Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

ο εφιαλτικός τσαμπουκάς της «δήθεν αριστεράς» ή... πώς θα μας ταράξουνε στη νομιμότητα

«Για πρώτη φορά σ’ αυτόν τον τόπο οι εκλογές γίναν μετά μια δύσκολη συμφωνία και όχι πριν τη συμφωνία αυτή. Κι ο λαός αποφάσισε. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε, πήρε απόφαση, η λαϊκή ετυμηγορία είναι σεβαστή και η λαϊκή ετυμηγορία πρέπει να γίνει σεβαστή απ’ όλους είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν μ’ αυτή».
Αλέξης Τσίπρας 

Τι σημαίνει ακριβώς αυτή η παράγραφος από τη χθεσινή ομιλία του Πρωθυπουργού στη Βουλή; Πως… μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Πως… σκάσε και κολύμπα και άλλη φορά να προσέχεις. Πως… αν σ’ έπιασε η μουργέλα του Δεκαπενταύγουστου και δεν κατάλαβες περί τίνος θα ψηφίζαμε την 20η Σεπτέμβρη, εγώ δεν σου φταίω τίποτα. Πως… τέλος πάντων έτσι έχουν τα πράγματα και άμα γουστάρεις, και μην μας τα ζαλίζεις πλέον…

Ξανά-μανά μπροστά η αιώνια συζήτηση περί… νομίμου και ηθικού. Κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρόσφατες εκλογές; Τις κέρδισε. Σχημάτισε κυβέρνηση; Σχημάτισε. Είναι νόμιμη η κυβέρνησή του; Είναι. Τελειώσαμε λοιπόν με το «νόμιμο». Πάμε όμως και στο «ηθικό». Μπορεί να μιλάει η κυβέρνηση εξ ονόματος του λαού συνολικώς; ΟΧΙ. Μπορεί να μιλάει εξ ονόματος της πλειοψηφίας του λαού; ΟΧΙ. Μπορεί να μιλάει εξ ονόματος ενός ισχυρού τμήματος της κοινωνίας, που μπορεί να μην ξεπερνά το 50%+1, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι κάπου εκεί κοντά; ΟΧΙ. Μπορεί να μιλάει εξ ονόματος του 40% του ελληνικού λαού; OXI. Του 30% έστω; ΟΧΙ. Τι αντιπροσωπεύει εν τέλει η συγκεκριμένη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Τον έναν στους πέντε Έλληνες. Ένα ποσοστό λίγο πάνω από το 20% (δεν βάζω θαυμαστικό, επειδή πρόκειται για πρόδηλη αλήθεια). 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε τον Σεπτέμβρη 1.925.904 ψήφους (320.074 λιγότερους απ’ όσους είχε λάβει τον Γενάρη) επί 9.840.525 εγγεγραμμένων (όλοι μέσα). Αν κάνετε τη σχετική απλή μέθοδο των τριών, βγάζοντας το ποσοστό, θα διαπιστώσετε πως το… ισχυρό κυβερνητικό κόμμα ψηφίστηκε μόλις από το 19,57% των εγγεγραμμένων. Άρα, ούτε ο ένας στους πέντε Έλληνες, κατά βάση, δεν εκπροσωπείται από την αληθινή δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τώρα προσθέσουμε στο ποσοστό αυτό και το ανάλογο 2,07% των ΑΝΕΛ, τότε έχουμε μια κυβέρνηση που αντιπροσωπεύει μόλις και μετά βίας το 21,64% του εκλογικού σώματος. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, και να ξέρουμε τι λέμε.

Άρα, λοιπόν, 4 στους 5 Έλληνες (είτε πήγαν, είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν) δεν έχουν τίποτα κοινό με την… λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας.
Μήπως ενδιαφέρεστε και για τα συνολικά, επί των εγγεγραμμένων, αποτελέσματα των προσφάτων εκλογών; Επειδή έκανα τις σχετικές διαιρέσεις και τα έχω πρόχειρα… ορίστε: ΣΥΡΙΖΑ 19,57%, ΝΔ 15,51%, ΧΑ 3,86%, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ 3,47%, ΚΚΕ 3,06%, ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ 2,26%, ΑΝΕΛ 2,07%, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ 1,89% και πάει λέγοντας…

Για να δούμε τώρα πόσοι απ’ αυτούς είναι οι… σφραγισμένοι μνημονιακοί. Αν προσθέσεις όλα τα παραπάνω ποσοστά (πλην Κουκουέδων, Λεβέντηδων και ψηφοφόρων των... Ταγματασφαλιτών) το ποσοστό που προκύπτει είναι 42.88%. Δεν λέω σώνει και καλά πως το υπόλοιπο 57,12% είναι αντιμνημονιακό, λέω όμως πως όχι περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες υποστηρίζουν «δαγκωτά» τα κλασικά και… λιγότερο κλασικά μνημονιακά κόμματα. Για να έχουμε κι από εδώ, δηλαδή, ένα επόμενο μέγεθος.

Ποιοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ένα ερώτημα που το έχουμε απαντήσει. Βασικά, βασικά λέω, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, με τις ευρύτερες οικογένειές τους – παιδιά, γονείς, παππούδες. (Το… 1.925.904 ταιριάζει μια χαρά). Αυτοί, τέλος πάντων, που ήξεραν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς δεν επρόκειτο να απολύσει ούτε έναν ΔΥ (και βεβαίως ούτε τους κλέφτες, ούτε τους άχρηστους), αλλά, απεναντίας, πως θα έκανε τα πάντα για να επαναπροσλάβει καθαρίστριες, σχολικούς φύλακες, καθηγητές μαθημάτων που καταργήθηκαν κ.λπ., κ.λπ. Δεν κρίνω αν θα έκανε καλά ή όχι (αν θα έπρεπε να επαναπροσλάβει τους «έτσι» ή τους «αλλιώς»), αλλά τι διακήρυξε ότι θα πράξει.

Έτσι, λοιπόν, τι παρατηρείται τώρα; Η πλήρης κατρακύλα της κυβέρνησης προς την πιο απαίσια και απαράδεκτη μνημονιακή έκφραση και πρακτική. Ενδεχομένως χειρότερη αισθητικώς (ακόμη και αισθητικώς, ναι) και από ’κείνη των ΓΑΠ-Παπακωνσταντίνου, ή την άλλη των ΣαμαροΒενιζέλων-Στουρνάρα.
Σταμάτησε, μάλιστα, ν’ ακούγεται ακόμη κι εκείνο το αστείο, που διαδιδόταν κατά την προεκλογική περίοδο από τους Συριζαίους, πως θα… εφαρμοζόταν δηλαδή κάτι που ναι μεν το είχαν υπογράψει, αλλά με το οποίο, επί της ουσίας, διαφωνούσαν. Πλέον δεν διαφωνούν σε τίποτα (ούτε για τα μάτια του κόσμου). Έχουν σηκώσει το ψυχρό, επαγγελματικό χέρι του χασάπη και κόβουν με τον μπαλτά όσο θέλουν απ’ όπου θέλουν, δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε καν στο 21.64% που τους ψήφισε… 

Πώς το λένε εκείνο το... θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα; Κάτι τέτοιο...

15 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς η κοροϊδία πάει σύννεφο και τα τραγούδια μας αντί να παίρνουν δύναμη από τους Who αυτά μάς κάνουν περισσότερο χαλβάδες.

      Διαγραφή
  2. Συμφωνώ με την ανάλυσή σου Φώντα, ούτε σε ένα ΜΜΕ δεν είδαμε κάποια παρόμοια ανάλυση. Στημένη Δημοκρατία το μεγαλείο σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα ΜΜΕ ασχολούνται με τις ώρες με τις εσωεκλογές της ΝΔ, ενός κόμματος που εκπροσωπεί το… 15,5% του λαού.

      Διαγραφή
  3. ρε τι ζόρι έχει πέσει με τους ντεμέκ συριζοαριστερούς πουυ τα είδαν όλα; ΑΛΕΞΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΑΛΛΑ ΞΕ ΤΗ ΧΩΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως είσαι κι εσύ από ’κείνους τους χαζούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, για να «τιμωρήσουν» τάχα τον Αλέξη (και μέσω εκείνου την «δήθεν αριστερά») που θα εφάρμοζε «αριστερό μνημόνιο»;

      Διαγραφή
    2. ΑΛΕΞΗ ΘΥΜΗΣΟΥ, ΠΑΡ’ ΤΟΥΣ ΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΟΥΣ

      Διαγραφή
    3. Την άλλη βδομάδα μπορεί να βγουν και τίποτα… ραμολιμέντα στα κανάλια, που θα προσφέρουν τη σύνταξή τους στην κυβέρνηση για να σωθεί η χώρα…
      Τέτοια συριζολατρεία δεν αντέχεται…

      Διαγραφή
  4. Φώντα, έτσι λειτουργεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Μπορείς να την απαρνηθείς με κάτι πιο αμεσοδημοκρατικό, δικαίωμα σου. Αλλά ανέκαθεν σχετική είναι η πλειοψηφία, σε όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις σε όλα τα κοινοβούλια των σοβαρών δημοκρατιών. Η ματαίωση των ελπίδων από την πρώτη φορά πόνεσε, όχι η σχετική πλειοψηφία και η αναλογία της στον πληθυσμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω senor, λες να μην το ξέρω; Απλώς δεν μου αρέσει (απλώς δεν μου αρέσει ρε φίλε) να μιλάει εξ ονόματος του λαού κάποιος που αντιπροσωπεύει μόλις το ένα πέμπτο του (είτε το θέλουμε είτε όχι έτσι είναι), πορευόμενος συγχρόνως εναντίον του.

      Διαγραφή
  5. Stagon
    αυτα που λέγονται για την αποχή νομίζω πως είναι τελείως ανυπόστατα.
    Πώς είναι δυνατον σε μια χώρα με πληθυσμό 10,8εκ να έχουν δικαίωμα ψήφου 9,84εκ;
    Η απάντηση βέβαια είναι απλή: δεν έχουν ξεκαθαριστεί οι εκλογικοί κατάλογοι εδώ και δεκαετίες.
    Δίχως να είμαι ειδικός, απο στοιχεία, προκύπτει οτι τα παιδιά κατω των 18 είναι περίπου 2εκ, και οι μετανάστες που απογράφονται αλλά δεν έχουν δικαίωμα ψήφου περίπου 0,5εκ.
    Αρα οι εκλογικοί κατάλογοι θα πρέπει να είχαν περίπου 8,3εκ.
    Βέβαια για να βρούμε τα ποσοστά της πραγματικής αποχής πρέπει να αφαιρέσουμε και όσους για λόγους πέραν της θέλησής τους δεν κατάφεραν να ψηφίσουν, οπως κάτοικοι εξωτερικού, μετανάστες, ναυτικοί, ανήμποροι ηλικιωμένοι, κλπ.
    Το μόνο σίγουρο είναι πως στις πρόσφατες εκλογές ψήφισαν 750χιλ λιγότεροι απο τον Γενάρη, ζήτημα που αξίζει πραγματι ανάλυση.
    Τελος κατι για τα μαυρα πρόβατα τους δημόσιους.
    Ο συνολικός αριθμός των ΔΥ είναι περίπου 650χιλ (όλοι μέσα).
    Απ αυτούς γύρω στους 350χιλ δουλευουν σε υγεία, παιδεία, ΟΤΑ. Οι υπόλοιποι είναι οι ευγενείς τάξεις των σωμάτων ασφαλείας, στρατιωτικών, παπάδων, δικαστικών κλπ που δεν χρειάζεται και πολύ προσπάθεια για να καταλάβουμε τι ψηφίζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο και να καθαριστούν οι κατάλογοι τα 19% θα γίνουν 22, 23 παραπάνω δεν πάνε… Μας κυβερνούν απόλυτες μειοψηφίες, αυτή είναι η πάσα αλήθεια.
      Τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι εύκολο να απαντηθεί. Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι που σχετίζονται με την αποχή (από τα χούφταλα που δεν ψηφίζουν, επειδή, πλέον, δεν τα κουβαλάνε τα παιδιά και τα εγγόνια τους στα παραβάν, μέχρι τους απολιτίκ, τους εκάστοτε δυσαρεστημένους που δεν είναι έτοιμοι να πάνε σ’ άλλο κόμμα, τους ετεροδημότες που δεν έχουν τα φράγκα να πάνε στα χωριά τους –άλλο ηλίθιο έθιμο, το να μην ψηφίζει ο καθείς εκεί που κάθε φορά μένει–, τους αναρχικούς και φιλο-αναρχίζοντες κ.ο.κ.). Η ουσία, όμως, παραμένει εκείνη που είπαμε στην αρχή. Οι κυβερνήσεις πλέον κυβερνούν με το 25% των εγγεγραμμένων, ή κάπου κει.
      Το πρόβλημα με τους ΔΥ δεν είναι σώνει και καλά ο αριθμός τους (πιθανώς να μπορεί να είναι και λιγότεροι), αλλά το έργο που παράγουν ή δεν παράγουν και δεν είναι ποτέ μετρήσιμο. Τώρα, βεβαίως, οι παπάδες δεν παράγουν κανένα ουσιαστικό έργο (αυτή είναι η γνώμη μου) και καλό θα ήταν, αυτούς τουλάχιστον, να τους πληρώνει η Εκκλησία από την περιουσία της. Όλοι οι υπόλοιποι θα έπρεπε να περνάνε από ανθεκτική κρησάρα.
      Τώρα το τι ψηφίζουν όλοι αυτοί; Το νέο ΠΑΣΟΚ (τον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) οι πολλοί (μαζί με τους γονείς και τα παιδιά τους), ενώ κάτι λιμά παίρνουν και οι δεξιοί (στις διάφορες εκφάνσεις τους).

      Διαγραφή
  6. Η αριθμητική των αποτελεσμάτων, με την συνεκτίμηση της αποχής και την αναγωγή των ψηφισάντων στο σύνολο των εγγεγραμμένων, είναι σωστή και αναμφισβήτητη, όπως ακριβώς παρατίθεται από το Φώντα.

    Βέβαια τα πολιτικά συμπεράσματα είναι θέμα οπτικής και καθαρώς προσωπικά. Εγώ συγκλίνω σ' αυτά του Φώντα, αν και αναγνωρίζω ότι πάντα τα αξιεξοδικά και εκβιαστικά διλήμματα, όπως παρουσιάζονται ή πραγματικά είναι, μπορούν να υφαρπάζουν ψήφους και να ποδηγετούν συνειδήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περί μειοψηφιών...
      Έτσι και αλλιώς, πέρα από την μειοψηφία αυτών, που για κάποιους λόγους (τεράστια κουβέντα) επιζητούν και καταφέρνουν να κυβερνούν, υπάρχουν και άλλες μειοψηφίες που για κάποιους άλλους λόγους (άλλη τεράστια κουβέντα), όχι μόνο δε γουστάρουν να κυβερνήσουν, αλλά χαίρονται την περιθωριοποίηση που τους οδηγεί η "ουτοπία" τους...

      Διαγραφή