NUMB CAPSULE RECORDS

Η εταιρεία Numb Capsule Records έχει την έδρα της στη Θεσσαλονίκη (μάλλον) και η ενασχόλησή της έχει να κάνει με την σύγχρονη electronica. Οι δύο πιο πρόσφατες κυκλοφορίες του label, το CD/EP των Esoteric Sob και το CD των Dozen Draft γυρίζουν τώρα στο player…

ESOTERIC SOB: Diamonds [Numb Capsule NC002, 2015]

Η minimal σχεδίαση του πακέτου –τα απολύτως απαραίτητα, όπως λέμε– δεν δίνει και πολλά στοιχεία, που θα βοηθούσαν στο πληροφοριακό επίπεδο. Ποιοι αποτελούν τους Esoteric Sob; Ο παραγωγός Γιάννης Τρυφωνόπουλος ή και κάποιοι ακόμη; Το γκρουπ, το πρότζεκτ, είναι από τη Θεσσαλονίκη ή από κάπου αλλού; Τέλος πάντων… Κάποια στοιχεία μάς παρέχει το discogs. Μάλλον πρόκειται για προσωπικό σχήμα του Τρυφωνόπουλου, ο οποίος βρίσκεται στην (ηλεκτρονική) σκηνή από το 2002, έχοντας δώσει έως ώρας κάμποσα digital files (κυρίως). Το “Diamonds” είναι πάντως χειροπιαστό CD (extended play) κι έχει το δικό του ενδιαφέρον θα έλεγα… και γιατί τα ηλεκτρονικά των Esoteric Sob είναι κατανοητά και ανθρώπινα. Δεν υπονοώ πως αν δεν ήταν τόσο «κατανοητά» θα υπήρχε πρόβλημα, απλώς θέλω να επισημάνω πως οι eighties αναφορές τους τούς δίνουν και μια κάπως pop χροιά – και τούτο παρότι δεν έχουμε να κάνουμε με τραγούδια. Έχει στοιχεία ambient το “Diamonds” δεν υπάρχει λόγος, όμως δεν είναι το experimental ο χώρος του. Είναι η μουσική περιβάλλοντος, όχι όμως ενταγμένη σ’ ένα άνευρο και απαθές σκηνικό, αλλά προσανατολισμένη σε κάτι περισσότερο μπητάτο (αν και dreamy σε κάθε περίπτωση). Από τα πέντε κομμάτια του EP εκείνα που μ’ αρέσουν περισσότερο είναι δύο που έφεραν στη μνήμη μου τους… Χωρίς Περιδέραιο (το “I need air” και το “Unknown”). Ο Τρυφωνόπουλος γουστάρει ως φαίνεται, διαμορφώνει και επεκτείνει στο τώρα, κάποιες δομές που θα μας κρατάνε πάντα εν εκπλήξει.

DOZEN DRAFT: Elasticity [Numb Capsule NC003, 2015]

Και οι Dozen Draft, που δεν είναι άλλοι από τον Μπάμπη Μπόζογλου, δεν είναι χθεσινοί. Έχουν ήδη ένα CD-R το «1.10.2012» στην Somehow Ecstatic Records, όπως και μια κασέτα (“Hands”) στην Already Dead το 2013. Το “Elasticity” φαίνεται πως είναι η τρίτη δουλειά τού Μπόζογλου, κινούμενη πάντα μέσα στο ηλεκτρονικό περιβάλλον (και με τραγούδι αυτή τη φορά – το λέω σε σχέση με το προηγούμενο CD), όπως και με πολλά άλλα στοιχεία αντλημένα από διαφορετικές παραδόσεις (ο ίδιος αναφέρει… groove, psychedelic, experimental, antipope, tribalism, fingerplayedguitar, weird, hypnotic, chaotic, worldmusic και δε συμμαζεύεται…). Λοιπόν… τώρα τι γίνεται… Αυτές όλες οι αναφορές υποσκάπτουν την ενότητα του άλμπουμ. Ενώ σε επιμέρους φάσεις καταγράφονται πολύ ενδιαφέροντα tracks το σύνολο κάπου... μαγκώνει – και τούτο, επειδή δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν σε μια δουλειά τόσο πολλά διαφορετικά στοιχεία από track σε track. Ok, αυτό μπορεί να ερμηνευτεί κι αλλιώς. Πως είναι τέτοια και τόση η πληθωρικότητα του Μπόζογλου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί εύκολα να υποταχθεί – ας το πάρουμε κι έτσι δηλαδή. Βγαίνει παντού, εννοώ, και κατακυριεύει το άπαν. Συγκριτικώς θα έλεγα πως τα πιο ενδιαφέροντα tracks του “Elasticity” είναι κάποια tribal-trance, που αγγίζουν ή και υπερκαλύπτουν τις ψυχεδελικές προδιαγραφές, όπως για παράδειγμα το “Ain’t it”, που είναι προς το τέλος και που θα έκανε πολλούς «σιξτάδες» να κουνηθούν από τη θέση τους. Το ίδιο αξιοπρόσεκτα είναι όμως και το εισαγωγικό “Into elasticity” ή και το “Albino rhino”, που μεταφέρει κάτι από την anadolu ρυθμολογία.

Οι Dozen Draft, ή ο Dozen Draft, όπως θέλετε πείτε το, έχουν δυνατότητες. Και ιδέες. Και μάλιστα πολλές και καλές. Αξίζει, όμως, να γίνουν πιο συγκεκριμένες.

Επαφή: https://www.facebook.com/numbcapsule