεμάτη τραγουδάρα των Χατζινάσιου - Τιλιακού.
Μαρία Ελμαλιώτη
Ποιά ελληνικούρα καλέ;
Ινδικό Μπόλιγουντ είναι!
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Δημήτρη Ξανθάκη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννης Ρότσιος
Τί κομματάρα και πόσο δύσκολη ερμηνευτικά !
Giorgos Papagelis
Πανδύσκολο τραγούδι, απ'αυτά που μπορούν να σε εκθέσουν αν δεν είσαι πραγματικά καλός λαϊκός τραγουδιστής.
Panos Poul
Αμάν!
Γεώργιος Σπυρόπουλος
εδω ειναι πιο χαρακτηριστικη περίπτωση Αφ' ενός σχεδόν "εξαφανιζει" τον ΣΤΕΛΙΟ ενω οι ...αλλοι "μπαινουν" οπου ...μπορουν https://www.youtube.com/watch?v=Ll3Zpgaip5U
Δημήτρης Ξανθάκης - Γυριζω Απ' Τη Νύχτα
Σχόλια από το fb στο ποστ "Τελικά, αν και το κομμάτι της Σάττι το γράψανε καμιά δεκαριά άτομα δεν αποφεύχθηκε η αναταραχή με το «τα τα τα»"...
ΑπάντησηΔιαγραφήThanasis Zlatanos
Ισχυει
Γιώργος Δελτα
Βγήκε ο άλλος στο γιαλί να υπερασπιστεί ότι ήταν δικής του έμπνευσης η ατάκα τατατα,όχι της Δρούτσα.Εγώ ο άγνωστος και άσχετος θα ντρεπόμουν να το πώ.Μόνο στη φυλακή γράφονται γνήσια τραγούδια πλέον
Elle Tzeve
Μιλάμε για την δρουτσα που κάνει μυνηση γιατί κλέψανε τον σούπερ ευφάνταστο στοίχο τα τα τα και το κάναν πα πα πα κατά εμέ μια από τις πιο αντιπαθητική με ευγένεια το λέω γυναίκες που υπερααπιστικε τον λιγναδι λέγοντας δεν φταίει αυτός ας μην καθόταν τα παιδάκια στο παγκάκι...
Sofia Kopsidou
7 φωνήεντα και 17 σύμφωνα έχει το ελληνικό αλφάβητο. τα τα, ντι τι τι, αν βάλουμε και τα τρα πρα κρα κλπ, κάντε λογαριασμό, έχει για όλους, προς τι ο αλληλοσπαραγμός;
Σχόλια από το fb στο ποστ "ερωτική πόλη, μεγάλη φτωχομάνα, πόλη των ποιητών, συμβασιλεύουσα, νύφη του θερμαϊκού και... συννυφάδα του παγασητικού"...
ΑπάντησηΔιαγραφήAnastasia Rouchota
Πείτε κι αλλα! Μαζί σας!
Panos Iliadis
...κι όμως...ακόμη υπάρχει κόσμος που ηδονίζεται εδώ πάνω με όλες αυτές τις μ@λακίες...καταλαβαίνεις...
Lampros Papalexis
Μπουγατσούπολη
Kostas Mouk
φασιστοφωλιά με Χριστιανοταλιμπάν τσαμπουκαλεμένα ταγάρια με φόντο τον Θερμαϊκό
Pablitoskg Chatzivas
Δεν τις λέμε, άλλοι τις λένε, για να μας πείσουν ότι και καλά ήμαστε στην ίδια μοίρα,εδώ το μετρό έκανε 20 χρόνια να γίνει...
Stam Ekmek
Συμπρωτεύουσα (τιι!?!), φραπεδομανα, μπασκετομανα, πρωτεύουσα της Μακεδονίας κλπ κλπ
Harry Gordon
Πανιεροτατη
Dimitris Trox
Παπάζογλου, Χατζηπαναγής, Τρύπες,Γκαλης
Κώστας Ρεούσης
Να είστε καλά κύριε Τρούσα, με κάνατε και γέλασα. Πάντως, αν και τώρα μου διαφεύγει ποιος από το χώρο της λογοτεχνίας το είπε (νομίζω ο Ντίνος Χριστιανόπουλος), περί ερωτικής πόλης: γιατί, είπε, στις άλλες πόλεις δεν γ!@#$%ν
Markos Mygiakis
Η πόλη με το φανταστικό μετρό!
