Αμερικανός κιθαρίστας από την Wichita του Kansas, ο Kevin
Kastning
περνά, και αυτός, στην ιστορία του οργάνου για πολλούς και διαφορετικούς λόγους
– αλλά βασικά για έναν. Κατασκευάζει ο ίδιος και χειρίζεται… απίστευτες κιθάρες
(αν και όχι τόσο «απίστευτες», αφού τέτοιες κιθάρες έχει χειριστεί ο Pat
Metheny
και άλλοι ενδεχομένως). Και παίζοντας αυτές ακριβώς τις κιθάρες ο Kastning
καταθέτει το 19ο άλμπουμ του για την Greydisc, αν και το μόλις πρώτο
απολύτως προσωπικό του. Τι το ιδιαίτερο έχουν οι συγκεκριμένες κιθάρες; Εύκολα
μπορεί ο καθένας μας να το αντιληφθεί από τις ονομασίες τους και μόνον, που
αναγράφονται στο εξώφυλλο τού “Otherworld”
[Suigeneria Music/ Greydisc, 2015]. Διαβάστε λοιπόν:
36χορδη με δύο μπράτσα κοντρακιθάρα, 30χορδη κοντράλτο κιθάρα, 15χορδη κλασική
κιθάρα, 12χορδη σοπράνο κιθάρα, και κάτι τυπικό για το τέλος… μια 6χορδη
κλασική κιθάρα. Ένα επόμενο ερώτημα που τίθεται, πάντα καλή τη πίστη, είναι το…
ποιος θα μπορούσε να συνθέσει γι’ αυτά τα πολύχορδα όργανα; Και τούτη η
απάντηση μοιάζει ακόμη πιο απλή. Ποιος άλλος από τον ίδιο τον επινοητή τους,
τον Kevin Kastning.
Πώς ηχούν οι συνθέσεις του Kastning; Με τι μοιάζουν τα
ηχοχρώματα των οργάνων που χειρίζεται; Όπως βλέπετε τα ερωτήματα που ανακύπτουν
είναι συνεχή. Οι συνθέσεις φέρνουν στο νου τις γνωστές μας σόλο ακουστικές ή
κλασικές προσεγγίσεις, εκείνες τέλος πάντων που μπορεί να βασίζονται ακόμη και
στον μελωδικό αυτοσχεδιασμό, ενώ τα ηχοχρώματα θυμίζουν άλλοτε κάτι από άρπα,
άλλοτε κάτι από τσέμπαλο, και άλλοτε βεβαίως τον πιο τυπικό, ας τον πούμε έτσι,
ήχο της κλασικής κιθάρας. Ο όρθιος τρόπος χειρισμού των οργάνων, τουλάχιστον
τις 36χορδης και της 30χορδης κιθάρας, προδικάζει από την μεριά του και το
«αρπικόν» του πράγματος, με όλες τις χορδές να δονούνται μάλλον κανονικά και
ουχί συμπαθητικά. Δεν ακούμε δηλαδή τον βόμβο ή το ίσο της ινδικής μουσικής,
αλλά κάτι συνήθως… δυτικό και οικείο στ’ αυτιά μας. Υπάρχουν πάντως tracks με αντηχητικό κλίμα,
όπως π.χ. το 8λεπτο “In stillness defined”,
που αποκαλύπτουν αν θέλετε και την ιδιοσυστασία αυτών των απίθανων οργάνων, με
το πανδύσκολο κούρδισμα (υποθέτω).
Γενικώς, το άκουσμα πέραν του
αδιαμφισβήτητου ενδιαφέροντος, σε πρώτο πλάνο, θα το χαρακτήριζα και ως μοναδική εμπειρία σ’ ένα δεύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου