για τους EMPTY FRAME γράφω πάντα καλά λόγια

Έχω γράψει, κι έχω γράψει λόγια καλά, και για τα δύο προηγούμενα CD των Empty Frame, το “They Think We Are Eskimos” [Legend, 2011] και το “The Blackbird Flies” [bminor RECS, 2014] και το ίδιο θα κάνω και για το παρόν “Who Wants to Ride the Horse”  [bminor RECS, 2018], που μάλλον είναι το τρίτο τους… Πόσω μάλλον, όταν και το εξώφυλλό τους με παραπέμπει στο αγαπημένο “First Utterance” των Comus. Εντάξει… μπορεί να μην είναι αυτός ο κυρίαρχος λόγος (εννοείται), αφού οι Empty Frame δεν έχουν κάποια προφανή-προφανή σχέση με τους Βρετανούς τού pagan progressive folk, όμως έχοντας στ’ αυτιά μου τις προηγούμενες δουλειές τους και βλέποντας, ταυτοχρόνως, το συγκεκριμένο cover μού δημιουργείται μια θετική προδιάθεση.

Και δεν διαψεύδομαι. 

Οι Empty Frame (Αντώνης Βαβαγιάννης πιάνο, κιθάρες, φωνή, Καίτη Πάντζαρη τσέλο, φωνή, Μπάμπης Βασιλειάδης ντραμς, Νίκος Σολωμός βιολί, Παναγιώτης Φέτσης μπάσο, φωνή, Χρήστος Καλλιμάνης lead κιθάρες) είναι ένα σχήμα, που ξέρει να γράφει τραγούδια διαφορετικών αισθητικών προκλήσεων, ενταγμένων, πάντως, μέσα στο σύγχρονο rock και folk-rock περιβάλλον (είναι τα έγχορδα που βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά όχι μόνο), με ενοργανώσεις άλλοτε πιο δυναμικές και άλλοτε πιο έντεχνες. Και τούτο διατηρώντας, πάντα, το δικό τους ύφος και την «προσωπική» τους άποψη γύρω από το πώς θα προβληθούν τα (αγγλόφωνα) κομμάτια τους – καθώς δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη και εξόφθαλμη ταύτιση με συγκεκριμένες εποχές, σκηνές κτλ. τού παρελθόντος. Έτσι, οι Empty Frame δεν μπορεί παρά ν’ ακούγονται σαν ένα απολύτως σημερινό γκρουπ, που έχει κατορθώσει, την ίδια στιγμή, να ισορροπεί ανάμεσα σε αταίριαστες, εκ πρώτης, αναφορές.

Υπάρχει ένα πάθος στις μελωδίες και τις ερμηνείες –που μπορεί να εκφράζεται το ίδιο καλά τόσο μέσα από τη δύναμη των παιξιμάτων, όσο και μέσω ενός εγγενούς λυρισμού, που ανιχνεύεται (ο λυρισμός) και στα πιο κιθαριστικά tracks, αλλά είναι πιο εμφανής στα χαμηλόφωνα– και που αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό των τραγουδιών των Empty Frame. Τραγουδιών σαν τα “All that remains”, “Wheels” και “Spirit” (το κορυφαίο του άλμπουμ), που φανερώνουν και τη δουλειά που έχει γίνει στο background και τα τρανά αποτελέσματά της.

Επαφή: www.emptyframe.bandcamp.com