Είναι γνωστό πως η Έλενα Ναθαναήλ (1947-2008) δεν ήταν μόνον
η κούκλα που πάντα θα απολαμβάνουμε στις ταινίες του παλιού κινηματογράφου, αλλά
κι ένας άνθρωπος με ανησυχίες και ενδιαφέροντα που ξεπερνούσαν την πιο αυστηρή
δουλειά της – τις ταινίες και το θέατρο.
Πόσοι γνωρίζουμε, φερ’ ειπείν, πως η Έλενα Ναθαναήλ ήταν
εκείνη που είχε τραγουδήσει στην τηλεόραση της ΕΡΤ, το Νοέμβριο του 1977, τα
τραγούδια του Ανακρέοντος Παπαγεωργίου και της Κωστούλας Μητροπούλου για το
Πολυτεχνείο, από το πασίγνωστο βιβλίο (τής Μητροπούλου) «Το Χρονικό των Τριών
Ημερών»;
Ή, πάλι, πόσοι γνωρίζουμε το βιβλίο της «Πώς έμαθα να βλέπω»
από το 1979 (εκδόσεις Αστέρι), ένα θαυμάσιο αφήγημα, σχετικό με τη ζωή
ορισμένων τυφλών παιδιών σ’ ένα αθηναϊκό οικοτροφείο της εποχής;
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 ο αγώνας των τυφλών
για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, μόρφωση κ.λπ. είχε λάβει εκρηκτικές
διαστάσεις, ευαισθητοποιώντας όλο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας.
Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του 1976 –ένας άλλος ελληνικός αλλά
άγνωστος «Μάης»–, όταν στις αρχές εκείνου του μήνα (2/5) δεκαεξαμελής Επιτροπή
Τυφλών καταλαμβάνει τον Οίκο Τυφλών στην Καλλιθέα, βάζοντάς τα με το πανίσχυρο
ΔΣ του Οίκου (πίσω του βρισκόταν η επίσημη Εκκλησία), το οποίο απαντά με μήνυση
εναντίον της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των Τυφλών για… παράνομη κατάληψη.
Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/book/60888
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου