MORKA ένα άξιο ελληνικό συγκρότημα από τα early seventies

Οι Morka ήταν ένα από τα ελληνικά συγκροτήματα που διακρίθηκαν στη σκηνή ανάμεσα στα χρόνια 1971-74. Όσο βρίσκονταν εν ζωή κυκλοφόρησαν μόλις δύο επτάιντσα, ενώ ένα τρίτο είχε βγει νωρίτερα, όταν μια μορφή τους γινόταν ελαχίστως γνωστή κάτω από το όνομα Stone Deep. Στην πράξη μιλάμε για έξι τραγούδια (“She shouts”, “Winter’s here”, “I see”, “Judy”, «Γιατί», “And so she flies”), τα όποια έπλεξαν τον όποιο μικρό ή λιγότερο μικρό μύθο τους. Ο μύθος αυτός θ’ αποκτούσε τα νεότερα χρόνια κάποιες μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν κυκλοφόρησαν δύο LP στα οποία καταγράφονταν και άγνωστα τραγούδια τους. Το πρώτο ήταν το “There Was a Time…” [Mythos, 1997], που περιείχε επτά ανέκδοτα από τις αρχές του 1973, ενώ το δεύτερο ήταν το “There was a time…” πάλι [Anazitisi, 2006], που περιείχε ένα επιπλέον ανέκδοτο από το 1986. Αυτά για αρχή.

Το δεύτερο επτάιντσο (single) των Morka από το 1972

Για τους Morka έμαθα και άκουσα για πρώτη φορά στα μέσα του ’80. Συνέβησαν τρία διαφορετικά γεγονότα με την εξής σειρά. Πρώτον, εντοπίζω σε επαρχιακό δισκάδικο (στην Κάτω Αχαΐα) την πολύ καλή συλλογή “Pop Coctail” [Polydor 2421017] από τα τέλη του ’71, στην οποίαν καταγράφονταν, ανάμεσα σε άλλα ωραία (το “My only fellow” των Socrates Drank the Conium και το τρομερό “Woman” του Tony Pinelli), τα τραγούδια των Morka “She shouts” και “Winter’s here”. Δεύτερον, ένας φίλος, αρκετά μεγαλύτερός μου, ο Μήτσος Β., αναφέρει σε κουβέντα μας το συγκρότημα, ρωτώντας με… αν τους ξέρω. Του λέω… ναι… έχω και δυο τραγούδια τους. Παθαίνει πλάκα. Δεν έχει ακούσει ποτέ τους δίσκους τους, αλλά τους έχει δει live στην Πάτρα το 1972, γνωρίζοντάς τους και από κοντά. Μάλιστα, είχε μεσολαβήσει για να τους βρει στέγη, αν δεν τους είχε φιλοξενήσει κιόλας σπίτι του (δεν είμαι 100% σίγουρος μετά από 30 χρόνια γι’ αυτό το τελευταίο, αλλά έτσι θυμάμαι). Είχα μάθει ιστορίες από ’κείνον για τους Morka… Μου είχε πει για το πρόβλημα στο χέρι του Ταμπακόπουλου, για τον τραυματισμό αργότερα του Ορφανίδη κ.λπ. Τρίτον, ακούω στην εκπομπή τού Γρηγόρη Βάιου «22 Χρόνια Ελληνικό Ροκ» στο Β Πρόγραμμα (πρέπει να ήταν 1986) το τραγούδι τους «Γιατί» και παθαίνω μια μικρή πλάκα. Θέλω να πω πως μου άρεσε πολύ περισσότερο από τα αγγλόφωνα που ήδη ήξερα – και ακόμη μ’ αρέσει (όχι όσο το “Avenue winter” ας πούμε, αλλά ακόμη μ’ αρέσει). Να προσθέσω, επίσης, πως εκείνα τα χρόνια δεν είχα διαβάσει πουθενά (στα περιοδικά της εποχής) έστω και μία αναφορά στο όνομά τους, μένοντας με την εντύπωση (για να μην πω με την πεποίθηση) πως στα eighties και στις αρχές των nineties οι Morka ήταν μια παντελώς ξεχασμένη ιστορία. Αυτό το λέω, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να δείξω πως εκείνα τα χρόνια ελάχιστοι άνθρωποι της ηλικίας μου, ή μεγαλύτεροι, ασχολούνταν με το ελληνικό ροκ. Τους ξέρουμε, δε, με ονόματα και με διευθύνσεις. Και ακόμη λιγότεροι βεβαίως έγραφαν γι’ αυτά τα πράγματα (κι αυτούς τους ξέρουμε). Αιώνες αργότερα ξύπνησαν οι διάφοροι παπατζήδες του ελληνικού ροκ… 

Από το LP της Mythos...

Δεν ξέρω αν είμαι ο πρώτος που γράφει λίγα λόγια για τους Morka μετά από πάρα πολλά χρόνια – και αυτό συνέβη στο βιβλίο μου «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Δελφίνι, Αθήνα 1996], που το είχα ολοκληρώσει ουσιαστικά το 1993-94. Το λέω τούτο επειδή το συγκρότημα δεν αναφέρεται ούτε στην έκδοση τού «Οδηγού Ελληνικής Δισκογραφίας» [Νέα Σύνορα – Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 1990] του Πέτρου Δραγουμάνου, ούτε στο βιβλίο του Ντίνου Δηματάτη «25 Χρόνια Ελληνικού Ροκ» [Νέα Σύνορα – Α.Α Λιβάνη, Αθήνα 1992]. (Γράφω για δύο βιβλία, που είχαν προηγηθεί του δικού μου). Έτσι, αν κάποιος ήθελε να διαβάσει κάπου για τους Morka θα έπρεπε μάλλον να ψάξει σε χαρτιά τού… 1972 (Επίκαιρα, Φαντάζιο, Μουσική Γενιά…), αφού είναι πιθανόν από τότε μέχρι και το 1996 να μην ξαναγράφτηκε ποτέ κάτι γι’ αυτούς. (Φυσικά, όποιος γνωρίζει αναφορές για τους Morka, σε έντυπα, από τα eighties π.χ. ας μας τις γνωστοποιήσει. Δεν λέω σώνει και καλά πως δεν υπάρχουν –μου πέρασε κάτι από το μυαλό, αλλά μ’ ένα μικρό ψάξιμο δεν το βρήκα– λέω πως εγώ δεν γνωρίζω κάτι).

Έτσι λοιπόν στο «Ραντεβού στο Κύτταρο» έχω τρεις αναφορές στους Morka. Στην πρώτη γράφω: «Εκείνη την εποχή οι Poll συμμετείχαν σε μιαν άλλη αθηναϊκή σκηνή, στο club Ελατήριο, μαζί με τους Morka. Οι Morka ήταν ένα καλό συγκρότημα, το οποίο πρόλαβε να ηχογραφήσει δύο singles στην Polygram εκεί γύρω στο 1972. Το καλύτερό τους τραγούδι ήταν το “Γιατί”. Από τους Morka ξεπήδησαν λίγα χρόνια αργότερα οι Αγάπανθος».

Και η δεύτερη αναφορά λίγο πιο κάτω: «Η συλλογή “Pop Coctail” περιλαμβάνει τραγούδια διαφόρων σχημάτων της εταιρείας Polydor. Αξιοπρόσεκτη συλλογή, αφού πρόκειται για το μοναδικό LP της ιστορίας στο οποίο μπορεί κανείς ν’ ακούσει τραγούδια των Morka. Συμμετέχουν εδώ με τα “She shouts” και “Winter’s here”, δύο αέρινες folk μπαλάντες, συνθέσεις των Dorian Kokas και Mike Μωραΐτη».
Η τρίτη; Στο section με τα covers δείχνω (έγχρωμη  φωτογραφία) το εξώφυλλο τού “Pop Coctail”.

Το πρώτο επτάιντσο των Morka (4 tracks maxi single, που γύριζε στις 33 και 1/3 στροφές) από το 1971

Είχα παραδώσει το βιβλίο στον εκδότη όταν βρίσκω, Κυριακή στο Μοναστηράκι, το πρώτο δισκάκι των Morka. Ήταν 11 η ώρα το πρωί στην Άστιγγος (τέτοιες ώρες πήγαινα και πηγαίνω στο Μοναστηράκι), και το δισκάκι ήταν πρώτο-πρώτο σε μια ντάνα από 45άρια, που όλα μαζί ήταν τοποθετημένα πάνω σε μια θερμάστρα (σβηστή εννοείται…), ώστε να μην σκύβουμε κιόλας. Τσακ… το πήρα. Τζάμπα. Το πολύ κανα πεντακοσάρικο (δραχμές). Δυστυχώς, αυτά τα ωραία χάθηκαν πια από το Μοναστηράκι. Το eBay και κυρίως το discogs έκαναν πολύ μεγάλη καταστροφή, αφού όλοι οι μουσικόφιλοι μετατράπηκαν σε πωλητές και βγάζουν πλέον μεροκάματο (μικρό ή μεγαλύτερο). Αυτό σημαίνει πως για να βρεις δίσκο που να μετράει λίγο, στο Μοναστηράκι την Κυριακή, θα πρέπει να έχεις κατασκηνώσει εκεί από το Σάββατο… Για τέτοια χάλια συζητάμε…

To LP της Mythos από το 1997

Κάπως έτσι, αρχές του ’97, είχα καταφέρει ν’ ακούσω όλα τα τραγούδια των Morka (και το “And so she flies” από τη συλλογή «Ελληνική Rock Σκηνή, 8, 1972» της Polydor από το 1996 – αργότερα βρήκα το δεύτερο δισκάκι) και κάπως έτσι έσκασε και ο κεραυνός τότε στο κεφάλι μας, όταν μάθαμε για την κυκλοφορία τού LP τής Mythos, στο οποίο είχε συμβάλλει και ο Μιχάλης Ορφανίδης ντράμερ των Morka την περίοδο 1972-73. Μάλιστα, θυμάμαι πως είχα πάει και στην παρουσίαση του δίσκου, σ’ ένα μαγαζί κάπου προς Άνω Πατήσια-Γαλάτσι, πως είχα μιλήσει με τον Ορφανίδη (έχω ακόμη το τηλέφωνό του στην ατζέντα μου), πως είχα αγοράσει τρεις κόπιες (έχω ακόμη τις δύο), και πως είχα πάθει πλάκα (ξανά), από τα ανέκδοτα, και κυρίως από το “Avenue winter”, που το θεωρώ έκτοτε εφάμιλλο των καλυτέρων folk-rock του εξωτερικού.

Από τις σημειώσεις εκείνου του άλμπουμ μάθαμε για πρώτη φορά την ύπαρξη του single των Stone Deep (Dorian Kokas, John Jungemann, Bill Harrell, Kirk Esco, Chris Olsen, Randa Salameh), που είχαν προηγηθεί των Morka, όπως πληροφορηθήκαμε και τα περί ACS, των American Community Schools δηλαδή στο Χαλάνδρι, εκεί όπου φτιάχτηκαν οι Stone Deep, που αποτέλεσαν τη βάση των πρώτων Morka (Dorian Kokas, Mike Moraitis, Reiner Rather).

Ωραία κριτική-παρουσιάση του άλμπουμ των Morka στην Mythos είχε κάνει ο Κώστας Αρβανίτης στο ZOO (#4, Ιούλιος-Αύγουστος 1997), αναφέροντας κι άλλα συγκροτήματα από τα ACS (Rick Rock & The Flounders, Pancho K. & The All-Stars, CC Blues King, The Dorian Kokas Expence), προβαίνοντας σε ενδιαφέρουσες κρίσεις. Έγραφε ο Αρβανίτης:

«Το “There Was A Time…” LP περιλαμβάνει τα έξι τραγούδια του EP και του single στην πρώτη πλευρά και το ανέκδοτο demo στη δεύτερη. Σε γενικές γραμμές όλος ο δίσκος κινείται στο ύφος του soft rock. Τα δύο πρώτα κομμάτια των Stone Deep είναι ακουστικά. Με κιθάρες, φυσαρμόνικα, φλάουτο και αρμονικά φωνητικά δημιουργούν μια ζεστή μελαγχολική ατμόσφαιρα. Στα “I see” και “Judy” έχουν προστεθεί όργανο, μπάσο, drums και λίγη ηλεκτρική κιθάρα. Όμορφες οι εισαγωγές, αλλά τα τραγούδια δεν είναι πολύ δυνατά από άποψης σύνθεσης και φωνητικών. Το δεύτερο είναι οπωσδήποτε καλύτερο, θυμίζοντας το ύφος των Classics IV. Το “And so she flies” είναι αιθέριο και πετάει όπως λέει και ο τίτλος του. Κυλάει εντελώς αβίαστα, σε πιο γρήγορο ρυθμό από τα προηγούμενα κομμάτια, και τα φωνητικά του είναι τέλεια. Το “Γιατί” είναι το μοναδικό τραγούδι των Morka με ελληνικούς στίχους, οι οποίοι δυστυχώς εμπίπτουν στο κλισέ που ανέφερα πριν, με τους ζητιάνους και τους τυφλούς. Παρ’ όλα αυτά είναι το τραγούδι που μου αρέσει περισσότερο. Είναι και αυτό γρήγορο και σε κερδίζει αμέσως, αφού βασίζεται στη σειρά τριών ακόρντων του “All along the watchtower”».

Επίσης καλά λόγια γράφει ο Αρβανίτης και για το “Avenue winter”, που είναι η κομματάρα του άλμπουμ. Διαβάζουμε: «Το “Avenue winter”, που διαρκεί πέντε λεπτά και είκοσι οκτώ δευτερόλεπτα, θα μπορούσε να είχε βγει από κάποιο σπάνιο δίσκο ενός progressive folk βρετανικού συγκροτήματος. Είναι ένα από τα αριστουργήματα του ελληνικού rock, με αψεγάδιαστη μελωδική γραμμή και πολύ καλή δουλειά από την ηλεκτρική κιθάρα».

Το 1972 Morka ήταν οι Dorian Kokas φωνή, κιθάρα, Γιώργος “Tambre” Ταμπακόπουλος φωνή, Pamela Leake φωνή, Πωλ Παπαδέας φωνή, κιθάρα, Αντώνης Μπράβος μπάσο και Μιχάλης Ορφανίδης ντραμς ενώ στο demo του ’73 το συγκρότημα αποτελούσαν οι Dorian Kokas φωνή, κιθάρα, πιάνο, Pamela Leake φωνή, εφφέ, Πωλ Παπαδέας φωνή, κιθάρα, φυσαρμόνικα, κοντραμπάσο, Leigh Sioris bass-guitar και Μιχάλης Ορφανίδης ντραμς, κρουστά.

Στο επόμενο τεύχος του ΖΟΟ (#5, Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 1997) είχα στείλει ένα γράμμα, που είχε δημοσιευτεί στη στήλη blackmail. Έγραφα:

«Στο κείμενο του Κώστα Αρβανίτη για τους Morka στο προηγούμενο τεύχος ας προστεθεί και το ακόλουθο στοιχείο. Υπάρχει ελληνική ταινία της εποχής (από το 1972) στην οποία οι Morka εμφανίζονταν “ζωντανά”. Η ταινία είχε τίτλο “Οργισμένη Γενιά”, είναι σκηνοθετημένη από κάποιον Μεμά Παπαδάτο, πρωταγωνιστούσε σε αυτήν η Μαρία Αλιφεροπούλου (έτσι λεγόταν ακόμη τότε η Μαρία Αλιφέρη), ενώ τη μουσική της είχε γράψει ο Γιάννης Σπανός. Πρόκειται για ένα φιλμ του σωρού (κοινωνικός προβληματισμός της πλάκας, με κάποιες σκηνές τσόντας και άσχετο “μαύρο τέλος”), που αξίζει μονάχα να το θυμόμαστε γι’ αυτή την παρουσία των Morka. To συγκρότημα εμφανίζεται πριν από τη μέση της ταινίας, τραγουδώντας σε κάποιο club που έχουν βρεθεί οι πρωταγωνιστές, το “And so she flies”. Η κινηματογράφιση, παραδόξως, είναι αρκετά καλή, με την κινούμενη κάμερα να “παίζει” ανάμεσα στα πρόσωπα των Morka και στον κόσμο, καταγράφοντας με δύναμη και παλμό το συνολικό συμβάν. Η ταινία πάτωσε σε εισπράξεις την περίοδο ’72-’73, αφού έκοψε 10.202 εισιτήρια (59^η από τις 64 της περιόδου), καλώς βέβαια, γιατί δεν βλεπόταν με τίποτα, όπως πάτωσαν, κακώς βέβαια, και τα 45άρια των Morka από την ίδια εποχή. Αν είστε τυχεροί και μάθετε ότι προβάλλεται σε κάποιο κανάλι, μην αμελήσετε. Αξίζει, πιστέψτε με, να περιμένετε τουλάχιστον μέχρι να ξεκινήσει το τραγούδι».

Τoν Απρίλιο του 1973 συμβαίνει ένα απρόσμενο γεγονός. Τις πρωινές ώρες (03:15) του Σαββάτου της 21ης εκείνου του μήνα η Αθήνα και ο Πειραιάς συγκλονίζονται από τις εκρήξεις τεσσάρων βομβών. Η συγκεκριμένη μέρα κάτι σήμαινε φυσικά. Συνέπιπτε με την έκτη «επέτειο» του πραξικοπήματος και διάφορες ομάδες ανθρώπων αγωνίζονται κατά της δικτατορίας, προβαίνοντας σε βομβιστικές ενέργειες. Η μία απ’ αυτές τις εκρήξεις μάς ενδιαφέρει. Διαβάζουμε στη Μακεδονία της 22/4/1973:

«Το δεύτερον αυτοσχέδιον μηχάνημα εξερράγη την 3.15 π.μ. κάτωθεν αυτοκινήτου υπό τα στοιχεία ΞΑ 1413, το οποίον ήτο εσταθμευμένον επί της οδού Σπευσίπου 2 εις το Κολωνάκι. Εκ της εκρήξεως ετραυματίσθη ο Μιχαήλ Ορφανίδης, ετών 20, μουσικός (σ.σ. ντράμερ των Morka), εις τον αριστερόν μηρόν σοβαρώς. Διεκομήσθη εις το ρυθμιστικόν κέντρον προς νοσηλείαν, όπου του εγένετο εγχείρησις. Ερευνάται εάν και κατά πόσον ούτος διήρχετο εκείθεν κατά την στιγμήν της εκρήξεως τυχαίως ή είναι ο τοποθετήσας το μηχάνημα και ετραυματίσθη από πρόωρον έκρηξιν.(…) Ως ανεκοίνωσεν ο διευθυντής της αστυνομίας κ. Δασκαλόπουλος εκ των μέχρι τούδε ανακρίσεων δεν προκύπτει ότι ο τραυματισθείς εις το Κολωνάκι μουσικός είναι δράστης της εκρήξεως. Αι ανακρίσεις συνεχίζονται».

Σε νέο μονόστηλο της εφημερίδας την 24/4/1973 διαβάζουμε:

«Ο διευθυντής της αστυνομίας κ. Δασκαλόπουλος απαντών εις ερώτησιν εδήλωσεν ότι ο Μιχαήλ Ορφανίδης, ετών 20, μουσικός, ο οποίος ετραυματίσθη το Σάββατον, εξ εκρήξεως μάλλον σοβαρώς εις τον μηρόν, ουδεμίαν σχέσιν είχε με την έκρηξιν και ουδέν το ενοχοποιητικόν προέκυψεν εναντίον του. Η Αγγλίς Παμέλα Ληκ (σ.σ. τραγουδίστρια των Morka), η οποία εκλήθη προς ανάκρισιν, αφέθη ελευθέρα. Η Αγγλίς εκλήθη προς ανάκρισιν, διότι εις την οικίαν της διέμενεν ο τραυματσθείς μουσικός».

Βιβλίο του Σαββούρα από το 1977

Μετά απ’ αυτό το γεγονός το συγκρότημα αποσυντονίζεται (για κάποιους μήνες). Η υπόθεση όμως της βόμβας είχε και συνέχεια καθότι την 22/5/1973, ένα μήνα αργότερα δηλαδή, γίνεται πρωτοσέλιδο. Διαβάζουμε, πάντα, από την Μακεδονία:

«Ως ανεκοινώθη, η γενική ασφάλεια Αθηνών, κατόπιν πολυημέρου παρακολουθήσεως, επέτυχε την εξάρθρωσιν κλιμακίου μιας των σημαντικοτέρων οργανώσεων, η οποία είχε την επωνυμίαν “Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία” και προς πραγματοποίησην των σκοπών της διέθετε οπλοστάσιον από ικανόν αριθμόν αυτομάτων όπλων, χειροβομβίδων και άλλου υλικού.(…) Μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ο αρχηγός της οργανώσεως υπό το ψευδώνυμον “Συνταγματάρχης Πορφύρης”, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον αναφερόμενον εις την σχετικήν ανακοίνωσιν κτηνίατρον Ιπποκράτην Σαβούραν.(…) Οι συλληφθέντες μέχρι της στιγμής κατά της υπαρχούσας πληροφορίας ανέρχονται εις 15.(…) Δια των πράξεων τούτων προεκλήθησαν τραυματισμοί ατόμων και σοβαραί υλικαί ζημίαι. Μεταξύ των τραυματισθέντων συγκαταλέγεται και ο βαρέως τραυματισθείς την 03.10 ώραν της 21ης Απριλίου 1973 κατά την σημειωθήσαν έκρηξιν παρά την οδόν Σπευσίπου 2, Ορφανίδης Μιχαήλ του Γεωργίου, γεννηθείς το 1952, μουσικός, όστις νοσηλεύεται εισέτι εις το γενικόν κρατικόν νοσοκομείον(…)».

Για το ποιος είναι ο Ιπποκράτης Σαββούρας μπορεί ο καθείς να ανατρέξει στη Βικιπαίδεια εκ πρώτης και να μάθει. Δεν είναι τώρα, αυτός, το θέμα μας.

Το συγκρότημα λόγω του γεγονότος αναστέλλει όπως προείπαμε τις δραστηριότητές του – για να μην πούμε πως προς το παρόν διαλύεται. Παρά ταύτα κάποιους μήνες αργότερα, πιθανώς μετά το καλοκαίρι του ’73, ο Kokas (ή και Κόκας ή και Κόκκας) δίνει πνοή σ’ ένα νέο γκρουπ, που είναι οι Morka, αλλά με άλλο όνομα. Λέγονται Φως, και παίζουν σ’ αυτούς (πέραν του Κόκα), οι Ταμπακόπουλος, Σιώρης και Ορφανίδης (ο οποίος ήταν πλέον καλά, έχοντας βγει από το νοσοκομείο). Όπως μου είπε φίλος, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, οι Φως, το φθινόπωρο του ’73 παίζουν στο Ελατήριον μαζί με τον Robert Williams, επηρεασμένοι περισσότερο τώρα από το glam-rock και τον David Bowie, παρουσιάζοντας ένα concept πρόγραμμα υπό τον τίτλο «Ο Γορίλας». Βαρύ μακιγιάζ, κοινωνικοπολιτική σάτιρα (με σπόντες προφανώς κατά της δικτατορίας) , αλλά και με τον… γορίλα να ολοκληρώνει την παράσταση. Παρά ταύτα φαίνεται πως το σώου δεν είχε επιτυχία και γι’ αυτό δεν τράβηξε. Οι Φως διαλύονται, αλλά το Νοέμβριο του ’73 ο Κόκας δίνει και πάλι πνοή στους Morka, στους οποίους συμμετέχουν τώρα, πέραν των «παλαιών» (Κόκας και Ταμπακόπουλος), οι νεοφερμένοι Λάμπρος Τσελέντης μπάσο και Άκης Περδίκης ντραμς. Παίζουν στην Καζάμπρα, στην Πλάκα, γράφουν τραγούδια, ετοιμάζουν 45άρι, αλλά μένουν εκεί… Οι Morka διαλύονται οριστικά τον Φλεβάρη του ’74.

Το LP της Anazitisi από το 2006

Μήνες αργότερα ο Κόκας, ως γνωστόν, θα σχηματίσει τους Αγάπανθος, πριν φθάσουμε στο… μακρινό 1986, όταν παλαιοί και νέοι μουσικοί εμφανίζονται υπό τον Κόκα και πάλι (Pamela Leake φωνή, Valerie Wood φωνή, Κώστας Αναδιώτης πλήκτρα, programming, Αντώνης Μανωλάτος μπάσο, Μιχάλης Ορφανίδης ντραμς, ακουστική κιθάρα, πλήκτρα), μπαίνοντας στο στούντιο και ηχογραφώντας. Ένα απ’ αυτά τα κομμάτια, το πολύ καλό “Just like Ann”, περιλαμβάνεται στην έκδοση τής Anazitisi “There Was a Time…” από το 2006.

Την 18 Νοεμβρίου 2009 φεύγει από τη ζωή, στα 58 του, ο Dorian Kokas και η ιστορία μας κάπου εδώ τελειώνει. Για τους παπατζήδες όμως, που δεν ξέρανε λίγα χρόνια νωρίτερα ούτε πώς γραφόταν το συγκρότημα (MORCA), τότε περίπου άρχιζε… 

Δισκογραφία 
STONE DEEP  
1. Winter’s here/ Judy – 7ιντσο single, Stone Deep PR7XS 46 – 1971
ΜΟRKA 
1. She Shouts, Winter’s here/ I see, Judy – 7ιντσο 4-tracks maxi single, Polydor 2061 109 – 1971 
2. Γιατί/ And so she flies – 7ιντσο single, Polydor 2061 121 – 1972
3. There Was a Time… – LP, Mythos Music MLP 0001 – 1997
4. There Was a Time… – LP, Anazitisi Records ARLP 70-12 – 2006 
Συλλογές  
1. Pop Coctail – LP, Polydor 2421017 – 1971 
(περιέχει τα “She shouts”, “Winter’s here”)  
2. Ελληνική Rock Σκηνή 1965-1975, 7, 1971 – CD, Polydor 531 888-2 – 1996 
(περιέχει τα “I see”, “Judy”)  
3. Ελληνική Rock Σκηνή 1965-1975, 8, 1972 – CD, Polydor 531 889-2 – 1996 
(περιέχει τα «Γιατί», “And so she flies”)