γιατί ο ΕΟΤ, και η ελληνική οικονομία γενικότερα, θα πρέπει να στήσουν άγαλμα στον τραγουδιστή του schlager COSTA CORDALIS;

Έχοντας συμμετάσχει από… ποικίλες θέσεις, σε δεκάδες «ελληνικές βραδιές» τα καλοκαίρια των eighties στο νησί (στην Κέρκυρα), θυμάμαι να με βασανίζει, λέμε τώρα, μιαν απορία.

Από πού κι ως πού όλοι εκείνοι οι Γερμανοί και οι Γερμανίδες, πέραν από ηλικίες, ήξεραν, γνώριζαν τόσο καλά (τόσο καλά εν σχέσει με τους Άγγλους, τους Σουηδούς, ή τους Ιταλούς εννοώ) να χορεύουν τους ελληνικούς ρυθμούς; Από πού ακριβώς πήγαζε εκείνη η εξοικείωσή τους με το χασάπικο και τον… φυσικό αναδιπλασιασμό του, το συρτάκι; Γιατί ένοιωθαν τα νησιώτικα τραγούδια μας (τη «Σαμιώτισσα» ας πούμε) σαν κάτι φυσικό για την τόνωση ενός ελληνικού γλεντιού, και γιατί όταν τους αποτελειώναμε με το “Play bouzouki”, εκείνοι, παραπατώντας από τη φτηνή ρετσίνα, πάλευαν να τραγουδήσουν σε κλασικό τευτονικό mood… spiel bouzouki, spiel bouzouki, dann beginn ich zu leben;

Κάποια στιγμή, είναι αλήθεια, μπόρεσα κι έδωσα τις απαντήσεις, αν και η ιστορία μας ξεκινάει λίγο πιο παλιά…

Για τον Costa Cordalis, ή Κώστα Κορδάλη, μού είχε μιλήσει για πρώτη φορά ένα γειτονάκι μου, στα τέλη των seventies, όταν ήμασταν ακόμη παιδιά. Ο φίλος εκείνος είχε έλθει με τους μετανάστες γονείς του από την τότε Δυτική Γερμανία και όλοι τους, μικροί-μεγάλοι, στις ελεύθερες ώρες τους άκουγαν απαραίτητα Κώστα Κορδάλη. Άκουγαν και Πάριο βεβαίως ή Πουλόπουλο, όπως και το ανερχόμενο τότε «αστέρι» Θέμη Αδαμαντίδη, που ταίριαζαν στο στυλ, αλλά βασικά Κορδάλη. Έναν έλληνα τραγουδιστή, που είχε βρεθεί από μικρός στην παλιά Δυτική Γερμανία και που, στη δεκαετία του ’70 κυρίως, είχε γίνει πρώτο όνομα στο schlager. Στο γερμανικό δημοφιλές τραγούδι εννοώ, ένα υβρίδιο ορχηστρικής ρομάντζας, easy listening και ποπ ελαφρότητας, που τραγουδιόταν περιπαθώς από άντρες και γυναίκες σε όλη την Κεντρική Ευρώπη (τις δύο Γερμανίες, την Αυστρία, την Ελβετία, το Βέλγιο, την Ολλανδία…).

Όταν μάλιστα ο Κορδάλης ήρθε και στην Ελλάδα λίγο αργότερα (1981), για να κάνει τον μοναδικό ελληνικό δίσκο του, το άλμπουμ «Χίλια Τραγούδια Αγάπης» [CBS], τα τραγούδια του ήταν κάτι σαν hits στη γειτονιά… «Σαν θεό μου σ’ αγαπώ», «Δεν υπάρχει άλλη αγάπη» και τέτοια… Ευτυχώς ή δυστυχώς, το schlager δεν έπιασε στη χώρα μας. Ούτε ο Κορδάλης… καθότι είχαμε και τους δικούς μας παθιάρηδες.

Εδώ η συνέχεια…

http://www.lifo.gr/articles/music_articles/88596