Γιώργος Μπιλικάς
Κουνιάδα του Αμβρακικού...
Nikolai Stavrogin
Αυτά δεν τα λέει κάποιος Θεσσαλονικιός, κι αν τα λέει κανείς είναι στα όρια του στατιστικού λάθους. από αριθμητικής άποψης. Κάτι αγροκαλλιεργητές της Πελοποννήσου συγκεντρωμένοι στο φαταουλίζον λεκανοπέδιο είναι που επιδίδονται σε τέτοιες εκφράσεις συνηθώς.
Kostantinos Papadopoulos
Αντιπελοποννησιακός κομπλεξισμός...
Στεφ Σέρελης
Ένας φίλος έλεγε, ερωτική πόλη, αφού όταν περνάω τα Μάλγαρα με σηκώνεται!
Akis Perdikis
(Ετεροθαλής) αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γεγονός, όχι ευφημισμός.
Mparpa Mimis
Γιατί το συμπρωτεύουσα είναι καλύτερο
Dimitris Chiotis
"Συμμητρόπολη" (διαμάντι που συνέλεξε ο Μιχάλης Σιγανίδης από δελτίο ειδήσεων και χρησιμοποίησε ως sample)
Γιώργ ος
https://youtu.be/Jfu9VtBZOzg?si=BO01xppgtxbKIu57
As perimenoun oi gynaikes
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ακούω κάποιους να λένε (τώρα να μην τους χαρακτηρίσω...) πως δεν κυκλοφορούν σήμερα μουσικά περιοδικά – εννοούν χάρτινα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήChristos Minos
Το δυστύχημα είναι πως εξαφανίζονται οι χώροι διανομής τους... Εγώ για να βρω εφημερίδα κάνω ένα και χιλιόμετρο από το σπίτι μου ενώ έχω 2 περίπτερα ( αλυσίδες πλέον) στα πεντα μέτρα από το σπίτι μου που δεν φέρνουν από επιλογή τίποτα έντυπο...
Φώντας Τρούσας
Πάντα ήταν πρόβλημα η διανομή τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον. Τώρα μεγαλύτερο. Αλλά τα βρίσκεις. Έχουν σάιτ. Γίνεσαι συνδρομητής κ.λπ.
Harry Gordon
επειδη για ενα διαστημα, ειχα/εργαζομουν σε περιπτερο, η εταιρια που κανει τις διανομες (περιοδικα,εφημεριδες) ζηταει εγγυηση 4 χιλιαρικα. Τουλαχιστον το 2007 τοσο ηταν, για τωρα δεν ξερω αν ισχυει το ιδιο ποσο ή ειναι παραπανω. Χωρια οτι δεν εχουν καθολου κερδος, γιαυτο και πλεον ειναι πολυ λιγα τα σημεια που βρισκεις να προμηθευτεις φυλλαδες τετοιου τυπου
Christos Minos
μα ναι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης και καταλαβαίνω πως μια επιχείρηση κοιτάει το κέρδος. Απλά νοσταλγώ τα παλιά περίπτερα με χίλιες δυο εφημερίδες και περιοδικά... Και πριν μετατραπούν σε τοπικά μάρκετ έχοντας παιδιά να δουλεύουν για ελάχιστα χρήματα. Σας ευχαριστώ πολύ για τη πληροφορία, καλό βράδυ!
Harry Gordon
εχει μπει και το ιντερνετ στη ζωη μας για τα καλα. Ολη η πληροφορια μαζεμενη
Nickos Ventouras
> εχει μπει και το ιντερνετ στη ζωη μας για τα καλα. Ολη η πληροφορια μαζεμενη
ναι, αηδία δυστυχώς
Harry Gordon
δεν ειναι αηδια, αλλαζουν στα στανταρ. Το θεμα ειναι πως χρησιμοποιεις το καθε τι
Φραγκίσκος Δακτυλίδης
το ΖΟΟ ήταν το πιο ωραίο που έχει υπάρξει
Φώντας Τρούσας
Το ελληνικό Mojo
Φραγκίσκος Δακτυλίδης
διαβάζω και το yellow box αλλά το μοίρασμα ανάμεσα στην μουσική κριτική και τον high fi ήχο είναι δυσανάλογα υπέρ του δεύτερου. εντάξει το metal hammer πλέον δεν διαβάζεται. το μισό είναι διαφημίσεις
Φώντας Τρούσας
Είναι ηχομουσικό, όπως ο Ήχος. Οι σελίδες εναλλάσσονται ανάλογα με την ύλη. Και ο Ήχος παλιά ανά φάσεις είχε περισσότερα τεχνικά, παρά μουσικά.
Φραγκίσκος Δακτυλίδης
εντάξει πάλι καλά που υπάρχει και αυτό.
Babis Srlmt
Συλλεκτικό πλέον
Lefteris Aerakis
Το ΖΟΟ ηταν απομιμηση του Βρετανικου VOX (1990-1998)
Marios Choumpouridis
Χειρότερο η όχι, το Ποπ + Ροκ κάποιους μας έμαθε πολλή μουσική
Φώντας Τρούσας
Από τα μεγάλα περιοδικά, Μουσική, Ήχος, ήταν το χειρότερο για μένα. Και δεν βάζω το Ντέφι και άλλα διάφορα, μικρά, που ήταν κλάσεις σπουδαιότερα.
Δημήτρης Θ. Νικολάου
Και το Δίφωνο και το Jazz και τζάζ...
Nickos Ventouras
Το «Μουσική», τουλάχιστον από μέσα περίπου 80 είχε λίγες σελίδες για μουσική (αναλογικά μιλώντας, άλλωστε και όλο ήταν σχετικά ολιγοσέλιδο από ότι θυμάμαι) και όχι πολύ ζουμί. Ο Ηχος είχε πολύ περισσότερα και πιο ουσιαστικά (επί Ζήλου).
Φώντας Τρούσας
Μετά το '85 ο Ήχος ήταν κορυφή.
Nickos Ventouras
(Κάποια κείμενα του Κρεμμυδιώτη θυμάμαι από τη Μουσική - αν δεν είναι αλζχάιμερ, νομίζω έγραφε και Ηχο σε κάποια φάση)
Γιώργος Δελτα
Το Ποπ & Ροκ το αγόραζα για να διαβάζω τις κριτικές του πρόωρα χαμένου Μαλαθρώνα,του αιρετικού.Σήμερα τι περιοδικό να αγοράσω μουσικό ή για αυτοκίνητα που δεν έχει Καβαθά.Όλα κόπυ ράιτ και βαρετά
Φώντας Τρούσας
Σιγά μωρέ τώρα... Θα έπρεπε να ντρέπονταν μ' αυτά που γράφανε οι περισσότεροι. Την είχανε δει μάγκες και καλά και κράζανε ασύστολα τον κόπο του άλλου, γράφοντας ασυναρτησίες, για να το παίξουν κάπως. Ο συγκεκριμένος αντιλήφθηκε τι έκανε προφανώς και σταμάτησε έγκαιρα μόνος του. Αλλά να μην πιάσουμε συζήτηση γι' αυτόν τώρα, γιατί είναι και φρεσκοχωμένος (κρίμα δηλαδή, γιατί ήταν σχετικά νέος ακόμη). Ζωή σ' εμάς.
