ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 89

11/4/2018
Πήγα να πληρώσω κάτι στην τράπεζα και βρήκα παρατημένο σε μια καρέκλα ένα Αθηνόραμα της εβδομάδας του Πάσχα (5-11 Απριλίου). Είχα πολλά χρόνια να ξεφυλλίσω Αθηνόραμα… μπορεί και δεκαπέντε. Τέλος πάντων… Πολλή κουβέντα για εστιατόρια, μπαρ, φαγάδικα κ.λπ. όπως πάντα (τι κακό είναι αυτό ρε παιδί μου με το… στομάχι μας, να το έχουν βάλει όλοι τους για στόχο;) και κάτι λίγο απ’ όλα τ’ άλλα (σινεμά, θέατρο, μουσική κ.λπ.). Υπήρχε και κάτι πάντως για το οποίο δεν αδιαφόρησα, καθώς μου έκανε κακή εντύπωση.

Η προσπάθεια να ενταχθεί το Πάσχα, η ατμόσφαιρά του κ.λπ., μέσα σ’ ένα αστικό σκηνικό (δεν είναι κακό αυτό), συνδυασμένο με άσχετα παρελκόμενα (εδώ είναι το θέμα). Όταν εκκλησίες… ταπεινές και καταφρονεμένες υπάρχουν παντού σε κάθε γειτονιά της Αθήνας, σε κάθε συνοικία, γιατί θα πρέπει να προβάλλω εγώ (ρητορική η ερώτηση) τον «αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής Άι-Γιώργη» του Λυκαβηττού, τις εκκλησίες της Πλάκας με τα «γοητευτικά καλντερίμια» ή την Αγία Ειρήνη στον μπαρόδρομο της Αιόλου;  
Μπαίνουν ακόμη και οι εκκλησίες δηλαδή στη λογική τού τι πουλάει περισσότερο, ή του τι άσχετο μπορεί να πουλήσει σε συνδυασμό μ’ εκείνες. Πας στην Πλάκα να εκκλησιαστείς; Την κάνεις μετά και σε καμμιά ταβέρνα… Πας στην Αγία Ειρήνη; Πετάγεσαι μετά και για κανα ποτάκι παραδίπλα ή παρα-απέναντι…  
Το να λες σε κάποιον πού να πάει να φάει ή να πιεί το θεωρώ από αδιάφορο έως και ηλίθιο (αφήνω το περί γκρίζας διαφήμισης κατά μέρος), το να το καλύπτεις όμως πίσω από εκκλησίες με καλντερίμια, αιγαιοπελαγίτικες αισθητικές και άλλες τέτοιες γραφικότητες το θεωρώ από γελοίο έως και αισχρό.

10/4/2018

Να μην ξεχνάμε τους νεκρούς μας. Τις τελευταίες μέρες «ταξίδεψαν»:
1. Ο Jacques Higelin (στα 78 του), την 6η Απριλίου. Μία από τις σημαντικές μορφές του γαλλικού τραγουδιού στα τέλη του ’60 και τις αρχές του ’70, ο Higelin είτε μόνος του είτε στις συνεργασίες του με την Brigitte Fontaine και τους Art Ensemble of Chicago ήταν στην (αριστερή) πρώτη γραμμή.

2. Ο θρύλος πιανίστας του improv και της free Cecil Taylor (στα 89 του) την 5η Απριλίου. Δεν ξέρω πόσες φορές είχε έρθει στην Ελλάδα, εγώ πάντως τον είχα δει σ’ ένα αξέχαστο live στην Πάτρα, τον Ιούλιο του ’89, να παίζει με γροθιές στο πιάνο του…
3. Ο άγγλος ποδοσφαιριστής Ray Wilkins (στα 62 του) την 4η Απριλίου. Τον θαυμάζαμε στα έιτις, ως έναν εξαιρετικό μέσο, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (είχε ξεκινήσει από την Τσέλσι, ενώ μετά την Μάντσεστερ πέρασε και από τη Μίλαν).

10/4/2018
Ρε μάγκες σταματήστε να το παίζετε βαριά πεπόνια, γιατί η γελοιοποίηση είναι δίπλα.
Όταν κάποιος σας λέει «Χριστός Ανέστη» το πιο τίμιο είναι να του πείτε «Αληθώς» και όχι να στραβομουτσουνιάζετε, ή να λέτε άλλα αντ’ άλλων, λες και είπε κάτι κακό για τη… θεία σας.
Το «Χριστός Ανέστη» είναι ένας παραδοσιακός χαιρετισμός, για τις μέρες που έπονται της Ανάστασης, του Πάσχα, και όποιος τον απευθύνει ή ανταπαντάει «Αληθώς» δε σημαίνει, αναγκαστικά, πως καταθέτει και δήλωση των πνευματικών του πεποιθήσεων.  
Εδώ λένε «Χριστός Ανέστη» και οι Πακιστανοί! Κάποιοι Πακιστανοί δηλαδή. Το λέω, γιατί έτυχε να το ακούσω από έναν που καθάριζε κάτι τζάμια στη γειτονιά μου, και του είπα… μπράβο ρε φίλε. Δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο ίδιος, αλλά το γεγονός πως αναγνωρίζει σ’ αυτές τις δύο λέξεις, στον τόπο που ζει, στην Ελλάδα, μια εορταστική «καλημέρα». Σέβεται δηλαδή μια κατάσταση.  
Εμένα μ’ αρέσει ν’ ακούω «Χριστός Ανέστη» τις πρώτες μέρες μετά το Πάσχα, αλλά περισσότερο απ’ όλα μ’ αρέσει ν’ ακούω το «Αληθώς Ανέστη» και όχι το… «ο παπάς εχέστη», που το λέγαμε όταν ήμαστε πιτσιρικάδες (και λέγαμε, ως συνήθως, μαλακίες).

Λοιπόν, ξεκολλάτε. Πείτε «Χριστός Ανέστη» και κυρίως πείτε «Αληθώς», όταν κάποιοι σας απευθύνονται τοιουτοτρόπως. Εντάξει, άμα δε γουστάρετε μη λέτε «Χριστός Ανέστη», αλλά αν το απευθύνουν σ’ εσάς τότε οτιδήποτε άλλο πέραν του «Αληθώς» είναι μαλακία. Πείτε το. Δε θα σας πέσει ο κώλος. Το «Αληθώς» δείχνει πως είστε άνετοι και χαλαροί, διατηρώντας φυσικά το δικαίωμα τού να τα… παίρνετε για τα αληθινά σοβαρά ζητήματα.

10/4/2018
Ο Φοίβος Δεληβοριάς πήγε στο πατρικό του, λέει, και ξέθαψε ένα γράμμα – κάτι βλακείες που έγραφε, σα μαθητής τού Δημοτικού, σε μια συμμαθήτριά του. Πήγα κι εγώ στο πατρικό μου και ξέθαψα ένα άλμπουμ –συγκλονιστικό– που είχα να το ακούσω 25-30 χρόνια και που δεν το θυμήθηκα, όταν έκανα την 100άδα με τα best progressive. Θησαυρός…

3/4/2018
Πριν από μερικές μέρες πέθανε στα 76 του ένας σουηδός τραγουδιστής του beat, του rock και της soul, με πολύ μεγάλη επιτυχία στην πατρίδα του, o Jerry Williams (πραγματικό όνομα Sven Erik Fernström). Στην Ελλάδα, βεβαίως, είναι παντελώς άγνωστος, αλλά αυτό δε σημαίνει κάτι…

https://www.youtube.com/watch?v=uQvASQ1d5LA