Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ επιστημονική φαντασία, ελληνικό ροκ, κινηματογράφος κ.ά.

Πέθανε χθες ο Άγγελος Μαστοράκης. Ήταν 67 ετών. Όλοι τον γνωρίσαμε ως έναν από τους φανατικούς υποστηρικτές τής επιστημονικής φαντασίας στην Ελλάδα, ήδη από τα seventies – αν και ο Μαστοράκης δεν ήταν μόνο αυτό, αφού η παρουσία του ήταν στενά δεμένη και με το ελληνικό ροκ.
Να πούμε λοιπόν πως ο Μαστοράκης, που είχε γεννηθεί στη Νίκαια, το 1949, ήταν βασικός συνεργάτης (ηχολήπτης) του Διονύση Σαββόπουλου στη δεκαετία του ’70 (στη δισκογραφία το όνομά του αναφέρεται μόνο στους «Αχαρνής»), ενώ βρέθηκε πίσω από τους Socrates, τα Μπουρμπούλια, τον Παύλο Σιδηρόπουλο και βεβαίως τον Εξαδάκτυλο και τον Δημήτρη Πουλικάκο (παίζει φυσαρμόνικα και κάνει φωνητικά στο «Μεταφοραί-Εκδρομαί ο Μήτσος», ενώ ήταν ηχολήπτης και στο «Crazy Love στου Ζωγράφου»). Ήταν επίσης υπεύθυνος ήχου στο κλαμπ Ρόδον (στην αρχή της λειτουργίας του), ενώ είχε κάνει remixing και παραγωγή στο καλύτερο LP του Ross Daly, το “Ross Daly” [Private Pressing, 1986].

Ο Άγγελος Μαστοράκης ως… φάντασμα του λήσταρχου Νταβέλη από την ταινία του Νίκου Αλευρά «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι… κι ο τραυματισμένος καλλιτέχνης αναστενάζει…» (1977). Αριστερά στη φωτογραφία είναι ο σκηνοθέτης.
Τον Άγγελο Μαστοράκη τον βλέπουμε σε διάφορες ταινίες των seventies, άλλοτε σαν hippie, άλλοτε σαν μουσικό κ.λπ. Για παράδειγμα εμφανίζεται ως μέλος παρέας «χίπιδων» στην ταινία του Βαγγέλη Σερντάρη «Χωρίς Συνείδηση» (1972), τον βλέπουμε σαν κλαρινίστα στο κλιπ τού «Σκόνη, πέτρες, λάσπη» (Πουλικάκος κ.ά.) από την ταινία «Αλδεβαράν» (1975) του Ανδρέα Θωμόπουλου, ενώ παίρνει μέρος και στην ταινία του Νίκου Αλευρά «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι… κι ο τραυματισμένος καλλιτέχνης αναστενάζει…» (1977), υποδυόμενος το… φάντασμα του λήσταρχου Νταβέλη! Επίσης, ποζάρει στο μέσα μέρος του εξωφύλλου του άλμπουμ «Η Μαρίζα Κωχ και δυο ζυγιές παιχνίδια» [MINOS, 1974] ως μέλος του συγκροτήματος.

Η συνέχεια εδώ…

2 σχόλια:

  1. spacefreak:

    Ανήσυχος και ευαίσθητος άνθρωπος ο Μαστοράκης. Πολύ κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωχ! Στο απόσπασμα από το Αλβεδαράν, είναι αυτός που σηκώνεται με ένα κλαρινέτο...τι κρίμα!

    Καλό του ταξίδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή