η πιανίστρια ΕΡΑΤΩ ΑΛΑΚΙΟΖΙΔΟΥ ηχογραφεί για την αμερικανική Odradek Records

Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη και με αρχικές σπουδές στο εκεί Κρατικό Ωδείο, η Ερατώ Αλακιοζίδου αποφοιτά το 1990 με Δίπλωμα Πιάνου και με βαθμό Άριστα Παμψηφεί. Θα ακολουθήσουν μεταπτυχιακές σπουδές σε Βέλγιο, Γερμανία, Ελβετία και Γαλλία, ενασχόληση με μουσικές, και με σχήματα, πέραν της «κλασικής» (Tangos a Cuatro) και βεβαίως μια σταθερή κατατριβή με τα σύγχρονα ρεύματα και με ειδίκευση, θα λέγαμε, στις ερμηνείες έργων ελλήνων συνθετών του 20ου και 21ου αιώνα. Εσχάτως (2017) η Ερατώ Αλακιοζίδου συνεργάστηκε με μια καινούρια «κλασική» και «σύγχρονη κλασική» αμερικανική εταιρεία, την Odradek Records και από ’κει προέρχονται τα δύο πιο πρόσφατα CD της.

LUTOSŁAWSKI QUARTET with ERATO ALAKIOZIDOU: Schnittke / Kancheli, Light Over Darkness [Odradek ODRCD341, 2017]

Στο παρόν άλμπουμ η πιανίστρια Ερατώ Αλακιοζίδου συνεργάζεται με το Lutosławski Quartet (Bartosz Woroch πρώτο βιολί, Marcin Markowicz δεύτερο βιολί, Artur Rozmysłowicz βιόλα, Maciej Młodawski τσέλο) στην ερμηνεία έργων του Σοβιετο-γερμανού Alfred Schnittke (1934-1998) και του Γεωργιανού Giya Kancheli (γενν. το 1935). Πιο συγκεκριμένα αποδίδονται ένα “Piano Quintet” κι ένα “Piano Quartet” του Schnittke και το “Piano Quartet Iin L'Istesso Tempo” του Kancheli.

Το “Piano Quintet” του Schnittke γράφτηκε στη δεκαετία του ’70, με αφορμή το θάνατο της μητέρας του συνθέτη, και αποτελείται από πέντε μέρη. Σκοτεινό και βαρύ έργο, αν εξαιρέσεις το δεύτερο μέρος του που είναι waltz, το “Piano Quintet” αντιμετωπίζεται από το Lutosławski Quartet και την Ερατώ Αλακιοζίδου με την δέουσα βαρύτητα και προσαρμοστικότητα στις επιταγές του συνθέτη. Ειδικώς στο τρίτο και το τέταρτο μέρος, όταν τα πιανιστικά clusters και οι δραματικές κορυφώσεις των εγχόρδων επιτείνουν αυτή την αίσθηση του απροσδιόριστου και του μυστηρίου, που διαθέτει η μουσική του Schnittke.

Στο 7λεπτο “Piano Quartet”, από την άλλη μεριά, έργο της δεκαετίας του ’80, ο σοβιετο-γερμανός συνθέτης αποτίνει ένα φόρο τιμής στον Mahler, με τη μέθοδο του… παλίμψηστου. Σαν κάποιος να έχει καλύψει, δηλαδή, μια πρωταρχική «μαλερική» παρτιτούρα με μια δεύτερη, αλλάζοντας τρόπους και κατευθύνσεις. Εντυπωσιακό έργο, το ίδιο βαθύ και απροσπέλαστο με το προηγούμενο Κουιντέτο, δίνει την ευκαιρία στους ερμηνευτές να αναπτύξουν τις δραματικές διαστάσεις του μέσω μιας εσωτερικής-ενδοσκοπικής προσέγγισης.

Το “Piano Quartet In L'Istesso Tempo” του Kancheli είναι ένα έργο γνωστό κατ’ αρχάς (και μέσω της ηχογράφησής του στην ECM) και περαιτέρω λυρικό, χωρίς όμως τις απεγνωσμένες δραματικές εξάρσεις των έργων του Schnittke. Υπάρχουν μελωδικές στιγμές, όπου η νοσταλγία κυριαρχεί, και μια ευγενική, γενικότερα, αφήγηση, που αποδεικνύεται συναρπαστική στη διαδρομή. Όπως και στην περίπτωση του “Piano Quintet” του Schnittke, έτσι κι εδώ υπάρχει το waltz που κλείνει το “L'Istesso Tempo” – και είναι αυτό, θα σημειώναμε, το μοναδικό κοινό στοιχείο στα έργα των δύο συνθετών.