Γιώργος Δελτα
ΔιαγραφήΕίχαν άποψη όμως και δεν κώλωναν να την πούν οι παλιοί.Ο Γιάννης θυμάμαι πρότεινε διαμάντια που δεν τα έβρισκες αλλιώς εκείνα τα χρόνια.Τώρα τα βρίσκουμε και μόνοι μας ευτυχώς απ,το ίντερνετ
Φώντας Τρούσας
Ο καθένας έχει άποψη. Δεν είναι τίποτα τρομερό να έχει κάποιος άποψη. Αλλά φίλε μου είναι άλλο αυτό και άλλο οι ασκήσεις επί χάρτου. Αυτοί έκαναν την πλάκα τους βασικά, και ελάχιστοι από δαύτους μπορούσαν να εξηγήσουν τι συνέβαινε πραγματικά με τη μουσική στην Ελλάδα εκείνα τα χρόνια. Γενικότερα με τη μουσική εννοώ - και όχι μόνο με την ποπ ή το ροκ. Τα ευρύτερα ενδιαφέροντά τους, εν τω μεταξύ, ήταν εντελώς ανεπαρκή. Παιδικά σχεδόν. Ο μέτριος σήμερα μουσικογραφιάς, ας πούμε, είναι κλάσεις ανώτερος από κείνους.
Γιώργος Δελτα
Ο Μαλαθρώνας έχω την εντύπωση σπάνια έκανε κριτική σε ποπ κυκλοφορίες.Ασχολιόταν με altenative και πολλές φορές ναι ήταν αφοριστικός.Τον σημερινό 30sometning μουσικοκριτικό ή του σινεμά λυπάμαι δεν έχω διάθεση να τον διαβάσω.Κι ας έχει πτυχίο του Καίμπριτζ
Φώντας Τρούσας
Όλα ποπ είναι υπό μία έννοια. Δεν παρουσίαζε... underground ύλη το Ποπ & Ροκ.
Nobo StillIllopoulos
Μην τα ισοπεδώνουμε, ρε συ Φώντας. Υπήρξε και ο Νίκος Κοντογούρης
Φώντας Τρούσας
Σίγουρα υπήρχαν κάποια άτομα και κάποια κείμενα, αλλά μιλάω γενικά ότι το Ποπ & Ροκ ήταν κατώτερο για μένα από Μουσική και Ήχο - αλλά να πιάνουμε τώρα κουβέντα γι' αυτά είναι δώρον-άδωρον εδώ. Αυτά είναι για προφορικές συζητήσεις.
Yannis Raouzeos
Όχι δεν ήταν κατώτερο. Μάλλον το αντίθετο , αλλά όντως είναι για προφορικές συζητήσεις αυτά και όχι τόσο για σοσιαλς. Εύχομαι να έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε καμιά !
Γιώργος Δελτα
Συμφωνώ για τα άρθρα.Στις τελευταίες σελίδες στις παρουσιάσεις δίσκων μπορούσες να βρείς αξιόλογα πράγματα πέρα από ποπ και σοφτ ροκ.Και δεν απορρίπτω βέβαια σε καμιά περίπτωση την ποπ και τα υπόλοιπα είδη.Υπάρχει μόνο καλή και κακή μουσική
Stavros Kouvaris
Σε ό,τι με αφορά, αγοράζω και ενημερώνομαι από τα 2 πρώτα -το Metal Hammer και το Yellow Box- που αναφέρατε κύριε Τρούσα. Και είμαι και πολύ ικανοποιημένος, διότι ενημερώνομαι όχι μόνο για groups ή solo artists που δε γνώριζα, αλλά και για συστήματα ήχου, που δεν είχα ιδέα, όπως και για άλλα θεματικά πεδία. Μουσικά περιοδικά λοιπόν βγαίνουν σε φυσική μορφή, όπως πολύ σωστά λέτε και είναι και ιδιαιτέρως αξιόλογα. Και χαίρομαι που επιβιώνουν. Αυτό σημαίνει ότι εξακολουθεί να υπάρχει ενδιαφέρον για τον περιοδικό Τύπο, παρά τις όποιες αντιξοότητες.
Φώντας Τρούσας
Είναι μικρό το ενδιαφέρον και πρέπει να ανεβεί. Οι μουσικόφιλοι πρέπει να συνδράμουν.
