HOT JAZZ JUMPERS με φόρα από τα παλιά

Να δώσουμε κατ’ αρχάς τη σύνθεση των Hot Jazz Jumpers στο “The Very Next Thing” [On the Bol Records, 2015] πριν πάμε στα παραμέσα – και τούτο γιατί ακόμη και από μια line-up, και από μιαν ονομασία φυσικά (Hot Jazz Jumpers), μπορεί να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Nick Russo κιθάρες, μπάντζο, Betina Hershey φωνή, κιθάρα, Miles Griffith φωνή, David Pleasant ντραμς, φωνή, φυσαρμόνικα, Essiet Essiet μπάσο, Mamadou Ba μπάσο, Gordon Au τρομπέτα Josh Holcomb τρομπόνι, Dennis Lichtman κλαρινέτο, Mike Russo κιθάρες. (Tους τέσσερις πρώτους απ’ αυτούς μπορείτε να τους λογαριάσετε ως βασικούς, ενώ τους υπόλοιπους ως guests). Τι είναι λοιπόν οι Hot Jazz Jumpers; Μια μπάντα που αποδίδει παλαιά αμερικανική μουσική, old-timey δηλαδή – μουσική που σχετίζεται με την jazz, την country και την blues παράδοση. Το ρεπερτόριο εξάλλου είναι εκείνο που πρέπει να είναι, αποδεικνύοντας τα πάντα…

To “Freight train” της Elizabeth Cotten, το “Caravan” των Tizol/ Ellington, το θρυλικό “You are my sunshine” του Jimmie Davis, το κλασικό “Sweet Georgia Brown”, το “Manhã de Carnaval” του Luiz Bonfá, το “I’ve got my mojo working” του Preston Foster και όλα τα υπόλοιπα (συν κανα-δυο originals) είναι βούτυρο στο ψωμί, όπως λέμε, για τους Hot Jazz Jumpers, που αναλαμβάνουν να παρουσιάσουν τις μουσικές με τις οποίες μεγάλωσαν, μ’ έναν ευφάνταστο όσο και δημιουργικό τρόπο. Και που έγκειται το «ευφάνταστον» και το «δημιουργικόν»; Να σας πω... 
Κατ’ αρχάς στην σχεδόν 8λεπτη διασκευή του “Caravan”, στο οποίον ο Miles Griffith δίνει ρέστα στο scat –φοβερός, απίστευτος!– πηγαίνοντας το κομμάτι σε εντελώς freaky διαστάσεις. Έπειτα ο ύμνος “You are my sunshine” με τα διπλά ανδρικά-γυναικεία φωνητικά, τις πλεγμένες αρμονίες και το improv vocalese – ένα τραγούδι που ξαναγαπήθηκε την τελευταία 15ετία ελέω “O Brother, Where Art Thou?”. Πιο έπειτα το “In a mellow tone” του Duke Ellington που μετατρέπεται σε κάτι σαν country blues. Ακόμη το πρωτότυπο “Dirty40” με τους Russo και Griffith να τα δίνουν όλα στις κιθάρες (resonator, ηλεκτρικές) και τις φωνές/ φωνητικά, δημιουργώντας ένα blues που θα έκαιγε στο ρεπερτόριο των νεο-παραδοσιαρχών – από τον John Fahey μέχρι τον Bob Brozman, για να μην πω και μέχρι τους Captain Beefheart και Tom Waits. Έξοχα επίσης το jazzy bluegrass “Sweet Georgia Brown”, το “Manhã de Carnaval”, το έσχατο improv κλείσιμο, με τον Russo να φτιάχνει μοναδική ατμόσφαιρα (θυμηθείτε το άλμπουμ του MIJ στην ESP Disk). Γενικώς, θα έλεγα πως κάθε κομμάτι αυτού του μακριού στο χρόνο CD έχει νόημα και λόγο ύπαρξης, με το σύνολο να ενθουσιάζει και να εκπλήσσει συνεχώς. Και κάτι ακόμη…

Η έκδοση της On the Bol συνοδεύεται από ένα extra DVD, το οποίον είναι χάρμα οφθαλμών. Βλέπεις ας πούμε πώς συμπεριφέρεται τούτη η θαυμάσια μπάντα στη σκηνή, απολαμβάνεις στυλ, φάτσα και τραγούδι απ’ αυτόν τον απίθανο τύπο, τον Miles Griffith, παρακολουθείς πώς ακριβώς, με ποιον παράλληλο τρόπο, χειρίζονται τα όργανά τους οι Hot Jazz Jumpers και τι ακριβώς ακούς στο “The Very Next Thing”. Γενικώς αποκαλύπτεται το «εσωτερικό» μιας ομάδας που πράττει κάτι… αρχαίο. Να διασκεδάζει τον κόσμο, αλλά με τον δικό της τρόπο. To αν θ’ αποδειχθεί και το… the very next thing μένει να το δούμε…

Επαφή: www.hotjazzjumpers.com