ERATO ALAKIOZIDOU: In Blue and White [Odradek ODRCD343, 2017]

Αυτό το αμερικανικό CD είναι πράγματι  ξεχωριστό. Όχι τόσο για ’μας –για ’κείνους εννοώ, που ασχολούνται από διάφορες θέσεις με τη «σύγχρονη μουσική», τη συντεθειμένη από έλληνες συνθέτες–, αλλά για τους ξένους (γενικώς), που είναι απείρως πιο πιθανό να αγνοούν το βάθος και την αισθητική ποικιλία τής δικής μας «λόγιας» ή «σοβαρής» παραγωγής. Γι’ αυτούς, πρωτίστως, το άλμπουμ “In Blue and White” (τα… εθνικά μας χρώματα δηλαδή) μπορεί να αποτελέσει έναν αρχικό και καλόν οδηγό στις εξερευνήσεις τους.

Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Απαντάμε αμέσως…

Έχουμε την πιανίστρια Ερατώ Αλακιοζίδου να ερμηνεύει έργα, για πιάνο, διαφόρων σύγχρονων ελλήνων συνθετών και συνθετριών. Τα ονόματά τους: Ασπασία Νασοπούλου (2), Θόδωρος Αντωνίου, Γιώργος Κουμεντάκης (5), Γιώργος Κουρουπός (3), Κώστας Σιέμπης, Κώστας Τσούγκρας, Στάθης Γυφτάκης (3), Αναστάσης Φιλιππακόπουλος (2), Ιωσήφ Παπαδάτος, Δημήτριος Σκύλλας, Γιώργος Κυριακάκης, Λεόντιος Χατζηλεοντιάδης, Καλλιόπη Τσουπάκη και Βασίλης Κίτσος. Συνθέτες και συνθέτριες γεννημένοι και γεννημένες (με την εξαίρεση των Αντωνίου και Κουρουπού) μετά το 1959.

Στην έκδοση εμπεριέχεται ωραίο τρίγλωσσο ένθετο (αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά) μ’ ένα βασικό κείμενο του Βασίλη Κίτσου, που εξηγεί με απλό τρόπο τα τού κάθε συνθέτη και των αντίστοιχων κομματιών του, που ακούγονται στο “In Blue and White” – οπότε θα ήταν άκυρο, ίσως, να επαναλάβουμε αναλυτικώς τα σχετικά. Γενικώς, όμως, θα άξιζε να επισημάνουμε πως κάποια απ’ αυτά τα έργα είναι αφιερωμένα στην Αλακιοζίδου, άλλα τής έχουν ανατεθεί και άλλα δισκογραφούνται, εδώ, για πρώτη φορά. Επίσης, σε γενικές γραμμές, θα προσθέταμε πως αυτά ακριβώς τα έργα δεικνύουν τις πολλές και διαφορετικές αναφορές-επιρροές τους (ποίηση, πιανιστική παιδαγωγική, φυσικά στοιχεία, μακεδονική και ευρύτερη βαλκανική παράδοση, προκλασική μουσική, διάστημα, λόγια ελληνική μουσική κ.λπ.), μαζί με μια εκφραστική ποικιλία, προσθέτοντας μια βασική παράμετρο δυσκολίας στην ερμηνεία τους (από μία πιανίστρια, εν προκειμένω, για τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου άλμπουμ). Η Αλακιοζίδου, όμως, με την εμπειρία της, μέσα από την υπερ-εικοσαετή ενασχόλησή της με το «χώρο», δεν αντιμετωπίζει, φυσικά, την παραμικρή δυσκολία στο… να σταθεί στο ύψος της κάθε περίπτωσης.

Εξαιρετική η ηχογράφηση και γενικότερα η ηχητική και εκδοτική παραγωγή. 

Επαφή: www.recordisc.wordpress.com