Panos Muchteros
Yellow Box υπέροχο
Labis Vasilatos
Είμαι συνδρομητής στο yellowbox του φίλου του Θοδωρή.Απ το 1ο τεύχος.
Σε έντυπη μορφή.Σε ηλεκτρονική μορφή τον Ήχο, ο οποίος για μένα καμιά σχέση δεν έχει με τον ήχο της 10ετίας του '90 που ακόμα έχω αρχείο!Επίσης είχα πάρει σχεδόν όλα του Jazz κ τζαζ, του Hitech κάμποσα κ κάπου κάπου το stereophile, το diapason, το Zoo κ το Ιταλικό Musica jazz....
Άλλα τα βρήκα πιο του γούστου μου κ άλλα όχι.Θεωρώ ότι ο κάθε μουσικόφιλος "οφείλει" να στηρίζει έστω μια προσπάθεια ενός εκδότη...
Δεν είναι δα κ τόοοσο μεγάλο έξοδο.
Ο καθένας ας φιλτράρει το υλικό που τού προσφέρεται...
Pantelis Tsalouchidis
Εγώ θέλω τον Πητ Κωνσταντέα και τον Μάκη Μηλάτο
Nikos Kouteris
Πήτ θεος, έχει βαλει Pete Brown & Piblokto! στο ραδιοφωνο το 1978 που εδώ δεν ξέρανε τους Traffic. Για τον Μάκη δεν μιλάω γιατί δουλέψαμε μαζί ένα χρόνο σε εστιατόριο μπαρ στο Κολονακι και δεν λέει. Εχω άποψη όμως….
Φώντας Τρούσας
Πιο πολύ άκουγα κι εγώ μια εκπομπή στο ράδιο του Κωνσταντέα έχω ακόμη κασέτες. Στούντιο κάτι... λεγότανε... δε θυμάμαι τώρα... 13 νομίζω. Έβαζε ωραία πράματα. Στα κείμενα ήταν ψιλοβαρετός.
Yannis Raouzeos
ΔιαγραφήΑνεκδιήγητος ήταν στις θέσεις και στα κείμενα του ο Πητ Κωνσταντέας και καμιά σχέση με γραφόντες σαν το Γιάννη το Μαλαθρώνα ή τον Κοντογούρη και τον Μποζινάκη . Πάρα τους "αφορισμούς"του ο Γιάννης, ήταν από τους πρώτους που μίλησε σοβαρά για είδη σαν το Electro , για συγκροτήματα σαν τους Fall και για μια ολόκληρη νέα γενιά ήχων που έφερναν τη μουσική κριτική παρουσίαση μπροστά σε ένα δυναμικό νέο παρόν, πέραν της απλής ανάγκης περιγραφής της υψηλή πιστότητας απόδοσης των μηχανημάτων αναπαραγωγής που είχες. Το Ποπ και Ροκ είχε δώσει στα ετήσια τεύχη του κορυφαία αφιερώματα σε μουσικά είδη με φρέσκια και απολύτως σύγχρονη ματιά για την εποχή του εκεί που άλλοι στη χώρα μας τότε ούτε καν τα άγγιζαν ! Τrash, Άνοδος και η πτώση του Νέου Ροκ, Electro , Ψυχεδέλεια, Ηλεκτρονικό Ροκ και ένα σωρό άλλα.
George Poirot Dimopoulos
Τρομερή πληροφορία, απίθανο γκρουπ!!
Spyros Diastimikos
Για το Μάκη τον ξάδελφο λες; Έχω ακόμα το αφιέρωμα που είχε κάνει στο krautrock και κάποιο για τους καλύτερους δίσκους των 70s, που είχε Tangerine Dream και Motorhead (μεταξύ άλλων)... Ζει;
Εν τω μεταξύ, η εγκυκλοπαίδεια του Κωνσταντέα ήταν ευαγγέλιο (για την εποχή της).
