LARRY FULLER ένας αμερικανός πιανίστας σ’ ένα άλμπουμ-γιορτή

Όπως είχαμε γράψει τον Σεπτέμβριο του 2014: «Δεν έχει πολλά άλμπουμ στην κατοχή του ως leader ο πιανίστας Larry Fuller – μάλλον έχει μόλις δύο, το “Easy Walker” ηχογραφημένο το 1998, με τον θρύλο Ray Brown και τον Jeff Hamilton στο team, και το παρόν φερώνυμο [Capri, 2014], με τους Hassan Shakur και Greg Hutchinson σε μπάσο, ντραμς αντιστοίχως».

Το “Overjoyed” [Capri Records, 2019] είναι το πιο καινούριο CD τού τρίο τού Larry Fuller, ένα άλμπουμ που γίνεται με τη συνεργασία τού Hassan Shakur πάντα στο μπάσο και του Lewis Nash, τώρα, στα ντραμς. Ηχογράφηση κάπου από το New Jersey, πέρυσι τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. 

Το άλμπουμ περιλαμβάνει σχεδόν μόνο διασκευές και στάνταρντ, αφού από τα δώδεκα κομμάτια τού “Overjoyed” μόνο δύο είναι του Fuller. Άρα, και κατά μίαν έννοια, στην περίπτωσή μας έχουμε μιαν εγγραφή που έχει γίνει για την απόλαυση της στιγμής (για τους μουσικούς του τρίο αρχικώς), η οποία λογικό είναι να περνά, στην πορεία, και στους ακροατές, αφού το αίσθημά της δεν φαίνεται να αλλοιώνεται από το μέσο μεταφοράς. Είναι μια γιορτή, με άλλα λόγια, το “Overjoyed” και αυτό δεν κρύβεται.

Το άλμπουμ ανοίγει με το φουριόζο “Fried pies” του Wes Montgomery, για να συνεχίσει με την μπαλάντα τού Stevie Wonder “Overjoyed” και με το “Lined with a groove” του Ray Brown, για να ακολουθήσουν τα δύο θέματα τού Larry Fuller, το “Jane’s theme” και το “The mooch”. Το πρώτο «μποσα-νοβίζει» χωρίς να είναι ακριβώς bossa, ενώ το δεύτερο έχει σαν βάση του το blues (βασικά πρόκειται για ένα hard bop στην κλασική παράδοση του στυλ – Bobby Timmons ας πούμε).

Από ’κει και κάτω θα ακολουθήσουν επτά ακόμη διασκευές, που θα δημιουργήσουν, απαρέγκλιτα πια, αυτή την αίσθηση της γιορτής. Λέμε λοιπόν για το “How long has this been going on” των Gershwins, το “Cubano chant” του Ray Bryant, το “Mona Lisa” (η κλασική επιτυχία του Nat King Cole), το “Bossa beguine”του Oscar Peterson, το “Bossa nova do Marilla” του Richard Evans, το “Never let me go” (Evans-Livingston) και το “Got my mojo workin’” του Preston Foster.

Από τους τίτλους και μόνον αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς, εδώ, παίζει. Και... παίζει πολύ καλά.

Επαφή: www.caprirecords.com