ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ ευψύχι – ποιήματα 2005

Για τον ποιητή Παναγιώτη Ψαριανό έχουμε γράψει άλλες δύο φορές στο παρελθόν. Την πρώτη με αφορμή τη συλλογή του Ποίηση [εκδ. Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2010] και τη δεύτερη για το επόμενο βιβλίο, που είχε τον ίδιο τίτλο (Ποίηση δηλαδή) και είχε τυπωθεί επίσης από τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, λίγο αργότερα την ίδια χρονιά (2010). Τώρα έχουμε στη διάθεσή μας το πιο πρόσφατο βιβλίο τού Παναγιώτη Ψαριανού, που τιτλοφορείται Ευψύχι - Ποιήματα 2005 [Ιέρα εκδόσεις, 2017]. (Να υπενθυμίσουμε πως ο Παναγιώτης Ψαριανός ήταν ο στιχουργός του συγκροτήματος Sun of Greece, τις ηχογραφήσεις του οποίου γνωρίσαμε ουσιαστικά στο τέλος του 2009, μέσω της σχετικής έκδοσης της B-other Side Records).

Η ποίηση του Παναγιώτη Ψαριανού έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Βασικά, τα ποιήματά του είναι διαμορφωμένα με λίγους στίχους και στροφές. Είναι στοχαστικά, φιλοσοφικά, διδαχτικά, υπάρχουν σ’ αυτά επιρροές από τον Κ.Π. Καβάφη, ορισμένες φορές αφήνουν μιαν απαισιοδοξία, άλλες πάλι ακριβώς το αντίθετο (όταν σ’ αυτά προβάλλεται η Τέχνη φερ’ ειπείν), εκφράζοντας ταυτοχρόνως κι ένα δέος για το «τέλος».

Μερικά δείγματα της ποίησης του Παναγιώτη Ψαριανού :

Στους δρόμους άδεια ρούχα.

Οι άνθρωποι πού πήγαν;

Σαπίζουν μες στο χώμα

ή φύγαν μακριά;

(Αθήνα, 10/5/2005)

Εκείνους που δεν έχουνε κανέναν να λυπάσαι.

Τους δύστυχους τους μόνους,

που δεν μπορούν να μοιραστούν ποτέ χαρές και πόνους.

Και ζώντας μόνοι,

ο κόσμος πέφτει πάνω τους σαν νεκρικό σεντόνι. 

(Αθήνα, 11/5/2005)

Δεν θέλω τίποτ’ άλλο,

από του κόσμου τα καλά,

τις δόξες των ανθρώπων·

μονάχα να δημιουργώ

και να σπαράζω ηδονικά

στις φλόγες των ερώτων

(Αθήνα, 23-24/6/2005)

Γκρόβερ Κλίβελαντ, Πρόεδρος των ΗΠΑ, το 1886.

Ποιος τον θυμάται πια;

Τη δόξα και τα έργα του ο χρόνος τα σκεπάζει.

Όμως το Μινιουέτο του Μποκερίνι,

αιώνες τώρα,

ολόγλυκο κι ολόδροσο μες στις ψυχές σταλάζει.

Κι εκείνους που θα ’ρθουν,

το ίδιο θα τους τέρπει και θα τους ανεβάζει.

(Αθήνα, 10/12/2005)