Nikos Kouteris
Σπύρο τον ένα ξέρω, αυτόν που ψευδιζει και που έβαζε και μουσική στο ραδιόφωνο και έγραφε στο περιοδικό Μουσική, τον άλλο δεν τον έχω γνωρίσει, εκτός αν τα έχω μπερδέψει
Nikos Kouteris
η κριτική για το Expresso II των Gong εναι απαράμιλλη, συμφωνώ μαζί σου όμως
Φώντας Τρούσας
Και στην εκπομπή στο ράδιο είχε αυτό για σήμα αρχής... https://www.youtube.com/watch?v=kAWi-CYSuf8
Lucifer's Friend - Spanish Galleon (FULL)
Nikos Kouteris
από εκεί τους μαθαμε και αυτούς
είχε φέρει ο Άρης στα Εξαρχεια καμμία τριανταριά κοπιες Αμερικάνικες στη Passport, σκοτωθήκαμε ποιος θα πρώτο πάρει
Spyros Diastimikos
Ναι, για τον ίδιο μιλάμε. Τον μεγάλο. Που είχε γράψει και κάτι βιβλία και μια εποχή έγραφε και στο Ιδεοδρόμιο. Έκανε και "παραγωγές" (αν θυμάμαι καλά σε Northwind, Σύνδρομο και Nemo). Στα τέλη των 80s εξαφανίστηκε.
Φώντας Τρούσας
o "ξάδερφος του χεβυμεταλλά"
Kwstas Agas
ΔιαγραφήΤο Δίφωνο σε πολλά, πάρα πολλά, τεύχη του είχε πιάσει υψηλά στάνταρντς απόδοσης!! Κι εμείς οι φανατικοί αναγνώστες του (θυμάμαι μετρούσα τις μέρες μέχρι να εκδοθεί το επόμενο τεύχος) δεν πιστεύαμε ότι στην Ελλάδα κυκλοφορεί τέτοιο εξαιρετικό περιοδικό και μάλιστα για το ελληνικό τραγούδι!! Δυστυχώς έπεσε κι αυτό στη ... συνηθισμένη παγίδα που πέφτουν οι περισσότεροι - αν όχι όλοι - που ασχολούνται στην Ελλάδα με τη μουσική και το τραγούδι από οποιοδήποτε πόστο: στην παγίδα της κλίκας, της παρεούλας, του "να προβάλλουμε πρωτίστως και κυρίως τους δικούς μας" κλπ κλπ!! Τούτο δε το ... ψυλλιάστηκα για πρώτη φορά το έτος 2003, όταν κι είχα βγάλει την 3η δισκογραφική δουλειά μου "η τριήρης και άλλα αληθινά παραμύθια": Η μοναδική προβολή που έτυχε εκείνος ο ανεξάρτητος/ εκτός κυκλώματος δίσκος μου ήταν η πολύ θετική κι ενθαρρυντική κριτική που του έκανε ο Αλέξης Βάκης, χάρις στην οποία ενδιαφέρθηκαν κάπου 80-85 αναγνώστες του περιοδικού (τόσοι ήταν, ακόμη θυμάμαι τα ονόματα πολλών εξ αυτών) και με πήραν τηλέφωνο να τους ταχυδρομήσω το cd μου. Φτάνουμε λοιπόν στο τεύχος Δεκεμβρίου 2003 και το Δίφωνο θέτει... εκλογική διαδικασία στους αναγνώστες του: ψηφιστε τους 3 ή 4, δεν θυμάμαι, καλύτερους κατά τη γνώμη σας δίσκους της χρονιάς!! Όλα καλά μέχρι εδώ?? Κι όμως, όχι: διότι οι συντάκτες του περιοδικού είχαν ήδη κάνει ΠΡΟΕΠΙΛΟΓΉ 50 δίσκων του 2003 και οι αναγνώστες θα ψήφιζαν κάποιους από αυτούς!! Περιττό να πω ότι ο δικός μου δίσκος ΔΕΝ ήταν ανάμεσα σε αυτούς!! Κι εγώ ως τραγουδοποιός που έβγαλε δίσκο το 2003 (έστω, εκτός κυκλώματος, ανεξάρτητος, ασήμαντος κλπ), ένιωσα πολύ θιγμένος!! Δεν αποκλείεται έστω και ένας από αυτούς 80-85 αναγνώστες του περιοδικού να θεωρούσε ότι ο δικός μου δίσκος ήταν ένας από τους καλύτερους που άκουσε το 2003. Γιατί να μη μου δώσουν την ευκαιρία να το μάθω??? Και τελοσπαντων, αυτός είναι, κατ' εμέ, ο λόγος που το περιοδικό metal hammer εξακολουθεί να υπάρχει μετά από σχεδόν 40 χρόνια ύπαρξης (κι ας έχει κι αυτό τα κουσουρια και τις εμμονές του): διότι όποτε παίρνω καινούριο τεύχος, δεν χορταινω να διαβάζω συνεντεύξεις καινούριων ονομάτων και παρουσιάσεις δίσκων τους, τα οποία συνεχώς ανανεώνονται από τεύχος σε τεύχος!! Και φυσικά στα δημοψηφίσματα στο τέλος κάθε έτους (καλύτερος δίσκος, καλύτερος τραγουδιστής, καλύτερο εξώφυλλο κλπ κλπ της χρονιάς), ο αναγνώστης είναι ΕΛΕΎΘΕΡΟΣ να ψηφίσει ό, τι γουστάρει, χωρίς να έχει υπάρξει προεπιλογή από τους συντάκτες του περιοδικού ...
Φώντας Τρούσας
Αρκετό καλό ήταν στην αρχή, για 2-3 χρόνια.
Kwstas Agas
νομίζω ότι και πιο μετά, ακόμη και τα πρώτα χρόνια του ... 21ου αιώνα, συνέχισε να κινείται σε αξιοπρεπέστατα επίπεδα.... Κάποια στιγμή η ποιότητα του έπεσε κατακόρυφα, κάποια στιγμή πήρε πάλι τα πάνω του, κάποια στιγμή η ... φάση με το "όλο οι ίδιοι κι οι ίδιοι προβάλλονται από εδώ μέσα" είχε φτάσει στο απροχώρητο, και κάποια στιγμή έκλεισε τελείως άδοξα... Και δυστυχώς το κενό που άφησε δεν αναπληρωθηκε ....
Stratis Agelos
Τόν Αργύρη Ζήλο δεν τον ξεσκονίσατε όμως
Φώντας Τρούσας
Stratis Agelos Κυρίως δισκοκριτικές θυμάμαι του Ζήλου, κείμενά του δεν θυμάμαι.
1 ημ.
Απάντηση
Stratis Agelos
Άφησε ιστορία όμως με τις αυστηρές του κριτικές.
Yannis Raouzeos
ΔιαγραφήΠου κάποιες -σαν αυτή για τους Joy Division πχ ,επειδή αγαπάμε τον Αργύρη και μάθαμε πολλά από τις εκπομπές του νεαροί , προτιμούμε να τις ξεχάσουμε !
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
Θυμάσαι το Μουσικό Εξπρές; -δεκαετία '70..
Φώντας Τρούσας
Μάλλον ήταν το πρώτο μουσικό περιοδικό που αγόρασα
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
Δημιούργημα του θεσσαλονικιώτη δημοσιογράφου και δημιουργού εντύπων ( ...και του Τρίποντου),
Τάσου Ψαλτάκη - όταν "κατέβηκε" στην Αθήνα.
Το ΜΕξ το δημιούργησε με τη βοήθεια του σκηνοθέτη +Γιώργου Παπακώστα και δύο τυπογράφων που άνοιξαν το 'Κέντρο Τύπου' και έβγαλαν με τον Τάσο το Τρ. Ο Τάσος επειδή έτρεχε σαν μυαλό ασχολήθηκε με τον Ημερήσιο Τύπο κλπ (άλλο κεφάλαιο, μεγάλο) ...κι εκεί έβαλε πλάτη και ανέβηκαν Άλλοι.
-Στο ΜΕξ αρχισυντάκτης ο υποφαινόμενος...
(Ως Γιαννακόπουλος;).
George Floudas
Η διαφορά ΠΟΠ & ΡΟΚ και ΗΧΟΥ φαίνεται ωραία και στις δυο διαφορετικές συλλογές που βγάλανε για τη Rough trade: το Rough streets του Ζήλου και το Rough trade a compilation του Πετρίδη. Εκεί μπορείς με μια μάτια να δεις τις διάφορες ανάμεσα στους δυο αλλά και στα αντίστοιχα περιοδικά.
Spyros Diastimikos
Όντως, καμμία σχέση η μία με την άλλη. Του Πεετρίδη -αν θυμάμαι καλά- είχε περισσότερο τις αναβιωτικές αμερικανιές που τότε ήταν της μοδός. Ο Ζήλος εστίασε σε πιο "πειραγμένα" ακούσματα που αποδείχτηκαν διαχρονικότερα.
George Floudas
ναι, του Πετρίδη ήταν πιο ποπ.
Δεν είχε πάντως ιδιαίτερα πολλά αναβιωτικά,
με τη διασκευάρα στο Keep it with mine από τους Rainy day να μη με χαλάει καθόλου.
Πάντως κι ο Πετρίδης είχε τις εκπλήξεις του. 
Τώρα, Chris & Cosey ή Raincoats δεν τις λες κλασικές Πετρίδειες επιλογές.
Spyros Diastimikos
Αμυδρά τη θυμάμαι... κάτι Dream Syndicate, Violent Femmes... ίσως η μνήμη μου με απατά, είναι πολλά τα χρόνια.
George Floudas
ναι, τα είχε αυτά.
Jim Jimakos
Και το περιοδικό Audio, παρουσίαζε κυρίως συσκευές hi-fi αλλά είχε και παράρτημα που παρουσίαζε δίσκους και κάποια κομμάτια τα είχε και σε CD.
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Δημήτρη Ταμπόση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠετρος Μιχελιουδης
Ναι
Zak Famellos
Δημήτρης Ταμποσης
Kwstas Agas
Σε κάποια ελληνική ταινία που έχει γράψει τη μουσική άκουσα καταπληκτικά πράγματα... Δυστυχώς δεν θυμάμαι την ταινία....
Giorgos Karkoulias
Καταπληκτικη φωνη ο Ταμποσης!!!!!
καλα αζαρ
σκοτώνει το κομμάτι!
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Guidone...
ΑπάντησηΔιαγραφήStathis Gotsis
Εδώ φέρνει λίγο στον Benny Hill!
Γιώργος Γιαννόπουλος
Με αφορμή κάτι που έγραψε ο george floudas σε προηγούμενο στάτους για τα μουσικά περιοδικά.
https://www.youtube.com/watch?v=Ns5UM-I0ja0
Sandie Shaw - Hand In Glove (1984) (Audio)
Σχόλια από το fb στο ποστ για την Ατζίτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήNina Tsavou
Πρωτοποριακός ο Μυλωνάκος!!!
Stathis Nikokavouras
Και απο διπλα ο μουστακαλης απο το καβαλουρι...4 χρονια πριν ειχε γυριστει η μαμαροζα .το θεατρο στα πατησια.η εφημεριδα η ροζ στο περιπτερο αντικρυ απο το υπουργειο εργασιας.ο γιαννοπουλος υπουργος.πηγα φωντα και μου λεει εχεις πεντε λεπτα λεγε πως θα σε βοηθησουμε...τι πεντε του λεω εγω ηρθα απο κερκυρα να μιλησουμε για καμια γκομενα .δεν θελω δουλεια...κατιααααα φωναζει στην ιδιαιτερα.να μην μας ενοχλησει κανεις....τι γινεται στο νησι ολανδεζες εχει?κοκαλο εγω...να γυριζονται ταινιες μιχαλοπουλος,ψαλτης,και σια μια ελληνικη σαλατα ολα...δεν ειναι που ηταν our generation..ηταν ολα ωραια...
Ntinos Dimatatis
Εγχρωμη sex symbol η Ατζίτα που ήρθε με μεταγραφή απο την Ιταλία......