Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

BLUES REVIVAL 8: BUMBLE BEE SLIM (1905-1968)

Πολυγραφότατος συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής, ο Bumble Bee Slim (αληθινό όνομα Amos Easton) γεννήθηκε στην Brunswick της Georgia για να διδαχθεί το blues… εμμέσως από το ντούο Leroy Carr-Scrapper Blackwell – το ύφος και την τεχνοτροπία των οποίων υιοθέτησε από τις πρώτες του κιόλας ηχογραφήσεις.
Επιτυχημένος και στο εμπορικό επίπεδο τραγουδοποιός, ο Bumble Bee Slim μπαίνει για πρώτη φορά σε στούντιο το 1931, καλύπτοντας με την πάροδο του χρόνου μια εικοσαετία σχεδόν συνεχούς παρουσίας στην blues δισκογραφία, γράφοντας πολλά εξαιρετικά τραγούδια, όπως το “My troubles” (1934) ή το “You gotta change your way” (1935).
Άγνωστο πώς ο Bumble Bee Slim θα επανέλθει στα δρώμενα περί το 1962, όταν στο L.A. θα ηχογραφήσει ένα άλμπουμ για την γνωστή εταιρεία Pacific Jazz. Αυτός, ένας κλασικός bluesman του ’30, θα ενταχθεί στον κατάλογο ενός από τα πιο μοντέρνα  jazz labels της Δυτικής Ακτής, μ’ έναν εντελώς αθόρυβο τρόπο, παίζοντας εξαιρετικά jazz-blues (“Midnight special”, “Wee baby blues”), συνεργαζόμενος με τους Les McCann πιάνο, Richard Holmes όργανο, Joe Pass κιθάρα κ.ά.
Αυτή ήταν και η τελευταία ολοκληρωμένη εμφάνισή του στη δισκογραφία. 
Βασική δισκογραφία
1. Back in Town! – Pacific Jazz PJ-54 – 1962

3 σχόλια:

  1. Το revival που το είδες μου λές; Εδώ μιλάμε για μια μουσική περιορισμένη στα 12μέτρα που πλέον είναι και μουσειακό είδος. Και δεν αφορά στο σήμερα. Ποιός κάτω από τα 40 ασχολείται; Σαν μουσικός. Και αν, με ποιά απήχηση; Εδώ μέχρι και η μαύρη μουσική κοινότητα έστειλε το μπλουζ στα αζήτητα, αφηνοντας ολομόναχους τους λευκούς συλλέκτες να παίζουν παιγνίδι. Και τους redneck αυνανοκιθαρίστες να σολάρουν ατελείωτα στο πτώμα της σε radio friendly εκτρώματα.

    To pimp a butterfly, φίλε.

    Ξυδάκης (από το ξύδι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι εντελώς out. Το “blues revival” ως όρος, καθιερωμένος στην βιβλιογραφία, σχετίζεται με τη δεκαετία του ’60 και όχι με το σήμερα! Και με την sixties σημασία του τον χρησιμοποιώ κι εγώ φυσικά. Δεν μίλησε κανείς για κανένα σημερινό… revival.
      Τα άλλα που λες, δε θέλω να τα χαρακτηρίσω, ούτε να τα συζητήσω, γιατί θα τσακωθούμε…

      Διαγραφή
    2. >Το revival που το είδες μου λές; Εδώ μιλάμε για μια μουσική περιορισμένη στα 12μέτρα που πλέον είναι και μουσειακό είδος. Και δεν αφορά στο σήμερα.

      Στα @@ μας.

      > Ποιός κάτω από τα 40 ασχολείται; Σαν μουσικός.

      Πολλοί.

      > Και αν, με ποιά απήχηση;

      Με την απήχηση που είχε π.χ. ο Jack White πριν 10 χρόνια.

      > Εδώ μέχρι και η μαύρη μουσική κοινότητα έστειλε το μπλουζ στα αζήτητα, αφηνοντας ολομόναχους τους λευκούς συλλέκτες να παίζουν παιγνίδι. Και τους redneck αυνανοκιθαρίστες να σολάρουν ατελείωτα στο πτώμα της σε radio friendly εκτρώματα.

      Άλλα ντ'άλλα της Παρασκευής το γάλα.

      Διαγραφή