JOAN PEIRÓ AZNAR, LA VIU-VIU σύγχρονα τραγούδια και ορχηστρικά από την Ισπανία

JOAN PEIRÓ AZNAR: Amor Nòmada [Segell Microscopi, 2024]
Ακούγοντας το “Amor Nòmada” του τραγουδοποιού Joan Peiró Aznar από την Βαλένθια (γενν. 1989) ξαναείπα μέσα μου... ή ξέρεις να γράφεις τραγούδια ή δεν ξέρεις. Δηλαδή όσο και να το παλεύεις, όσο και να το «τραβάς», άμα είσαι ατάλαντος μπορεί να φθάσεις κάπου, αλλά έως εκεί. Δεν μπορείς να πας παραπάνω. Δεν μπορείς να διακριθείς. Ό,τι ακριβώς ΔΕΝ συμβαίνει με τον Aznar, ο οποίος φαίνεται ότι το κατέχει το άθλημα, έχοντας τον τρόπο να τερματίσει άνετα πρώτος ακόμη και αν οι συναγωνιστές του... τρέχουν πιο γρήγορα. Γίνεται αυτό; Γίνεται. Άμα έχεις ταλέντο τα πάντα γίνονται.

Το “Amor Nòmada” είναι ένα άλμπουμ με τραγούδια. Τραγούδια εννοώ... παλιομοδίτικα, από εκείνα που μπορείς να τα σιγοτραγουδήσεις ή και να τα σφυρίξεις, έχοντας σαφείς, ωραίες μελωδίες, βασισμένες σε παραδοσιακά μέτρα, πάνω στα οποία έχουν μπει σύγχρονα λόγια.
Στη «Νομαδική αγάπη» συμβάλλουν πολλοί μουσικοί, που παίζουν διάφορα όργανα. Ας πούμε τα ονόματα, τα όργανα και τους τόπους καταγωγής τους: Joan Peiró Aznar (Βαλένθια) κιθάρες, φωνή, Ales Cesarini (Βαλένθια) κοντραμπάσο, David Gadea (Βαλένθια) & Rodrigo Villanueva (Ουρουγουάη) κρουστά, Lies Hendrix (Βέλγιο) διατονικό ακορντεόν, Lena Nowak (Πολωνία) κλαρινέτο, Kazik Nietkiewicz (Πολωνία) τρομπέτα, Faris Ishaq (Παλαιστίνη) νέι, Shafeeq Alsadi (Παλαιστίνη) κανόνας, Xiomara Abello (Βαλένθια), Marta Montserrat Pera (Καταλονία) & Salvador Ortiz Badal (Βαλένθια) horns.
Υπάρχουν λοιπόν μουσικοί από διάφορα μέρη του κόσμου, και βασικά υπάρχει αυτή η περιπλάνηση σε ήχους των λαών, τους οποίους κάνει δικούς του ο Joan Peiró Aznar, μαζί με τους συνεργάτες του, προτείνοντας έναν δίσκο, μέσα στον οποίον συνυπάρχουν τζαζ ήχοι, ρούμπες, φολκ, φλαμένκο κ.λπ., που βρίσκουν διέξοδο σε θαυμάσια –το ξαναλέμε– τραγούδια. Άσματα της περιπλάνησης, εν ολίγοις και κυρίως της κατανόησης των πολιτισμικών διαφορετικοτήτων, που συνυπάρχουν κάτω από ένα κοινό όραμα – εκείνο της επιδιωκόμενης μέθεξης και της αληθινής συγκίνησης.

LA VIU-VIU: Flexüs [Segell Microscopi, 2024]
Ισπανικό σχήμα που το αποτελούν οι Cati Plana διατονικό ακορντεόν, Eduard Casals κλαρινέτο, hurdy-gurdy, flabiol, σφυρίχτρες, ασκούς, Jordimaria Macaya βιόλα και Marc Figuerola κοντραμπάσο, μαντολίνο, ηλεκτρική κιθάρα, οι La Viu-viu ετοιμάζουν ένα ήπιο και σχετικώς χαμηλών τόνων φολκλορικό άλμπουμ, με πρωτότυπες συνθέσεις, που ακούγεται κάπως... προχωρημένο. Και εννοούμε με αυτό πως τα κομμάτια του “Flexüs” δεν είναι τόσο απλά, ως κατασκευές, καθώς στις δομές τους υπεισέρχονται διάφορα στοιχεία – και βασικά από «παλαιές μουσικές», που προσδίδουν στο άκουσμα, κάποιες φορές, έναν περισσότερο ακαδημαϊκό, παρά έναν λαϊκό χαρακτήρα. Πιθανώς, δε, αυτό να ορίζεται από μια φράση του Philip K. Dick, που υπάρχει στο ωραίο triple folded χάρτινο cover, και η οποία λέει το εξής: «Δεν μπορείς να βγεις από τον λαβύρινθο. Ο λαβύρινθος κινείται και αυτός, καθώς περπατάς εντός του, αφού είναι ζωντανός».
Κάπως σαν «εγκλωβισμένοι» λοιπόν δείχνουν οι La Viu-viu σ’ αυτό το CD τους. Εγκλωβισμένοι σ’ ένα χώρο που υφίσταται ανάμεσα στην παραδοσιακή μουσική και τις έντεχνες φόρμες, και που αποτελεί πεδίο δράσης για τους ίβηρες οργανοπαίκτες, που είναι όλοι με καλές σπουδές και με επιτυχείς παρουσίες σε διάφορα άλλα πρότζεκτ (για παράδειγμα η Cati Plana και ο Jordimaria Macaya αποτελούν και τους Clavellina D’ Aire, για τους οποίους έχουμε γράψει σχετικώς τον Μάρτιο του ’23).
Στο άλμπουμ υπάρχουν πολλά κομμάτια, που σε αγγίζουν συναισθηματικώς, και που φανερώνουν πως οι La Viu-viu δεν είναι κάποιο τυπικό σύνολο, μα μία πολύ σοβαρή και ουσιαστική μπάντα, που ασχολείται σοβαρά με το θέμα της. Καταπληκτικό το “Toúto to mína”, το μοναδικό παραδοσιακό κομμάτι του δίσκου, που είναι κρητικής προέλευσης.
Επαφή: www.microscopi.cat